Upside Down - One Direction - Speeltopic 1 - Speeltopics

[ bericht aangepast op 12 feb 2015 - 19:06 ]

'Darling, just hold on'

Louis Tomlinson.
Ik vroeg zachtjes aan Harry of hij thee voor me wilde maken, nadat ik weer een koude rilling over mijn hele lijf had gehad. Ik vond het vreselijk om ziek te zijn en dat Harry daar de dupe van werd, omdat we dan geen andere dingen konden doen. Harry stapte uit bed, maar niet voordat hij me eerst een kus op mijn voorhoofd had gegeven en ik ging wat beter liggen in bed en ik moest even ingedut zijn, want het volgende moment stond hij weer in mijn kamer en ging hij naast me zitten op het bed en pakte ik gauw de mok hete thee uit zijn handen voordat hij zich zou verbranden. Ik bedankt hem zacht en zei tegen hem dat hij zichzelf ook niet moest vergeten. Ik legde mijn hoofd op zijn schouder en ik hoorde hem zuchten. Ik moest me geen druk om hem maken en ik kende hem goed genoeg om te weten dat hij zich wel druk om mij maakte, maar dat wilde ik niet. Voordat hij in mijn leven was gekomen, had ik het ook allemaal zelf gered. Ik vertelde hem toen dat ik hem de liefste vond en eigendunkerig zoals hij was, stemde hij daarmee in en ik moest daar even om lachen. 'Ik ruik eigendunk' vertelde ik hem plagend en ik nam voorzichtig een slok van de hete thee. 'Hazza, je laat me blozen' zei ik toen toch wel wat verlegen toen hij me vertelde dat ik de dapperste was en dat hij weet ik veel hoeveel respect voor me had en dat hij tegen me opkeek. 'Dat is echt heel lief van je schat, dat je dat zo tegen me zegt' zei ik met een brok in m'n keel. Ik werd er zowat emotioneel van en snel wreef ik met mijn vrij hand in mijn ogen, voordat mijn tranen naar beneden zouden glijden. 'Jij bent mijn mooie, knappe sexy held' fluisterde ik zachtjes in zijn oor. 'Ik denk dat je wel een soort lifesaver voor me bent geweest, en daar ben ik jou weer dankbaar voor' Ik beet op m'n lip en ik voelde dat er toch nog een traan uit mijn oog ontsnapte en snel veegde ik hem weg. Om wat te doen te hebben nam ik nog maar een slok, om zo ook mijn emoties even onder controle te kunnen krijgen en ik zuchtte diep.

'Darling, just hold on'

Harry Styles
Natuurlijk ging ik mezelf niet vergeten, ik had op dit moment geen dorst en Louis was sowieso belangrijker. Ik redde me wel, voor hem was dat nog een vraag. Op een ander moment zou ik niet zo gereageerde hebben, maar nu hij ziek was -was het een ander verhaal. Hij zei tegen me dat ik de liefste was en dat beaamde ik vol eigendunk met een grijns. Ik haalde mijn schouders op en gniffelde even toen hij zei dat hij eigendunk rook, hij deed het ook zo vaak en dan kon die ene keer dat ik het deed ook. Ik vertelde hem dat hij de dapperste was, vanaf de eerste keer dat ik hem had gesproken was hij mijn grote voorbeeld geweest en was er niemand tegen wie ik zoveel opkeek als hem. Dat was zo tot op de dag van vandaag, nog altijd was Louis degene wie ik het meest verschuldigd was en van wie ik het meeste had geleerd. Ik glimlachte kleintjes toen hij zei dat ik hem liet blozen, maar het was enkelde waarheid die ik hem vertelde en hij mocht het absoluut weten. Bij zijn volgende woorden hoorde ik de emotie in zijn stem en drukte ik zijn tengere lijfje dichter me aan, hij was zo'n lieverd. "Nou ja, ik vond dat je wel mocht weten wie ervoor had gezorgd dat ik vandaag de dag de persoon ben die ik ben," fluisterde ik met een glimlach in zijn oor en ik wreef liefdevol over zijn rug. Hij hoefde niet te huilen of emotioneel te worden, dat was nergens voor nodig, iedereen had soms gewoon een steuntje in de rug nodig. Wat Louis zei deed me helemaal stralen en ik trok hem voorzichtig op mijn schoot, ondertussen was ik in de kleermakerszit gaan zitten en deed voorzichtig zodat hij niet schrok of thee morste. "Kom hier jij, kleine knuffel," zei ik met een giechel en sloeg mijn beide armen om hem heen. Ik drukte mijn lippen op zijn kruin en humde zachtjes. Op heel veel manieren was Louis echt een teddybeer, hij was klein, zacht, extreem knuffelbaar en hij was er altijd voor je als je het nodig had. "Al iets warmer?" vroeg ik hem, want dat was wel het doel van de thee en mijn warmte geweest, al had ik geen enkele problemen mee om hem nog heel veel langer vast te moeten houden.

Because I love him, do I need another reason?

Louis Tomlinson.
Ik vertelde Harry dat hij de liefste was en die jongen zat vol eigendunk van zichzelf en beaamde dat ook nog eens met een grijns, waarop ik weer antwoordde dat ik eigendunk rook. Zijn antwoord daarop was weer een grinnik en hij haalde z'n schouders op bij die woorden. Ik wist van mezelf dat ik dat ook had, eigendunk en dat Harry dat alleen maar van mij zou hebben en ik vond het ook niet erg. De daarop volgende woorden dat ik een voorbeeld voor Harry was geweest, werd ik toch wel even emotioneel van, maar ik weet het aan het feit dat ik ziek was, want normaal zou ik daar niet om huilen of een traan om laten en ik vertelde hem dat ik moest blozen en dat ik dat lief van hem vond dat hij dat zei en Harry vond dat ik het moest weten dat hij dankzij mij de man was die hij tegenwoordig was en slikte even en knipperde de tranen weg. 'Dat is zo lief van je, om dat te zeggen, maar ik heb alleen maar dat duwtje in je rug gegeven' zei ik toch wel enigszins bescheiden. Harry begon helemaal te stralen toen ik hem vertelde dat hij toch wel min of meer mijn leven had gered en trok me voorzichtig op zijn schoot en ik hield de mok zo dat ik niet op hem kon morsen. 'Deze knuffel wil wel met je knuffelen' zei ik zacht grappend en ik leunde tegen z'n borst aan en ik humde zacht toen ik zijn lippen op mijn kruin voelde en zijn armen om mij heen. 'Bij jou voel ik me veilig Hazza' vertelde ik hem zachtjes, 'Het voelt als thuis komen' Ik draaide m'n hoofd iets en drukte een kus op z'n mondhoek. 'Ja, ik ben al wel wat warmer, dankzij jou en jou zorgen' vertelde ik hem toen hij vroeg of ik al wat warmer was, 'Maar ik vind het niet erg als je me vast houdt' zei ik met een giechel, 'Het is fijn' Ik verschoof iets op z'n schoot om beter te kunnen zitten en nam nog eens een slokje van mijn thee. Ik glimlachte omdat het zo goed voelde in z'n armen, als het kon zou ik voor altijd zo met hem blijven zitten.

'Darling, just hold on'

Liam James Payne.

Amy besluit dat we hier blijven, waar ze groot gelijk in heeft, als Zazu ook nog eens aangeeft naar de schapen te gaan en ons daarbij in zekere zin alleen te laten word het nog beter, hij heeft ons dan misschien wel uit de sneeuw gered en dat is maar beter ook (hier ben ik hem dankbaar voor), maar dat betekend niet dat mijn kans bij Amy meteen bekeken is, zo snel geef ik niet op. Dat ben ik nog lang niet van plan, absoluut niet. Zazu sloot de deur achter zich en ik neem plaats op een hooibaal, nee, haar direct bespringen nu we niet meer in de sneeuw staan is nou niet echt het beste idee, dat is zowel bij haar als Zazu nooit een goede tactiek geweest. "Al minder koud?" vraag ik haar, met zogenaamde zorg, nee, ik zal nooit echt om één van mijn bedpartners geven, bedpartners zijn en blijven het. Om iemand geven kan ik niet, maar toneelspelen wel, doen alsof iemand je boeit, op wat voor manier dan ook, bij de meesten hoef ik dat niet eens te doen, die nemen dat zelf al aan (hoe dom zijn ze?) of gooien zich gewoon op me omdat ik nou eenmaal gewild ben, iedereen wilt Liam Payne wel eens doen, natuurlijk - en als ze het eenmaal hebben gedaan willen ze het vaker een mengeling van ervaring en het zijn van een natuurtalent op seksueel vlak. Ik zend haar een klein glimlachje, puur uit een soort van vriendelijkheid, whatever.

Reality's overrated.

Harry Styles
Het was mijn bedoeling niet om hem emotioneel te laten worden, maar dat zei wel iets over hoeveel hij om me gaf en hoeveel hij het hem liet raken. Ik drukte de schat dichter tegen me aan en vertelde hem dat hij de reden was dat dat ik nu was zoals ik was. Door wat hij me toen had geleerd en verteld was mijn kijk op veel dingen veranderd, die had ik op dit moment nog steeds en daar was ik Louis echt heel dankbaar voor. Ik schudde mijn hoofd om zijn bescheiden reactie, maar ik wist dat hij het ging blijven ontkennen dus ging ik er verder niet op in. Op mijn beurt begon ik trots te stralen dat ik zijn levensredder was geweest en ik kreeg de drang hem dicht tegen me aan te houden als de kleine knuffel die hij was. Ik grijnsde om zijn woorden en begroef mijn gezicht in het holletje bij zijn hals. Louis was mijn knuffel en ik liet hem niet nooit meer gaan. Hij leunde tegen me aan en ik kuste zijn huid zachtjes. "Dat vind ik fijn om te horen, jij bent ook mijn veilige haven," mompelde ik met een glimlach die mijn mondhoeken omhoog krulde om de kus die hij op mijn mondhoek drukte. Om zeker te maken dat dit hem hielp vroeg ik of hij al wat warmer was en ik was tevreden met het antwoord dat hij gaf. Dat het door mij kwam had niet eens zoveel baat, ik was gewoon blij dat het werkte. "Wees maar niet bang, ik laat je echt niet gaan," verzekerde ik hem grijnzend en liet hem heel even los om de deken om ons heen te wikkelen en zo een soort cocon te vormen. "Ik vraag me af wat iemand zou denken die hier nu binnenloopt," zei ik lachend. Het moest wel een vreemd gezicht zijn, maar zolang het werkte kon het mij vrij weinig schelen. Voor mij voelde zijn lichaam warm, al wist ik uit ervaring dat het voor Louis heel anders kon voelen. "Hoe voel je -je verder? Als je iets nodig hebt zeg je het maar, al denk ik dat het verstandig is als je straks even je ogen dichtdoet. Vandaag en morgen zijn al vermoeiend genoeg en je zal al je kracht nodig hebben," mompelde ik. Voor mij zou het ook een goed excuus zijn om kort te slapen, het was nog niet eens avond, bij lange na niet, maar ik had zo erg om hem gestrest dat ik het kon gebruiken.

Because I love him, do I need another reason?

Amelia 'Amy' Katherine Donnolly.
Ik schaam me en ik ben opgelucht tegelijk als ik er achter kom dat het Zayn is die mij en Liam gered heeft uit de sneeuw. Ik had in de eerste plaats gewoon niet naar buiten moeten gaan, maar dan was ik Liam ook niet tegen gekomen en was hij nog steeds daar ergens buiten en was hij misschien ook wel verdwaald. Ik vertel Zayn dat ik even hier blijf zitten, bij het hooi. Ik heb nu even de puf niet om weer op te staan en weer die kou te lijf te gaan, ook al is het maar een klein stukje naar zijn huis. Hij lijkt het te begrijpen en loopt dan weg om naar zijn schapen te kijken. Ik schoof wat op toen Liam naast me op een hooibaal komt zitten en ik wreef even in mijn handen. Mijn hele lichaam tintelde nu, maar uit ervaring weet ik ook wel dat het goed tintelen is en dat mijn lichaam zich nu uit alle macht aan het opwarmen is. Ik kijk even op als ik Liam hoor vragen of ik het al minder koud heb. 'Iets minder, maar het zal nog wel een tijdje duren, denk ik' vertelde ik hem zachtjes. Ik beet op mijn lip en wreef met mijn handen over mijn armen, om het toch nog wat warmer te krijgen. 'En jij? Voel jij je, je al wat warmer'? vroeg ik hem toen. Ik schaamde me ook wel een beetje tegenover hem. Ik was in paniek geraakt en had hem daardoor ook in gevaar gebracht. 'Het spijt me van net' zei ze toen verontschuldigend, 'Het was niet mijn bedoeling om in paniek te raken, maar een mens doet rare dingen, moet je maar denken' Ze glimlachte onzeker naar hem en om wat te doen te hebben, plukte ze wat onzichtbare pluisjes van haar jas.

'Darling, just hold on'

Louis Tomlinson.
Ik bleef bescheiden toen Harry zei dat ik hem geholpen had, maar ik had het niet alleen gedaan, hij had het ook zelf gedaan en ik wilden niet alle credits daarvoor. Het was mooi om te zien toen Harry begon te stralen toen ik hem vertelde dat hij mijn levensredder was geweest en ik had niet gelogen, het was gewoon zo. Ik had geen idee waar ik nu stond als Harry er niet was geweest. Ziek, dood, begraven in de grond. Toen Harry me op schoot trok, hield ik de beker goed vast, zodat ik niet kon morsen op mezelf of op Harry en ik leunde tegen z'n borst aan. Hij begroef z'n hoofd in het holletje van mijn hals en met mijn vrije hand streelde ik zacht over z'n krullen heen. Ik vertelde hem dat ik me veilig bij hem voelde en dat ik ook Harry's veilige haven was en ik glimlachte om die woorden. Harry trok de dekens over ons heen als een cocon en zo kon ik nog dichter tegen hem aan zitten. 'Die denkt dat ik op je schoot zit, vieze dingetjes doen' zei ik met een grinnik toen Harry zich afvroeg wat iemand nu dacht als die binnen zou komen. De enige die ik kon bedenken was Phil, maar ik had geen idee waar mijn jongere broertje was en ik hoopte maar dat hij niet in de problemen kwam. 'Ik voel me afgezien van het ziek zijn, best goed' vertelde ik hem zachtjes. Ik nam nog een paar laatste slokken van de thee en moest toen even van Harry weg leunen om de mok op het nachtkastje te zetten. Bij de woorden dat ik misschien even moest gaan rusten, voelde ik me al weer moe en ik humde instemmend dat, dat wel even moest. 'Misschien moet ik dat inderdaad maar even doen' En alsof het een teken was, begon ik te gapen en ik hield snel een hand voor m'n mond. 'Ik ben moe, Hazza' Alleen maar omdat Harry erover sprak, reageerde mijn lichaam daarop en was ik ineens doodmoe. 'Een klein dutje kan geen kwaad' mompelde ik zachtjes. Ik streelde nog wat door z'n krullen en gaf hem toen een kus op zijn slaap. 'Doornroosje gaat slapen, doe je mee'? vroeg ik hem toen met een giechel.

'Darling, just hold on'

Harry Styles
Het was fijn om te horen dat mijn armen als een thuis voor Louis waren, andersom was het precies hetzelfde en ik was altijd een veilige plek voor hem als hij die nodig had. Met een hand vormde ik de deken als een warmte cocon om ons heen, het zal heel prettig zo en was lekker warm, maar het viel af te vragen hoe dit eruit zou zien voor iemand die geen idee had wat er gebeurde en onwetend binnenliep. Ik schoot in de lach om Louis' antwoord en kuste zijn wang, natuurlijk dacht hij dat weer, het kon ook niet anders. "Alsof je dat echt zo vies vind," zei ik met een grijns en drukte mijn lippen kort op de zijne. Ik dacht niet dat er sowieso nog iemand hier zou komen, als je al onderdak had in dit weer bleef je daar, ook al betekende het dat je niet naar huis kon. Hopelijk was de storm tegen morgen gaan liggen. Ik vroeg Louis hoe hij zich voelde en zei daarna dat het misschien slim was als hij nog even aan slaap zou pakken. Het was goed om te horen dat hij zich op dit moment redelijk oké voelde, het was niet ideaal, maar beter dan toen we net binnen kwamen. Blijkbaar had hij zijn thee op en gelukkig stemde hij met me in. Ik glimlachte toen ik hoorde hoe hij gaapte en ik knikte begrijpend bij de woorden dat hij moe was, ziek zijn kon ook erg vermoeiend zijn. Ik leunde in zijn strelingen en maakte een tevreden geluidje, al schudde ik daarna mijn hoofd. "Ik kan jou geen honderd jaar missen hoor," zei ik pruilend en drukte hem dichter tegen me aan, al liet ik ons daarna terugvallen op het matras en verspreidde de deken weer een beetje zodat we meer ruimte hadden. "Maar ik wil wel even slapen," voegde ik eraan toe met een kleine glimlach en zoende hem teder. Ik aaide door zijn haar en sloot met een tevreden zucht mijn ogen. Op een ander moment wilde ik onze tijd niet verdoen met iets als slapen, hoe moe ik ook was, maar dit ging om Louis' gezondheid en dat ging boven alles. "Als je -je rot voelt of me nodig hebt mag je me altijd wakker maken, oké?" mompelde ik, al was het voor een pijnstiller of gewoon dat hij een echte knuffel nodig had, dat maakte me niet uit. Ik wilde er zijn voor hem, wat er ook was.

Because I love him, do I need another reason?

Louis Tomlinson.
Ik grinnikte en zei zacht dat we vieze dingen aan het doen waren toen Harry zich hardop af vroeg wat iemand wel niet moest denken als hij of zij de slaapkamer zou binnen komen en ik moest zacht lachen toen Harry zei dat ik dat eigenlijk helemaal niet vies vond. 'Je kent me te goed' zei ik met een grijns en ik kuste hem terug toen hij mij kuste. Harry vroeg aan me of het ging en ik antwoordde dat ik me wel beter voelde en hij vond dat ik maar even moest gaan slapen, zodat ik wat meer zou aansterken en dat vond ik best een goed idee. Mijn lichaam vond dat ook een goed idee, omdat ik nu best wel voelde dat ik moe was. Plagend vertelde ik dat ik als Doornroosje was en of hij met mij mee ging slapen en ik moest lachen toen hij zei dat hij me geen honderd jaar kon missen. 'Ik was ook niet echt van plan om honderd jaar te gaan slapen, mijn prins', eerder een uurtje of twee' Goedkeurend knikte ik toen ik hem hoorde zeggen dat hij ook wel even ging slapen. Ik mocht dan wel ziek zijn, het kon ook best vermoeiend zijn om voor mij te zorgen en ik wilde niet dat hij zich te druk maakte om mij, al wist ik uit ervaring dat hij dat wel zou doen, hoe vaak ik hem ook gerust zou stellen dat het goed ging. Ik drukte gauw een kus op z'n lippen voordat we samen op het matras gingen liggen en Harry de de dekens over ons heen neer legde. Ik ging dicht tegen hem aan liggen en duwde zachtjes met mijn neus tegen zijn neus. Als een soort Eskimo kus en toch drukte ik nog vederlicht een kus op z'n lip. 'Slaap zacht, mijn mooie prins' zei ik met een luie stem en ik voelde dat mijn lichaam zich in een soort slaapstand begon te wikkelen. Ik knipperde met mijn ogen en ik legde mijn hoofd op z'n borst en toen ik mijn ogen sloot, viel ik ook een paar seconde daarna in slaap.

'Darling, just hold on'

Harry Styles
Vanaf het moment dat ik tegen Louis zei dat hij misschien even moest rusten stortte hij bijna gelijk in van de vermoeidheid. Voor de zekerheid bleef ik hem stevig vasthouden zodat hij niet plots om kon vallen. Liefdevol aaide ik over zijn rug en wiegde langzaam wat heen en weer. Zelf was ik ook niet echt de wakkerste, maar ik was bij lange na niet zo moe als hij. Toch ging ik hem niet toelaten om Doornroosje te zijn, hij mocht dan mijn prinses zijn, ik wilde hem geen honderd jaar moeten missen. Hij schoot in de lach om mijn opmerking en daardoor moest ik zelf gniffelen, waarna ik tevreden knikte. "En anders test ik de theorie wel of ik je wakker kan zoenen, dat moet toch werken," zei ik met een grijns en stemde ermee in dat ik dan ook net zo goed een beetje slaap kon pakken. Als ik goed voor Louis wilde zorgen moest ik goed wakker zijn. Ik kuste hem zacht terug en ging liggen, waarin ik hem meetrok en de deken daarna beter over ons heen legde. Mijn arm lag stevig om zijn middel, om hem bij te houden en ik zeker wist dat hij veilig zou zijn. Ik glimlachte kleintjes toen hij met zijn neus tegen de mijne wreef en sloot daarna mijn ogen, al humde ik nog zacht toen hij me alsnog een echte kus gaf. "Jij ook, prinses," mompelde ik loom en haakte een van mijn benen door de zijne. Mijn ademhaling vertraagde en het kostte me weinig moeite om in slaap te komen. Nu had ik daar nooit serieuze problemen mee, tenzij ik zo aan het piekeren was dat ik niet eens aan slapen dacht. Maar op dit moment was het goed, Louis was veilig en warm in mijn armen, ik zou voor hem zorgen en het was goed. In die wetenschap had ik rust en door die rust was mijn slaap vrijwel droomloos, en anders ging ik me toch niet herinneren wat ik had gedroomd. Hoewel, ik was me nog steeds bewust van zijn aanwezigheid en een mooiere droom kon ik me niet wensen. Een droom waarin ik niet wakker wilde worden, bang dat hij er dan niet zou zijn, want zelfs na twee jaar had ik nog geen idee waaraan ik hem had verdiend.

Because I love him, do I need another reason?

Louis Tomlinson.
Ik wenste Harry nog een slaap lekker en voordat ik mijn ogen sloot en ik werd weg gevoerd in een zwart gat, hoorde ik hem hetzelfde zeggen en ik glimlachte en viel daarna toch echt in slaap. De eerstvolgende keer dat ik mijn ogen weer open deed, had ik het gevoel dat ik uren had geslapen, ik voelde me meer uitgerust en ik voelde me nog wel een beetje ziekjes, maar minder dan ik was geweest. Ik draaide m'n hoofd en ik knipperde even en ik zag op het kleine wekkertje op het nachtkastje dat we drie uurtjes hadden geslapen en ik draaide m'n hoofd weer naar mijn lieve vriendje en ik glimlachte en ik drukte een kus op z'n neus. Hij sliep nog, of tenminste dat dacht ik. Ik moest ineens heel nodig naar het toilet en met tegenzin moest ik me van de warmte van Harry weg draaien en ging ik op de rand van het bed zitten. Ik had een lichte hoofdpijn, maar het was niet zo dat ik ongecontroleerde hoestbuien of zelfs niesbuien had. Harry's aanwezigheid deed me gewoon goed. Ik stond op en ik wreef in m'n ogen en liep voorzichtig naar de badkamer. Ik had geen duizelig gevoel en ik kon ook gewoon lopen, mits ik voorzichtig deed. Bij het toilet aangekomen deed ik mijn behoefte en waste daarna mijn handen en liep terug naar de slaapkamer. Ik keek onderweg nog even bij de kachel, die brandde nog wel, maar er moest nog wel wat hout bij en dat deed ik. Snel deed ik het deurtje weer dicht en het was nu echt wel behaaglijk warm in huis. Ik kroop weer naast Harry in bed en er verscheen een lichte grijns op mijn gezicht. Ik kuste z'n gezicht en daarna ging ik naar z'n nek en beet daar zachtjes in. 'Harry, wakker worden' fluisterde ik hees in z'n oor. Ik kroop naar beneden en trok z'n trui omhoog en ik keek nog even naar het gezicht van mijn vriendje en snel verstopte ik mijn hoofd onder z'n trui en likte over z'n tepel. 'Hazza' Ik had meer energie, dankzij hem en dankzij dat dutje dat ik net had gedaan en nu moest hij ook wakker worden. Om een reactie bij hem uit te lokken likte ik over z'n tepel en raakte ik kort z'n lengte aan en ik grijnsde een beetje. Ik was nog wel ziek, maar niet zo ziek dat ik amper iets kon doen.

'Darling, just hold on'

Harry Styles
Ondanks dat dit mijn eigen bed niet was, sliep ik hier altijd stukken beter. Misschien omdat het zo hoorde, met Louis bij me. In ieder geval werd ik een stuk uitgeruster wakker als ik hier sliep. Volgens mij zat ik ergens half tussen slapen en wakker zijn, want vaag had ik door dat er op een gegeven moment een belangrijke warmtebron in mijn armen miste. Onbewust kroop ik verder weg in de deken om dat verlies aan warmte goed te maken. Voor even was het weer rustig om me een en sliep ik gewoon vast verder. Totdat er opnieuw een warmtebron bij me kwam liggen en ik in mijn slaap een geluidje maakte toen ik Louis' lippen in mijn gezicht voelde. Langzaam werd ik wakker, maar echt zin om te reageren had ik niet, al kon ik niet anders dan hummen om zijn tanden die hij mijn nek zette. Heel wakker werd ik er niet van, ook al voelde het fijn. Wat wel hielp was de schok die door me heen ging toen ik zijn warme tong over mijn tepel voelde. "Lou," mompelde ik loom, mijn stem wat rauw van de slaap. Dit was nog eens een andere manier van wakker worden, maar het bracht me wel op ideeën, wellicht voor morgenochtend. Een zachte kreun rolde over mijn lippen omdat hij weer likte en ik zijn hand bij mijn lengte voelde. Ik opende mijn ogen een beetje en grijnsde half. "Zo mag je me vaker wakker maken," zei ik en wreef met een hand de slaap uit mijn ogen. Ik wilde niet dat hij ophield, het voelde goed en nu ik nog slaperig was reageerde mijn lichaam er op een aparte manier op. Met mijn vrije hand ging ik heel licht met mijn nagels over zijn ruggengraat en zuchtte content. "Hoe heb je geslapen? Je lijkt in ieder geval goed uitgerust," vroeg ik, gevolgd door een kort lachje. Het was iets heel simpels om hem te vragen, maar dat miste ik wel als we allebei in ons eigen bed sliepen en ik zonder hem wakker werd. Dan ging je de kleine dingen missen, zoals elkaar goede morgen wensen en zelfs 's nachts wakker gehouden worden omdat Louis soms sprak als hij sliep. Niet dat ik dat hem ging vertellen, want het was echt he schattig wat hij af en toe zei en ik wilde niet dat hij zich erom ging schamen.

Because I love him, do I need another reason?

Louis Tomlinson.
Harry's aanwezigheid deed me goed, ik voelde me al stukken beter sinds hij bij me was en me hielp. Ik wilde eigenlijk niet uit bed, maar ik moest heel nodig een boodschap doen, dus ging ik maar naar de badkamer om daar wat te doen en daarna terug te lopen en onderweg ook nog even de kachel te checken. Toen ik terug kwam had Harry zich wat verder in de dekens gewikkeld, waarschijnlijk had hij door dat ik even weg was gegaan. Ik ging terug bij hem in bed liggen en probeerde een reactie bij hem uit te lokken, door over z'n tepel heen te likken en zijn lengte aan te raken. Ik grijnsde toen hij mijn naam mompelde en ik beet zachtjes in z'n tepel. 'Ben je wakker prins'? vroeg ik met een lachje, 'Wat wil je graag, een handjob of een blowjob'? vroeg ik hem daarna met een grijns en ik raakte met mijn duim, het topje van zijn eikel aan en drukte daar iets op, alvorens daarna zijn lengte in mijn hand te nemen. Hij moest het maar zeggen wat hij wilde. Omdat hij nog niet helemaal wakker was, had ik nu controle over hem en dat beviel me wel. Als Harry vond dat hij de controle wilde hebben, zou hij dat wel over nemen, maar voor nu liet ik dat nog niet toe. 'Hm, ik heb goed geslapen' mompelde ik en ik kwam vanonder z'n shirt vandaan en kuste z'n nek nog eens en likte over zijn huid, 'Beetje hoofdpijn, maar het is niet hinderlijk en ik voel me beter dan dat ik eerder was' Ik snuffelde met mijn neus in z'n hals en ik grijnsde een beetje. 'Hoe heeft mijn mooie prins dan geslapen? Nog gedroomd van mij'? vroeg ik met een ondeugend lachje. 'Ik heb zin in jou' mompelde ik zoetjes in z'n oor en beet zachtjes in z'n oorlel en likte er daarna overheen. Mijn hand bewoog lichtjes over z'n lengte heen en ik zou zweren dat ik hem voelde groeien onder mijn aanraking. Harry mocht dan de dominante zijn in deze relatie, ik hield ervan als hij als was, was in mijn handen.

'Darling, just hold on'

Harry Styles
Louis had een zeer effectieve manier gevonden om me wakker te krijgen, ik was nog erg loom, maar ik had meestal even nodig om op te starten. Ik humde om wat hij deed bij mijn tepels en knikte een beetje toen hij vroeg of ik wakker was. Deels telde vast ook wel. Zijn vraag zorgde ervoor dat ik zacht gniffelde en mijn hoofd schudde. Dit was wel weer typisch, hij was waarschijnlijk ook pas net wakker en alweer hiervoor in de stemming. Nu moest ik zeggen dat hij erg goed was in mij ook in de stemming te krijgen, want zijn duim op mijn eikel en de druk die hij daarbij zette deed me zacht kreunen. "Je mond, Lou. Ik heb je mond nodig," beantwoordde ik zijn vraag. Eerder had hij me al doen komen met zijn handen, dan was het op dit moment de beurt aan zijn mond. Hij had alle macht over me en eigenlijk vond ik het nog niet zo erg, maar het was dat hij zich niet helemaal oké voelde, anders had ik het niet toegelaten. Ik vroeg hoe hij had geslapen en ik voelde even later zijn lippen en tong over mijn nek, wat me kort deed rillen. Het was goed dat hij zich beter voelde dan eerst, hoewel hij nog een beetje hoofdpijn had. "Niet alles draait om jou, schat," zei ik lachend toen Louis vroeg of ik nog over hem had gedroomd. "Maar ik heb prima geslapen." Ik humde om zijn zoete woorden en het bijten in mijn oorlel. Zelfs zo, met zo weinig wist hij me nog ontzettend op te winden, met de kleine bewegingen van zijn hand. Zijn naam rolde zacht kreunend over mijn lippen en mijn ademhaling versnelde iets. "Ik heb je nodig Louis," bracht ik uit en aaide met mijn hand door zijn haren, om zijn hoofd met zachte hand iets naar beneden te drukken, maar wel zo dat hij wist dat ik geen tegensputteren duldde. Ik had hem de controle gegeven, maar dat had ook grenzen en hij hoorde nog steeds te doen als ik wilde als ik dat van hem vroeg. Verder liet ik hem daar compleet vrij in, voor deze keer. Ik draaide me zo dat ik mijn benen gemakkelijk voor hem kon spreidden en de ruimte gaf, waarna ik mijn ogen weer sloot. De slaap zat nog erg aanwezig in mijn systeem, ook als dat niet zo was had ik ze later nog dicht moeten knijpen om iets wat hij met me deed.

Because I love him, do I need another reason?

Louis Tomlinson.
Harry kreunde zachtjes toen ik mijn duim op het topje van zijn eikel drukte en toen ik hem vroeg of hij een handjob of een blowjob wilde, antwoordde hij dat hij mijn mond wilde. Het was fair, misschien had ik wel een te groot ego op dat punt, dat ik beter was met mijn handen dan met mijn mond, maar een beetje variatie kon ook geen kwaad en Harry hoorde ik er nooit over klagen. Lachend zei hij dat niet alles om mij draaide toen ik hem vroeg of hij nog over me gedroomd had en ik lachte zachtjes. 'Mooi zo' zei ik grijnzend toen hij zei dat hij prima geslapen had, 'Dan kan ik mijn prins tenminste een lekker blowjob geven' kirde ik daarna en ik grijnsde nog breder toen Harry me vertelde dat hij me nodig had. Zijn kreunen waren altijd het mooiste geluid van de wereld en nu lag hij onder me en had hij me nodig. 'So needy huh'? vroeg ik fluisterend. De grijns bleef op m'n gezicht geplakt, ook toen Harry me met lichte dwang toch iets naar beneden duwde. 'Heb je me nodig Hazza'? vroeg ik fluisterend en ik blies tegen z'n eikel aan. Ik wilde hem eerst nog wat plagen voordat ik hem in mijn mond zou nemen, maar ik wist ook wel dat het niet te lang zou duren, dan zou Harry de controle wel over nemen. Ik likte over de top van zijn eikel heen en nam hem toen een klein gedeelte in mijn mond. Mijn tong draaide langzame rondjes om zijn eikel en ik nam hem nog iets meer in mijn mond en om steun te hebben, steunde ik met mijn handen op zijn bovenbenen. 'Hm, zo lekker' mompelde ik en ik bewoog met mijn mond wat omhoog en toen weer naar beneden en mijn tong bleef in contact met zijn lengte.

'Darling, just hold on'