Gossip Girl : Upper East Side • Speeltopic - Speeltopics

New York, de perfecte stad om je dromen waar te maken. Maar het is ook een stad met veel voordelen voor de jongeren uit de bekende privéschool 'Upper East Side'. De jongeren zijn er heel rijk, en zijn tot alles in staat. Iedereen is anders en heeft zijn eigen gewoontes : de dealers, de queen bees, de badboys, de heartbreakers, de bitch, de daydreamers, de nerds ... Ze zijn er allemaal ! Hun leven draait alleen maar om hun status en de bekende site 'Gossip Girl'.
Gossip girl is een anonieme vrouw die alles weet over iedereen. Alles wat ze weet komt ook meteen op haar bekende site terecht. Je diepste geheimen worden aan heel de wereld verteld. Kan jij het aan ? Welke status heb jij ?

Gebaseerd om de serie 'Gossip Girl' [Je hoeft de serie niet gezien te hebben].



Rollen :
Meisjes
• Amelia Aurora Waldorf ~ Dancal [Queen]
• Abigaile "Abby" Schneider ~ Deers [Queen]
• Cassandra Marià Santiago ~ Falahee [Dealer]
• Vivian Delores ~ Vivir [Queen]
• Aure Carlyn Salpa ~ Djibriel [New/hippie]
• Lillith Phoebe Jackson ~ Gently [Bitch]
• Stacey Mariannah Jhons ~ Dancal [Victim]
• Lauren Adeline Harrington ~ Forman [Perfect girl, socializer]
• Lily Rose Hale ~ Verityy [Bitch]
Jongens
• Nolan Liam Fitzgerald ~ Kayfabe [Heartbreaker]
• Tyler Jay Montoya ~ Falahee [Bad Boy]
• Edward Warren Marrez ~ Vivir [Nerd]
• Frederick "Freddie" ~ Eloquentiae [Dealer]
• Sean Adams ~ Californication [Bully]
• Samual Rick Green ~ Kayfabe [Outsider]
• Logan ~ Aoreolus [Good Guy]
• Dylon Stuart ~ Dashed [Loner Boy]
• Gereserveerd ~ Luke_Pinguin
Regels
• Minimum 200 woorden
• Geen ruzie buiten de RPG
• 16+ is toegestaan
• Niemand buitensluiten !
• Geen perfecte personnages
• Geen andere personnages bespelen, tenzij je toestemming hebt



Begin :

Het is een normale maandag ochtend en de jongeren maken zich klaar om naar de Upper East Side te gaan, elk op zijn eigen manier. Binnen een week komt het jaarlijkse feestje bal van de school ! Iedereen is zenuwachtig en moet naar een partner zoeken om deze mooie avond mee te delen. Niemand wilt natuurlijk alleen naar dat bal, dat kan nog eens zielig zijn !

---

“We should consider every day lost on which we have not danced at least once.”

Zodra ze het sms'je leest, staart ze naar het schermpje. Ik kijk even om me heen naar de mensen en zucht. "Ik moet gaan," zegt ze dan opeens, waarna ze snel wegloopt. Even twijfel ik of ik achter haar aan moet gaan, maar dan bedenk ik me dat dit mijn idee was en eigenlijk mijn schuld. Ik ren in de richting waarvan ik denk dat ze opging. Een aantal jongens roepen na dat ik het lekker gefixt heb, maar ik probeer haar te vinden tussen de mensen.
Al snel zie ik haar ergens een ruimte in glippen. Snel loop ik naar de deur toe, waar ik even twijfel. Ondanks dat ik haar nauwelijks ken, voel ik de drang om op z'n minst mijn excuses aan te bieden en te vragen of ik iets kan doen. Het punt is: zij is degene die wordt aangekeken, niet ik. Toch loop ik de ruimte binnen.
Vivian zit op de grond met haar hoofd in haar handen. Ik sluit snel de deur achter me en blijf daar even staan. "Het ehm.." Ik zoek naar de juiste woorden. Maar aangezien ik niets kan bedenken, laat ik me gewoon naast haar op de grond zakken. "Ze zijn jouw aandacht niet eens waard," verzucht ik, zeer bewust van het feit dat het misschien wat overdreven klinkt, maar het is waar.

---

#dealwithit (cool) NecklessOfHope --> Trohman

Vivian Delores

Na een paar minuten hoor ik iemand mijn richting op komen. Als ik opkijk zie ik Freddie. Gelijk kijk ik weer terug naar de grond en zucht ik even.
"Het ehm.." Komt er uit zijn mond waarna hij naast me op de grond kan zitten. "Ze zijn jouw aandacht niet eens waard," Oké, dat helpt dus niet echt bepaald. Even houdt ik me stil. Ik heb gewoon geen zin om wat dan ook te zeggen.
"Soms lijkt het alsof iedereen me het liefste zo snel als maar kan ziet vallen, wat waarschijnlijk dan ook waar ik." Zeg ik dan maar oprecht. Ik zucht weer even en kijk een beetje omhoog. Het kan vast geen kwaad als ik dit soort dingen vertel aan hem. Als hij het doorverteld zal toch niemand hem geloven en ik moet gewoon even iemand hebben om tegen te praten. "Maar op andere momenten is het dat niet. Op andere momenten is het gewoon... zoals ik het wil." Het was een beetje moeilijk te omschrijven dus ik weet ook niet precies wat ik moet zeggen. Ik weet totaal niet wat ik moet zeggen. "Ik bedoel, is het ook niet verdomd kut als iemand jouw aankijkt alsof je niets bent. Dat wil ik dus niet."

---

She was always looking for more..

"Soms lijkt het alsof iedereen me het liefste zo snel als maar kan ziet vallen, wat waarschijnlijk dan ook waar is." Ik kijk met een frons naar haar, enigszins verbaasd dat ze me dit vertelt. Het is sowieso moeilijk om me iets bij haar leven voor te stellen. Iedereen kijkt tegen haar op, maar wïl heel graag op haar neer kijken. "Maar op andere momenten is het dat niet. Op andere momenten is het gewoon... zoals ik het wil. Ik bedoel, is het ook niet verdomd kut als iemand jouw aankijkt alsof je niets bent. Dat wil ik dus niet." Om het laatste grijns ik even, aangezien dat precies is wat er dagelijks gebeurt. Maar het is de truc om de meningen van anderen van je af te schuiven.
"Ik denk dat ze iets willen om over te praten, dat ze geïnteresseerd zijn in een leven zoals dat van jou en die interesse overdrijven. Maar zolang het blikken zijn, schaadt het je niet. Ze kunnen lachen en roddelen wat ze willen, maar uiteindelijk ben jij nog steeds degene die boven hen heeft gestaan. Je kan altijd je positie terugkrijgen, zoals je hem kreeg: door anderen te imponeren en te overstijgen." Ik kijk naar haar met een kleine glimlach, in de hoop dat wat ik zeg ergens op slaat en ook een beetje helpt. "Dus wil je ze terugpakken en laten zien dat zo'n berichtje niets waard is? Bedenk iets dat niemand verwacht en laat zien dat jij daar boven staat. Want dat is ook zo."

---

#dealwithit (cool) NecklessOfHope --> Trohman

"Ik denk dat ze iets willen om over te praten, dat ze geïnteresseerd zijn in een leven zoals dat van jou en die interesse overdrijven. Maar zolang het blikken zijn, schaadt het je niet. Ze kunnen lachen en roddelen wat ze willen, maar uiteindelijk ben jij nog steeds degene die boven hen heeft gestaan. Je kan altijd je positie terugkrijgen, zoals je hem kreeg: door anderen te imponeren en te overstijgen." Was het uitvoeren daarvan maar net zo makkelijk als zijn woorden want dat is het niet. "Dus wil je ze terugpakken en laten zien dat zo'n berichtje niets waard is? Bedenk iets dat niemand verwacht en laat zien dat jij daar boven staat. Want dat is ook zo." Ik slik even.
"Weet je.... Het is niet zo makkelijk. Het raakt me als ze zoiets doen of zeggen. En als ik dalijk weer mijn positie terugheb, zoals jij het verwoord, dan hoeven ze alleen maar te wachten op het eerstvolgende stomme bal en kijken ze maar al te graag toe om te zien hoe ik weer val." Ik heb helemaal geen zin in dat gedoe. Dat vallen en opstaan is helemaal niets voor mij. Toch doe ik niet anders.

[ bericht aangepast op 14 dec 2014 - 17:55 ]

---

She was always looking for more..

Ik keek ongeïnteresseerd van Tyler weg, toen Freddie en Sean naar Vivian en Lauren liepen. Een zuchtje verliet mijn lippen. Als ze met hun iets wouden doen, dan was het hun keus - maar Sean had een probleem met me. Als hij zo door zou gaan met dingen achter de rug houden, zou hij een hoopje stront voor me worden, niets meer dan een zielig ventje - terwijl hij eigenlijk mijn beste vriend is. Maar hij kon het terug krijgen.
» Daar gaat mijn record.. « Wat? Ik keek even op naar Tyler. Volgens mij bedoelde hij zijn potje vechten met jongens die geen schimmer van een kans tegen hem hadden. Grijnzend schudde ik mijn hoofd.
» Je moet ook niet elke dag vechten, door dat stomme vechten zag je er ook niet bepaald goed uit. Altijd kwam je met een blauw oog, een gebarsten lip of wat dan ook op school aan. Het maakt het er niet beter op, als je weer begint. Volgens mij zijn vrienden een betere hobby als vechten, Tyler. « De stemming was er bij mij niet meer echt in en volgens mij wist hij dat ook ergens wel.
» En.. hoe ziet het eruit? « Alweer ik keek even opzij naar Tyler die een grimas trok bij het aanraken van zijn inmiddels al wat dikkere lippen. » Ik denk dat het beter is als je geen rode lippen hebt, die 10x zo dik zijn. « Ik forceerde een glimlach, terwijl ik mijn blik over zijn hele lichaam liet glijden.
» Meld je af van school, doe alsof je kotsmisselijk bent en klaar; you can go home. « Met een grijnsje keek ik hem aan, beter thuis zitten als op deze school waarvan de helft van de mensen gewoon niet deugen.

[ bericht aangepast op 15 dec 2014 - 14:04 ]

---

"Satan's friendship reaches to the prison door."

"Weet je.... Het is niet zo makkelijk. Het raakt me als ze zoiets doen of zeggen. En als ik dalijk weer mijn positie terugheb, zoals jij het verwoord, dan hoeven ze alleen maar te wachten op het eerstvolgende stomme bal en kijken ze maar al te graag toe om te zien hoe ik weer val." Ik knik en kijk naar haar. Ondanks de vuile blikken van Lauren en andere mensen, klinkt mijn leven zoveel fijner dan dit. Dan de constante dreiging van mensen die je proberen neer te halen.
"Wat wil jij doen? Wil je dit blijven volhouden of laat je jezelf vallen en draag je het met eer? In beide gevallen komen er blikken, roddels en mensen die wat tegen je hebben. Er bestaat niet iets als de Gulden middenweg, maar je kan altijd proberen om er een te maken." Ik kijk naar haar en glimlach haar bemoedigend toe. "Hoe dan ook, er zijn altijd mensen voor en tegen je." Ik haal een hand door mijn haar en kijk vervolgens voor me uit. Dan merk ik dat ik nerveus met mijn vingers op mijn knieën tik. Meteen stop ik ermee en bal ik mijn hand tot een vuist.

---

#dealwithit (cool) NecklessOfHope --> Trohman

"Je moet ook niet elke dag vechten, door dat stomme vechten zag je er ook niet bepaald goed uit. Altijd kwam je met een blauw oog, een gebarsten lip of wat dan ook op school aan. Het maakt het er niet beter op, als je weer begint. Volgens mij zijn vrienden een betere hobby als vechten, Tyler." zegt ze en ik grinnik. 'Nog steeds beter dan de rest op deze school.' grap ik zachtjes. 'Ik denk dat het beter is als je geen rode lippen hebt, die 10x zo dik zijn.' antwoordde ze vervolgens met een geforceerde glimlach. Ik merkte gelijk dat er geen leuke stemming meer was, ik weet natuurlijk ook wel waarom.
'Meld je af van school, doe alsof je kotsmisselijk bent en klaar; you can go home.' zei ze tenslotte en ik kijk haar weer aan. 'Wil je zo graag van me af?' plaag ik haar, maar ik weet gewoon dat het momenteel niet echt helpt. Ik kijk kort over het plein en zie Freddie al weglopen. Ik kijk daarom kort naar Sean en dan naar Lillith. Het zal vast wel aan hem liggen, zo'n vermoeden heb ik tenminste. 'Oké.. Als we hier blijven staan wordt de stemming er ook niet beter op..' zeg ik en ik trek haar zachtjes met me mee. Ik loop naar de achterkant van de school, het is er meestal helemaal verlaten dus goed genoeg.
Ik neem rustig plaats op een van de bankjes en kijk naar Lillith. 'Ik was niet van plan om weer te vechten, geloof me.' zeg ik met een zwakke glimlach. Vervolgens kijk ik voor me uit. 'Maar je weet hoe ik ben als anderen over mijn vrienden beginnen, in dit geval dus jij..' zeg ik daarna wat zachter en ik zucht even. Andere mensen zouden dit natuurlijk snel te weten komen, maar dat maakt me vrij weinig uit. Ze kennen mijn reputatie. En daarbij, die gozer moet niet denken dat hij zomaar weg komt met zijn praatjes...

---

El Diablo.

Vivian Delores

"Wat wil jij doen? Wil je dit blijven volhouden of laat je jezelf vallen en draag je het met eer? In beide gevallen komen er blikken, roddels en mensen die wat tegen je hebben. Er bestaat niet iets als de Gulden middenweg, maar je kan altijd proberen om er een te maken." Freddie lijkt wel optimistischer te worden met de minuut, maar ik dus niet. In mijn ogen klinkt alles alleen maar verschrikkelijk. Mezelf laten vallen met eer, welke eer? Ik denk niet dat iedereen momenteel denkt aan mijn eer, laat staan ik zelf. "Hoe dan ook, er zijn altijd mensen voor en tegen je." Ik zucht even, alweer. Hij begrijpt er gewoon helemaal niets van en hij denkt me te helpen. Nou, dat doet hij dus niet. Hij kan me toch niet helpen als hij niets weet? Niet dus.
"Dat is dan misschien ook wel het probleem. Ik wil dat iedereen voor is." Ik kan er gewoon niet tegen als iemand niet aardig tegen mij doet en nu al helemaal niet nu iedereen zich tegen mij lijkt te keren. Ondertussen sta ik maar weer op. "Ik moet zo maar eens gaan. Weet jij hoe laat het is en wanneer de lessen beginnen? Ik heb namelijk geen idee." Vervolg ik mezelf, op een zo'n normaal mogelijke toon.

---

She was always looking for more..

Lauren Adeline Harrington

Voordat Sean kan reageren op wat ik heb gezegd, hoor ik overal om mij heen mobieltjes bliepen. Velen komen tevoorschijn en ook ik pak de mijne. Ja hoor, we hebben weer een berichtje van gossip girl. Het ziet er naar uit dat onze geliefde V haar gevoel voor smaak is verloren en gaat voor haar prins op het verrotte paard, Frederick Harrington. Hou je drankje in de gaten; je weet nooit wat hij met zich meebrengt. XOXO - Gossip Girl "Shit." Vloekte ik. "Ik bedoel; nee." Ik verbeterde mezelf, want zulke taal was natuurlijk ongehoord. Ik keek om me heen en zag nog net een glimp van Freddie die naar binnen liep. Zonder ook maar iets aan Sean te laten weten, liep ik achter hem aan. Geruisloos volgde ik hem. Aan roepen door de school deed ik niet. Daarover had ik dezelfde mening als schelden. Waarom liep hij nu zo snel? Hij ging de hoek om en toen was ik hem kwijt. Voor een paar seconden vloekte ik binnensmond, totdat ik stemmen hoor vanachter een deur. Vlug loop ik erheen en snel doe ik de deur open. "Freddie?" Zeg ik lichtelijk boos, terwijl ik deur opende. "En Vivian." Vulde ik aan, nadat ik mijn vriendin naast mijn broer zag zitten.

---

you don't love me the way that i love you // Heizer is nu Fagerman

"Dat is dan misschien ook wel het probleem. Ik wil dat iedereen voor is." Ik kijk naar Vivian, terwijl ze opstaat en hijs mezelf dan ook maar overeind. "Ik moet zo maar eens gaan. Weet jij hoe laat het is en wanneer de lessen beginnen? Ik heb namelijk geen idee." Bedenkelijk kijk ik op mijn horloge, maar al snel haal ik mijn schouders op.
"Volgens mij beginnen we over een paar minuten." Ik pak mijn tas en doe het hengsel over mijn schouder, waarna ik naar de deur loop. Voordat ik weg wil lopen, kijk ik naar haar om met een kleine glimlach. "Dat je ja hebt gezegd, betekent niet dat je ergens aan vastzit. Als het te veel wordt, kan je ook alles ontkennen en dan doe ik wel vrolijk mee." Ergens weet ik dat ik met die woorden mijn eigen graf graaf, maar ze heeft me verteld wat ze hierover denkt en het zou dom zijn om haar haar te laten houden aan een afspraak die ze heeft gemaakt, terwijl mensen haar daarmee de grond in boren. Het is niet zo dat het bericht mij niets doet. Ik bedoel; ik word praktisch gezien een verkrachter genoemd. Een beetje klooien en verkopen van drugs maakt je niet meteen een slecht mens. Dom, maar niet slecht. "Het is het bal niet waard, als je het niet wilt." Precies op het moment dat ik het hok uit wil lopen, word de deur opengedaan en kijkt Lauren pissig naar binnen.
"Freddie?" zegt ze boos, maar dan ziet ze Vivian. En het klinkt bijna verbaasd wat ze zegt. "En Vivian." Geweldig. Het kan niet beter worden. Ik kijk naar Lauren met een vriendelijke glimlach.
"Je hebt het gelezen," concludeer ik aan haar houding. Met een vertrokken gezicht kijk ik van haar weg. "De dag kan niet mooier worden."

[ bericht aangepast op 14 dec 2014 - 20:42 ]

---

#dealwithit (cool) NecklessOfHope --> Trohman

Ze maakte een vies gezicht, ''nou, doe maar je best om het te geloven, maar ik heb nog niemand om mee naar het bal te gaan.'' Freddie leek helemaal gelukkig te zijn en ik ergerde me er aan. Had ze ja gezegd? Iedereens telefoon ging en ook Lauren keek, ''shit,'' hoorde ik haar zeggen terwijl ik zelf ook keek.''Ik bedoel; nee,'' verbeterde ze zichzelf. Ook ik las het berichtje en schold ook in mezelf, het was zeker. Lauren was weggelopen en uit automatisme volgde ik haar nadat ik mijn sigaret op de grond had gegooid. Wanneer ze stopte greep ik haar bij haar arm. Ik zag Freddie en Vivian naast elkaar zitten, ik liet Lauren los en hield mijn handen omhoog. ''Ik wou jullie momentje niet verpesten, aangezien ik al las hoe goed jullie bij elkaar paste. Een drugsdealer en een queen, dat wordt een leuk feestje niet?'' Ik draaide mij naar Lauren.
      ''Kan ik je zo anders wat vragen?'' Vroeg ik haar, ik kon haar maar beter snel vragen. Ik wou alles behalve alleen opdagen, dat leek me vreselijk. ''Een korte vraag,'' zei ik en ik blikte op die andere twee.Ik stroopte mijn mouw op en leunde tegen de muur.

---

Everything is illuminated by the light of our past.

Vivian Delores

"Volgens mij beginnen we over een paar minuten." Zegt Freddie. Dat is misschien maar goed ook. De lessen zullen vast wat afleiding geven, of dat hoop ik dan tenminste. "Dat je ja hebt gezegd, betekent niet dat je ergens aan vastzit. Als het te veel wordt, kan je ook alles ontkennen en dan doe ik wel vrolijk mee." Zegt hij dan, wat me enigzins een beetje verbaast. Meent hij dat nou. Dat is nou eenmaal exact mijn plan in het geval dat er iemand anders komt. Ik hoop het zo. Voordat ik verder ook maar iets kan zeggen gaat de deur open en verschijnt Lauren in de deuropening.
"Freddie?" Zegt ze. "En Vivian." Ik glimlach even kort naar haar, al komt het er meer uit als een grimas.
"Je hebt het gelezen," Uiteraard, de hele school heeft het gelezen. Waarom zij niet. "De dag kan niet mooier worden." Wauw, wat een sarcasme. Voordat ik weer iets kan bedenken om te zeggen gaat de deur alweer open. Ik zucht even als Sean binnenkomt. Waarom Sean? Wat gaat hem dit aan. Hij pakt Laurens arm beet en steekt daarna zijn handen omhoog. Ik frons even. Wat gaan we nu wel weer niet krijgen?
''Ik wou jullie momentje niet verpesten, aangezien ik al las hoe goed jullie bij elkaar paste. Een drugsdealer en een queen, dat wordt een leuk feestje niet?'' Ik zucht even en kijk hem daarna aan met een gezicht dat lijkt te zeggen dat ik hem het liefst dood heb. Hij richt zijn blik op Lauren. ''Kan ik je zo anders wat vragen? Een korte vraag,'' Ik rol met mijn ogen.
"Bewaar dat hopeloze geflirt van je maar tot op een moment waarneer ik er niet ben, anders wordt ik er nog eens misselijk van. En trouwens, als je ons niet wou storen, kan je dat ook maar beter niet doen. Niemand zit hier op jouw te wachten, ook Lauren niet. Dus kan je maar beter oprotten zodat we jouw en je zieke kop nooit meer hoeven te zien. Dat zou het feest al veel leuker maken dan hoe leuk jij zei wat het was." Zeg ik dan maar. Ik kan momenteel niet zoveel lullige opmerkingen verduren dus reageer ik meteen zoals nu.

---

She was always looking for more..

Ik voelde mijn mobiel in de zak van mijn broek trillen, maar het scheelde me niet veel wie of wat er gestuurd werd. » Wil je zo graag van me af? « Mijn blik gleed even opzij naar Tyler, maar erg in de stemming voor grapjes was ik niet meer.
» Oké.. Als we hier blijven staan wordt de stemming er ook niet beter op.. « Voordat ik nog kon protesteren, trok Tyler me mee naar de achterkant van de school. Het is hier altijd verlaten, wat ook logisch was - gezien in de nacht hier altijd de dronken heen kwamen en daarom stinkt het hier naar alcohol en liggen er overal flessen.
Tyler ging rustig zitten op één van de bankjes en keek me aan, ik kon hem alleen maar half lustig aankijken. » Ik was niet van plan om weer te vechten, geloof me. « Op zijn gezicht stond een kleine glimlach getekend, voordat hij weer vooruit keek.
» Maar je weet hoe ik ben als anderen over mijn vrienden beginnen, in dit geval dus jij.. « Ik? Ik strompelde op de bank af waar Tyler zat, en nam plaats naast hem. Hij wist me nieuwsgierig te maken en het was misschien beter ergens anders over te denken, dan over Sean.
» Wat over mij?.. « Ik beet even op mijn onderlip en keek weer voor me uit. Mijn hand legde ik op Tyler`s been, hij was de enige waar ik geen ruzie mee had. In ieder geval nog niet, de grootste ruziemaker ben waarschijnlijk ik.

---

"Satan's friendship reaches to the prison door."

Ze liep naar de bank waar ik zat en nam vervolgens plaats naast mij. 'Wat over mij?..' vroeg ze en ik kijk haar weer aan. Ze beet kort op haar onderlip en ze keek voor zich uit. Ik kijk even naar haar hand op mijn been en zucht. Even wacht ik af, maar besluit het dan gewoon te zeggen. Je moet geen dingen voor iemand achterhouden, zeker niet bij je vrienden. 'We hadden dus weer ruzie, wat je wel kon verwachten... Dus bla bla bla, hij slaat.. Mijn lip is open...' zeg ik en ik zucht even. 'Dus toen begon hij ermee dat mijn smaak, in meisjes, slecht was.. Omdat ik jou wil meenemen naar dat stomme bal...' zeg ik.
Ik kijk voor me uit en lach een beetje spottend. 'En toen sloeg ik hem... En ik heb waarschijnlijk zijn neus gebroken waardoor ik zijn pappie weer achter me aan krijg.' zucht ik. 'Dus ja.. Ik kan me weer niet inhouden en ga me gedragen als een idioot...' eindig ik. 'Maarja... Je weet dat ik het niet zomaar laat gaan.. En hij kan zijn vader op me af sturen, ik vind het helemaal best. Dat maakt mij niet uit.' zeg ik met een zwakke glimlach.

[ bericht aangepast op 15 dec 2014 - 16:01 ]

---

El Diablo.

Lauren Adeline Harrington

Freddie keek me aan met die vreselijke grijns van hem. "Je hebt het gelezen," Zei hij, waarna zijn de grijns van zijn gezicht wegtrok. Een paar seconden later voelde ik een arm om mijn arm. Ik keek achterom en zag dat de arm van Sean was die me inmiddels al weer los gelaten had. ''Ik wou jullie momentje niet verpesten, aangezien ik al las hoe goed jullie bij elkaar paste. Een drugsdealer en een queen, dat wordt een leuk feestje niet?'' Zei hij. Voor deze ene keer was ik het wel met hem eens, aangezien ik gewoon wist dat hij het spottend bedoelde. Hoe kon mijn broertje een vriendin meevragen - en nog het ergste - hoe kon zij "ja" zeggen?
''Kan ik je zo anders wat vragen?'' Vroeg Sean tegen de muur aanleunend. "Een korte vraag." Ik wilde mijn mond opendoen om te zeggen dat het daarvoor nu niet het juiste moment was - wat zijn vraag ook was, maar Vivian was me voor. "Bewaar dat hopeloze geflirt van je maar tot op een moment waarneer ik er niet ben, anders wordt ik er nog eens misselijk van. En trouwens, als je ons niet wou storen, kan je dat ook maar beter niet doen. Niemand zit hier op jouw te wachten, ook Lauren niet. Dus kan je maar beter oprotten zodat we jouw en je zieke kop nooit meer hoeven te zien. Dat zou het feest al veel leuker maken dan hoe leuk jij zei wat het was." Zei ze. Dit ergerde me stiekem best wel, maar ik zei er niets van. Buiten dat ik het misschien wel eens was met haar eens was, vond ik dat ze zich beter met haar eigen zaken kon bemoeien dan de mijne. Zonder op Vivian in te gaan, richtte ik me naar Sean. "Sean, excuseer me even. Ik zou graag dit even willen afhandelen." Ik zei het met een beleefde glimlach, zoals ik de meeste dingen zei.
Vervolgens richtte ik me op Freddie en liep naar hem toe met een boze blik. "Frederick Harrington." Zei ik zacht, maar boos. "Hoe durf je zomaar met iemand van notabene mìjn vriendinnen naar het bal te gaan. Kan je niet gewoon gezellig met iemand van je spuitvriendjes gaan?" Het woord spuitvriendjes liet ik spottend klinken.
Vervolgens liep ik terug naar Sean. Toen ik langs Vivian liep zei ik met een teleurgestelde stem; "Van jouw had ik het niet verwacht." Langzaam liep ik naar de deur.

---

you don't love me the way that i love you // Heizer is nu Fagerman