[MSV] All I Want For Christmas... || O1 - Speeltopics

~ Girls
Cadence "Cadie" Alejandra Aveiro-Garcia ~ Orton
Lily Dawson ~ WhereITold
Isabelle "Belle" de Blasio ~ Sempre
Isilde Mira Haddock ~ Keynes
Chasey Phoebe Wedge ~ Gently
Emily June Hale ~ TheHangingTree
Diony Milgryn ~ DecemberRain
Joy Fields ~ GusWaters
Paris Reese Munoz ~ suprisebitch
Jacelyn Amelia Deveraux ~ Sangster

~ Boys
Tyler Keith Santiago ~ Orton
Evrest ~ Orochi
Nathan Matthew Jones ~ NoStranger
Christopher `Chris` Taylor Campbell ~ Gently
Jake Julian Harrington ~ Catesbeianus
Antoine D'Ablaing ~ GusWaters

~ Regels
- Gebruik goede ABN
- Bestuur niet andermans rollen
- Hou al je rollen actief!
- Geen Mary Sue's en Gary Stu's. Iedereen heeft imperfecties!
- Blijf actief! Ik wil niet dat dit binnen drie dagen dood is!
- Alleen ik (Orton) maak de topics aan. Als ik op het moment offline ben wil ik een linkje in mijn GB!

~ Begin
Het is 's avonds rond half acht. Alles is sinds het begin van december nog steeds prachtig verlicht en overal zijn mensen op straat.
Wat jouw personage aan het doen is, mag je natuurlijk zelf weten. Anderen ontmoeten is nog altijd niet verboden ;]

[ bericht aangepast op 22 dec 2014 - 19:11 ]

---

El Diablo.

Chris keek haar met een glimlachje aan na de knuffel," je hebt mijn nummer, voor de 3e keer." Probeerde hij dan nog te grappen.
"Ik weet niet of je zin hebt, maar morgen naar het centrum?" Chris probeerde de slechte herinneringen weer te verstoppen en keek haar met een lichte grijns aan.

---

"Satan's friendship reaches to the prison door."

Isabelle glimlachte even. "Ik heb je nummer goed opgeborgen," knikte ze.
Even dacht ze na bij zijn vraag, maar ze bedacht dat het wel goed was. "Ja, dat lijkt me leuk." Ze voelde dat haar wangen wat rood werden onder zijn blik en keek wat ongemakkelijk weg. Iets was er veranderd in de afgelopen uren, maar wat wist ze niet precies.

---

When time and life shook hands and said goodbye.

Isabelle deed Chris grijnzen toen hij haar wangen rood zag worden en ze snel weg keek van hem.
Hij pakte haar kin zachtjes vast en liet haar naar hem terug kijken. Hij grijnsde lichtjes. "Zie ik daar rode wangen?" Vroeg hij met een kleine lach.
"De enige die hier boos om zou worden is Jack, je bent schattig," glimlachte hij naar haar. "Heb je New York is bij nacht gezien?" Vroeg hi dan plotseling.

[ bericht aangepast op 31 dec 2014 - 19:28 ]

---

"Satan's friendship reaches to the prison door."

Ze knikte vaag op z'n vraag en kwam gelijk weer overeind om opzoek tegaan naar haar broek en haar trui die ze in de hoek van de kamer vond en snel aantrok.
"Ik kan alsnog zelf mijn weg naar huis vinden, als je nog ergens heen moet," zei ze dan," denk ik." Voegde ze er nog snel achteraan toe, de alcohol had niet meer een misselijk-werking, maar meer een beetje de-weg-kwijt-werking. Ze strompelde naar de woonkamer voor haar schoenen.

---

"Satan's friendship reaches to the prison door."

Ze schudde haar hoofd en Nathan gaat zitten op een stoel die in de kamer staat. Wat moet hij zeggen of doen? Eigenlijk praat hij helemaal niet zoveel, maar praten anderen heel veel tegen hem. Mensen denken altijd dat hij veel dingen interessant vindt waar hij helemaal niks aan vindt. Zo denkt iedereen dat hij een atleet is, hoewel hij een hekel heeft aan alles wat met sport te maken heeft. Voor zijn werk moet hij vaak wel wat trainen, maar dat doet hij dan met mate.
'Wat wil je doen?' vraagt hij uiteindelijk maar omdat dat de enige vraag is die hij kan verzinnen.

---

Spoiler alert: you will save yourself

''Weet je dat zeker?'' Vroeg hij verbaasd dat ze niet akkoord ging met zijn voorstel. ''Ik bedoel, er zijn vreemde types hier op dit tijdstip en je woont vast niet ver weg toch.'' Hij draaide zich van haar weg en liep naar de deur om zijn jas te pakken en ondanks de afwijzing toch mee te lopen.

---

Everything is illuminated by the light of our past.

Chasey draaide even met haar ogen," je weet de weg naar m'n huis geen eens - Maae als je zo graag erop staat, prima." Ze volgde hem strompelend naar de deur en hield haar handen al om zich heen voor de koude lucht en de sneeuw, die haar te wachten stond.

---

"Satan's friendship reaches to the prison door."

(Gelukkig nieuwjaar allemaal!)

Het maakte het er niet beter op dat Chris zacht haar kin omhoog tilde zodat ze hem wel moest aankijken. "Pff, ik bloos niet." Loog Isabelle met een glimlachje, "het is gewoon koud." Bij zijn volgende vraag schudde ze haar hoofde, "is het zo mooi dan?"

---

When time and life shook hands and said goodbye.

"Je weet onderhand wel dat met mij niet zomaar te 'dealen' is, hè." Vervolgde Christopher wat serieuzer, het nadeel aan hem was dat hij alles veel te serieus nam dan dat het überhaupt nodig was.
"Als je er een mooie jongevrouw bij hebt, wel.." grijnsde hij tenslotte. Hij speelde met zijn autosleutels en Keek haar doordringend aan.

---

"Satan's friendship reaches to the prison door."

''Het is een lief gebaar en zeker met kerst verwacht ik wat meer waardering,'' zei Thomas voordat hij Chasey de deur uit liet gaan. Ze kon wel zo gaan doen maar dan hield hij zijn jas ook gewoon aan tot ze thuis was. ''Waar woon je?'' Vroeg hij.

---

Everything is illuminated by the light of our past.

Joy wist niet wat ze wou doen. Eigenlijk wist ze het wel. Als ze kon zou ze allerlei dingen willen leren, maar ze wist dat Nathan daar niet op doelde tenminste dat dacht ze.
Ze had zin om te praten. Ze vond het vreemd dat ze daar inneens zin ik had aangezien ze normaal meer hield van stiltes. Met haar woorden was ze meestal spaarzaam.
'Wat verwacht je de toekomst?', vroeg ze.
'Wat hoop je te bereiken?'
Maar uiteindelijk haar beste vraag.
'Wat is je droom?'
Joy was verrast van zichzelf. Ze had niet geweten dat ze ooit nog uit eigen initiatief zulke vragen aan iemand ging stellen.

--

Antoine zocht inspiratie in een café. Of hij het er ging vinden? Hij had zelf geen idee, maar hij moest ergens beginnen. Hoe zou hij ooit een schrijver kunnen worden als hij nooit de kans kreeg om te schrijven.
(Misschien iemand voor Antoine? Moet niet maar vraag het me gewoon af)

[ bericht aangepast op 1 jan 2015 - 22:25 ]

---

Ik wil vrij zijn zoals de wind

"Ik woon in de buurt," antwoordde Chasey kortaf. Ze liep naarbuiten en was al erg blij dat het opgehouden had met die vreselijke sneeuw.
Koud was het wel, maar als je niets had - moest je er wel een beeje tegenkunnen.
"We kunnen net zo goed een taxi nemen, want dan kan jij gewoon weer naar binnen en ik haal me niet de dood," stelde ze voor. Waarschijnlijk zou Thomas alsnog nee zeggen, maar voor haar was iniedergeval duidelijk dat ze moesten opschieten, gezien zd anders ziek zou zijn.

---

"Satan's friendship reaches to the prison door."

''Wat doe je moeilijk zeg,'' zei Thomas en sloeg zijn ogen ten hemel. Had hij dit meisje meegenomen? ''Anders zoek ik wel de eerste en beste kroeg op en loop je lekker alleen.'' Op een gegeven moment kon Thomas gewoon niks meer hebben, hij heeft haar de avond van haar leven gegeven en ze deed zo ondankbaar. De nacht was gelukkig nog niet om.

---

Everything is illuminated by the light of our past.

"Dan loop je lekker naar een kroeg en begin je net zoals net weer overnieuw met die meiden van je," beet Chasey hem toe.
Ze zette een paar grote stappen om voorsprong te hebben, dat algauw veranderde met stilstand. De tegels waren aan het draaien en zometeen als Chasey nog sneller zou lopen, zou zd zelf op de grond liggen.
Chasey beet hard op haar onderlip en draaide zich langzaam om," oké breng me dan," bromde ze langzaam. Sorry zou ze zeker niet zeggen, als hij zoiets zou denken.

---

"Satan's friendship reaches to the prison door."

Thomas keek haar voldaan aan en begon met lopen, ''iedereen heeft Thomas zijn hulp altijd nodig,'' pestte hij haar. Ze was duidelijk nog niet helder en het deed me lachen. Ze was afhankelijk op dit moment van niemand minder dan mij.

---

Everything is illuminated by the light of our past.