Oxford Acadamy • TussenSpeelTopic - Speeltopics

Haai,
Omdat TheHorcrux nu al langer dan 24 uur niet meer online is geweest en het speeltopic is volgespamt, open ik dit topic.
DIT IS GEEN OFFICIEEL SPEEL TOPIC.
Alleen maar tijdelijk zodat we verder kunnen schrijven. Alleen Rowena mag topics aanmaken, en ik wil de regel dan ook niet breken, maar we zijn allemaal zo enthousiast... daarom hoop ik dat het niet erg is dat ik een tussentopic open.

---

“A queen will always turn pain into power.”

"Er is niets. Lewis is gewoon....." Ze zwijgt even en ik voel me schuldig dat ik haar nu zo behandel, maar ik heb het gevoel dat er iets is dat ze mij niet vertelt. Ondanks dat ik ook iets voor haar achterhoudt, wil ik dat ze weet dat ze me alles kan vertellen. "Je weet wel wat Lewis is. Ik wil gewoon niet dat Lily met hem is. Maar dat lijkt niemand hier met me eens te zijn, terwijl ik dacht dat iedereen het eens was met mij en Lewis haatte." Ik kijk haar aan met een kleine glimlach, maar kijk haar dan serieus aan.
"Ik weet het.. Hij is ook vreselijk, maar Lily kan daar beter zelf achter komen, want ze gaat ons toch niet geloven. Ze is verliefd op hem, dan maakt de mening van anderen niet uit." Ik probeer zo vriendelijk mogelijk te klinken, omdat ik me nog steeds schuldig voel over net. "June, als er iets is wat Lewis heeft gedaan waarvoor we Lily moeten beschermen ofzo, zeg het alsjeblieft.." Ik heb geen idee wat het zou moeten zijn, maar ze zou niet zomaar zo reageren.

[ bericht aangepast op 30 dec 2014 - 22:03 ]

---

#dealwithit (cool) NecklessOfHope --> Trohman

Als dit topic vol is zal ik morgen geen nieuwe kunnen maken, kopieer dan maar gwn het vorige speeltopic en maak maar een nieuwe (:

---

Little do you know

TheHorcrux schreef:
Als dit topic vol is zal ik morgen geen nieuwe kunnen maken, kopieer dan maar gwn het vorige speeltopic en maak maar een nieuwe (:

Is goed (:

---

“A queen will always turn pain into power.”

"Lily. Ik begrijp het. Oké, natuurlijk begrijp ik het niet want ik weet niet hoe het voelt. Maar... wat je ook doet, haat je zelf alsjeblieft niet. Niet doen. Je kan er niets aan doen dat je verliefd werd op June. En ook niet dat je verliefd bent op Lewis. Ik kan me niet voorstellen hoe moeilijk het voor je was, maar weet dat als er iets is... je kan het gewoon vertellen. Als je het niet aan Tommy of June of Silena wilt vertellen, dan mag je naar mij toe komen, oké" hij kijkt me even doordringend aan.
"Oh, en ook niet jezelf haten omdat je bi bent, oké? Lily, onthoudt goed, je wordt verliefd op een persoon, niet op een geslacht" voegt hij eraan toe.
"Ik haat mezelf niet omdat ik bi ben maar omdat ik juist op June verliefd moest worden" even adem ik diep ik.
"En mijn familie. Wat denk je dat mijn familie zegt als ze dit horen. Mijn familie die je al veroordeeld als je zelfs maar naar een halfbloed kijkt"

---

-

Max Veran Phubar

'Ik haat mezelf niet omdat ik bi ben,' zegt Lily, en ik geloof haar. 'Maar omdat ik juist op June verliefd moest worden.'
Lily zucht. 'En mijn familie. Wat denk je dat mijn familie zegt als ze dit horen. Mijn familie die je al veroordeelt als je zelfs maar naar een halfbloed kijkt.'
Ze kijkt zo hopeloos, zo diep gezakt in haar eigen problemen. Ik weet dat haar familie erg bevooroordeeld is, maar nu snap ik pas waarom Lily het zo erg vindt.
'Je familie verdient jou niet,' mompel ik, niet echt bedoeld om tegen Lily te zeggen, maar meer gewoon tegen mezelf.
'Luister, Lily. Als je familie zelfs hun eigen dochter zo veroordeelt, verdienen ze het niet om de waarheid überhaupt te weten. En anders ga ik wel met je mee, als je wilt. Maar het punt is, haat jezelf niet en wees jezelf gewoon.'

---

“A queen will always turn pain into power.”

"Je familie verdient jou niet" mompelt Max en onwillekeurig moet ik even glimlachen. Ze zeiden altijd dat ik mijn familie niet verdiende, dat ik het niet verdiende om hun achternaam te dragen.
"Luister, Lily. Als je familie zelfs hun eigen dochter zo veroordeelt, verdienen ze het niet om de waarheid überhaupt te weten. En anders ga ik wel met je mee, als je wilt. Maar het punt is, haat jezelf niet en wees jezelf gewoon" ik kijk hem heel even aan.
"Bedankt" zeg ik zacht.
"Max, je hoeft je niet verplicht te voelen om niks tegen de anderen te zeggen. Ik wil niet dat je tegen Silena liegt voor mij"

---

-

June Mercendes

Het doet me goed dat hij naar me glimlacht, alleen al door die glimlach vergeet ik de rest van de wereld om me heen. Maar die hele wereld komt weer terug vallen als een baksteen zodra hij in plaats van glimlacht juist serieus begint te kijken. Dat maakt mij gelijk ook heel serieus.
"Ik weet het.. Hij is ook vreselijk, maar Lily kan daar beter zelf achter komen, want ze gaat ons toch niet geloven. Ze is verliefd op hem, dan maakt de mening van anderen niet uit." Ik zucht even. Moeten we dit telkens opnieuw doornemen? Want ik kan me er telkens opnieuw niet bij neer leggen. "June, als er iets is wat Lewis heeft gedaan waarvoor we Lily moeten beschermen ofzo, zeg het alsjeblieft.." Ik bijt weer op mijn lip, ik wil hier gewoon niet over praten.
"Ik ga even naar de wc." Zeg ik op een afwezige toon waarbij ik hem niet aankijk. Dan sta ik snel op en loop zo snel mogelijk weg, op zoek naar het toilet.

---

She was always looking for more..

Wanneer ik het heb gezed, bijt ze op haar lip. Ik verwacht een antwoord, maar vervolgens zegt ze slechts. "Ik ga even naar de wc." June loopt snel weg, te snel. Even twijfel ik, maar dan sta ik ook op en ga ik achter haar aan.
Ik moet een klein sprintje trekken om haar bij te houden, maar zodra ik bij haar ben, pak ik haar hand en trek ik haar in mijn richting. "June, wacht even." Ik kom kort op adem, aangezien ik echt geen conditie heb. "Er is iets. Ik weet niet wat, maar ik wil dat je het aan me kan vertellen en me kan vertrouwen ermee." Het voelt ergens heel hypocriet om dit te zeggen, aangezien zij mijn geheim ook nog niet weet, maar dat is nu niet aan de orde.

---

#dealwithit (cool) NecklessOfHope --> Trohman

---

be gay do crimes

Robin McAdair
Jade vertelt dat zij nog niet weet welk dier ze is. "Ben nog niet zo ver gekomen m mezelf werkelijk te transformeren dus ja.Dat leer je op Beauxbatons niet." Ze grinnikt en ik lach mee. "Dat zou wat zijn, als je dat zou leren op school. Dan zou het Ministry het ineens erg druk krijgen met de registratie van iedereen die Animagus is en daar hebben ze vast geen zin in. Meer werk betekent meer mensen of overuren en dat betekent dus veel te veel geld."

Als ik Jade heb verteld dat ik verkeerd op de klok heb gekeken, lacht ze. "Haha, slimpie" zegt ze. Ik lach mee. "Jij hebt het niet gecontroleerd, maar gewoon een onbekende gelooft van wie je niet weet wat voor bedoelingen hij heeft." Eigenlijk was het de bedoeling dat dit heel mysterieus klonk, maar het feit dat ik moet lachen, vernield dat effect behoorlijk.
We lopen terug naar de zaal en gaan weer zitten. Jade begint meteen met eten, blijkbaar was ze uitgehongerd. Ik pak ook wel een boterham maar heb eigenlijk geen honger. Ik heb 's ochtends genoeg gegeten en we hebben niks gedaan, letterlijk, dus ook niks waar ik honger van kan krijgen.
Terwijl we eten, zeg ik niks. Aan de ene kant wil ik wel wat zeggen, maar ik zou niet weten wat. Ik ben stilte gewend, dus ik zou niet weten hoe ik die kan breken zonder rare dingen te gaan zeggen en mijzelf voor schut te zetten.

---

The purpose of a writer is to keep civilization from destroying itself.

June Mercendes

Ik loop zo snel mogelijk naar de wc, al is het blijkbaar niet snel genoeg. Ik schrik als ik voel dat iemand mijn hand beetpakt, waardoor ik bijna op de grond val. Pas na een seconde zie ik dat het Tommy is. Waarom kan hij me niet heel even alleen laten? Is dat nou zo'n groot probleem?
"June, wacht even." Dat doe ik dan ook maar, als ik wegloop zou hij me toch wel weer achterna komen. "Er is iets. Ik weet niet wat, maar ik wil dat je het aan me kan vertellen en me kan vertrouwen ermee." Ik kijk weer naar de grond. Het is enorm stil, bijna te stil. De gang is op ons na verlaten. Ik weet niet wat ik moet zeggen, maar dan barst ik opeens in tranen uit.
"Lewis zei...... Het was een tijdje geleden, we hadden ruzie." Er komen luidde snikken uit mijn mond en de tranen lopen over mijn wangen. Dat is het moment dat ik besef dat ik dit veel te lang heb ingehouden en dat het allemaal in me zit opgepropt. Ik dacht dat ik het zou vergeten als ik niets zei, maar in plaats van dat is het alleen maar erger geworden. "Hij zei dat hij blij was dat ze dood zijn en dat hij wilde dat hij ze zelf had vermoord." Mijn handen trillen. Ik had het nooit hardop gezegd, ik wilde het vergeten. Ik hield altijd van mijn ouders en dan met name mijn moeder. Ik heb er vrede mee dat ze dood zijn, maar toen Lewis dit zei besefte ik hoeveel ik eigenlijk om ze gaf. Ik heb dat gevoel altijd weggestopt, maar nu is het er weer en het voelt pijnlijk.

---

She was always looking for more..

Na ik mijn woorden heb uitgesproken is het even stil, maar dan barst ze opeens in tranen uit. Automatisch sla ik mijn armen stevig om haar haan en strijk ik in een poging tot geruststelling door haar haar. "Lewis zei...... Het was een tijdje geleden, we hadden ruzie." Ze snikt hard en het doet me pijn om haar zo te zien. Als Lewis dit bij haar heeft aangericht - bij June nog wel -, dan snap ik ergens wel dat ze Lily niet bij hem in de buurt wil hebben. "Hij zei dat hij blij was dat ze dood zijn en dat hij wilde dat hij ze zelf had vermoord." Met grote ogen kijk ik naar haar. Als dat is wat hij heeft gezegd, dan is hij niet alleen een klootzak - omdat hij dat gewoon is -, maar ook nog eens een halve psychopaat.
"Oh mijn god, June.." zeg ik zacht. Ik heb haar eigenlijk nog nooit zo gezien, maar alles wat ik zeg en doe, voelt natuurlijk en is bedoeld om haar gerust te stellen. "Kunnen we dit aan Lily vertellen? Dan begrijpt ze misschien waarom jij er zo op tegen bent." Ik vind het verschrikkelijk om haar zo te zien en al helemaal om te bedenken dat Lewis dit heeft aangericht en het zo ook bij Lily kan doen.

---

#dealwithit (cool) NecklessOfHope --> Trohman

June Mercendes

Het stelt me ergens wel gerust als Tommy zijn armen om me heen slaat. Het voelt vertrouwt, fijn en het voelt gewoon goed. Maar ik kan Lewis ook niet uit mijn hoofd krijgen. Zijn woorden blijven zich steeds maar herhalen in mijn hoofd, wat me totaal niet beter laat voelen.
"Oh mijn god, June.. Kunnen we dit aan Lily vertellen? Dan begrijpt ze misschien waarom jij er zo op tegen bent." Zegt Tommy dan. Eerlijk gezegd denk ik nu totaal niet aan Lily, maar aan mijn ouders. Aan mijn moeder. Aan haar stem, haar geur, de manier waarop ze liep, hoe ze mijn haar altijd borstelde. Die gedachtes doen zo'n pijn. Ik onderdruk ze altijd, maar nu doen ze zo'n pijn. En ze zijn er allemaal door Lewis.
"Ik wil het gewoon vergeten." Zeg ik dan met een zacht stemmetje. Ik wil gewoon die pijn niet voelen, het gemis niet hebben. Maar dat kan niet, want het is nou eenmaal zo en er is niets wat ik of Tommy daaraan kunnen veranderen.

---

She was always looking for more..

Max Veran Phubar

'Bedankt,' zegt Lily, waarna er zich een klein glimlachje op haar lippen vormt.
'Max, je hoeft je niet verplicht te voelen om niks tegen de anderen te zeggen. Ik wil niet dat je tegen Silena liegt voor mij.'
'Weet je, ik denk dat Silena het ook begrijpt. En Tommy en Mer en Phoebe ook allemaal. Je bent gewoon nog dezelfde Lily.'
Even val ik stil. 'Maar je moet het ook echt aan June vertellen. Misschien begrijpt zij het ook wel,' voeg ik eraan toe. Dan open ik mijn armen opnieuw, en zeg. 'Kom hier. Volgens mij heb je wel een knuffel nodig.'

---

“A queen will always turn pain into power.”

"Ik wil het gewoon vergeten." Ze klinkt opeens zo klein en het doet me pijn om haar zo te zien. Ze was haar ouders op veel te jonge leeftijd verloren en dan moet je niet te horen krijgen van je bloedeigen broer dat hij er blij mee is. Ik denk even aan mijn ouders. Ze negeren me grotendeels, maar ze zijn er nog.
"Ik weet het, ik ook..' zeg ik zo sussend mogelijk. Het laatste was onbedoeld, maar dit is geen bui waar ze ernaar gaat vragen. "Het komt wel goed, oké. Alles valt uiteindelijk op zijn plaats, ook voor jou." Met een kleine glimlach bedenk ik me dat dat de woorden van mijn moeder zijn. Zoals ze die altijd zei als één van ons in de problemen zat.

---

#dealwithit (cool) NecklessOfHope --> Trohman