Upside Down - One Direction - Speeltopic 1 - Speeltopics

[ bericht aangepast op 12 feb 2015 - 19:06 ]

'Darling, just hold on'

Louis Tomlinson.
Harry was even stil toen ik hem vroeg hij voor me wilde zingen, maar na een tijdje begon hij toch zachtjes te zingen en ik neuriede zachtjes met hem mee. De tekst kende ik niet goed, dus bleef het alleen maar bij wat hummen. Hij trok me dichterbij hem en we waren eigenlijk allebei naakt van onderen, maar we hadden elkaar al zo vaak naakt gezien en gevoeld dat het eigenlijk heel gewoon was geworden en dat we soms net een oud getrouwd stel leken. Ik besefte me ineens dat we eigenlijk geen eigen nummer hadden en dat was best wel een schande vond ik zelf. Het eerste nummer dat in me opkwam, was een oud nummer en was van Frank Sinatra. Ik grinnikte zachtjes toen hij het ook door had en ik verstopte mijn hoofd in zijn nek. 'Het kwam zomaar ineens in me op, klassiek, maar een mooi nummer' vertelde ik hem en ik streek zacht over zijn lippen. 'Jou grote voeten kan ik wel hebben hoor' zei ik plagend tegen hem, 'En misschien moeten we op dansles gaan als het zo ver is, dat je normaal met mij de ruimte door kan walsen zonder op mijn voeten te gaan staan' Ik grinnikte zacht en ik zag het al helemaal voor me hoe hij als twee kamikaze piloten door de ruimte zouden heen dansen. We hadden allebei twee linkervoeten, dansen konden we echt. Hij begon het nummer te zingen en zachtjes zong ik met hem mee. Een kriebel in mijn neus deed me even ophouden en zachtjes nieste ik even en ik haalde m'n neus op. Het was niks om je zorgen over te maken, ik voelde me al weer stukken beter, nu ik zo heerlijk met Harry in bed lag. 'Kom op Harry, fly us to the moon' fluisterde ik zachtjes in z'n oor en ik likte over z'n oorlel en zoende hem daarna op zijn mond en beet zachtjes in z'n onderlip.

[ bericht aangepast op 16 maart 2015 - 0:00 ]

'Darling, just hold on'

Harry Styles
Zeker van ons zou je niet verwachten dat we geen nummer van ons tweeën hadden, dat was inderdaad best vreemd. De plotse uitspraak die hij deed herkende ik meteen als een wat ouder nummer van Frank Sinatra, wat ik wel kon waarderen. Nu ik zo de tekst overdacht paste het inderdaad goed bij ons. Aan zijn gegrinnik te horen dacht ik dat Louis niet had verwacht dat ik het zo snel zou herkennen en ik knikte instemmend bij zijn mening dat het wel een mooi nummer was. Hij zei dat als hij zich beter voelde we gingen dansen, maar dan moest ik hem wel waarschuwen dat ik daar net zo min handig in was als in andere dingen. Quasi-beledigd keek ik hem aan om zijn opmerking en pruilde, al wist ik dat hij een punt had. Het voorstel dat we op les gingen klonk niet zo slecht, maar toch schudde ik mijn hoofd. "Misschien dat het iets helpt, maar je weet dat ik niet kan zien waar ik ga staan en het is niet zo dat mijn coördinatie zo geweldig is," mompelde ik en zuchtte diep, waarna ik het van me afschudde. Het was nu geen tijd voor dat soort gedachten, dus begon ik net zo zacht als net het nummer voor hem te zingen. Ik glimlachte toen ik hem stilletjes mee hoorde zingen. We klonken redelijk goed samen, ondanks dat hij anders klonk omdat hij ziek was en ik schor omdat ik hem een half uur geleden nog achterin mijn keel had gehad. Als ik het zo hoorde was dit echt ons nummer. Jammer genoeg moest Louis halverwege afhaken omdat hij moest niezen en ik stopte ook, deels omdat ik een vertederd geluidje maakte omdat hij zo schattig klonk. Ik humde zacht toen hij in mijn oor fluisterde en beet op mijn lip vanwege zijn tong die ik over mijn oorlel voelde. Ik kuste hem terug en volgens was hij er echt op beraamd me gek te maken, want nu beet hij in mijn lip. "Dan zal ik toch eerst moeten weten hoe die eruit ziet, niet?" fluisterde ik tegen zijn lippen aan. Van veel dingen wist ik niet hoe ze eruit zagen, maar van veel dingen hoefde ik dat ook niet te weten omdat het niet belangrijk was. Dit was opeens weer een stuk belangrijker en gezien ik het toch al heerlijk vond als Louis vertelde, was dit een mooie gelegenheid.

Because I love him, do I need another reason?

Louis Tomlinson.
Het nummer van Frank Sinatra, paste precies bij ons en het was een klassiek nummer en ik hoefde nou ook weer geen nummer van deze tegenwoordige tijd. Als het maar mooi was, daar was het me meer om te doen. Ik plaagde Harry wat door te zeggen dat hij grote voeten had en dat ik het wel aan kon als hij op mijn voeten zou gaan staan. Hij pruilde en lachend drukte ik snel een kus op zijn lippen. 'Ik leid wel en anders gaan we gewoon wat rare bewegingen maken en dan hebben we ook onze eerste dans gehad' vertelde ik hem met een grinnik. Harry zette in met het nummer en ik volgde daarna met mijn stem die klonk als een schorre kip en ik moest even niezen en ik hield meteen op met zingen en Harry stopte daardoor ook. Toen de niesbui over was, fluisterde ik in z'n oor dat hij met me mee naar de maan moest vliegen en ik beet zachtjes in z'n oorlel en ik wist gewoon dat ik hem daarmee gek kon maken. Harry zei zacht dat hij dan wel eerst moest weten hoe de maan eruit zag en ik lachte zachtjes. 'Goed, ik zal je wel vertellen hoe de maan eruit ziet' zei ik met een lachje en ik kuste hem op zijn lippen. Ik streelde zacht over zijn arm en ik bedacht me hoe ik het beste de maan voor hem kon beschrijven. Hij had geen idee hoe kleuren eruit zagen, vormen kon hij nog wel voelen, maar de maan kom ik hem niet laten voelen. 'De maan is rond' zei ik toen na een lange stilte, 'Het is eigenlijk een planeet, waar geen leven op voor komt en hij is alleen in de nacht te zien, of soms helemaal niet' Ik beet op mijn lip en ik duwde mijn handen onder zijn trui en streelde over zijn borst. 'De kleur van de maan is geel, een heldere kleur en als het een heldere nacht is, dan is de maan goed te zien.Met een scheve grijns raakte ik zijn tepel aan en draaide ik er een rondje omheen. Zelfs als ik het over serieuze dingen had, kon ik nog zo seksueel bezig zijn. 'Veel mensen vinden het romantisch om onder een volle maan te zoenen, maar je moet uit kijken voor de weerwolven' fluisterde ik hees in z'n oor en beet zachtjes in z'n oorlel.

'Darling, just hold on'

Harry Styles
Het was allemaal wel leuk en aardig, maar als ik niet eens wist hoe de maan eruit zag werd het vrij moeilijk om aan Louis' wensen te kunnen voldoen. Tevreden kuste ik hem terug nadat hij zei dat hij het me ging vertellen en ik nestelde me beter op het bed om op mijn gemak naar hem te kunnen luisteren. Hij streelde over mijn arm en het bleef stil. Ik begreep dat het lastig was om iets te beschrijven aan een blinde en daarom gaf ik hem alle tijd, het had geen haast, al viel ik wel zo in slaap als ik zo kon blijven liggen. Nieuwsgierig wachtte ik af en luisterde aandachtig toen hij begon te vertellen. Natuurlijk wist ik wat de maan was, ik wist alleen niet hoe hij eruit zag. Dat zei ik niet, want ik wilde hem niet onderbreken. Zijn handen gleden onder mijn trui door en ik genoot van zijn zachte strelingen over mijn borst terwijl ik stil bleef. Ik beet op mijn lip en maakte een zacht, verlangend geluidje toen hij mijn tepel aanraakte en er met zijn vinger omheen ging. Dat was gewoon gemeen, Louis wist net zo goed hoe gevoelig ik daar was en dat hij me alleen daarmee zo ontzettend ver kon krijgen. Ik lachte even om zijn woorden en schudde mijn hoofd. "Weerwolven? Dan bescherm jij me wel, toch?" vroeg ik met een halve glimlach en drukte een kus op zijn voorhoofd. Omdat hij me aan het plagen was vond hij het vast niet erg dat ik een zacht kneepje in zijn achterste gaf en onschuldig grijnsde. "Lou, als ik ooit weer zou kunnen zien, wat is dan het eerste dat jij denkt dat ik moet zien? En dan heb ik het niet over jou, want jou wil ik al het liefste zien," vroeg ik zachtjes aan hem terwijl ik zijn wang streelde. Er was zoveel dat ik wilde zien, maar niemand beter dan Louis die me kon vertellen wat het echt waard was om te zien. Ik kon het aan iedereen vragen, maar de meesten zagen de dingen vanuit een standpunt dat ze alles al hadden en zij dachten te groot. Deze jongen kon me vertellen over de kleine dingen die het leven mooi maakten, wat een rottige dag goed kon maken en wat je hielp slapen als het niet ging. Dat waren de echt belangrijke dingen die ieder mens moest weten.

Because I love him, do I need another reason?

Louis Tominson.
Harry vroeg aan me hoe de maan eruit zag en eerst moest ik daar lang over nadenken. Want hoe beschrijf je de maan aan iemand die nog nooit een kleur had gezien. De enige kleur die hij zag was zwart. Ik hoorde hem een geluidje maken toen ik over z'n tepel heen streek en ik grijnsde lichtjes. Ik kon hem altijd wel gek maken en ik zoende hem zachtjes en beet in z'n lip en bleef met mijn hand rond de huid bij z'n tepel strelen. Ik vertelde hem over het zoenen in het maanlicht en de weerwolven die alleen met volle maand kwamen. Harry vroeg aan me of ik hem dan wel tegen de weerwolven wilde beschermen en ik knikte en ik grinnikte zachtjes. 'Natuurlijk bescherm ik je daar tegen, niemand komt aan mijn vent' Er ontsnapte een verontwaardigd kreetje uit mijn mond toen Harry zachtjes in mijn kont kneep, maar hij deed dat vast omdat ik nu bezig was met zijn tepel en hij me wilde terug pakken. Toen hij aan me vroeg wat ik hem als eerste wilde laten zien als hij ooit weer kon zien, hoefde ik daar niet lang over na te denken. 'Parijs, zonder enige twijfel' vertelde ik hem en ik sloot even genietend mijn ogen toen hij over mijn wang heen streelde. 'Ik wil je de Eiffeltoren laten zien' fluisterde ik zachtjes tegen hem, 'Naast jou in bed wakker worden en dan maakt het me niet uit of het een goedkoop hotelletje is, of een hele dure en dan samen ontbijten, met croissantjes en verse jus' Ik zag het al helemaal voor me, maar het zou zolang duren voordat het werkelijkheid zou worden. 'Samen de Mona Lisa bezoeken, naar de slotjes brug gaan en daar onze liefde bezegelen door het in te kerven in zo'n slot en het dan weg gooien. Seks hebben in de open lucht' fluisterde ik de laatste woorden grinnikend in z'n oor. 'Er zijn natuurlijk zat andere plekken die ik je wil laten zien, maar Parijs staat bovenaan' Ik bewoog even met mijn been toen ik voelde dat hij begon te slapen en daarna legde ik hem weer tegen die van Harry aan en ik legde mijn hoofd tegen zijn borst.

'Darling, just hold on'

Harry Styles
Ik giechelde toen Louis zei dat hij me wel ging beschermen en dat niemand aan mij kwam. Het was heerlijk als hij zo beschermend over me deed, hij deed me veilig voelen. Ik kroop automatisch dichter hem aan, hij was niet de enige die het fijn vond om vastgehouden te worden. Langzamerhand maakte de jongen me gek door met zijn vingers telkens rond mijn tepel te gaan. Dat was niet erg eerlijk van hem, dus liet ik mijn hand over zijn lichaam gleden en stopte bij zijn kont om daar een kneepje in te geven. Ik glimlachte onschuldig naar hem toen hij een kreetje gaf, maar het was alleen eerlijk gezien wat hij bij mij deed. Ik aaide liefdevol iver zijn wang en vroeg hem wat hij me het liefste wilde laten laten zien zodra ik kon zien. Hij antwoordde snel dat hij me Parijs wilde laten zien, wat ik heel goed kon begrijpen. Het klonk geweldig wat hij me vertelde en ik kon het me al voorstellen. "Ik vind dat een goed idee, ik zou niets liever willen dan de straten daar met jou afstruinen en gewoon eens een keer een gewone tourist kunnen zijn," zei ik tegen hem en schoot in de lach toen hij begon over seks hebben buiten. Louis kennende ging dat nog gebeuren ook. "Ik hoopte voor jou dat je met open lucht het balkon bedoeld, want verder dan dat ga ik niet," grijnsde ik en prikte zacht in zijn wang. Ik was tot veel bereid, zeker met hem, maar het idee dat iemand ons kon zien ging me toch iets te ver. "Wist je dat ik er ooit als eens geweest ben? Maar er was niet veel aan omdat je het meeste moet bezichtigen, het leukste wat ik kon doen was bovenop de Eiffeltoren staan zonder hoogtevrees te krijgen," mompelde ik en liet een zwak lachje horen. Dat was echt geen leuke vakantie geweest en ik had het grootste deel binnen gezeten of was van café naar café gehopt. Ik beet op mijn lip omdat Louis me nog steeds aan het plagen was en sloot mijn ogen weer. Even trok hij zijn been weg, maar die was net zo snel weer terug en hij legde zijn hoofd tegen mijn borst. Ik streelde door zijn haren en drukte er een kus op, het was lief dat hij zoveel met me wilde doen en er was niemand met wie ik dat liever deed.

Because I love him, do I need another reason?

Liam James Payne.

Ze is nogal spottend over het feit dat ik aan het wandelen ben, ze maakt me praktisch uit voor gek en dat is niet heel raar, het is ook gewoon koud en waarom zou je vrijwillig (en zeker met dit soort redenen) naar de Hell gaan? "Het kan me niet schelen wat je vind, ik hou ervan een stukje te lopen, het is beweging en het maakt mijn hoofd leeg." Ik knik op haar woorden. "Dat is begrijpelijk, het is goed wat je doet," ik spreek oprecht en vriendelijk, een toon die niet vaak in mijn stem te vinden is, zeker omdat dit echt is. Haar vraag meent ze niet echt, dat is me wel duidelijk - net als dat het duidelijk is dat ze het koud heeft en ik hoop dat ik zo een kans krijg aar op te warmen -, toch stem ik in. "Klinkt goed." Misschien vind ze het nu nog niet helemaal leuk, maar daar zorg ik nog wel voor. Al kan het misschien een lichtelijk probleem zijn naar de Tomlinson's te gaan, maar ach, Phil is slim zat en zal niks zeggen, hopelijk is ij niet eens aanwezig niks om zorgen over te maken. Dat Louis me niet bepaald mag stoort me niet, ik heb mijn zinnen nooit op hem gezet, hij is van Harry en ondanks dat -dat me vaak niet veel doet, Harry is mijn vriend, een echte vriend en ik heb respet voor hem, zeker met zijn handicap.

Reality's overrated.

Louis Tomlinson.
Harry giechelde toen ik hem vertelde dat ik hem wel tegen de weerwolven zou beschermen, want niemand kwam aan mijn vent en zeker geen dieren die eigenlijk alleen maar in boeken bestonden. We plaagde elkaar een beetje door dat ik met zijn tepel bezig was en hij in mijn kont kneep. Toen Harry de vraag stelde wat ik hem als eerste wilde laten zien, mocht hij ooit weer kunnen zien, hoefde ik daar eigenlijk niet lang over na te denken. Parijs, ik wilde hem alles laten zien, van de Eiffeltoren tot de Mona Lisa en gelukkig wilde hij niets liever dan dat met mij doen. Hij begon te lachen toen ik over seks in de open lucht begon en hij kende me goed genoeg dat ik dat ook nog wel zou realiseren. 'Hm, misschien' zei ik met een grijns, 'Maar zeg nou zelf, dat is toch spannend Hazza' fluisterde ik met zwoele stem in z'n oor en ik beet zachtjes in z'n oorlel en streek opnieuw over z'n tepel. 'Nee, dat wist ik niet' zei ik hem toen hij me vertelde dat hij ooit in Parijs was geweest, maar dat hij het niet echt leuk had gevonden. 'Als wij naar Parijs gaan, dan zal het onvergetelijk worden' beloofde ik hem en ik drukte een kus op z'n neus. Ik liet mijn hoofd op z'n borst rusten en ik was blij dat Harry bij me was, want ik voelde me nu al wel weer een stukje beter dan voorheen. 'Ik ben een keer naar Parijs geweest, toen ik klein was en toen Phil er nog niet was, toen we nog een happy familie waren' mompelde ik een beetje bitter, want toen was mijn vader er nog en alles wat ik me nog kon herinneren was dat ze heel gelukkig met elkaar waren en toen Phil kwam en mijn vader ons verliet, vanaf die tijd was er alleen nog maar pijn. Sinds hij weg was, had ik hem ook nooit meer gezien en ik had ook niet de behoefte om hem te zoeken. 'Sommige mensen zijn het gewoon niet waard, maar jij bent het waard, jij bent mijn leven' fluisterde ik hem zachtjes toe, 'En ik wil je alles geven, zolang je maar gelukkig met mij bent'

'Darling, just hold on'

Amelia 'Amy' Katherine Donnolly.
Het was koud en je kon geen hand voor ogen zien door de sneeuw. Het sneeuwde zo hard dat je het gerust een sneeuwstorm kon noemen. Ze had geen idee of het een slecht teken was toen ze Liam tegen kwam, maar ze vond het wel vreemd dat hij in de Hell een ommetje ging maken en ze noemde hem bijna gek, want dat was het toch? Gek, dat je midden in een sneeuwstorm een ommetje ging maken en alleen maar omdat het je rustig maakte en dat je hoofd even leeg werd. Misschien moest ze er niet al te veel achter zoeken en ze reageerde kort toen hij begon over het feit dat ze levens redden. Dat was haar zaak, ze deed het voor de mensen, niet voor zichzelf. Toch ontdooi ik een beetje als hij zegt dat hij het goed vind wat ik doe en ik geef hem een glimlach. Op mijn vraag of hij met mij mee gaat naar Louis antwoord hij dat hij dat goed vind, want hij wil vast zich ook wel even verwarmen en dan terug naar huis. Toch nog een beetje aarzelend pak ik zijn arm vast en ga wat dichter bij hem lopen. 'Je vind het toch niet erg dat ik dat doe'? vraag ik hem dan toch wel, want misschien vond hij dat niet kunnen, maar ik was gewoon ook een beetje bang dat ik hem zou kwijtraken in die sneeuwstorm. 'Ik moet je nog bedanken' zei ze na een poosje en toen ze een stukje hadden gelopen, 'Voor de kleding en al die andere spullen die je soms mee brengt, de mensen zijn er blij mee en zeker met dit barre weer' Ze beet op haar lip en ze dacht even aan Zayn, Hij was zo mager en dat hij er nog steeds was, was omdat hij sterk was, ook al zag hij er niet zo uit. Ze huiverde toen ze kou meer en meer bezit van haar lichaam leek te nemen. 'Het is zo koud' fluisterde ze, 'Het lijkt de Noordpool wel' Ze keek even om zich heen ,maar het enige wat ze zag was sneeuw, sneeuw en nog eens sneeuw. 'Liam, denk je dat we zo goed zitten voor het huis van Louis, het lijkt allemaal op elkaar' Ze probeerde niet bezorgd te klinken, maar het was niet goed als je verdwaald was in de sneeuw en op een plek dat niet je thuis was. 'Gewoon maar rechtdoor lopen, dan komen we wel vanzelf ergens' zei ze onzeker en ze klemde zich nog meer vast aan Liam's arm.

'Darling, just hold on'

Liam James Payne.

Aarzelend pakt ze mijn arm en komt dichterbij, om vervolgens te vragen of ik het erg vind. "Nee hoor," zeg ik luchtig, natuurlijk vind ik het niet erg, het is alleen maar een teken dat ze meer oké met me begint te worden, dat het werkt, wat haar reden hier ook achter is. "Geen dank," volgt er na een tijdje, als zei ineens over bedanken begint. Ze huivert koud en bevestigd dit fluisterend, om zich daarna hardop af te vragen of we wel goed lopen. "Ik denk het," ook ik twijfel, de laatste keer dat ik bij de Tomlinson's was is al een tijdje geleden en het weer is bar. Voorzichtig sla ik een arm om haar heen, om met mijn hand over haar bovenarm te wrijven. "Is dit oké? Je hebt het koud en ik hoop dat ik je zo een beetje op kan warmen." Mijn ogen zijn lichtelijk samengeknepen om zo hopelijk nog een beetje te zien. Ik steek mijn andere hand nog steviger in mijn zak. Mijn adem blaas ik uit in wolkjes en ik ril ook even, ook ik heb het ijskoud. Toch blijf ik het heerlijk vinden rond te lopen, al ben ik nu niet meer alleen en is het grootste deel van mijn rust dus weg.

Reality's overrated.

Amelia 'Amy' Katherine Donnolly.
Ik pakte toch nog wel wat onzeker Liam's arm vast en ik vroeg aan hem of hij dat oké vond en ik was toch wel enigszins opgelucht dat hij dat goed vond. We hadden misschien een verkeerde start gemaakt en ik had mijn vooroordelen over Liam, maar hij was heus wel een goede jongen. Ik bedankt hem zachtjes voor de kleding en de andere dingen die hij mee had genomen en hij werd er haast bescheiden van en vond dat ik hem daarvoor moest bedanken. 'Je bent een goede jongen Liam' zei ik met een glimlachje. Ik keek even om me heen en ik vraag me serieus af of we wel goed lopen, want door de sneeuw lijkt alles op elkaar. De kou dringt door mijn jas en kleren heen en ik huiverde even. Liam sloeg een arm om me heen en ik beet even op m'n lip en ga dan toch wel wat aarzelend meer tegen hem aanlopen. 'Het is goed, dank je wel' vertelde ze hem zachtjes. Ze moest er echt niks achter zoeken. Ze mochten dan wel niet de beste vrienden met elkaar zijn, maar Liam bedoelde het goed. Ze zag hem ademen en de rookwolkjes van hem en haar zweefde omhoog en verdwenen in de lucht. Ze keek nog eens om zich heen en ze wreef even in haar ogen. Ze herkende niks en ze werd nu toch wel wat onrustig. 'Volgens mij zijn we echt verdwaald Liam' zei ze met een brok in haar keel. Ze hield hem nog steviger vast en onbewust kneep ze zijn arm bijna fijn. Ze was niet gauw bang, maar nu begon ze zenuwachtig en onrustig te worden. 'Kan jij iets zien? Iets bekend'? vroeg ze hem toen en ze probeerde door de sneeuw heen te kijken, maar het enige wat ze zag was sneeuw. 'We zijn echt verdwaald' zei ze toen met een schorre stem.

'Darling, just hold on'

Liam James Payne.

Hij glimlachte ook toen ze zei dat hij een goede jongen was, al was dat niet waar, het mocht wel zo lijken voor haar, maar hij wist maar al te goed dat hij geen goed mens was. Gelukkig vond ze het goed toen hij een arm om haar heen sloeg, ze bedankte hem zelfs zacht, maar daarna werd ze steeds onrustiger. Ze was bang dat ze verdwaald waren en jammer genoeg moest hij haar gelijk geven. "Nee," gaf hij toe. "Ik heb geen idee." Hij was niet meteen zo geschrokken en lichtelijk van de kaart af zoals zij dat as, maar hij was er niet helemaal gerust op. Het is niet erg handig om te verdwalen met dit weer, zeker niet in de Hell. En daarbij, als ze niet op tijd de weg terug vonden zaten ze hier vast, voor altijd. Maar eerst was hun zorg warm te blijven, je kon hier dan wel vast blijven zitten, maar terplekke doodvriezen was erger. Zijn hand wreef nogmaals over haar arm en hij pakte met zijn ene hand even haar handen vast om hierin te blazen, zodat deze wat extra warmte kregen. Ze waren wel stom, om de weg kwijt te raken, helemaal omdat ze hier beiden regelmatig kwamen. Maar de sneeuwstorm belemmerde hun gezicht en misschien waren ze zelfs compleet de verkeerde kant op gelopen. Ze hadden in ieder geval problemen, maar hij wist ook dat hij hier nu gebruik van moest maken. Nu kon hij haar inpalmen en dat zou hij doen ook, daar kende hij genoeg trucs voor. En na haar was haar knappe vriend aan de beurt, die god, Zazu. Hij mocht dan wel een beetje mager zijn, maar hij was absoluut knap en het feit dat hij niks kon horen maakte het voor hem alleen maar interessanter. Op de één of andere manier had hij namelijk nog nooit een dove geneukt, wel een slechthorende, maar nog nooit een compleet dove en dat zou de ervaring weer net wat anders maken.

Reality's overrated.

Amelia 'Amy' Katherine Donnolly.
Ik kon er niks aan doen dat ik onrustig werd over het feit dat Liam en ik zeer waarschijnlijk verdwaald waren. Daarvoor was ik immers een meisje en ik was heus niet zo bang aangelegd, maar verdwalen was wel andere koek. Zelfs Liam wist niet waar we waren en dat zei wel wat. We kwamen hier immers zo vaak, maar door de sneeuw leek alles op elkaar en het was te donker om echt goed voor je uit te kunnen kijken en je te orienteren op een bepaald punt. Ze probeerde niet in paniek te raken, maar ze kon het niet verhinderen dat er een zenuwachtig gevoel in haar maag naar boven kwam drijven en dat er een brok in haar keel zich daar vormde. 'We zijn echt verdwaald Liam' Ze pakte zijn arm nog wat steviger vast en keek nog eens om zich heen. Liam probeerde met zijn eigen adem haar handen wat op te warmen en dat vond ze echt een lief gebaar, maar het hielp niet echt en ze kneep zachtjes in zijn hand. Ze moesten kijken of ze iemand om hulp konden vragen, maar daarvoor moesten ze eerst een huis of een persoon zien te vinden. En het moest ook wel snel gebeuren, want anders mochten ze niet meer terug naar het Paradijs en moesten ze hier, in de Hell blijven. Voor haar was dat misschien niet zo erg, maar voor Liam, die veel luxe gewend was, was dat misschien wel een ander verhaal. 'Ik had bij Zayn moeten blijven' Ze kon zich wel voor haar kop slaan, waarom was ze nou weer zo eigenwijs geweest om toch nog naar Louis te willen gaan. Ze wist heus wel dat Harry het ook wel af kon zonder haar en als ze morgen langs was gegaan, dan was het ook goed geweest. 'Als ik bij Zayn was gebleven, was dit niet gebeurd' mompelde ze toch meer tegen zichzelf dan Liam. 'Wat moeten we nu Liam'? zei ze toen wat harder, 'We moeten ergens naartoe, voordat we dood vriezen' Ze slikte en klemde zich nog meer aan Liam vast.

'Darling, just hold on'

Harry Styles
Het was weer zo Louis om te zeggen dat we buiten seks gingen hebben. Ik stemde er mee in, maar met grenzen. Liever had ik niet dat we ontdekt werden, want het bleef vrij intiem en privé, ik wilde hem niet delen met de wereld. Ik beet op mijn lip toen hij in mijn oor fluisterde dat ik toe moest geven dat het spannend was en hij had zeker een punt. "Misschien, we zien wel," zei ik schor tegen hem en kreunde heel zachtjes omdat hij in mijn oorlel beet en met zijn vinger weer over mijn tepel heen ging. Om aan iets anders te kunnen denken vertelde ik hem dat ik al eerder in Parijs was geweest, maar voor een blinde was daar niet veel aan. Ik knikte bij zijn woorden dat als wij samen gingen het onvergetelijk werd en glimlachte om de kus op mijn neus. Sowieso omdat we samen op vakantie gingen, maar dat zou dan ook de eerste vakantie zijn waar ik werkelijk kon zien. Nieuwsgierig luisterde ik naar hem toen hij vertelde dat hij toen hij klein was ook al eens naar Parijs was geweest en medelevend bleef ik door zijn haar aaien omdat ik aan kon voelen hoe hij zich voelde als hij vertelde over zijn vader. Mijn ouders waren ook gescheiden, maar ik sprak mijn vader tenminste nog. "Dan zit je nog een hele lange tijd aan me vast, hoor. Ik kan me geen moment bedenken dat ik niet gelukkig met je ben geweest," mompelde ik en kuste hem zacht op zijn lippen. Zoals het er nu uit zag was ik nog een lange tijd gelukkig met hem, als hij dat ook was met mij. Het liefst bracht ik de rest van mijn leven met hem door, maar onze toekomst was gewoon erg onzeker. "Lou, heb jij eigenlijk ooit een huisdier gehad?" vroeg ik hem toen. Ik had meerdere dieren gehad, maar ik bedacht me opeens dat er een grote kans was dat hij door de armoede er nooit een had gehad. Als onze situatie dan wat stabieler was, wilde ik hem de kans geven om voor zo'n diertje te kunnen zorgen zonder bang te zijn hem of haar te verwaarlozen. Mijn vingertoppen gleden vederlicht over zijn rug en maakte kleine figuurtjes, ik merkte hoe warm hij ondertussen voelde en dat had duidelijk weer een positief effect op hem, nu moest dat zo blijven.

Because I love him, do I need another reason?

Louis Tomlinson.
Ik fluisterde zacht in Harry's oor dat hij wel toe moest geven dat het spannend was om in de open lucht seks te hebben en hij stemde daar mee in en hij kreunde zachtjes toen ik in z'n oorlel beet en ik grijnsde een beetje. Hij vertelde me daarna dat hij al een keer eerder in Parijs was geweest, maar dat het eigenlijk niet zo heel leuk was geweest, zeker omdat hij blind was en dat hij niet veel had kunnen doen en ik vertelde hem dat onze reis onvergetelijk ging worden en dat ik zelf ook al een keer eerder naar Parijs was geweest, toen ik heel klein was en toen het nog goed zat tussen mijn ouders. Harry's ouders waren ook gescheiden, maar Harry sprak zijn vader nog wel, in tegenstelling tot die van mij. Ik had geen idee waar de mijne was en ik wilde het ook niet weten. Het kon me niks schelen dat hij misschien wel dood was. Ik kon gewoon geen respect opbrengen voor een man die mij gemaakt had, die mijn moeder met twee kleine kinderen had laten zitten. 'Ik vind het niet erg om heel lang aan je vast te zitten' zei ik met een grinnik en ik kuste hem terug toen hij mij kuste. 'Ik ben ook heel gelukkig met jou Harry' vertelde ik hem met een glimlach. Ik keek hem even verbaasd aan toen hij de vraag stelde of ik ooit een huisdier had gehad en ik schudde langzaam mijn hoofd. 'Als je huisstofmijt mee telt, dan wel ja' vertelde ik hem toch wel een beetje grappend, want je moest er soms maar gewoon een grapje van maken. 'Nee, ik heb nooit een huisdier gehad, ik wil altijd nog een herdershond of een labrador, maar het is te duur' zei ik toen met een zucht. 'Tilda van Zayn kan zich zelf wel redden, maar ik heb soms niet eens de tijd om voor mezelf te zorgen, laat staan dat ik dat voor een huisdier moet doen' zei ik met een trieste glimlach. Ik huiverde even, maar het kwam meer door zijn vingers op mijn rug, dan dat ik het koud had. Het voelde fijn aan en door Harry had ik het weer warm gekregen. 'Wat voor huisdieren had jij allemaal Haz'? vroeg ik hem toen een beetje nieuwsgierig, want ik kon me herinneren dat hij het wel eens over huisdieren had gehad en dat hij er zelf ook een paar had gehad.

'Darling, just hold on'