Oxford Acadamy • TussenSpeelTopic - Speeltopics

Haai,
Omdat TheHorcrux nu al langer dan 24 uur niet meer online is geweest en het speeltopic is volgespamt, open ik dit topic.
DIT IS GEEN OFFICIEEL SPEEL TOPIC.
Alleen maar tijdelijk zodat we verder kunnen schrijven. Alleen Rowena mag topics aanmaken, en ik wil de regel dan ook niet breken, maar we zijn allemaal zo enthousiast... daarom hoop ik dat het niet erg is dat ik een tussentopic open.

---

“A queen will always turn pain into power.”

June Mercendes

Dit gesprek gaat niet echt de goede kant op, voor even dacht ik weer dat Tommy het met mij eens was, maar nu lijkt ook hij weer weg te glippen. Als ik dat door krijg voel ik me gelijk weer verschrikkelijk.
"Dan is dat jouw keuze.." Het klinkt niet erg aardig, dus ik frons een beetje. "Het is alleen.. Wauw, dit is heel erg vreemd uit mijn mond, maar misschien is Lewis voor Lily niet zoals wij hem kennen. En dan denk ik dat we haar er moeilijk voor kunnen straffen.." Dit meent hij niet. Dit kan hij niet menen. Geschrokken kijk ik hem aan. Lewis is voor Lily niet zoals wij hem kennen. Die zin moet ik even nog een paar keer in mijn hoofd afspelen, en hij wordt er niet beter op. Hoe ziet Lily Lewis dan? De dingen die hij ooit heeft gezegd zullen er niet beter op worden, tenzij Lily daar mee eens zou zijn.
"En jij zei nog wel dat je aan mijn kant stond!" Zeg ik net iets te hard, waardoor een paar mensen aan dezelfde tafel omkijken. Mijn stem klinkt boos, maar dat komt ervan als hij zegt dat Lily het eens is met alles wat Lewis zegt. Dat is nou net hetgene wat ik momenteel begin te denken.

---

She was always looking for more..

Max Veran Phubar

Op het moment dat ik June weg zie rennen en Tommy erachter aan gaat, besluit ik dat Lily wel een beetje steun kan gebruiken. Op top tempo ren ik achter haar aan.
Dan begint het plotseling te regenen. Een enorme plensbui out of nowhere. Ik kan Lily bijna niet zien door het gordijn van regen, maar dan ren ik pardoes tegen haar aan.
'Lily, gaat het?' vraag ik maar, niet wetend wat ik anders moet zeggen. Ik leg mijn arm om haar schouders en leidt haar naar binnen, waar we in een random gang belanden.
'Lily?' vraag ik, bezorgd kijkend naar haar betraande gezicht.

---

“A queen will always turn pain into power.”

Ik vertraag mijn pas een beetje om even op adem te komen. De tranen lopen nog steeds over mijn wangen en ik weet even niet meer waar ik heen moet. Plotseling begint het hard te regenen, zoals je altijd leest in verhalen. Na een regenbui is al het leed weer verdwenen. Maar deze regenbui lijkt het leed juist erger te maken. Door de regen die ervoor zorgt dat ik niks meer kan zien loop ik ergens heen zonder dat ik weet waarheen het is. Plotseling voel ik dat ik ergens tegen aan loop, of dat ergens eigenlijk tegen mij aan loopt.
"'Lily, gaat het?" hoor ik de stem van Max zeggen. Ik voel dat hij mijn schouders vast pakt en naar binnen leidt. Ik let niet op op de omgeving. Mijn hoofd lijkt een waas te zijn.
"Lily?" klinkt Max zijn stem weer. Na een tijdje herinner ik me dat Lily mijn naam is en dat ik hier op de grond sta.
"Ik hield van haar Max" zeg ik schor tegen hem terwijl er nog meer tranen over mijn wangen lopen. Ik kijk even naar de grond en zie dat ik een plas van water en modder heb achtergelaten.

---

-

Max Veran Phubar

Het duurt eventjes voor Lily antwoord geeft. 'Ik hield van haar, Max,' zegt ze dan, haar stem schor. Meerdere tranen lopen over haar wangen, en bijna bang kijkt ze naar de grond.
'Natuurlijk,' zeg ik sussend. 'We houden allemaal van June. Maar ook van jou, Lily.'
Dan trek ik haar in een knuffel, omdat ik zomaar het gevoel heb dat ze dat nodig heeft. Wat moet het verschrikkelijk zijn om in Lily's situatie te zitten. Ik stel me voor dat ik Lily was, en meteen heb ik zin om mee te huilen met haar. Medelijden voor het meisje overspoelt me. Ze verdient dit niet. Ze verdient het om ook iemand te hebben die van haar houdt zoals ik van Silena houd, en Tommy van June.
'Rustig maar,' zeg ik, terwijl ik Lily wat dichter tegen me aan trek. Ze is net mijn zusje, en het doet pijn om iemand die zo dicht bij je staat in pijn te zien.

---

“A queen will always turn pain into power.”

"Natuurlijk. We houden allemaal van June. Maar ook van jou, Lily" zegt Max sussend. Dan knuffelt hij me plotseling.
"Rustig maar" zegt hij. Abrupt duw ik mezelf weg uit zijn armen.
"Ik hield echt van haar"

---

-

Max Veran Phubar

Lily duwt haarzelf van me af, en even ben ik weer onzeker. Nope, geen onzekere-Max tijd vandaag. Dit gaat over Lily.
'Ik hield echt van haar.'
Even staar ik haar aan, en wil ik zeggen dat wij dat allemaal doen. Maar dan dringt het tot me door. Alsof het allemaal nog niet raarder en vervelender kon zijn voor Lily, moest dit er ook nog bovenop komen. Medelijden voor haar overspoelt me weer, maar deze keer is het een enorme golf die me bijna omver gooit. Ik sla mijn handen voor mijn mond. 'Oh! Lily, waarom heb je nooit wat gezegd? Oké, ik snap waarom je nooit wat gezegd hebt. Maar... oh, Lily, sorry sorry sorry sorry sorry,' zeg ik. Het feit dat ze blijkbaar niet helemaal hetero is doet me niets, het is en blijft dezelfde Lily. Je valt op een persoon, niet op een geslacht.

---

“A queen will always turn pain into power.”

"En jij zei nog wel dat je aan mijn kant stond!" Het komt er hard uit en mijn mondhoeken zakken direct naar beneden. Een aantal mensen kijken naar ons en ik weet niet zo goed wat ik moet doen.
"June, dat is ook zo.. Maar.. Ik wil gewoon niet dat we Lily kwijtraken en misschien is hij wel heel aardig voor haar.." Ik hoop zo dat ze niet boos wordt, ondanks dat ze dat al is, maar als vriend moet ik ook voor Lily opkomen als ze dat verdient. "We bedenken iets, oké. Iets waardoor iedereen er beter uitkomt."

---

#dealwithit (cool) NecklessOfHope --> Trohman

June Mercendes

"June, dat is ook zo.. Maar.. Ik wil gewoon niet dat we Lily kwijtraken en misschien is hij wel heel aardig voor haar.." Ik slik, maar dat neemt de brok in mijn keel niet weg. "We bedenken iets, oké. Iets waardoor iedereen er beter uitkomt."
"Ik wil Lily ook niet kwijtraken, maar nu kunnen we niet anders. Ze heeft haar keuze gemaakt. Ze kan maar slechts één iemand van de familie Mercendes hebben en zij koos voor Lewis. Ik vindt het enorm hypocriet van haar dat zij dan ook nog eens mij erbij wilt hebben, want zo werkt het hier dus niet." Zeg ik terug. Het enige wat ik nu kan doen is boos op Lily zijn. Ik dacht dat ze mij begreep. Niet dus. Als ze mij had begrepen zou ze sowieso nooit iets met Lewis zijn begonnen en als ze dat wel zou hebben gedaan, dan zou ze in ieder geval of mij op haar blote knieën vragen of ik haar zou vergeven, of nooit meer iets tegen mij zeggen. Haar eigenlijke reactie leek totaal niet op een van beiden, dus volgens mij moet ze een beetje meer respect tonen voor mijn standpunt.

---

She was always looking for more..

"Ik wil Lily ook niet kwijtraken, maar nu kunnen we niet anders. Ze heeft haar keuze gemaakt. Ze kan maar slechts één iemand van de familie Mercendes hebben en zij koos voor Lewis. Ik vindt het enorm hypocriet van haar dat zij dan ook nog eens mij erbij wilt hebben, want zo werkt het hier dus niet." Lichtelijk gefrustreerd kijk ik weg. En ergens schrik ik ervan. Ik ben nooit boos op June en ik erger me ook nooit aan haar.
"Waarom zou het niet zo werken? Waarom kunnen we niet gewoon negeren dat ze wat met Lewis heeft en haar maar zelf laten uithuilen als er een probleem is, maar nog wel haar als vriendin hebben? Het gaat hier om twee mensen die van elkaar houden, zoals jij en ik. Kunnen we op z'n minst niet zeggen dat we er niet blij mee zijn, maar haar niet gaan afstoten?" Het komt er bozer uit dan ik wil en eigenlijk heb ik de neiging om me meteen te verontschuldigen. Dit voelt niet natuurlijk, ruzie hebben met June. We horen samen te lachen en blij te zijn, maar niet dit.

---

#dealwithit (cool) NecklessOfHope --> Trohman

Even staart Max me aan, alsof hij de zin herhaalt in zijn hoofd om te begrijpen wat ik zeg. Dan worden zijn ogen plotseling helder alsof hij net de oplossing van een moeilijk raadsel heeft bedacht. Hij begrijpt het. Ik heb het nu twee keer in mijn leven hard op uitgesproken en hij begrijpt het.
"Oh! Lily, waarom heb je nooit wat gezegd? Oké, ik snap waarom je nooit wat gezegd hebt. Maar... oh, Lily, sorry sorry sorry sorry sorry" is zijn reactie.
"Ik heb het niet gezegd omdat ik het niet kon zeggen, hoe kon ik leven met het feit dat June en Tommy het wisten? Hoe moest ik elke dag door staan en Tommy elke dag in zijn ogen kijken als hij wist dat we allebei van June hielden? Ik haatte mezelf. Misschien haat ik mezelf nog steeds"

---

-

Jade Ira Phernon

Robin vraagt me welk dier, ik haal mijn schouders op.
"Mn vader is een hond. Maar watvor dier ik ben, geen idee" zeg ik "Ben nog niet zo ver gekomen m mezelf werkelijk te transformeren dusja.Dat lee je op Beauxbatons niet" ik grinnik.
As we bij het lokaal zijn aangekomen doet Robin de deur open. Het lokaal is leeg. Robin denkt hardop over waar iedereen is en dat we naar dit lokaal moesten. Hij kijkt naar de klok, waarna hij een beetje verward nog een keer kijkt.
Dan zegt hij dat hij net verkeerd op de klok had gekeken en het derde en vierde uur al voorbij zijn en het zelfs al lunchtijd is. Ik lach.
"Haha, slimpie" zeg ik vrolijk.
We lopen weer terug naar de zaal toe waar al een hoop leerlingen zitten te genieten van het eten.
"Yay eten" roep ik vrolijk waarna ik ga zitten en eten op het bord voor me leg en drinken in het glas ernaast schenk. Veel heb ik niet gedaan vandaag, maar honger heb ik wel!

Shitty post idoncare x'D

---

Little do you know

June Mercendes

"Waarom zou het niet zo werken? Waarom kunnen we niet gewoon negeren dat ze wat met Lewis heeft en haar maar zelf laten uithuilen als er een probleem is, maar nog wel haar als vriendin hebben? Het gaat hier om twee mensen die van elkaar houden, zoals jij en ik. Kunnen we op z'n minst niet zeggen dat we er niet blij mee zijn, maar haar niet gaan afstoten?" Zoals jij en ik, dat klinkt zo lief, zo mooi, zo perfect, precies zoals ik wil dat het is. Het zou dan ook perfect zijn als hij het niet zou uitspreken op een boze toon, als we niet in deze situatie zitten waarin iedereen me lijkt te verraden.
"Omdat het niet gaat werken oké! Omdat ik Lily nu nooit meer recht in de ogen kan kijken." Ook ik praat op een boze toon, wat volgens mij ook wel logisch is. Niemand hier lijkt het te begrijpen. Het is niet zo dat we zomaar verder kunnen waar we geëindigd zijn. Ik kan gewoon niet meer tegen Lily praten als hoe ik altijd tegen haar praatte. Kan iemand dat hier niet gewoon even beseffen zodat ik me niet zo enorm alleen voel?

---

She was always looking for more..

"Omdat het niet gaat werken oké! Omdat ik Lily nu nooit meer recht in de ogen kan kijken." Ik snap het niet. Ik snap simpelweg niet waarom het zo enorm overdreven moet en wat het enorme probleem is. Lewis is een zak. So what, daar komt Lily vanzelf wel achter en dan gaat het weer uit. Ik zucht even diep.
"Wat is er dan zo erg aan Lily en Lewis samen? Waarom kan je haar niet normaal meer aankijken? Het is Lewis. Hij kan Lily hoogstens kwetsen en dan is het weer uit. Een erg grote ramp kan ik het niet noemen." Ik buig naar haar toe en probeer dan wat aardiger te klinken. "Als er iets is dat ik niet weet, wat me kan helpen om het te begrijpen, graag."

---

#dealwithit (cool) NecklessOfHope --> Trohman

Max Veran Phubar

'Ik heb het niet gezegd omdat ik het niet kon zeggen, hoe kon ik leven met het feit dat June en Tommy het wisten? Hoe moest ik elke dag door staan en Tommy elke dag in zijn ogen kijken als hij wist dat we allebei van June hielden? Ik haatte mezelf. Misschien haat ik mezelf nog steeds.'
Helleluja. Wat ben ik blij om mezelf te zijn en niet door Lily's problemen heen te hoeven.
'Lily,' zeg ik langzaam, waarna ik haar bij haar schouders pak. 'Ik begrijp het. Oké, natuurlijk begrijp ik het niet want ik weet niet hoe het voelt. Maar... wat je ook doet, haat je zelf alsjeblieft niet. Niet doen. Je kan er niets aan doen dat je verliefd werd op June. En ook niet dat je verliefd bent op Lewis. Ik kan me niet voorstellen hoe moeilijk het voor je was, maar weet dat als er iets is... je kan het gewoon vertellen. Als je het niet aan Tommy of June of Silena wilt vertellen, dan mag je naar mij toe komen, oké?' Dan kijk ik haar doordringend aan, hopend dat ze begrijpt dat ze vrienden heeft op wie ze kan rekenen, ook al heeft ze nu ruzie met June.
'Oh, en ook niet jezelf haten omdat je bi bent, oké? Lily, onthoudt goed, je wordt verliefd op een persoon, niet op een geslacht.'

---

“A queen will always turn pain into power.”

June Mercendes

"Wat is er dan zo erg aan Lily en Lewis samen? Waarom kan je haar niet normaal meer aankijken? Het is Lewis. Hij kan Lily hoogstens kwetsen en dan is het weer uit. Een erg grote ramp kan ik het niet noemen." Wacht even, hij kan het geen grote ramp noemen. Ik kijk even van hem weg omdat al die vragen me iets te veel worden. "Als er iets is dat ik niet weet, wat me kan helpen om het te begrijpen, graag." Ik bijt op mijn lip. Wat moet ik nu antwoorden? Moet ik nu aan deze tafel waar iedereen het kan horen wat een zak Lewis is? Mijn mond gaat even open, maar dan weer dicht.
"Er is niets. Lewis is gewoon...." Ik zucht even. "Je weet wel wat Lewis is. Ik wil gewoon niet dat Lily met hem is. Maar dat lijkt niemand hier met me eens te zijn, terwijl ik dacht dat iedereen het eens was met mij en Lewis haatte." Eerlijk gezegd voel ik me behoorlijk in de steek gelaten, maar hoe kan dat ook anders nu er niemand aan mijn kant lijkt te staan.

---

She was always looking for more..