Bij mij is het wisselend hoe ik begin, het hangt er vanaf hoe het idee in mijn hoofd is gekomen en of het er al goed in zit of niet. Mijn vorige inzending voor SOTY heb ik niet bijster goed voorbereid en ik ben eigenlijk gewoon begonnen met schrijven. Tussendoor heb ik kort in heel grove lijnen het plot uitgestippeld, maar uiteindelijk heb ik een heel groot deel daarvan geschrapt omdat het gewoon niet geloofwaardig zou zijn en omdat het me teveel tijd zou kosten.
Het uitschrijven van een plot is heel handig, omdat je een beetje richting kan geven aan je verhaal en je er zo voor kunt zorgen dat je niet te ver afdwaalt van het einde dat je in je hoofd hebt, maar je moet er niet te hard aan vasthouden. Ik merk zelf dat je schrijfstijl in een jaar grote sprongen kan maken en dat je soms iets helemaal anders wil gaan doen dan je van tevoren in gedachten had, omdat je denkt dat het beter zou kunnen passen, dan moet je dat ook gewoon doen. Dat overzicht is een richtlijn, geen verplichting, bovendien ben jij de schrijver en mag jij alles beslissen.
Ik heb mezelf de gewoonte aangeleerd om het verhaal in drie stukken of 'akten' te verdelen, net zoals dat vaak gebeurt in een toneelstuk. Op die manier heb ik voor mezelf drie kleine stukjes gecreëerd die samen een duidelijke opbouw vormen (akte 1 is de inleiding, deze varieert in lengte per verhaal, akte 2 is de actie en de opbouw tot de climax en akte 3 is de ontknoping). Op die manier kan je voor jezelf een beetje een idee schetsen van hoever je kunt gaan met bepaalde extra lijnen, omdat je in de inleiding nog niet kunt gaan beginnen met een eindeloze rij heftige gebeurtenissen.
Daarnaast heb ik op deze manier kleinere doelen om naartoe te werken en houd ik het makkelijker vol. Het geeft best wel voldoening om te kunnen zeggen dat je een derde achter de rug hebt ^^
Maar ja, dit is mijn manier. Ik kan me heel goed voorstellen dat iemand anders hier absoluut niet mee kan werken. (Sommige mensen schrijven een overzicht van wat er per hoofdstuk moet gebeuren voor ze überhaupt een woord op het papier zetten, dat kan ik dus echt niet volhouden, dan is de spanning er voor mij vanaf en heb ik er geen zin meer in. Als ik het begin en het einde weet, en één heel dunne rode lijn heb om me aan vast te houden heb ik genoeg om mee te beginnen.) Sommige mensen vinden mijn 'harde grenzen' tussen de akten niet fijn, of amateuristisch klinken, maar voor mij werkt het om te schrijven.
De conclusie van dit verhaal: probeer gewoon heel veel dingen uit en kijk wat voor jou het prettigst is, hoewel dit meer gericht is op jouw schrijverstoekomst dan op de inzending voor je SOTY. Maar bedenk: alle begin is moeilijk. Het eerste hoofdstuk is voor de lezer vaak een indicatie of het verhaal wel interessant/mooi genoeg is (zeker hier op Q, waar je toch sneller geneigd bent om het verhaal gewoon weg te klikken), als je eerste zin mensen aanspreekt zullen ze het sneller uitlezen. Dat klinkt heel erg melodramatisch - en dat is het ook, dus trek je er niet teveel van aan. Een verhaal wordt niet gemaakt of gebroken door de lezers, je schrijft in eerste instantie voor jezelf, toch?
Zodra je een idee hebt, werk je het uit en begin je gewoon. Laat het lezen aan vriendinnen of gewoon hier op Q door één van ons (ik durf te wedden dat bijna iedereen wel wil helpen ^^) en laat het eventueel een paar dagen staan voor je het activeert, zodat je het nog een keer door kunt lezen en misschien wat fouten tegenkomt. Ik deed er bijna een week over voor ik helemaal tevreden was met mijn inleiding en proloog.
Nu sluit ik dit af, want het is veel te lang geworden :') Heel veel succes met schrijven!
For those I love, I will sacrifice