[Speeltopic 15] Harry Potter and the Goblet of Fire - Speeltopics

Een nieuw jaar op Zweinstein breekt aan. De tovenaars en heksen keren terug naar Zweinstein, waar weer heel veel te beleven is. Zoals, Het Toverschooltoernooi. Er doen 3 verschillende scholen mee aan het Toverschool toernooi, de leerlingen van een bepaalde school gooien een briefje met hun naam erop geschreven in de Vuurbeker. Die kiest dan de namen. En natuurlijk, de nieuwe Zwerkbal try-outs, niet iedereen kan natuurlijk in het team zitten. De tovenaars en heksen leren weer nieuwe dingen die ze later weer kunnen gebruiken. Het zal je niet te makkelijk afgaan, er zit natuurlijk wel een maar aan het verhaal. Want als je de beker jouw naam gekozen heeft kom je er niet meer onderuit. En natuurlijk de opdrachten zijn zwaar. Zoals het gouden ei stelen van een draak, je dierbare redden van de meermensen, die in het meer naast Zweinstein leven. Dit schooljaar wordt dus lastiger dan de andere jaren...



|| Graag Invullen:


Invullijstje voor de studenten:


Invullijstje voor leraar, schoolhoofd of afdelingshoofd:




|| Rollen: ||

Reserveringen:



Leerlingen:



Beauxbattons: Vol! Er doet maar 1 van de Beauxbattons mee!




Klammfels Vol! Er doet maar 1 van de Klammfels mee!




Leraren:

---

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

LeoValdez schreef:
Haha past bij mijn dag.

Alsof het leven niet genoeg Drama heeft xq

Urgh, nog precies een week dan heb ik school, dat is pas Drama. Maarja, mijn verjaardag is er ook bijna enhopelijk ga ik tot dan niet dood door al deze Dramavavan Q en het leven x')

---

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

SphinxX schreef:
(...)

Alsof het leven niet genoeg Drama heeft xq

Urgh, nog precies een week dan heb ik school, dat is pas Drama. Maarja, mijn verjaardag is er ook bijna enhopelijk ga ik tot dan niet dood door al deze Dramavavan Q en het leven x')

Tja, school is voor mij niet zo'n drama maar de mensen op school wel:(
En omdat er nog niet genoeg drama in mijn leven is gaan ik en mijn zusje zo The Fault in Our Stars kijken

---

Spoiler alert: you will save yourself

-

[ bericht aangepast op 25 aug 2014 - 20:27 ]

---

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

Wachtwaxt, ik weet iets anders goor George coor meer drama !!!

---

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

Zo snel is Fred er niet van af om simpel hem dramatisch te teoosten :')

A.u.b kijk nuet naar de TFIOS, het gaat jullie levens totaal veranderen..

---

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

SphinxX schreef:
Zo snel is Fred er niet van af om simpel hem dramatisch te teoosten :')

A.u.b kijk nuet naar de TFIOS, het gaat jullie levens totaal veranderen..

Ik heb het boek al zo'n triljoen keer gelezen en ik denk niet dat een film iets aan zo een geweldig boek kan toevoegen. Mijn broer wou de film niet kijken :'D

---

Spoiler alert: you will save yourself

George sad Weasley

Ik staarde naar mijn handen die nog besmeurd waren met Campbell zijn bloed en beet op mijn tong terwijl ik ruw met mijn nagels het eraf probeerde te halen di inmiddels droog was geworden, tot ik absurd stopte toen ik een vertrouwelijke arm om me heen voelde en keek opzij om Fred naast me te zien zitten en keek gauw weg. Ik heb hem nooit zien huilen en hij mij ookniet tot nu. Ik haat dit zo erg.
'Het komt goed, George. Ze weten daar wel wat ze moeten met hem. Als ik jou en Campbell samen zie... Jullie horen samen.' Ik keek hem even aan en veegde ruw mijn tranen weer weg wat er maar voor zorgde dat er ook een beetje bloed bij mijn ogen kwam en staarde maar recht voor me uit.
'Ik zou alles doen om je te kunnen helpen, dus als je iets hebt wat ik kan doen... Zou je mij echt verlaten als Campbell... Weg is? Niet meer Tover Tweelings FopShop?' 
Ik zei niets en staarde maar naar de zelfde punt en zuxhtte zachtjes waarna ik nognaals naar mijn handen staarde die intressanter was dan de muurtje voor ons. Er kwamen ook geen woorden uit mijn mond. Mijn blik werd ook maar waziger en waziger alsof ik elk moment kotsend flauw kon vallen. Ik sloot mijn ogen maar en zuchtte.
'Dat is niet de belangrijkste nu.. maar nee, de FopShop was onze droom van al toen we nog klein waren; die geef ik niet op. En ondanks alles kan ik je sowieso niet verlaten, Fred. Na Campbell.. nooit zelf.' De eerste was een leugem, want ik heb zelf niet eens een idee wat er gaat gebeuren als ik de nieuws zou keijgen dat hij dood was. Wat moest ik doen? Ondanks dat ik nu woest was op Fred kan ik hem ook niet zomaar achterlaten. Nooit. Spontaan sloeg ik mijn vuist in mijn kknie en kneep mijn ogen dicht waarna ik voorover leunde om mijn gezicht te verbergen voor mijn tranen.
'..grappig. onze laatste gesprek ging toevallig ook over de dood.. alsof hij het gepland had.' Zei ik dan en wederom peikten er weer tranen achter mijn ogen toen ik erover dacht.

[ bericht aangepast op 26 aug 2014 - 1:06 ]

---

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

Campbell Saunders

Een raar gepiep ontmoette mijn oren terwijl ik mijn linkerhand iets samenkneep.. ‘Meneer Saunders kunt u mijn horen?’ hoorde ik een vrouwen stem vragen. Ik hield mijn ogen dicht terwijl ik aan het geluid probeerde te ondervinden waar ik was. Ik voelde een hand mijn arm omsluiten. George? Ik deed mijn ogen open en het eerste wat ik zag was ontzettend wit licht wat ze meteen dicht deed laten gaan. ‘Meneer Saunders?’ vroeg weer dezelfde vrouwenstem. Ik wilde praten maar het leek belemmerd te worden waardoor er alleen een kreun mijn mond verliet en gespannen mijn ogen weer opendeed en tot mijn teleurstelling zag dat een vrouw mijn arm vasthield in plaats van George. Misschien was hij nu kerst aan het vieren. Ik beet op mijn lip bij die gedachten. Misschien wist hij geen eens dat ik hier lag. Hoe kwam ik hier überhaupt- wie had me hier heen gebracht- Nathaniel? Meteen verscheen het papiertje weer voor mijn ogen waardoor mijn hand een stalen spaal ontmoette waar ik me aan vast klampte. ‘U mag nu niet stressen of uzelf ongerust maken, meneer Saunders. U hebt het op het nippertje overleefd. De vrouw schudden haar hoofd terwijl mijn blik op een paar draadjes die in mij staken. De vrouw draaide zich om en liep de deur uit waardoor mijn blik op een bekende oranjeharige man viel; Arthur Weasley. Georges vader wat mij meteen schuldig deed voelen.
‘Het enige wat hij wilde was zo een leuke kerst.’ Mijn stem klonk zachtjes maar ik had eigenlijk niks anders verwacht. Ik voelde me kapot en praten deed zeer. ‘Ik weet dat ik nooit mee had moeten komen en ik hoop dat u en uw vrouw mij ooit daarvoor kunnen vergeven terwijl ik nog zo vrij wil zijn om van u een gunst te vragen terwijl ik dat helemaal niet verdien.’ Ik slikte terwijl ik mijn keel langzaam al vol voelde worden met tranen. ‘Wilt u George alsjeblieft een fijne kerst geven. Ver weg van mij. U weet net zo goed als mij dat hij dan beter af is. Het is het minste wat hij verdiend.’

Geen idee waar Arthur middels liep dus ik dacht ik plaats hem wel in mijn kamertje tenzij je het niet goed vind dan verander ik me post @ linde.

---

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

---

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

Fred Weasley

'Dat is niet de belangrijkste nu.. maar nee, de FopShop was onze droom van al toen we nog klein waren; die geef ik niet op. En ondanks alles kan ik je sowieso niet verlaten, Fred. Na Campbell.. nooit zelf.' Ik glimlach zwakjes, maar die glimlach is meteen weg als hij weer begint te huilen. Ik doe mijn best om hem te troosten, maar ik ben daar altijd slecht in geweest.
'..grappig. onze laatste gesprek ging toevallig ook over de dood.. alsof hij het gepland had.' Ik knik en kijk naar Ralf, die in de kamer staat. Als hij nu bijna dood zou zijn... Ik kan het me eigenlijk niet eens voorstellen.



Arthur Weasley

‘Het enige wat hij wilde was zo een leuke kerst.’ Ik kijk naar Campbell, die weer bij bewustzijn is. ‘Ik weet dat ik nooit mee had moeten komen en ik hoop dat u en uw vrouw mij ooit daarvoor kunnen vergeven terwijl ik nog zo vrij wil zijn om van u een gunst te vragen terwijl ik dat helemaal niet verdien. Wilt u George alsjeblieft een fijne kerst geven. Ver weg van mij. U weet net zo goed als mij dat hij dan beter af is. Het is het minste wat hij verdiend.’ Ik ga op de rand van het bed zitten en kijk naar Campbell.
'Ik denk niet dat George het daarmee eens is.' Ik glimlach en kijk naar de doctoren. 'Zonder hem zou je er nu niet meer zijn. Hij heeft je leven gered en volgens mij is hij bereid om dat wel vaker te doen als jij hem de kans geeft.' Ik sta weer op, ik had George beloofd hem te halen als het weer een beetje goed ging. 'Ik ga even George halen, dan kan je het van hem horen,' zeg ik met een glimlach. Daarna pak ik mijn toverstok en verschijnsel ik voor de deur van het huis. Ik loop naar binnen en zie Fred en George op de bank zitten. Voor één keer hoef ik geen moeite te doen om ze te herkennen. George zit me zijn handen nog onder het bloed op de bank, naast zijn broer die hem probeert te troosten.
'George, je kan zo mee naar het ziekenhuis. Hij is buiten levensgevaar. Maar eerst zou ik even je handen wassen.' Ik ben even stil. 'En we hebben een klein probleempje.'

---

Spoiler alert: you will save yourself

George Weasley

Fred probeerde me te troosten wat ik waardeerde maar het hielp toch niet. Ondanks dit alles slaagde ik er voor om een een super zwakke glimlachje tevoorschijn te persen en schrok even op toen pap tevoorschijn kwam.
'George, je kan zo mee naar het ziekenhuis. Hij is buiten levensgevaar. Maar eerst zou ik even je handen wassen.'
Ik wist even niet wat ik moest denken, het was alsof ge hersenspoeld werd waardoor ik niet normaal meer kon denken. Wat ik weet is wel dat ik erg opgelucht ben. Even bleef ik zo verstijfd zitten tot ik spontaan opsprong waardoor ik bijna mijn evewicht verloor en bijna viel.
'Oh Merlin..' murmelde ik en liep richting de keuken toe waar ik mijn handig grondig begon te wassen.
'En we hebben een klein probleempje.'
Ik draaide de kraan weer dicht en kwam opgeladen voor pap staan.
'Pap, echt bedankt dat je Campbell hebt geholpen. Maar mij boeit me een probleempje niet echt aangezien alles wat ik wil is Campbell leven terug zien..' zei ik en stopte voor even.
'Wat is het probleem?' Vroeg ik dan zachtjes.

---

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

Campbell Saunders

Ik volgde iedere beweging die meneer Weasley maakte naar mijn bed. Misschien zou hij mij nog een allerlaatste preek geven. Iets wat zijn vrouw ongetwijfeld zou hebben gedaan.
'Ik denk niet dat George het daarmee eens is. Zonder hem zou je er nu niet meer zijn. Hij heeft je leven gered en volgens mij is hij bereid om dat wel vaker te doen als jij hem de kans geeft. Ik ga even George halen, dan kan je het van hem horen.’ Ik opende mijn mond om de man tegen te houden maar voor ik het wist was hij al verschijnselt en bleef ik alleen achter op de kamer wat mij benauwden. Vooral om het feit dat George hier elk moment kon zijn. Hij had belooft mij nooit meer te helpen en toch had hij het gedaan. Straks was Nathaniel nog op de badkamer. Straks had Nathaniel hem wat aangedaan. Mijn adem ging onrustig op en neer en ik voelde mijn hart samenknijpen. Ik ging toch dood. Nathaniel zou me niet eens gered hebben. Het was duidelijk en ik begreep het. Ik ging tegen alle regels in. Ik was verliefd geraakt op George; mijn eerste opdracht was niet goed gegaan en zwerkballen kon altijd beter hoewel ik er destijds nog geen verloren had. Ik ging dood. Zouden ze al gif in mijn infuus gedaan hebben? Waarschijnlijk niet anders ervaarde ik nog meer pijn. Misschien moest ik er gewoon een einde aan maken. Voordat George of Nathaniel er was. Dan was alles beter. Ik kon niet het risico lopen dat Nathaniel George wat aan ging doen en zonder mij kon George gelukkig worden zonder problemen.
Nerveus keek ik de kamer rond terwijl alles wazig geworden leek te zijn en toch bleef mijn blik liggen op een voorwerp wat eruit zag als een touw of lint hoewel ik daar niet zeker van was. Ik wilde opstaan maar mijn lichaam weigerde dienst en tot mijn ellende hoorde ik een hard gepiep naast mij waarbij meteen de deur werd opengegooid en nog een stem hoorde zeggen; ‘Ik had nog tegen hem gezegd dat hij niet mocht stressen…’ voordat alles voor mijn gezicht in duister gehuld werd.

---

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Arthur Weasley

'Oh Merlin..' mompelt hij en hij wast zijn handen bij de kraan. Als hij klaar is draait hij de kraan uit en kijkt hij naar mij. Het voelt fijn om hem weer vrolijk te zien, de jongen die ik ken. 'Pap, echt bedankt dat je Campbell hebt geholpen. Maar mij boeit me een probleempje niet echt aangezien alles wat ik wil is Campbell leven terug zien..' Hij stopt even. 'Wat is het probleem?' Ik kijk weg van hem en ga aan de tafel zitten. Verschijnselen kost veel energie, met een gewond iemand nog veel meer.
'In het ziekenhuis vroegen ze of ik wat formulieren in wou vullen. Ik vertelde ze dat ik zijn vader niet ben en ja... Nu gaan ze naar zijn ouders op zoek.' Ik kijk weer naar George. 'Ik weet veel over zijn ouders, enkel dat ze dooddoeners zijn en dat is niet veel goeds. Dooddoeners worden sinds het WK deze zomer weer vervolgd. Als ze er daar achter komen uit welke familie hij komt, zou het kunnen dat ze hem weg willen hebben.' Leg ik uit. Ik kijk naar de klok. 'Maar we kunnen beter maar gaan. Ik zal op de gang van het ziekenhuis verschijnselen, het is niet zo netjes in zijn kamer te verschijnselen.' Ik pas Georges arm vast en mijn stok in mijn andere hand. In een paar seconden staan we in de gang van St. Mungo's. Ik loop naar Campbells kamer. 'Dit is zijn kamer. Ik blijf hier wel op de gang wachten.'

---

Spoiler alert: you will save yourself

Ik weet niet zeker of George naar binnen mag gaan omdat Camp nu weer buiten bewusr zijn is en perdonen bij hem staan..

---

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

Laat hem gewoon naar binnen gaan

---

Spoiler alert: you will save yourself