Upside Down - One Direction - Speeltopic 1 - Speeltopics

[ bericht aangepast op 12 feb 2015 - 19:06 ]

'Darling, just hold on'

Harry Styles
Hij ging bovenop me zitten en kroop dichter naar me toe, wat ik geen enkel probleem vond, zeker niet toen Louis zijn tempo met zijn handen flink opschroefde. Dan was het ook niet zo moeilijk om zijn vraag uit te voeren, de kreunen kwamen vanzelf en luid ook, want ik hield mezelf niet meer tegen en liet me compleet gaan. Mijn handen grepen zo stevig in de dekens dat ik zeker wist dat mijn knokkels wit werden, zoals Louis dat altijd zei als je iets hard vastgreep. Ik smeekte hem sneller te gaan, het zou nooit genoeg voor me zijn tot hij me deed klaarkomen. Luid kreunde ik zijn naam en druktw mijn heupen omhoog, alsof dat ging helpen, maar ik kon het proberen. Een diep, klaaglijk geluid kwam uit mijn borst toen hij opeens een stuk langzamer ging. Ik keek hem smekend aan, ik had hem nodig. Godzijdank versnelde hij weer en kwam er een scala aan vloeken over mijn lippen omdat het zo goed voelde. Hijgend en kreunend luisterde ik naar hem en kreunde direct zijn naam. Hoe geweldig hij en zijn handen ook waren, ik kon nog niet komen, daar had ik nog even voor nodig. "Van jou, Louis, van jou. Alleen van jou," ratelde ik snel. "Louis!" bracht ik uit toen hij nog sneller ging en kon niet anders dan heftig mee te gaan in wat ik deed. Mijn spieren trilden door alle aanspanning en ik kon voelen hoe nat zijn handen en eigenlijk mijn hele lengte waren door mijn eigen toedoen. Ik beet zo hard op mijn lip dat ik bijna bloed kon proeven en een hartslag zo hoog als de mijne nu was kon niet gezond zijn. Hoewel ik me niet zo voelde, wist ik heel goed hoe kwetsbaar ik in deze staat was, maar ik vertrouwde Louis met heel mijn hart en hoefde me geen zorgen te maken. "Oh god, oh god, Louis." Op dat moment spande mijn hele lichaam zich tot de max aan voor ik volledig ontspande en tegelijktijd sidderend door de impact klaarkwam over zijn hand en deels mezelf heen. Hijgend liet ik langzaam de deken los en hield mijn ogen gesloten. Mijn lichaam was op, maar ik wist dat als ik bekomen was schoon moest maken. Ik troostte mezelf maar met het feit dat ik daarna lekker bij Louis mocht gaan liggen. "Je bent geweldig, baby, echt," zei ik met een lome grijns en hield mijn armen voor hem uit om hem tegen me aan te kunnen houden en te zoenen. Dat had ik namelijk wel even nodig, gewoon iets liefdevols tussen alle spanning door.

Because I love him, do I need another reason?

Louis Tomlinson.
Mijn handen bewogen snel en vakkundig om Harry's lengte heen en ik keek naar hem. Hij was zo ontzettend mooi en de kreunen die zijn mond verlieten leken wel alsof hij een engel was. Een zondige engel, die het niks kon schelen dat hij verkeerd bezig was en mijn handen gingen door en even gingen ze langzaam, om hem te plagen en zijn reactie daarop was dat hij me smekend aan keek en natuurlijk ging ik sneller en ik moedigde hem aan. Ik wilde hem horen kreunen, ik wilde weten van wie hij was en mijn handen bleven maar door gaan. Het was toch zo ontzettend zondig dat hij kreunde als een fucking pornoster, maar het was het mooiste geluid wat ik van hem kon horen. 'Kom op baby' mompelde ik toen ik voelde dat hij niet lang meer kon volhouden, 'Laat het los, kom voor mij, toe maar' fluisterde ik hem telkens toe en toen hij ook daadwerkelijk kwam, sidderde en ontspande zijn lichaam tegelijkertijd en mijn handen kwamen onder zijn zaad terecht en hij hield zijn ogen gesloten, want hij was helemaal op. 'Dat weet ik' zei ik toch wel lichtelijk arrogant en met een timide grijns op mijn gezicht en ik pakte zijn armen vast en leunde wat naar voren en ik zoende hem zachtjes en daarna gaf ik elk plekje op zijn gezicht een kus. 'Jij bent zo geweldig' vertelde ik hem tussen het zoenen door en ik leunde met mijn voorhoofd tegen de zijne. Liefde voor hem overspoelde mijn lichaam en ik gaf hem een voorzichtige kus op zijn neus. 'We moeten ons schoonmaken schatje, anders gaan we zo plakken' Ik gniffelde zachtjes, 'Dan plakken we letterlijk aan elkaar vast' Ik kroop nog wat dichter naar hem toe en ik zoende hem opnieuw en ik beet zachtjes in zijn lip en mijn handen streelde zacht over zijn armen, al voelde hij nu toch echt wel plakkerig aan en ik was ook plakkerig en erg warm nu.

'Darling, just hold on'

Harry Styles
Louis was de enige van wie ik wilde zijn. Niemand die me zo kon doen voelen, al was het tijdens de seks of de af en toe nog zelfs verlegen zoenen als hij in mijn armen lag of andersom. Ik was honderd procent van hem en hij van mij, dat vond ik een mooie deal. Het kon me niet minder schelen dat er een kans was dat hij niet de enige was die me hoorde, ik kon niet tegenhouden wat voor goddelijks hij met me deed en dat wilde ik ook niet. De dekens waren mijn houvast, want ik wist dat als ik naar zijn haar greep ik hem pijn ging doen. Ik kon voelen dat mijn lichaam het niet lang meer gingen volhouden en zijn aanmoedigingen hielpen daar niet bij. Omdat ik geen enkele moeite meer deed kwam er nog een luide kreun over mijn ljppen voordat ik hard over zijn handen heen kwam en al mijn spieren als het ware uitvielen. Het gaf me pure extase en het kostte me al teveel moeite om te kunnen zeggen dat Louis geweldig was. Ik lachte even om zijn arrogante woorden, maar ik kon hem niet tegenspreken. Nadat het een beetje ging hield ik mijn armen open voor hem om hem dicht tegen me aan te kunnen trekken. Ik zoende hem zacht terug en gniffelde om zijn lippen die over mijn hele gezicht heen gingen en zijn lieve woorden. Een hand legde ik op zijn wang en streelde er zachtjes over, hij was zo'n schat. Na de kus op mijn neus luisterde ik naar wat hij zei en knikte instemmend. In ieder geval moest Louis schoon, hij mocht niet nog zieker worden. Hij leek nu redelijk oké, maar ik was als de dood dat hij een onverwachtse terugval kreeg. Ik humde even toen hij in de kus op mijn lip beet, al trok ik daarna weer terug. "Wil je dan even douchen en wassen of heb je daar geen zin in?" vroeg ik hem stilletjes en stopte een plukje haar achter zijn oor. Er waren anders nog doekjes die net zo goed zouden werken als douchen, want ik had er alle begrip voor als hij lekker in bed wilde blijven liggen en de kou in wilde met het risico dat het water ook nog eens koud was. Dan zou ik ook blijven liggen terwijl mijn vriendje voor me zorgde, maar met Louis' koppigheid wist je het nooit zeker.

Because I love him, do I need another reason?

Louis Tomlinson.
Toen Harry eindelijk klaar kwam, sidderde en ontspande zijn lichaam tegelijkertijd en het was het mooiste wat ik zag. Harry was sowieso al mooi, anders was ik niet verliefd op hem geworden. Mijn handen zaten nu onder zijn zaad, net zoals zijn buik en ook nog wat op zijn benen. Hij mompelde dat ik geweldig was en ik kaatste weer een beetje arrogant terug dat ik dat wist. Hij moest lachen om mijn woorden en automatisch krulde mijn lippen met hem mee. Als hij lachte, dan moest ik ook lachen. Ik kuste Harry en vertelde hem dat hij geweldig was en ik kuste zijn gezicht een paar keer en hij gniffelde zachtjes toen ik dat zei. Ik vertelde hem dat we ons nu wel even moesten schoonmaken, dat we anders zo zouden plakken. Hij vreog aan me of ik wilde douchen of wassen en hoe graag ik ook even onder een warme douchte zou willen staan, dat zou nooit kunnen, want het water zou vast weer koud zijn en ik wilde niet het risico lopen om nog zieker te worden. 'Laten we maar even wassen' Ik drukte nog een kus op zijn mond en schoof toen van zijn benen af. 'Ik kan nu wel staan, denk ik' Voorzichtig ging ik op de rand van het bed zitten en ik voelde me wat draaierig worden, maar ik was ook zo eigenwijs soms dat ik me niet wilde laten kennen. 'Kom Hazza' zei ik zacht en ik pakte zijn hand en langzaam kwam ik overeind en ik beet op mijn lip toen ik druk op mijn voorhoofd voelde. Maar ik wilde me ook niet laten kennen en ik liep voorzichtig met Harry naar de badkamer en ik kneep even in zijn hand, zodat ik zeker wist dat hij er was. 'Ik had je ook kunnen aflikken' zei ik toen met ene giechel, het kwam er schor uit, zo niet mij. 'Maar we staan nu toch al in de badkamer' zei ik daarna en ergens diep van binnen had ik nu wel een beetje spijt dat ik die weg naar de badkamer had gemaakt, want ik stond te trillen op mijn benen en ik huiverde even vanwege de kou, want de haard brandde dan wel, maar het was nog lang niet warm in huis. Maar ik was eigenwijs en snel pakte ik de wasbak vast en draaide de kraan open. 'Zo'

[ bericht aangepast op 14 maart 2015 - 16:28 ]

'Darling, just hold on'

Harry Styles
Ik was het met hem eens dat we ons moesten schoonmaken, want zo blijven liggen was niet fijn en gewoon vies. Het was alleen een punt of Louis wilde douchen of zich wassen, gezien het goed kon, zeker met dit weer, dat het water niet op zou warmen en dan was wassen minder vervelend. Ik hield hem wel waar, dat kwam goed. Al had ik het dan zelf koud, hij was belangrijker. Ik knikte instemmend toen hij zei dat hij zich liever ging wassen en ik zoende hem kort terug. Zijn warmte verdween van mijn benen en ik ging langzaam overeind zitten. Ik fronste even toen hij zei dat hij wel kon staan nu, want dat betwijfelde ik ten zeerste, maar ik wilde niet dwingend overkomen dus liet ik hem zijn gang gaan. Ik hield zijn hand stevig vast en stond op zijn tempo mee op. Ondanks dat Louis me naar de badkamer leidde bleef ik dicht bij hem lopen om zeker te maken dat ik hem op kon vangen als hij toch zou omvallen. Zacht aaide ik met mijn duim over de rug van zijn hand toen hij een kneepje in de mijne gaf, om te laten weten dat ik er voor hem was als hij me nodig had. Ik glimlachte om zijn woorden. "Dat kan je altijd een andere keer nog doen, lieverd," antwoordde ik hem, de zorgen om hem waren te hoog om op een plagende manier te kunnen reageren. Hij trilde helemaal en ik kon hier niet tegen. Ik liet zijn hand los nadat hij de kraan had aangezet, hij hoefde niet meer dan zijn handen te wassen, maar mijn benen en buik zaten onder. Ik tastte af naar een washandje en hield die onder de kraan, dat het water niet helemaal warm was deerde me niet zo. Met een hand hield ik mijn trui omhoog zodat ik mijn buik schoon kon maken en daarna mijn bovenbenen. "Gaat het wel met je, Lou? Je moet jezelf niet pushen hoor," zei ik hem zachtjes terwijl ik bezig was. Nadat ik klaar was legde ik het washandje bij de vuile was en droogde mezelf af met een handdoek die ik daarna ook daar legde. Ik plaatste mijn hand zacht op zijn wang en keek hem bezorgd aan. Hij vond waarschijnlijk dat ik weer overdreef, maar ik was liever overbezorgd dan dat ik het onderschatte en zijn staat verergerde.

Because I love him, do I need another reason?

Louis Tomlinson.
We waren allebei wat plakkerig, al was Harry nog meer plakkerig omdat het bij hem op zijn benen en op zijn buik zat, maar bij mij was het alleen mijn handen die erg plakkerig waren. Ik ging van zijn benen af en ging op het randje van het bed zitten en ik voelde me toch wel een beetje duizelig, maar zo eigenwijs als ik zelf was, stond ik wel op en pakte Harry's hand, zodat hij met mij mee kon lopen. Onderweg naar de badkamer gaf ik hem toch een klein kneepje in zijn hand en als reactie aaide hij met zijn duim over mijn hand, als teken dat hij er voor me zou zijn, mocht het misgaan. Bij de wastafel aangekomen zette ik de kraan aan en Harry pakte op de tast het washandje dat daar lag en ik voelde mezelf gewoon trillen op mijn benen en ik beet op mijn lip toen ik mijn handen even inzeepte en ze daarna onder de kraan hield. Harry vroeg of het met me ging en dat ik mezelf niet moest pushen en voordat ik het kon tegenhouden ontsnapte er een snik uit mijn mond. 'Om eerlijk te zijn, het gaat niet zo goed' zei ik stilletjes en het zweet brak me uit en de laatste vijftien minuten had ik niet gehoest of zelfs maar geniest, maar nu kwam er weer een nieuwe hoestbui opzetten en ik greep Harry's arm. 'God, waarom ben ik weer zo eigenwijs' zei ik kleintjes toen de hoestbui over was. 'Kan je me dragen'? vroeg ik toen toch wel enigszins beschaamd, want ik wist zeker als ik nu een stap zou zetten, dat ik in elkaar zou storten. Ik was gewoon ziek en de gang naar de badkamer had me weer verzwakt en zeker de activiteiten die we daarnet hadden uitgevoerd, hielp hier ook niet echt aan mee. Ik sloot mijn ogen en ik hield hem stevig vast en ik voelde alsof ik naakt buiten in de sneeuw stond. 'Harry. ik heb het koud' fluisterde ik zachtjes, 'Ik ben echt een stomme idioot' Ik ging dicht tegen hem aanstaan, vanwege de warmte die hij had. 'Merde' vloekte ik zachtjes in het Frans, 'Ik heb het weer verpest' Ik opende mijn ogen en ik voelde een traan naar beneden glijden. 'En nu huil ik verdomme, net een klein kind' Ik kon er niet tegen, en al helemaal niet als Harry erbij was.

'Darling, just hold on'

Harry Styles
Zo grondig als ik kon zonder te zien schrobde ik mezelf schoon en hoorde hoe Louis de kraan weer liet lopen om zijn eigen handen te kunnen wassen. Omdat ik aan kon voelen dat hij aan het trillen was vroeg ik zacht of het wel ging en dat hij zichzelf niet teveel moest pushen. Hij was ziek en daar kon hij ook niks aan doen, hij mocht gewoon niet zoveel van zichzelf vragen. Mijn bezorgdheid wakkerde weer in al zijn heftigheid aan toen hij snikte en eerlijk zei dat het helemaal niet zo goed ging en ik wilde vragen wat er dan was, maar op dat moment begon hij weer te hoesten en greep naar mijn arm. Snel droogde ik mezelf af en legde een hand op zijn middel om hem zo nodig steun te kunnen bieden. "Natuurlijk kan ik je dragen schat, geen enkel probleem," verzekerde ik hem en sloeg mijn armen om hem heen zodat ik hem veilig tegen mijn borst aan kon houden. Louis had het duidelijk koud en er was niet veel meer dat ik voor hem kon doen dan hem proberen op te warmen met mijn eigen lichaamswarmte en de deken. Ik slikte even toen hij dat met woorden bevestigde en ik drukte mijn lippen bemoedigend tegen zijn kruin. "Weet ik. Kom, we gaan weer naar bed." Met die woorden tilde ik hem voorzichtig op en hield hem dicht tegen me aan. Ik moest even zwaar slikken om wat hij allemaal zei en ik schudde vastbesloten mijn hoofd terwijl ik op mijn eigen tempo, om nergens tegenaan te stoten, terug liep. Alsof hij heel erg breekbaar was, wat hij eigenlijk nu best wel was, legde ik hem op het matras neer, om bij hem te kruipen en de deken over ons heen te leggen. "Luister goed naar me. Je moet niet zo streng zijn voor jezelf, oké? Jij kan er ook niks aan doen dat je ziek bent en dat je -je rot voelt, dat moet je niet op gaan kroppen. Je bent een fantastisch persoon en al ben je soms een idioot, je bent wel mijn idioot en ik hou van je, wat er ook gebeurt. Of je nou iets doms doet, een slechte grap maakt, huilt of ziek bent, ik zal er altijd voor je zijn en je moet niet bang zijn om jezelf bij mij te uiten. Ik zal je altijd steunen als je dat nodig hebt, onthoud dat alsjeblieft," gooide ik er in een keer uit en streek met mijn duim zacht de tranen weg van zijn wangen, waarna ik hem teder zoende en dicht tegen me aantrok. Hij was echt geweldig en soms moest ik hem daar gewoon even aan herinneren, want dat leek hij zelf nog wel eens te vergeten.

Because I love him, do I need another reason?

Louis Tomlinson.
Trillend vertelde ik Harry dat het niet ging en de tranen branden in mijn ogen. Ik voelde me ziek, ik voelde me beschaamd omdat ik me zo kwetsbaar bij hem opstelde en kleintjes vroeg ik aan hem of hij me wilde optillen, want ik kon niet lopen. Ik had het gevoel dat als ik een stap zou zetten, ik in elkaar zou storten en dan moest Harry me nog van de grond af rapen ook. Hij sloeg zijn armen om mij heen en hij vertelde me dat hij me kon dragen en ik leunde iets tegen hem aan, want hij voelde heerlijk warm aan. Hij tilde me op met de woorden dat we naar bed gingen en ik begroef mijn hoofd in zijn nek en ik beet hard op mijn lip om niet te gaan huilen, maar dat mislukte. Ik mopperde zachtjes over mezelf en Harry legde me zo ontzettend voorzichtig neer op het bed en kwam er bij liggen. Hij trok de deken op en ik ging nog wat dichter tegen hem aan liggen en ik snifte wat en maakte Harry's trui nat met mijn tranen. Ik luisterde stilletjes naar zijn woorden en hij had ergens wel gelijk. Ik haalde trillend adem en ik legde mijn hoofd in het kuiltje van zijn nek. 'Het spijt me Hazza' zei ik schor en met tranen in mijn ogen, 'Je hebt helemaal gelijk' Ik zocht naar zijn handen en verstrengelde met die van mij. 'Ik vind het gewoon rot dat ik ziek ben en dat we gewoon geen leuke dingen samen kunnen doen, wat überhaupt al heel weinig kan' Ik liet zijn hand even los en pakte het zakdoekje dat ik even daarvoor nog had gebruikt. 'Ik voel me verschrikkelijk, maar ik waardeer het echt dat je er bent en dat je voor me zorgt, Daarom hou ik ook van je' zei ik met een kleine glimlach. Ik snoot mijn neus even en mijn oren gingen even dicht zitten door de druk en ik haalde mijn neus op, waardoor ze weer open gingen staan. 'Ik hou van je Harry, zo, zo veel' fluisterde ik zachtjes tegen hem, 'En niets in de wereld kan dat doen veranderen' Ik drukte zacht een kus op zijn kaak en ik legde het zakdoekje weg en pakte zijn hand weer en drukte daar voorzichtig een kus op.

'Darling, just hold on'

Harry Styles
Het was heel normaal dat Louis zich zo voelde en daarvoor zou ik nooit boos op hem kunnen worden. Ik tilde hem voorzichtig op en liep naar de slaapkamer, nu ging ik hem sowieso niet meer het bed uit laten nu ik wist hoe erg hij eraan toe was met maar een beetje inspanning. Wel vond ik het maar niets dat hij zo streng voor zichzelf was, in zijn plaats had ik me precies hetzelfde gedragen en ondertussen mocht hij weten dat ik hem nooit zou beoordelen als hij kwetsbaar was of huilde. Dat brak eerder mijn hart dan dat ik zei dat hij niet zo kinderachtig moest doen. Iedereen had het recht om alles er eens flink uit te gooien, hoe oud je ook werd. Nadat ik bij Louis in bed was gekropen en ons had ingestopt met de deken vertelde ik hem hoe geweldig hij was en dat ik altijd van hem zou houden, wat er ook gebeurde en hoe hij zich ook voelde. Ik sloeg mijn armen om hem heen, het deerde me niet zo dat mijn trui nat werd, ik wilde de jongen steunen en als dat zo het beste ging was het maar zo. "Geen spijt hebben, Louis. Het is oké," zei ik met een glimlach en wreef zacht over zijn rug om hem te kalmeren. Hij vond het gewoon rot dat we nu samen niks konden doen, maar daar was ik het niet mee eens en ik gaf een kneepje in zijn handen. "Zelfs als je beter was konden we niet veel, sneeuwstorm weet je nog? Ik vind het al ontzettend fijn dat ik hier met jou kan liggen en voor meer wil ik echt niet vragen." Ik kon alleen glimlachen om zijn lieve woorden hoeveel hij het waardeerde dat ik hier was en voor hem zorgde, maar eigenlijk was dat helemaal niet zo speciaal. Andersom had Louis ook voor me gezorgd, dat wist ik zeker. Hij snoot zijn neus even en vertelde me daarna hoeveel hij van me hield, gevolgd door een kus op mijn kaak en een op mijn hand. "Dat geld ook voor mij, Lou. Er is niemand van wie ik meer zou kunnen houden dan van jou," zei ik zacht en streek over zijn wang. Geen enkele van mijn eerder vriendjes of vriendinnen konden ook maar aan hem tippen en dat hield ik graag zo. Ik vond het nog steeds ongelofelijk dat ik zijn eerste was, bij zo'n knappe en lieve jongen als hij zou je denken dat hij iedereen kon krijgen die hij wilde. Hij was een geboren charmeur en ik was daar het bewijs was.

Because I love him, do I need another reason?

Louis Tomlinson.
Harry bracht me terug naar bed, nadat ik eigenlijk compleet was ingestort. Ik hield me stevig aan hem vast en ik vond het jammer toen ik weer in bed lag, want dan miste ik zijn stevige armen die me met gemak konden optillen, maar toen hij daarna weer bij me kwam, liggen toen was het goed. Ik vond mezelf een stomkop, maar Harry vond dat niet. Hij vertelde me dat ik geen spijt moest hebben, nadat ik zijn verhaal had aangehoord en dat ik hem gelijk moest geven. Ik was veel te hard voor mezelf en ik hoefde me niet te schamen bij Harry. Ik snifde tegen zijn trui aan en het gaf hem niet zo erg dat ik zijn trui nat maakte met mijn tranen. 'Elke dag dat ik je niet zie, mis ik je meer en meer' fluisterde ik zachtjes toen hij zei dat hij het al ontzettend fijn vond dat we samen bij elkaar konden liggen, 'En ik kan me nu gaan opwinden over het feit dat de hoge heren daar in het Paradijs slecht zijn en dat ze ons liever kwijt dan rijk zijn, maar dat doe ik niet. Het is verspilde moeite, en dan word ik alleen nog maar zieker' zei ik toch wel een beetje boos. Ik wilde het daar nu niet met Harry over hebben. Hij was het net zoals velen met mij, het niet eens met de gang van zaken, maar niemand had wat te zeggen. Ik zuchtte en streelde even over z'n borst en vertelde hem daarna dat ik van hem hield, zo ontzettend veel en hij hield ook van mij. Ik kon er geen genoeg van krijgen om het hem te zeggen, ik zou het iedere minuut van de dag tegen hem kunnen zeggen en dan er nog niet moe van worden. Ik dacht even aan morgen en ik keek naar Harry op. 'Je kan morgen niet de hele dag blijven toch'? vroeg ik hem stilletjes, 'Kom je dan nog wel met de kerst of wacht je tot oud en nieuw'? Ik vond het verschrikkelijk als ik hem met beide feestdagen niet kon zien, maar hij moest een keus maken en kon ook niet elke dag bij mij zijn. Ik kon ook het risico nemen om de grens over te gaan, maar ik had liever geen kogel in mijn lijf.

'Darling, just hold on'

Harry Styles
Ik begreep precies wat hij bedoelde, hoe closer we werden en hoe langer we elkaar niet konden zien miste ik Louis iedere dag een beetje meer. Hij was een deel van mij waar ik eigenlijk niet zonder kon, maar het was niet anders. Als het kon had ik hem met me meegenomen en altijd bij me gehouden, dat kon alleen niet, hij had hier een leven en als ik hem daar überhaupt kreeg zou hij de hele dag binnen moeten zitten om niet gesnapt te worden. Dat was simpelweg gewoon een verschrikkelijk plan en meer dan dit konden we niet. "Dat weet ik, geloof me. We moeten volhouden, en zolang ik telkens maar even bij je kan zijn is het goed," zei ik bemoedigend tegen hem. Het moment dat we het niet meer positief in konden zien waren we verloren en ik ging me niet laten kennen. Liefdevol drukte ik mijn lippen tegen zijn haren terwijl hij over mijn borst streek en zei dat hij van me hield. Ik hield ook zoveel van hem, het was genoeg dat ik door kon gaan en uit kon kijken naar de volgende dag. Het was misschien de ergste cliché ooit, maar zijn liefde gaf me die kracht. Ik keek naar hem bij zijn vragen en fronste even, het antwoord dat ik had was niet leuk. "Nee, ik moet morgen weer ergens in de middag weg. En mijn moeder vermoord me als ik niet bij het familiediner ben met Kerst, maar ik beloof dat ik er zal zijn om samen met jou het nieuwe jaar in te gaan," zei ik en drukte een klein kusje op het puntje van zijn neus. "Je krijgt je verjaardagscadeau morgen en dan geef ik je -je kerstcadeau om middernacht, dan heb je iets om het jaar mee in te gaan," beloofde ik hem. Ook daarin was ik cliché geweest, maar dat ging hij vanzelf wel merken. Ik drukte de zwakke jongen dicht me aan en krulde me om hem heen, als een soort bescherming, want het enige waar ik nu om vroeg was zijn veiligheid. "Kan ik nog iets voor je doen, lieverd? Je zegt het maar, hoor," mompelde ik en aaide door zijn zachte haren heen, hopend dat hij het ondertussen al wat warmer had en zich snel beter ging voelen, maar nadat hij daarnet zo opeens weer was ingestort kon ik niet teveel hopen.

Because I love him, do I need another reason?

Louis Tomlinson.
Ik vertelde Harry dat ik hem elke dag meer en meer ging missen, als we vaak en lang uit elkaar waren. Harry begreep me en zei dat we moesten volhouden en ik humde instemmend toen hij zei dat het goed was als we elkaar maar even konden zien. Maar dat afscheid was altijd hartbrekend. Stilletjes vroeg ik aan hem of hij er met kerst zou zijn of met oud en nieuw, ook al wist ik het antwoord eigenlijk al. Hij kon niet bij allebei de feestdagen zijn en dan zou ik hier alleen zitten, met Phil en samen aan een karig kerstmaal zitten, al ik al uberhaupt zin had om te eten. Zijn moeder zou hem vermoorden als hij er niet mer de kerst zou zijn en dat begreep ik wel. Ze wist niet van ons, ze zou het afkeuren. 'Dat hou ik je aan krullenbol' antwoorde ik zachtjes toen hij me beloofde dat hij er wel met oud en nieuw zou zijn en ik giechelde zachtjes toen hij een kus op het topje van mijn neus drukte. 'Ik ben benieuwd' zei ik toch wel met wat nieuwsgierigheid in mijn stem, want met Harry wist je het maar nooit wat hij je zou geven. Hij was daar altijd heen mysterieus in en hij kon je als geen ander verassen. Harry trok me nog wat dichter tegen zich aan en ik ging wat verliggen en ik sloeg mijn armen om hem heen en ik legde mijn hoofd tegen zijn voorhoofd aan en ik drukte zacht een kus op die mooie lippen. 'Bij me blijven, dat is alles' vertelde ik hem zachtjes, 'Of wil je wat voor me zingen'? Harry had een mooie stem en hij vond het leuk om naar mij te luisteren als ik hem voorlas en ik luisterde graag naar hem, als hij voor me zong. 'Het gaat al wel weer wat beter, maar misschien is het maar het beste als ik niet eigenwijs doe en in bed blijf' Voorzichtig kuste ik zijn kaak en daarna zijn nek, waar ik hem zacht in beet. Niet te hard, want er moest geen spoor achterblijven, anders zou hij vragen krijgen. Al dacht ik er soms serieus over na om hem gewoon een keer een lovebite te geven, net zoals hij altijd bij mee deed.

'Darling, just hold on'

Harry Styles
Natuurlijk bleef ik de rest van de feestdagen bij Louis om het met hem te vieren, maar ik kon het niet maken om mijn familie in de steek te laten. Dan vermoordde mijn moeder me en ik vond het ook wel fijn om tijd met hun door te brengen, het was een van de weinige dagen in het jaar dat ik mijn vader zag. Ik beloofde hem dat ik er met Oud en Nieuw zou zijn, ik wilde hem zoenen als de klok twaalf sloeg en met hem het nieuwe jaar beginnen, een beter jaar. Hoewel de regels strenger waren en het voedsel duurder, had ik er goede hoop in. Ik drukte een kus op zijn neus en vertelde dat hij dan ook zijn kerstcadeau van me kreeg, waarna ik grijnsde om zijn nieuwsgierigheid. "Nieuwsgierig ding, je zal toch echt moeten wachten. Ik kan wel verklappen dat ik er heel veel moeite in heb gestopt," zei ik gniffelend en trok hem dichter tegen me aan. Ik glimlachte toen hij zijn armen om me heen sloeg en ik zijn voorhoofd tegen het mijne voelde. Teder kuste ik hem terug en nadat ik terugtrok vroeg ik hem of ik nog iets kon doen om hem wat comfortabeler te maken. Wat ik niet had verwacht was dat hij me vroeg om voor hem te zingen en ik beet even op mijn lip, ik wilde wel, maar ik was er nog best onzeker over. Op dat moment zei hij al dat het beter ging en dat hij niet zo eigenwijs moest doen, waar ik het helemaal mee eens was. "Inderdaad, gewoon rustig blijven liggen," mompelde ik en hapte even naar adem toen hij in mijn nek beet. Ik pruilde even en prikte zacht in zijn buik, waarna ik een been om de zijne heen sloeg om hem nog dichterbij te houden. Dat ik geen boxer en broek droeg maakte me niet uit en hem vast ook niet. Ik haalde even diep adem en begon zacht, heel zacht voor hem te zingen. Purple Rain, om precies te zijn. Het was een al wat ouder nummer, maar wel prachtig. Het sloeg niet helemaal op ons, maar dat maakte ook niet uit. Louis wilde dat ik voor hem zong en dit was het eerste dat in mijn hoofd opkwam. Terwijl ik zong aaide ik over zijn wang en sloot mijn ogen, waarom wist ik niet, het hielp me tegen de onzekerheid en zo kon ik opgaan in wat ik zong zonder me zorgen te hoeven maken.

Because I love him, do I need another reason?

Louis Tomlinson.
Harry drukte een kus op mijn neus en hij vertelde dat ik mijn kerstcadeau later zou krijgen en ik moest hem bekennen dat ik onzettend nieuwsgierig daarvoor was, want zo was ik nu eenmaal. Hij moest er om gniffelen en zei dat ik echt moest wachten, maar dat hij er wel veel moeite in had gestopt. 'Je maakt me nog nieuwsgieriger Hazza, dat moet je niet zeggen' verteld ik hem met een pruillip, 'Dan wil ik het weten' Ik beantwoorde zijn vraag door te zeggen tegen hem of hij misschien voor me wilde zingen. Het bleef even stil en toen zei ik maar dat ik me al wat beter voelde en dat ik maar gewoon in bed moest blijven liggen. Hij stemde daar mee in en toen ik hem zoende en daarna zacht in zijn nek beet, hapte hij even naar adem en ik grijnste wat door die reactie. Ik likte over het gevoelige plekje wat ik had veroorzaakt en ik legde mijn hand op zijn been die hij over mijn been had neer gelegd. Dat hij naakt was van onderen vond ik prima zo, ik was zelf nu ook helemaal naakt en Harry was warm zat en ik had gewoon geen zin om nu nog mijn boxer weer aan te trekken. Tot mijn verassing begon Harry toch nog een nummer te zingen en ik luisterde naar zijn stem en zachtjes humde ik met hem mee. 'Weet je dat we eigenlijk niet eens een nummer hebben van ons beide'? fluisterde ik hem toen zachtjes in z'n oor, 'Schande' Ik grinnikte zachtjes. 'Waar moeten we dan ooit op dansen als we later gaan trouwen'? Ik kuste zijn mondhoek en streelde langzaam over zijn borst. 'Fly me to the moon' Het kwam er onnozel uit en het was het eerste wat me te binnen schoot, ook al was het een onzinnig tekstje. 'Als ik me beter voel, dan gaan we dansen' vertelde ik hem met een giechel en zoende hem nog eens op zijn mond.

'Darling, just hold on'

Harry Styles
Ik negeerde zijn nieuwsgierige compleet, maar ik werd al helemaal stil toen Louis vroeg of ik voor hem wilde zingen. Wat dat betrof hadden we allebei een ding voor de ander zijn stem. Nu vond ik het ook heerlijk om hem te horen zingen, maar ik had er meer mee als hij me voorlas en op ging in het verhaal. Hij kon gewoon goed vertellen en het was veel leuker dan mijn vingers over de welbekende puntjes in de bladzijdes laten glijden. Natuurlijk stemde ik ermee in dat hij verder beter in bed kon blijven liggen en mij laten lopen voor dingen, al zei hij dat laatste niet, ik dacht het wel. Ik kuste hem zonder erbij na te denken terug en hapte kort naar adem toen ik even daarna zijn tanden in mijn nek voelde. Ik pruilde omdat hij me zo verrast had en legde een been over de zijne om hem dichtbij te houden, om een tevreden geluidje te maken zodra ik zijn hand daar voelde. Omdat het Louis was en ik hem niks kon weigeren, begon ik zachtjes voor hem te zingen. Het eerste nummer dat in me opkwam en ik glimlachte terwijl ik zong omdat ik hem mee hoorde neuriën, dat hielp me toch wel. Na even viel ik langzaam stil omdat hij begon te praten en ik fronste toen ik besefte dat hij gelijk had. Het meest cliché stel ooit dat geen nummer had, dat was inderdaad een schande. Ik bloosde diep toen hij vroeg waar we dan op moesten dansen op onze bruiloft, maar keek hem bedenkelijk aan bij zijn plotse woorden. Gezien ik aannam dat het een voorstel was van een liedje glimlachte ik licht en speelde met een pluk van zijn haar. "Frank Sinatra? Klassiek hoor, Lou," zei ik, dat was het enige dat ik me zo snel kon bedenken wat hij precies bedoelde. Ik kende mijn klassiekers wel. "Zolang je het oké vind dat ik duizend keer per ongeluk op je voeten ga staan doe ik mee," zei ik lachend en zoende hem terug, waarna ik met nog steeds een brede grijns het destreffende nummer voor hem begon te zingen. Het klonk goed, iets wat van ons kon zijn. Zoetsappig als wat, lyrics die dropen van de liefde en het was niet zo'n ontzettend langzaam nummer waarvan iedereen aan het huilen raakte. Daar kon ik niet tegen, dus dit klonk me zeker goed in de oren.

Because I love him, do I need another reason?