• New York, de perfecte stad om je dromen waar te maken. Maar het is ook een stad met veel voordelen voor de jongeren uit de bekende privéschool 'Upper East Side'. De jongeren zijn er heel rijk, en zijn tot alles in staat. Iedereen is anders en heeft zijn eigen gewoontes : de dealers, de queen bees, de badboys, de heartbreakers, de bitch, de daydreamers, de nerds ... Ze zijn er allemaal ! Hun leven draait alleen maar om hun status en de bekende site 'Gossip Girl'.
    Gossip girl is een anonieme vrouw die alles weet over iedereen. Alles wat ze weet komt ook meteen op haar bekende site terecht. Je diepste geheimen worden aan heel de wereld verteld. Kan jij het aan ? Welke status heb jij ?

    Gebaseerd om de serie 'Gossip Girl' [Je hoeft de serie niet gezien te hebben].



    Rollen :
    Meisjes
    • Amelia Aurora Waldorf ~ Dancal [Queen]
    • Abigaile "Abby" Schneider ~ Deers [Queen]
    • Cassandra Marià Santiago ~ Falahee [Dealer]
    • Vivian Delores ~ Vivir [Queen]
    • Aure Carlyn Salpa ~ Djibriel [New/hippie]
    • Lillith Phoebe Jackson ~ Gently [Bitch]
    • Stacey Mariannah Jhons ~ Dancal [Victim]
    • Lauren Adeline Harrington ~ Forman [Perfect girl, socializer]
    • Lily Rose Hale ~ Verityy [Bitch]
    Jongens
    • Nolan Liam Fitzgerald ~ Kayfabe [Heartbreaker]
    • Tyler Jay Montoya ~ Falahee [Bad Boy]
    • Edward Warren Marrez ~ Vivir [Nerd]
    • Frederick "Freddie" ~ Eloquentiae [Dealer]
    • Sean Adams ~ Californication [Bully]
    • Samual Rick Green ~ Kayfabe [Outsider]
    • Logan ~ Aoreolus [Good Guy]
    • Dylon Stuart ~ Dashed [Loner Boy]
    • Gereserveerd ~ Luke_Pinguin
    Regels
    • Minimum 200 woorden
    • Geen ruzie buiten de RPG
    • 16+ is toegestaan
    • Niemand buitensluiten !
    • Geen perfecte personnages
    • Geen andere personnages bespelen, tenzij je toestemming hebt



    Begin :

    Het is een normale maandag ochtend en de jongeren maken zich klaar om naar de Upper East Side te gaan, elk op zijn eigen manier. Binnen een week komt het jaarlijkse feestje bal van de school ! Iedereen is zenuwachtig en moet naar een partner zoeken om deze mooie avond mee te delen. Niemand wilt natuurlijk alleen naar dat bal, dat kan nog eens zielig zijn !


    “We should consider every day lost on which we have not danced at least once.”


    Frederick "Freddie" Hurrington


    ''Als jij een weddenschap doet, sta ik aan Sean`s kant. Vivian wilt je niet, sorry Freddie - je hebt het beter af zonder die afgelikte Queens. Alles is nep aan hun, ik bedoel; kijk naar ze. Kijk naar hun, kijk naar mij? Noem tenminste drie verschillen op.'' Ik haal mijn schouders op en kijk even naar Vivian. Ergens ben ik wel benieuwd naar haar reactie. Na Lilith's reactie klinkt het minder aannemelijk dat ze ja zegt, maar ik heb geen zin om op een afstandje toe te kijken hoe iemand anders haar vraagt.
    ''Jij bent slimmer, je bent véél mooier. . . En niet makkelijk, een uitdaging. . . I like it.'' zegt Tyler tegen Lilith. Ik rol met mijn ogen. "Jezus, man. Als je het nog subtieler wil doen, zet je het op een spandoek." Met deze woorden neem ik nog een trek van mijn sigaret. Dan steekt Sean een hand naar me uit.
    ''Je hoort het vriend." Ik kijk naar Sean en denk even dat hij de weddenschap gaat afblazen. ''Als ik win zorg je dat je zus met mij naar dat bal gaat. Als jij wint dan. . .'' Ik zucht diep om het gedoe rond mijn zus. Ergens heb ik liever dat ze het gewoon niet weten, in plaats van dat het tegen me gebruikt wordt. Maar hij vertelt niet wat hij dan doet. Maar dan merk ik dat hij met een vreemde blik naar Lilith kijkt. Wist zij hier niet van? ''Ik wou je het eigenlijk net vertellen." Een kleine grijns staat op mijn gezicht.
    "Ey, ik wil niet stoken, maar ik zou het persoonlijk gezien niet pikken, Lils. Ik zou hem slaan nu het nog kan." Sarcasme klinkt duidelijk door, maar ergens is stoken wel leuk.


    #dealwithit (cool) NecklessOfHope --> Trohman

    • Lillith `Lills` Phoebe Jackson •



    Wat lichtjes schrok ik, toen ik een hand op mijn onderrug voelde. Toen ik me omdraaide, moest ik eigenlijk weten dat het gewoon weer Tyler is. » Jij bent slimmer, véél mooier.. En niet makkelijk, een uitdaging.. I like it. « Er verscheen een kleine glimlach rondom mijn lippen toen hij verder liep, maar die verdween weer door Sean die deed alsof hij kokhalsde.
    » Jezus, man. Als je het nog subtieler wil doen, zet je het op een spandoek. « Freddie nam nog een trek en wat droogjes keek ik hem aan, wat hebben die twee geiten?
    De rest van hun gesprek leek wat aan me voorbij te vliegen, totdat Sean iets zei over de zus van Freddie? Wait, díé neppe Queen? » Ik wou het je eigenlijk net vertellen. « Langzaam viel mijn arm weg rondom Sean`s middel, ook schudde ik zijn arm van mijn schouder. Híj wou met één van die stomme wijven gaan, die net zo erg zijn als je oma die naakt over de weg loopt?
    » Ey, ik wil niet stoken, maar ik zou het persoonlijk niet pikken, Lills. Ik zou hem slaan nu het nog kan. « De sarcasme droop letterlijk van Freddie af, maar ik kon de twee alleen onthutst aankijken.
    » Sean, jíj vertelde me het niet ? Je weet precies hoe ik zou reageren, maar erover niks zeggen ? Als je denkt dat je hiermee wegkomt, heb je het fout. Jullie twee zijn zo dom om met die neppe barbies rond te lopen ? Natuurlijk zeggen die twee ja, omdat júllie leuk zijn - maar hún.. « Afkeurend schudde ik mijn hoofd. Het voelde naar aan dat Sean me het niet verteld heeft, ik vertrouw hem mijn leven zowat aan.
    » Bovendien; jullie kunnen het gewoon zeggen als jullie iets tegen Tyler hebben. Hij heeft tenminste lef en durft me zelfs aan te raken, als jullie die poppen daar aanraken - krijgen jullie een smetziekte. Jullie hebben het lef geen eens ! «
    Woest trok ik de sigaret uit Freddie`s hand en gooide hem op de grond. Ik opende mijn mond om nog wat tegen hun te zeggen, maar liet het zijn en liep strak door naar de muur. Ondertussen schonk ik de Queens nog een giftige blik.
    Sean had zo te zien mijn vertrouwen verloren en Freddie zijn hersens.


    "Satan's friendship reaches to the prison door."


    Tyler Jay Montoya


    'Ik had nooit gedacht dat jij zal opkomen voor die loser... Een verassing voor ons beide dus...' zegt hij en ik laat een spottend lachje horen. 'Ik kom niet op voor haar.. Ik laat jou alleen zien wat voor zielig... Klein... Jochie..' zeg ik en zet telkens een stap naar hem toe. 'Je bent...' eindig ik. Ik grijns gemeen als ik de woedende blik in zijn ogen zie. 'Ai.. Gevoelens gekwetst door de waarheid? Wat jammer..' lach ik. Hij gromt zachtjes en vanuit mijn ooghoek zie ik zijn vuist op me afkomen. Ik reageer net te laat en ik voel de pijn door mijn kaak schieten. Mijn gezicht betrekt even, maar ik hou de grijns op mijn lippen. Hij zou het alleen maar leuker vinden als het niet zo was. 'Nou ja... Je slaat niet als een van die queens... Dat past dus niet bij je gedrag, maarja..' mompel ik.
    'Mijn gedrag is erg? Ach.. Mijn smaak is tenminste niet erg.. Ik heb wel gezien wat je mee wilt nemen naar het feest, echt een hele goede keuze.' zegt hij sarcastisch. Mijn grijns verdwijnt langzaam van mijn lippen en een kille blik neemt plaats in mijn ogen.
    Je kon veel zeggen, maar mijn vrienden laat je erbuiten. Vanuit het niets stomp ik hem hard op zijn neus en kijk toe hoe hij op de grond terecht komt. 'De enige slechte keuze hier, is het voortzetten van je moeder's zwangerschap achttien jaar geleden.' grom ik en draai me dan nonchalant om. Ik kijk naar de mensen die toekijken en haal mijn wenkbrauw kort op. 'Niks aan de hand..' zeg ik dan met mijn uitdagende grijns en loop verder. Ik haal mijn hand kort langs mijn lip en zucht als ik een beetje bloed op mijn hand zie. Tuurlijk.. Open lip, niks aan te doen. Opeens zag ik Lillith staan bij de muur en ik kijk even verbaasd als ik zie dat ze ook niet meer heel blij kijkt. Ik loop langzaam naar haar toe en zucht. 'Waarom kom ik alweer naar deze plek...' mompel ik en schud mijn hoofd.


    El Diablo.


    Sean Adams


    "Ey, ik wil niet stoken, maar ik zou het persoonlijk gezien niet pikken, Lils. Ik zou hem slaan nu het nog kan." Een dreigende blik richtte ik op Freddie die zich er mee bemoeide, dat zou niet veel helpen. ''Sean, jíj vertelde me het niet ? Je weet precies hoe ik zou reageren, maar erover niks zeggen ? Als je denkt dat je hiermee wegkomt, heb je het fout. Jullie twee zijn zo dom om met die neppe barbies rond te lopen ? Natuurlijk zeggen die twee ja, omdat júllie leuk zijn - maar hún..'' Ik voelde me bijna schuldig door de gekwetste blik van Lills. ''Bovendien; jullie kunnen het gewoon zeggen als jullie iets tegen Tyler hebben. Hij heeft tenminste lef en durft me zelfs aan te raken, als jullie die poppen daar aanraken - krijgen jullie een smetziekte. Jullie hebben het lef geen eens !''
          Zoals ik al eerder bij Freddie had gedaan trok ze de sigaret uit zijn mond en liep ze beledigd weg voordat ik zelfs mijn mond had kunnen opentrekken, ik kreunde zachtjes en geërgerd. ''Ik heb iets tegen Tyler,'' riep ik haar achterna en keek toen naar Freddie. ''Bedankt hé, maar dit verandert niks van de weddenschap. Waarom vraag je Vivian niet gelijk?'' Mijn blik ging langs Freddie naar Lillith en ik zuchtte, ik geen lef? Hoe durfde ze dat te zeggen? ''Dan hoeven we ook niet lang te wachten voordat jij uiteindelijk het besluit hebt genomen om de liefde van je leven te vragen.''


    Everything is illuminated by the light of our past.


    Frederick "Freddie" Harrington


    "Sean, jíj vertelde me het niet ? Je weet precies hoe ik zou reageren, maar erover niks zeggen ? Als je denkt dat je hiermee wegkomt, heb je het fout. Jullie twee zijn zo dom om met die neppe barbies rond te lopen ? Natuurlijk zeggen die twee ja, omdat júllie leuk zijn - maar hún.." Ergens wil ik pissig worden omdat ze mijn zusje zit af te zeiken, maar ze heeft gelijk. Het zijn niet de meest diepzinnige personen, maar dat maakt het geen zonde om met ze om te willen gaan. "Bovendien; jullie kunnen het gewoon zeggen als jullie iets tegen Tyler hebben. Hij heeft tenminste lef en durft me zelfs aan te raken, als jullie die poppen daar aanraken - krijgen jullie een smetziekte. Jullie hebben het lef geen eens!" Deze keer lach ik spottend en kijk ik haar half-chagrijnig aan.
    "Je weet zelf ook dat Tyler er niets mee te maken heeft. Laat ons gewoon een keer lol hebben dan doen wij hetzelfde met jou en je ventje." Ze trekt de sigaret uit mijn hand en gooit hem op de grond, waarna ze wegloopt,a
    ''Ik heb iets tegen Tyler,'' roept Sean haar na. Ik kan niet zeggen dat ik iets tegen hem heb, maar soms loopt hij in de weg. En dat is irritant. "Bedankt hé, maar dit verandert niks van de weddenschap. Waarom vraag je Vivian niet gelijk? Dan hoeven we ook niet lang te wachten voordat jij uiteindelijk het besluit hebt genomen om de liefde van je leven te vragen.'' Even lach ik een beetje ongemakkelijk en haal mijn schouders op. Meteen vragen?
    "Zo meteen, als de lessen beginnen en ze van haar vriendinnen weg is, doe ik het. Ik ga niet waar mijn zusje bij is, iemand naar het bal vragen."


    #dealwithit (cool) NecklessOfHope --> Trohman


    Lauren Adeline Harrington

    Vivian was de eerste die reageerde. "O, ruikt het net zo lekker als ze zeggen?" Vroeg ze. Eerlijk gezegd interesseerde het mij niet zoveel, maar om nu te zeggen dat ik het nog niet had geroken, zou een beetje vreemd zijn. "Of heb je het nu op?" Ik trok een zogenaamde verontwaardigde blik. Ik wist dat ze het zo niet bedoelde, maar het klonk nu eenmaal een beetje onaardig. "Ik heb het niet op." zei ik. "Ik bedoel; waarom zou ik een parfum dragen dat voor iemand anders is." Dat het voor iemand anders was, had ik stiekem zojuist bedacht. "Het is voor jou." vulde ik aan. Als ik het aan iemand zou geven, kon ik het toch het beste aan een vriendin geven?
    Ik keek even om me heen. Buiten ons stonden nog veel mensen met elkaar praatte. Ik spotte mijn broer, die stond te praten met een aantal mensen waarmee ik niet echt iets had. Nou ja, niet dat het me veel uitmaakte. We hadden ieder ons eigen leven en als hij het deze weg wilde leiden, moest hij dat vooral doen.
    Ik keek verder en merkte ook een jongen op die na het lezen van iets op zijn telefoon opstond met een zucht. Stiekem was ik best benieuwd wat er aan de hand was, maar ik besloot maar niet naar hem toe te gaan. Ik probeerde me voor mijn geest te halen wie hij was, maar verder dan dat zijn naam met een S begon kwam ik niet. Ik vond dit best erg van mezelf, aangezien hij me een best leuke jongen leek. In ieder geval beter dan die gasten, waarmee mijn broertje op dit moment stond te praten, zoals Tyler of Sean.
    Na een aantal blikken over het plein geworpen te hebben, richtte ik mijn aandacht weer op Vivian. Ik hoopte dat ze het leuk vond dat ze het parfum kreeg en stiekem hoopte ik dat het de andere meiden misschien wel lichtelijk jaloers maakte.


    you don't love me the way that i love you // Heizer is nu Fagerman


    Vivian Delores


    "Ik heb het niet op." Antwoord Lauren, wat ik eigenlijk ergens wel een beetje vreemd vindt. Als ik het zou hebben zou ik niet kunnen wachten om het op te doen. Ach ja, het is haar parfum dus zij mag ermee doen wat ze wilt. "Ik bedoel; waarom zou ik een parfum dragen dat voor iemand anders is." Die zin doet me opkijken? Voor wie zou het zijn? Voor wie kan het zijn? Ik heb echt geen idee, wat me eigenlijk alleen maar nieuwschieriger maakt. Ik wacht in de hoop dat ze het verteld. "Het is voor jou." Zegt ze dan uiteindelijk. Gelijk ben ik verbaast. Voor mij? Waarom voor mij?
    "Omg, echt zo erg bedankt!" Zeg ik en ik geef haar een knuffel. "Maar waarom? Daar is toch geen reden voor?" Vraag ik haar als ik klaar ben met haar te omhelsen. Wel moet ik toegeven dat ik echt heel blij ben met Lauren. Voor zover ik weet is ze nog nooit boos op mij geweest, of ze kan gewoon erg goed liegen. Ik heb wel het idee dat ik haar kan vertrouwen, wat erg knap is omdat ik nooit iemand vertrouw. Ik kan haar dan ook een vriendin noemen. In het openbaar noem ik iedereen een vriendin, maar in gedachten noem ik ze allemaal vijanden. Iedereen behalve Lauren.


    She was always looking for more..

    • Lillith `Lills` Phoebe Jackson •




    Ik stond al immers bij het muurtje, maar om te zeggen dat ik niet hoorde wat Freddie en Sean nog wouden zeggen - zou een leugen zijn. » Je weet zelf ook dat Tyler er niets mee te maken heeft. Laat ons gewoon een keer lol hebben dan doen wij hetzelfde met jou en je ventje. « Geërgerd draaide ik met mijn ogen; als het erop aankwam draaiden de jongens de rollen om en verzonnen iets om er onder uit te komen. Altijd.
    » Ik heb iets tegen Tyler! « Fijn om te horen hoe je beste vriend je nog bozer te maken als je al was door niet te vertellen waar hij mee bezig is, meestal vertel ik alles aan Sean en is het nog zo onnodig - maar als hij het zo ziet..
    » Waarom kom ik alweer naar deze plek.. « De vertrouwde stem van Tyler klonk niet zo duidelijk in mijn oren en wat geïrriteerd keek ik op. » Kan je míj niet met rust laten?! Loop naar Freddie of zo.. « Toen ik zijn bebloede lip zag, keek ik wat serieuzer. Oeps, niet gezien.
    Ik trok even een schuldige grimas en stak daarna mijn hand naar zijn open lip uit, ik tikte het voorzichtig aan - met de uitslag; bloed op mijn hand. Het deerde me niet veel en gemakkelijk veegde ik het aan mijn broek af.
    Toen ik weer naar Sean en Freddie keek, veranderde mijn blik gelijk. Sean had iets goed te maken en zoals hij mij kende, moest dat gauw wezen of hij was een niemand voor me.


    "Satan's friendship reaches to the prison door."


    Sean Adams

    Hij lachte wat ongemakkelijk wat mij het idee al gaf dat hij er niet om stond te springen, hoe moeilijk was het nou? Hij haalde zijn schouders op, ''zo meteen, als de lessen beginnen en ze van haar vriendinnen weg is, doe ik het. Ik ga niet waar mijn zusje bij is, iemand naar het bal vragen.'' Ik schudde mijn hoofd.
          ''Ben je bang dat ze je uitlachen? Doe niet zo miezerig alsjeblieft, ik loop wel met je mee.'' Mijn handen plaatste ik op zijn schouder en na een steuntje in zijn rug duwde ik hem in de richting van het groepje meiden waarin Lills heel misschien wel gelijk in had. Dat betekende niet dat ik niet met ze naar het bal mocht en dat ik niet alles gelijk aan haar vertelde was ook geen reden om het vertrouwen in mij te verliezen. Ik ergerde me aan het feit dat Tyler alweer bij haar stond en dat zij genoot van zijn aanraking.
    ''En anders doe ik het wel voor je,'' zei ik wat baziger en keek naar de opgetutte meisjes en floot kort op mijn vingers om het blonde meisje genaamd Vivian op te laten kijken. Hoe meer reden Vivian had om nee te zeggen, hoe meer kans ik had om met Lauren te gaan. Het zou de reputatie van Viv behoorlijk ten schade brengen als de andere queens hoorde dat ze met een dealer naar het bal ging. Ik bracht mijn lippen kort naar Freddie's oren, ''doe gewoon waar je het beste in bent. Jezelf eruit lullen.''


    Everything is illuminated by the light of our past.


    Lauren Adeline Harrington
    Eerst keek Vivian verbaasd, maar toen reageerde ze al snel blij. "Omg, echt zo erg bedankt!" zei ze, waarna ze me omhelsde. "Maar waarom? Daar is toch geen reden voor?" vroeg ze, nadat ze me los gelaten had. Ik haalde mijn schouders op. "Omdat je zo'n goede vriendin bent." zei ik. "Dat mag ik je toch ook wel eens laten weten?" Dat ik goed was in spontaan dingen bedenken, zag ik als een compliment. Vaak kwam het namelijk goed uit, net als nu.
    Voordat Vivian kon reageren, hoorde ik iemand naar onze richting fluiten. Nieuwgierig keek ik om me heen en zag al snel dat Sean degene was die naar ons gefloten had. Fluiten vond ik eerlijk gezegd echt ongehoord, maar op dit moment maakte me dat niet zoveel uit. Het feit dat hij mijn broertje naar ons aan het duwen was, besteedde ik meer aandacht aan. Ik bedacht me dat het fluiten waarschijnlijk bedoelt was voor Vivian, omdat het raar zou zijn dat mijn broertje mijn aandacht op die manier nodig had.
    Meteen kwam mijn ergernis naar boven. Wat moest hij met één van mijn vriendinnen? Als hij nu eens ophield met de zaken, waar hij op het moment mee bezig was, zou ik er heel misschien nog wel eens over nadenken, maar toch vond ik het erg genant als hij iets met Vivian wilde aanknopen.
    "Wat wil je?" vroeg ik een beetje geërgerd aan Freddie.


    you don't love me the way that i love you // Heizer is nu Fagerman


    Tyler Jay Montoya


    'Kan je míj niet met rust laten?! Loop naar Freddie of zo..' zei ze en ik trek mijn wenkbrauw een beetje op. Wat had die nou opeens. Een serieuze blik nam plaats in haar ogen toen ze mijn lip zag en stilletjes verschijnt er een kleine glimlach op mijn lippen. Ik zie een schuldige grimas op haar gezicht en mijn gezicht betrekt even als ze tegen mijn lip tikt. Oké... Hij had me goed geraakt, dat moet ik toegeven.. Ze veegt het bloed nonchalant aan haar broek en ik lach zachtjes. Ik leun tegen de muur en schud even mijn hoofd. 'Daar gaat mijn record...' mompel ik.
    Ze wist waar ik het over had. Vroeger was ik minstens drie keer per week aan het vechten, wat de laatste tijd wel geminderd was. Ik had in de laatste anderhalve maand niemand geslagen of wat dan ook. Wat een record is voor mij. Ach ja. Zijn schuld.. Ik kijk even terug en zie Jackson opkrabbelen. Hij kijkt nog even mijn richting op en ik trek een wenkbrauw op waarna hij snel weg kijkt. Ik grinnik even en kijk weer naar Lilith. Ik ga met mijn hand langs mijn lip en mijn gezicht betrekt weer als ik de kleine steekjes voel. 'En.. Hoe ziet het eruit?' zeg ik zachtjes en ik probeer het beetje bloed van mijn hand te krijgen, ik heb geen idee of ze het hoort maar dat maakt me even niet uit.

    [ bericht aangepast op 12 dec 2014 - 18:09 ]


    El Diablo.


    Frederick "Freddie" Harrington


    ''Ben je bang dat ze je uitlachen? Doe niet zo miezerig alsjeblieft, ik loop wel met je mee.'' ik kijk hem met een chagrijnig gezicht aan en voel zijn handen op mijn schouders komen. Hij duwt me in de richting van het groepje. ''En anders doe ik het wel voor je." Ik hoor de grijns in zijn stem. Hij geniet hier overduidelijk van. Vervolgens fluit Sean op zijn vingers naar het groepje, wat vervolgens omkijkt. Geweldige eerste indruk. Ik zet mijn charmanste glimlach op, terwijl ik van binnen het liefst Sean een klap verkoop. ''Doe gewoon waar je het beste in bent. Jezelf eruit lullen.'' Zegt hij plagend.
    "Je bent echt een vriend, Sean. Je zou bijna denken dat je mij hierin steunt." Lauren lijkt het daarentegen niet zo leuk te vinden dat ze nu gedwongen in mijn buurt moet komen op school.
    "Wat wil je?" Ze kijkt me pissig aan, maar ik blijf glimlachen. Alhoewel, zij herkent mijn geïrriteerde blik wel.
    "Een moment alleen met Vivian." Ik kijk naar haar en richt me verder op Vivian. "Er zijn vragen die gesteld moeten worden en antwoorden die gegeven moeten worden." Ergens hoop ik nu van binnen dat ze mij niet uitlacht. Ik kijk haar recht aan met een charmante grijns. Van alle mensen kies ik haar, het meest onbereikbare, knappe maar ook naar mijn mening het meest interessante meisje. Als ik dan toch een belachelijk pak aan moet doen, dan voor haar,

    [ bericht aangepast op 12 dec 2014 - 21:44 ]


    #dealwithit (cool) NecklessOfHope --> Trohman


    Sean Adams

    Het chagrijnige gezicht van Freddie veranderde hoe dichterbij wij bij Vivian kwamen, er vormde een glimlach op zijn gezicht en ik kon het niet laten om iets te lachen. ''Je bent echt een vriend, Sean.'' Ik knikte nu kort en keek naar het gezicht van zijn zus die het niet leuk leek te vinden dat haar broertje dichter dan vijf meter bij haar in de buurt kwam. ''Wat wil je?'' Vroeg ze kortaf en geïrriteerd. ''Een moment alleen met Vivian.''
          ''Er zijn vragen die gesteld moeten worden en antwoorden die gegeven moeten worden.'' Zijn opmerking laat bij mij een brede grijns op mijn gezicht verschijnen en ik schud mijn hoofd, dat werd niks of viel Vivian op dit soort types? Ik richtte mijn blik niet meer op Freddie die zijn romance ging uiten op Vivian maar keek nu recht in de ogen van Lauren. ''Volgens mij hebben wij nog nooit gepraat, ik ben Sean,'' stelde ik mezelf voor – vast en zeker kende ze me maar een goede indruk mocht er wezen toch. Ik stak mijn hand uit en keek haar afwachtend aan. ''Lauren toch?' Volgens mij ben jij heel anders dan je broer,'' zei ik en ik liet mijn blik over haar heen glijden. Ze was inderdaad erg anders, hun gezicht had misschien dezelfde vorm maar qua hun gedrag zou je twee verschillende personen voor je hebben.


    Everything is illuminated by the light of our past.


    Lauren Adeline Harrington

    Mijn broer bleef na mijn vraag glimlachend staan. "Een moment alleen met Vivian." was zijn antwoord, waarna hij langs mij heen naar Vivian keek. Ik walgde van hem. Kon hij niet gewoon iemand anders uitkiezen om deze zaken mee te doen. Iemand die net als hem de halve dag met een spuit in haar lichaam zat? Desnoods was het een hem, kon hij niet gewoon van mijn vriendinnen afblijven? "Er zijn vragen die gesteld moeten worden en antwoorden die gegeven moeten worden." Eigenlijk wil ik hem nu een klap verkopen en ervoor zorgen dat hij oprot, maar in plaats daarvan rol ik enkel met mijn ogen. Hij moet er zelf maar voor zorgen dat hij langs me loopt. Ik ga niet voor hem aan de kant.
    Dan vang ik de blik van de jongen die mijn broer naar ons toe geduwd heeft, Sean. ''Volgens mij hebben wij nog nooit gepraat, ik ben Sean,'' Diep van binnen zuchtte ik. Ugh, wat wilde hij nu weer van me? Het spijtte me voor hem, maar ik mocht hem gewoon niet. Hij dacht dat hij alles maar kon maken, tenminste; zo zag ik hem. Hij stak zijn hand uit en ik pakte hem aan om hem vervolgens te schudden. ''Lauren toch? Volgens mij ben jij heel anders dan je broer,'' Daar was ik blij om. Ik knikte en glimlachtte beleefd. "Jammer genoeg wel, ja. Ik ben echt blij dat mensen ons als verschillend zien. Het liefst zou ik niet willen dat het bekend is dat hij mijn broer is, maar ach, wat kan je eraan doen?" Ik zei het met niet veel gevoel of enthousiasme, maar gewoon hoe ik altijd praatte als het gesprek over mijn broer ging. "Wat wil hij trouwens van Vivian?" Vroeg ik vervolgens.


    you don't love me the way that i love you // Heizer is nu Fagerman


    Vivian Delores


    "Omdat je zo'n goede vriendin bent." Antwoordt Lauren. Ik sta perplex. Maar voordat ik ook maar iets kan zeggen, of überhaupt denken, hoor ik iemand fluiten. Ik kijk de richting op van het geluid en zie Sean en Freddie staan. Ik zucht even. Als ik welke jongen dan ook zie wordt ik keihard herrinnerd aan dat stomme bal. Het liefste zou ik die avond doorbrengen met een zak chips op de bank, maar dat zou mijn reputatie ernstig ten onder doen. Ik moet en zal aanwezig zijn, helaas. En dan moet ik uiteraard met een jongen gaan, waar ook nog eens eisen aan zijn gesteld. Er is dan ook geen enkele goede kanidaat in de wijde omgeving te bekennen. Iedereen heeft wel iemand, of zo lijkt het tenminste. Ik ben gedoemd om voor altijd alleen te zijn. Sean lijkt iets in Freddie's oor te fluisteren.
    "Wat wil je?" Vraagt Lauren gelijk aan Freddie. Ik hou me nog even stil.
    "Een moment alleen met Vivian." Antwoord hij. Ik frons even. Ergens had ik dat aan kunnen zien komen. Sean begint Lauren aan te spreken. Ik luister niet naar hun gesprek, al hoor ik Lauren wel even mijn naam zeggen.
    "Wat jij wilt." Zeg ik niet al te enthausiast tegen Freddie en ik loop van het groepje weg zonder om te kijken. Als Freddie me wil spreken kan hij achter me aan komen.


    She was always looking for more..