[350] Satan's Waiting II SpeelTopic - Speeltopics

Index RPG Actieve Topics Zoek

19 aug 2014 - 21:52

Imogen 581

Op een zonnige dag in New York City komen 4 vriendinnen bij elkaar. Een van hen heeft een oud boek met spreuken gevonden op zolder. Door verveling besluiten de 4 vriendinnen een van de spreuken uit te proberen. Een spreuk die er voor zorgt dat hun diepste verlangen worden waar gemaakt. Het duurt niet lang voor ze alles bij elkaar aan het zoeken zijn. Twee gaan op zoek naar vreemde kruiden en de twee overgebleven zoeken een schaal, kaarsen en wierrook bij elkaar. Ook graven ze de kat die al 10 jaar bij de buren in de tuin ligt op. Twee uur later hebben ze alles bij elkaar. De vier vriendinnen sluiten de gordijnen zetten de kaarsen in een kring en doen ze een voor een aan. Dan komt eindelijk het moment dat ze gaan beginnen. De oudste van het stel zet de schaal in hun midden. De anderen doen de kruiden en de botten in de schaal. Alle vier te gelijk lezen de vreemde tekst op.

"diabolus, diabolus
fac mea maxime cupiditas ubi
Tuus sum, et in perpetuum"

Om de spreuk helemaal af te maken geven ze alle vier een druppel bloed in de schaal. Een half uur gaat voorbij maar er gebeurt helemaal niks. Ondanks dat ze niet geloofde dat het ook maar werkte zijn ze toch blij dat dit inderdaad het geval was. Langzaam staan ze allemaal op en blazen de kaarsen uit. Maar dan gebeurt er toch iets. Een voor een raken ze in trans en verschijnt er een in mantel verscholen persoon voor hen. Die ze alleen maar aan kijkt zonder iets te zeggen. Dit alles bij elkaar duurde echter maar een paar seconden. Niemand durft er iets over te zeggen en doen als of er niks is gebeurt. De volgende dag worden ze wakker en is inderdaad hun wens in vervulling gegaan.

Een half jaar later zijn ze alle vier nog steeds gelukkig. Waar ze echter niet aan hebben gedacht zijn de kleine letters die onder aan de bladzijden stond. In hun slaap werden ze alle vier meegenomen door mannen in mantels. Dit zijn dienaren van Satan. De man die hun wensen in vervulling heeft laten gaan. Nu is het hun beurt om te betalen voor die wensen. Alle vier de vriendinnen worden de persoonlijke slaaf van satan en zijn 3 zonen. Echter is dit niet een rol die ze voor altijd zullen vervullen. Ze worden namelijk opgeleid om als vrouw te dienen voor hen. Zodra ze hun ogen openen zullen ze dan spijt krijgen van wat ze gedaan hebben? Of zullen ze het accepteren en het er het beste van maken? Aan jou de keuze.

Demons

Demons:
Hoewel dat de duivel en zijn zoons er normaal uit zien, betekend dit niet dat ze dit ook echt zijn. Ze bezitten alle vier langere hoektanden. Wat ze hier mee doen etc is helemaal aan hun zelf. De ogen word volledig zwart als ze bos worden of bij een andere sterke emotie. Maar ook kunnen ze er voor kiezen om ze zwart te maken. Verder zien ze er uit als een mens. Alleen heeft honger en ouder worden niet echt grip op ze. Ook hoeven ze niet elke avond te gaan slapen maar hier kunnen ze wel voor kiezen. Zodra ze er voor gekozen hebben om niet meer ouder te worden dan stopt het veroudering proces. Demonen verliezen nog steeds bloed wanneer ze gewond raken. Ze genezen alleen sneller dan een mens. Een grote snee of wond zou minstens een tot twee dagen blijven zitten, maar na die twee dagen is er niks meer te zien zelfs geen littekens.

Krachten:
Door de jaren heen hebben de demonen ook krachten gekregen. De meeste zijn ontstaan in de pubertijd. Maar door dat ze al vele jaren misschien al wel eeuwen leven betekent dit dat ze de meeste dingen goed onder controle hebben. Al kan het natuurlijk altijd nog wel eens fout gaan. Vergeet niet dat sommige krachten uit puttend kan zijn, zelfs voor demonen.

Jay, Junior & Ivory
- 3 van de 4 elementen, water, aarde en lucht.
- Telekinesis (gevorderd niveau)
- Portal Creation (Kunnen teleporteren door middel van een portaal die gemaakt word door hun element)
- Mind control (Het beheersen/lezen van het menselijke brein)
- Enhanced Senses (Verbeterde zintuigen)
- Enhanced Agility (Leniger dan de mens)
- Enhanced Speed (sneller dan de mens)
- Enhanced Strength (Sterker dan de mens)

Blake
- 4 elementen (vuur de sterkste)
- Mind control (Het beheersen/lezen van het menselijke brein)
- Enhanced Senses (Verbeterde zintuigen)
- Enhanced Agility (Leniger dan de mens)
- Enhanced Speed (sneller dan de mens)
- Enhanced Strength (Sterker dan de mens)
- Telekinesis (hoogste niveau, met lvl beperkingen)
- Empathie (uitgeschakeld)
- Teleportatie (zonder portals)
- Summoning (versterkend & using: vb leger oproepen, hellhounds roepen, maar zelf niet sterker worden)
- Necrokinesis (De mogelijkheid tot onmiddellijke dood veroorzaken)
- Resurrection (De mogelijkheid om de doden te doen herleven)

Hel

De hel ziet er op zich redelijk normaal uit. Zie het voor je als een landgoed in de middeleeuwen. Dit betekend echter niet dat het hier heel mooi is. In de hel is het altijd warm, wat op zich zijn voordelen heeft. Aan de hemel is alles rood. Van de wolken tot aan de maan. De hel kent geen zon, dit betekend niet dat hun maan niet vel is. Deze is wel vel, vel genoeg om dag en nacht de straten te verlichten. Het is dus ook nooit donker in hel. Aan de rand van de stad staat een groot kasteel waar Satan, zijn kinderen en de slaven leven. Echter diep in de kelder daar begint hel pas echt. Hier komen de zielen terecht en worden ze gemarteld. Over het landgoed heb je vele bossen maar ook velden en een meer. Hier en daar staat er een huis op het land waar andere demonen wonen. Je hebt hier geen moderne spullen. Ze hebben ook geen stroom etc. Ze verplaatsen zich in hel door paard en wagen. Elke demon kan gemakkelijk door een poort naar de aarde gaan en mensen mee nemen. Maar een mens kan niet alleen door de poort heen dit zal hen doden.

Regels:

– 350 woorden minimaal, is makkelijk te halen.
– Minstens 1 keer in de week reageren.
– Niet meer dan 1 personage.
– Een reservering blijft 48 uur staan.
– geen perfecte personages.
– Hou het realistisch.
– godmodden en powerplayen zijn niet toegestaan.
– 16+ is toegestaan.
– Er moet minimaal een post tussen voor je weer mag reageren.
– Topic's worden alleen aangemaakt door CavalierYouth
– Naam verandering door geven.
– Leef je de regels niet na, dan word je na de tweede waarschuwing er uit gegooid.

Wensen:
AnnaSophia: heeft gewenst dat haar ouders weer bij elkaar zouden komen.
Bess: heeft gewenst dat haar leven zou gaan veranderen
Gweneth: heeft gewenst om de perfecte match
Lucia:

Invullen:
Naam: (de demonen hoeven geen achternaam. Anders de achternaam van Satan omdat het zijn kinderen zijn)
Leeftijd: (16 t/m 19) (20 t/m 25)
Uiterlijk: (Met foto)
Innerlijk:
Slaaf/meester: (Word uitgekozen door het lot -loting-)
Kracht: (alleen voor demonen het element gaven)
Extra’s:

Koppels
Jay Aiden Barnett- Gweneth Arabella Belcourt
Blake Junior Barnett - Bess Adeline Marchon
Blake Chase Barnett - AnnaSophia Thompson
Ivory Barnett - Lucia Dorné

Rollen:
Vol!
Meiden:
Annasophia Thompson // Monstrous 1.1
Bess Adeline Marchon // Banshees 1.6
Gweneth Arabella Belcourt // Halter 1.3
Lucia Dorné // Nuevo 1.2

Jongens:
Satan: Blake Chase Barnett // DarkAng3l 1.1 Water Aarde Vuur Lucht
Ivory // Seto 1.3 Lucht
Blake 'Junior' Barnett // OutlawQueen 1.2 Aarde
Jay Aiden Barnett // Torquay1.4 Water

De vertaling van de spreuk klopt niet helemaal,
maar wat er staat is.
Duivel, Duivel
Maak mijn diepste wensen waar.
En ik zal voor eeuwig het uwen zijn

Het begin
De meiden liggen ieder in een aparte kamer wat vanaf nu hun slaap kamer is, voor zover ze zich waarschijnlijk zullen gedragen. Maar dat is geheel aan de demonen. Alle meiden zullen nu waarschijnlijk wel wakker worden, denkend dat ze gewoon in hun bed in hun kamer wakker zullen worden. Dit is dus echter niet het geval. De mannen zitten stilletjes stil te wachten tot ze wakker worden.

Topics
RollenTopic
Praattopic

[ bericht aangepast op 4 nov 2014 - 14:16 ]

14 sep 2014 - 18:33

Imogen 581

AnnaSophia Thompson

“Dat is iets dat je zelf moet weten.” Even verkleinde haar blik toen ze hem aan keek. "We zullen zien." Was haar enigste reactie er op. Ze moest eerlijk toegeven dat als ze helemaal van de satanisme was dan zou ze het zeker een hele eer vinden. Maar helaas voor Satan was ze dit niet. Of misschien juist helaas voor haar, het zou misschien wel allemaal makkelijker maken. Dat moest ze eerlijk toegeven. Maar nu ze hier was ging ze niet zomaar in eens van zijn bestaan houden. Het was sowieso de vraag of ze ooit van hem zou gaan houden. Ergens hoopte ze het wel, dat zou het een stuk makkelijker maken als ze eenmaal 'getrouwd' waren. Oke betekende dit nu al dat ze haar toekomst accepteerde. Want dit zou haar toekomst en haar nu worden. En dat terwijl ze een paar minuten geleden het nog over ontsnappen had. Dit alles maakte haar gewoon allemaal in de war. Dat was alles. Zodra AnnaSophia bij Bess was duurde het niet lang voor dat bess eindelijk de waarheid was. Dit was inderdaad hun schuld, zij waren de personen geweest die haar overhaalde om het te doen. Het duurde niet lang voor dat Satan een antwoord gaf op haar vraag. “Nageslacht komt er niet vanzelf.” Kort beet ze op haar lip terwijl ze hem aan keek. Fijn om te weten dat ze misschien een baby fabriek ging worden. Ze wou er een antwoord op geven maar hield zich maar in. Dat was waarschijnlijk beter en richtte ik me weer terug op Bess. "Bess, alsjeblieft word nu even rustig." Fluisterde ze zacht tegen haar. En uiteindelijk werd haar vriendin ook een soort van rustig al wist ze aan het gefluister dat ze nog in de problemen kon komen ook. Daarom hoopte AnnaSophia dan ook dat het gefluister alleen voor haar en haar vriendin te horen was. Helaas had ze te veel gehoopt want plots kreeg ze het warm als of ze dicht bij een haard of een kachel zat. Even verbaast keek ze naar bess, zij kon die warmte toch niet uitstralen? Haar blik gleed naar beneden en al snel zag ze dat bess haar stoelpoten in de brand stonden. Geschrokken schoof Annasophia wat naar achteren om er voor te zorgen dat de vlammen haar niet konden raken. “Ow ja, was ik haast vergeten.” Met grote ogen keek ze hem aan toen hij lenig uit zijn stoel kwam. Hoe kon zo'n man nu zo lenig zijn. Haar blik bleef hangen toen hij dichter bij Bess kwam, zijn grote was nu nog meer beangstig dan het al was. “In dit huis word niet gebeden, gesmeekt of wat dan ook naar die oude dwaas van een God. Dat is hier dezelfde zonde als wat hij als de zeven hoofdzonden ziet.” Even gleed haar blik naar Bess, dit zou echt de hel voor haar zijn. Annasophia kon het echter niet laten om weer naar Satan te kijken zelfs toen hij naar haar keek bleef ze naar hem kijken en knikte ze aarzelend. Als of ze het begrepen had. "Kunnen," Even was ze stil terwijl ze nadacht. "Hebt u zo even tijd om te praten, alleen." Vroeg ze zacht terwijl haar blik afdwaalde naar de grond. Op dit moment durfde ze zeker geen je te zeggen tegen hem. Nu moest ze zeker weten wat ze allemaal zeker niet moest doen om hem boos te maken. Want als hij Bess haar stoel aan in vlammen kon zetten wou ze eerlijk gezegd niet weten wat hij nog meer kon.

14 sep 2014 - 21:49

Banshees 69

Bess Adeline Marchon II

Voor ik mijn gebed ook maar af kon maken zag ik hoe de poten van mijn stoel in brand vlogen. Een klein gilletje was te horen waarna ik mijn voeten op de stoel zetten en naar het vuur keek. Angstig keek ze op naar de duivel terwijl hij sprak. “In dit huis word niet gebeden, gesmeekt of wat dan ook naar die oude dwaas van een God. Dat is hier dezelfde zonde als wat hij als de zeven hoofdzonden ziet.” Nee, nee dit meende hij toch niet? Hoe kon hij mijn geloof van me af pakken! Hoe graag ik nu ook op hem af wou stappen had ik geen andere keus dan te blijven zitten zoals ik zat. Mijn angst werd alleen maar groter toen hij voor me stond. Ik moest naar hem op kijken om hem ook maar aan te kunnen kijken. Man wat was hij lang, ik had nu al een medelijden me Annasophia. Wat dat betreft had ik misschien nog wel geluk met Junior. "H-het spijt me" Hakkelde ik terwijl ik kort naar de vlammen onder me keek en vervolgens naar AnnaSophia, dit was allemaal haar schuld! Mijn blik gleed naar Junior in de hoop dat hij me ook maar iets wou helpen, al was het maar een heel klein beetje. En het enigste wat hij deed was wat om zich heen kijken. Nou daar had ik dus ook helemaal niks aan. Fijn, de enigste die mij zou kunnen en moeten helpen deed helemaal niks mee. Ik keek weer terug naar de duivel en slikte moeizaam. "Ik, ik zal nooit meer bidden. Ik beloof het." Het verbaasde me zelf dat ik dit ook maar zei. En ik meende het, ik zou mijn eigen manier wel vinden om me aan mijn geloof te houden. Maar om mij zelf in leven te houden dus ik had geen keus. "Echt waar!" Sprak ik terwijl ik weer terug naar het vuur keek. Ik wou alles behalve veranderen in as. Mijn blik gleed naar Junior en keek hem smekend aan. "Junior help me, alsjeblieft." Smeekte ik hem.

Happiness can be found, even in the darkest of time. if one only remembers to turn on the light

17 sep 2014 - 13:22

Dakruon 506

Mag ik even een update over wat er gaande is, wie waar is en wat ze doen etc?

“If it’s one thing I’ve learned in 3,000 years, it’s you can’t give up on family.” ~ Hermes

17 sep 2014 - 15:03

Imogen 581

Elke meid is wakker geworden in een eige kamer en iedereen is nu in de woonkamer omdat satan/blake de regels heeft uitgelegd en nu hebben de meiden 10 minuten de tijd om vragen te stellen etc. Bess der stoel staat nu in de brand en dat was het ongeveer.

21 sep 2014 - 0:24

Torquay 6993

Jay Aiden Barnett
Ik kijk naar alle taferelen voor me. Over hoe mijn vader alles zo subtiel brengt, ik hoop dat de sarcasme in mijn gedachte word gehoord. Hij blijft de bommen maar gooien naar ze. Hij kon ook gewoon zeggen dat ze hier waren om ons te dienen. het was niet dat we allemaal zouden trouwen morgen of wat dan ook. Hij had beter dit nieuws rustig en subtiel kunnen zeggen. Deze meiden waren hier nog niet zo ontzettend lang en tja dit maakte de situatie voor beide groepen niet zo positief. Dit gaf ze alleen maar meer redenen om ons te haten. Ik leun maar gewoon tegen de muur als ik alles maar bekijk. Juniors toekomstige vrouw Bess ofzo heeft een mental breakdown ofzo. Ik wist dat ze gelovig was enzovoort, maar dan was ze nu niet op de beste plaats. waarom had ze dan überhaupt deze heidense worden van de spreuk uitgesproken. Ze riep praktisch de duivel op. Niet heel erg slim als je het mij vraagt. Dan valt ze uit naar een van haar vriendinnen en laat Junior zijn krachten zien. Ik vat het echter alleen maar samen, maar bess word langzaam gek. Ik was blij dat mijn meisje Gwen over het algemeen rustig bleef en zich nergens mee bemoeide. Ik voelde me wel aansprakelijk om in te grijpen. Ik was de oudste na vader en tja hij kon soms ng wel wat van me hebben omdat ik de oudste was. Ik kon dan ook wel een softie zijn voor de zielen en toch had ik wel iets van jaloezie voor ze. Een ziel zijn was zo slecht nog niet, al zou ik dat nooit tegen vader zeggen en zal hij het ook nooit weten. Dan doet ze het stomste wat ze kan doen en bid ze tot god. Echt waar dommer kon ze niet worden aangezien ze in het huis van satan. satan mocht dan misschien vroeger een volgeling of engel van god zijn maar was als eerst een gevallen engel en tja hij had daardoor een haat aan god en al zijn volgelingen. Ik stuur Junior een blik, maar hij negeert me en dan vat de stoel van bess vast as hij zegt dat bidden verboden is en ze ziet er verslagen uit. "H-het spijt me" Hakkelt ze en ik duw me af van de muur. Ik kijk naar Junior die niets doet. het zou toch fijn zijn als je toekomstige vrouw je zou mogen en dit was zijn kans. de idioot pakte die kans niet eens. "Ik, ik zal nooit meer bidden. Ik beloof het." Zegt ze dan en erachter echt waar om te laten zien dat ze het meent. Ze kijkt naar Junior die haar negeert en om zich heen kijkt. dat een lul is het toch ook. "Junior help me, alsjeblieft." Smeekt ze hem, maar weer niets en ik word geïrriteerd. Moet ik nu weer de goodguy zijn. Tuurlijk. Ik voel de watermoleculen in de lucht zweven als ik ze eruit haal en mijn eigen water creëer en het om me heen stuur om het op de stoel te sturen en het vuur te doven. Ik weet dat ik Bess ook nat maak, maar dat water haal ik weer uit haar kleding en terug gaan naar moleculen zoals ze horen. Voor dat vader uitbarst naar mij spreek ik op.
'Ze zei dat ze het niet meer zou doen. Zou een beetje hard zijn om haar nu al te verbranden of brandplekken geven zelfs voor u vader.' Zeg ik terwijl ik recht ga staan en mijn kleding rechttrekt. Mijn gezicht stond serieus en een beetje hard, maar je kon geen softie zijn in dit huis, als dat zo zou zijn zou vader je allang levend hebben verbrand.

I'm finally back, Finally after a Year break

21 sep 2014 - 1:16

Perseid 8184

Gweneth Arabella Belcourt
Er gaat een grote hoeveelheid drama in de rondte op het moment dat Satan de spelregels uitlegt. Zijn volledige preek leun ik afwachtend tegen een hardhouten meubelstuk -- de informatie half om half in me opslaand. Ik heb nooit verwacht dat ik een VIP--plaats in de Hemel zou krijgen, maar de Hell was ook niet bepaald waarop ik had gehoopt. Het is humorloos, bezaaid met autoritaire alfamannetjes.
Dan is Bess haar moment om te protesteren, bidden, jammeren. Ik schaam me vóór haar als ik mijn ogen rol en de andere kant op kijk. Het is niet nodig haar te hulp te schieten; die rol wordt al doorgegeven aan mijn toekomstige man. Jay lijkt de heldendaad op te willen strijken; zijn gaven gebruikend om het vuur te doven en Bess enigszins te beschermen tegen de vlammen van haar eigen aanstaande.
‘Ze zei dat ze het niet meer zou doen. Zou een beetje hard zijn om haar nu al te verbranden of brandplekken geven zelfs voor u vader.’ Hij is de oudste zoon, reden genoeg om het tafereel smalend gade te slaan. Ik vraag me af in hoeverre hij meer kan bereiken dan zijn broers.
‘Als iedereen zijn zegje heeft gedaan zou ik graag geëxcuseerd worden.’ Ik doe niet eens de moeite Satan om goedkeuring te vragen, zoals ik het begrijp is hij niet de man met wie ik rekening zou moeten houden. En Jay? Wel, ik neem aan dat hij ook wel genoeg gezien heeft. Ik anders wel, en het is deprimerend genoeg om tegen al die belachelijke kostuums aan te kijken.
Ik dwing mezelf overeind, met een geslepen rechte lijn in de richting van de trappenhal. Ik heb een redelijk goed gevoel voor richting, en het vinden van de kamer waarin ik wakker ben geworden is geen lastige. Traumatische dingen schijnt men eerder op te slaan dan alledaagse gewoonlijkheden.
De kamer is nog steeds koud, donker. Met een zachtrode gloed over het donkeren hout dat de vloer bedekt. Ik wrijf over mijn gezicht terwijl ik me laat vallen tussen alle zachte lakens. Ik ben niet van plan mijn verstand te verliezen in een plek als deze, noch uiteen te vallen zoals Bess heeft gedaan. Ik wens hooguit mijn eigen kleding terug, de vering van mijn eigen matras en het uitzicht van mijn appartement zou niemand kwaad doen.
Ik mok in stilte; volledig in gedachten. Iets dat ik mezelf als kind heb geleerd, om buiten schot van mijn ouders te blijven. Met toegeknepen ogen bekijk ik het plafond.
‘Ik zou willen claimen dat ik deze plek niet verdien en dat mijn toekomstige man een gedrocht is -- maar ik ben een slechte leugenaar. Dus in plaats daarvan zal ik toegeven hoe verschrikkelijk saai dit is en hoezeer ik mijn platonische leventje mis. Ik dacht dat de Hell één grote speeltuin van ondeugden zou moeten zijn. Dit is praktisch. . . Housewives.’ Ik kijk op omdat ik redelijk in de gaten heb dat Jay me waarschijnlijk hoort en glimlach dan voor een kort moment.
‘Wacht. Het heeft geen zin om je te beledigen als je niet weet waar ik het over heb, of wel?’ Ik leun op mijn ellebogen als mijn mondhoeken opnieuw lichtelijk omhoog krullen.

[ bericht aangepast op 21 sep 2014 - 1:17 ]
Feel the fire, but do not succumb to it.

26 sep 2014 - 18:59

Solemnly 10817

Blake Barnett ||

"H-het spijt me," hakkelt ze. Ik krijg meteen de drang om haar te helpen, maar ik blijf enkel staan terwijl ik naar mijn vader kijk. Ik kan hier niks aan veranderen. Natuurlijk kan ik zoveel aarde over het vuur heen gooien dat alle vlammen uit zijn, maar mijn vader zal alleen maar bozer worden en waarschijnlijk zou hij me haten. "Ik, ik zal nooit meer bidden. Ik beloof het." Ik trek mijn wenkbrauwen op. Dit is ontzettend ironisch, een religieus meisje in hel, waar ze zal trouwen met een demon. "Echt waar!" Ze kijkt naar het vuur en ik probeer strak weg te kijken. Wat is dit moeilijk zeg. "Junior help me, alsjeblieft." Ik pers mijn lippen stijf op elkaar en probeer haar blik te ontwijken. Ik kan haar niet helpen, hoe graag ik het ook wil. Ik ben een demon, ik heb geen goed. Ik ben het tegenovergestelde van goed. Ik kan niet goed zijn, want ik ben slecht geboren en zal als ik ooit zal sterven, slecht sterven. Jay begint het vuur te doven met zijn vuur. Ik kijk toe en kijk dan naar Jay. Ergens voel ik jaloezie, hij heeft de rol van good guy op zich genomen en nu zullen alle meiden hem waarschijnlijk eerder vertrouwen dan dat ze mij zullen vertrouwen.
'Ze zei dat ze het niet meer zou doen. Zou een beetje hard zijn om haar nu al te verbranden of brandplekken geven zelfs voor u vader.' Ik doe een stapje richting Bess en kijk haar aan.
'Sorry, ik hoop dat het gaat. Wil je even rust hebben ofzo?' vraag ik. Ik ben hier echt ontzettend slecht in. Nog nooit heb ik echt iemand gehad waar ik voor moest zorgen, altijd was er iemand anders. Maar ik voel me verantwoordelijk voor Bess. Ze is mijn toekomstige vrouw en het is mijn taak om haar het leven niet al te zuur te maken.

[ bericht aangepast op 26 sep 2014 - 19:11 ]
Spoiler alert: you will save yourself

26 sep 2014 - 22:10

Banshees 69

Bess Adeline Marchon II

Terwijl ik misschien wel leven verbrand zou worden deed junior niks. Hij keek niet naar me, hij leek gewoon strak voor zich uit te kijken en verder niks te doen. Hij deed zelfs geen poging om zijn vader ook maar te stoppen. Mijn woede overwon kort de angst die door mijn lichaam gierde. Ondertussen kreeg ik het langzamerhand echt te warm en het zweet brak me uit terwijl ik weer naar het vuur staarde. Hij had het ook anders aan kunnen pakken. Nu al besefte ik dat dit echt mijn eigen persoonlijke hel zou worden. Satan leek me te willen verbanden en de anderen stonden er bij en keken er naar. Op dit moment voelde ik me alleen op deze wereld, was dit eigenlijk wel een wereld? Net op het moment dat de vlammen omhoog kropen voelde ik hoe mijn kleding en lichaam nat werd. Mijn blik zocht naar de vlammen die net nog niet zo heel lang geleden nog aan de potten van de stoel zaten te vreten. Wie had dit gedaan? Het water was echter ook al snel weer uit mijn kleren verdwenen. Even keek ik op naar Junior in de hoop dat hij me dan eindelijk toch had geholpen. Maar die hoop verdween als sneeuw voor de zon zodra een stem klonk. 'Ze zei dat ze het niet meer zou doen. Zou een beetje hard zijn om haar nu al te verbranden of brandplekken geven zelfs voor u vader.' Mijn blik vloog naar de persoon die sprak, het was de jongen die bij Gweneth hoorde. Zodra ik weer naar Junior keek zag ik dat hij een stap naar me toe had gedaan. 'Sorry, ik hoop dat het gaat. Wil je even rust hebben ofzo?' Sorry? Dat was het enigste wat hij te zeggen had? Natuurlijk ging het verdomme niet! Dat was toch duidelijk. schoot er door mijn hoofd. Ik had me zelf zo voor schut gezet. Het liefst wou ik dat de grond onder me weg zakte zodat ik kon verdwijnen en nooit meer terug kon komen. Maar helaas gebeurde dit niet. Ik moest moeite doen om mijn tranen te verbijten. Langzaam stond ik op en trok mijn jurkje glad. Ik besloot junior voor nu nog een keer aan te kijken en in mijn ogen stond niks anders dan een lege blik. Ik had hem niks te zeggen, wat moest ik uberhoud zeggen? Het geeft niet? ik overleef het wel. Ik ben toch al in de hel branden zal ik toch? O en ja ik wil graag rusten? Nou die woorden zouden echt niet uit mijn mond komen. Voor ik ook maar zelf kon gaan was Gweneth de gene die zich exuseerde en er vandoor ging. "Het gaat perfect." Sprak ik toch maar, al drop de sarcasme van die woorden af. Ik dwong mijn benen te gaan lopen en nu pas merkte ik hoe erg ik trilde. Veel moeite moest ik doen om ook maar normaal recht te kunnen blijven lopen. Zodra ik langs Jay kwam bleef ik even staan terwijl ik hem aan keek. "Dankje." Fluisterde ik zacht waarna ik de woonkamer verliet. Het liefst ging ik weer terug naar mijn kamer maar ik twijfelde of ik de trap op kon komen terwijl ik nog zo trilde. Zodra ik de woonkamer ook maar uit was leunde ik met een hand tegen de muur aan terwijl ik nu pas echt mijn angst liet zien. Mijn ademhaling ging sneller waardoor het niet lang duurde voor ik aan het hyperventileren was.

Happiness can be found, even in the darkest of time. if one only remembers to turn on the light

26 sep 2014 - 22:40

Solemnly 10817

Blake Barnett ||
'Het gaat perfect.' Het sarcasme is overduidelijk te horen. Ik kijk hoe ze wegloopt. Als ze iets tegen Jay zegt kijk ik ze strak aan. Mijn blik verlaat haar geen seconde. Als zij de zaal uit is kijk ik nog één keer naar mijn vader en dan loop ik de kamer uit, achter haar aan. Ik zie dat ze begint te hyperventileren en meteen ren ik naar haar toe.
'Bess, rustig. Je krijgt genoeg adem. Je krijgt teveel adem binnen. Probeer rustig adem te halen, oké?' Ik leg mijn hand op haar schouder en kijk haar rechtstreeks aan. 'Niet bang zijn, zolang je rustig wordt komt alles goed. Concentreer op mijn stem.' Ik denk snel even na en begin dan met mijn verhaal. Ik heb ooit gehoord dat je je ergens op moet concentreren als je gaat hyperventileren. 'Toen ik ongeveer zes ofzo was, speelde ik hier samen met mijn broer, Jay, die jongen die jou stoel bluste. Ik gooide de bal heel hard naar boven en raakte die kroonluchter.' Ik wijs naar de kroonluchter boven ons. 'Hij bleef zitten en ik bleef huilen tot mijn vader kwam en de bal weer terug gaf. Ik heb nooit meer een bal hoog opgegooid.' Ik glimlach en kijk naar haar. Het is maar een dom verhaaltje, maar de bedoeling is dat ze zich concentreert op mijn rustige stem en zij ook rustig wordt.

Spoiler alert: you will save yourself

26 sep 2014 - 23:01

Aquilae 847

Blake Chase Barnett || Satan
Zwijgend bleef ik Bess aankijken. Ik zou het snel duidelijk maken wat ik wel en niet aanvaarde en als dat niet naar de zin was van de gasten, kon me dat eigenlijk niet veel schelen. Ze mochten al lang blij zijn dat ze hier levend en wel waren. Er waren heus wel andere manieren om ze in toom te houden, tijdens hun verblijf hier, en die wilden ze echt niet meemaken. Ik had meer dan genoeg manieren om mensen te laten gehoorzamen. Het was werkelijk waar ongelooflijk wat ze deden als ze eenmaal dachten dat hun ziel wel eens voorgoed verloren kon zijn en ze niets meer zouden zijn dan een leeg omhulsel.
Zwijgend keek ik om naar Jay toen er water over de vlammen heen viel. Ik wist heus wel dat hij het was. "Ze zei dat ze het niet meer zou doen. Zou een beetje hard zijn om haar nu al te verbranden of brandplekken geven zelfs voor u vader." Was zijn verklaring voor het ingrijpen. "Ik geloof dat ik hier beslis wat hard is of niet, jongen." Hoewel het vriendelijk leek, klonk er niets van warmte of vaderlijkheid door in m'n stem. "Ik vermoed dat je zelf ook wel weet dat ik wel ergere dingen gedaan heb met nieuwe gasten dan dit. En als je het niet weet, zou het me ten zeerste verbazen als je het niet op z'n minst zou vermoeden." Kalm richtte ik me terug op in m'n volle lengte. "Voor dit keer zie ik het door de vingers, maar ik raad je aan om het niet nog een keer te proberen. Vergeet niet dat je niet de enige bent die water kan controleren." In de laatste woorden lag een ferme waarschuwing. Gewoon duldde ik dit zelf helemaal niet eigenlijk, maar om kwaad te worden en de meiden helemaal de daver op het lijf te jagen.... Daar was het nog even te vroeg voor.
"Kunnen... Hebt u zo even tijd om te praten, alleen." Langzaam keek ik om toen ik AnnaSophia's stem hoorde. Blijkbaar was ze er nog niet gillend vandoor gegaan, wat misschien wel een klein wonder was, gezien ze de ergste van ons vier getroffen had al toekomstige man. Ja, ik kon onmogelijk m'n zonen zo erg vinden als mezelf. Ze waren immers maar voor de helft van mij, en voor de andere helft van hun moeder, wie dat ook weer mochten zijn. "Derde verdieping, eerste deur rechts." Het was de locatie van een kantoortje waar ik gewoonlijk gesprekken voerde met anderen. Ik kon er op m'n gemak zitten, alsof het in m'n eigen vertrekken was, maar zonder de nood om daar iemand uit te nodigen. Ik vertikte het immers nog steeds, na al die lange eeuwen, om daar ook maar iemand binnen te laten.
Even wierp ik een blik op m'n zonen terwijl ik naar de deur liep. "Haal geen verdere stommiteiten uit, wil je. Of je moet natuurlijk willen dat de gasten me kwaad zien." Met die woorden liep ik de gang op, op weg naar boven.

[ bericht aangepast op 26 sep 2014 - 23:02 ]
"Nothing is True. Everything is Permitted"

26 sep 2014 - 23:36

Imogen 581

AnnaSophia Thompson

Alles ging voor AnnaSophia toch wel redelijk snel, al was haar aandacht grote deels op Blake gericht tijdens het hele gebeuren. Dit was haast al angstig om naar te kijken, laat staan als hij echt boos werd. Want ze wou niet geloven dat hij nu op zijn boost was. Als dat inderdaad het geval was. Dan was hij zeker weten niet de eerste die ze zich ook maar kon bedenken. Ze had mensen gezien die bozer waren. Al konden die natuurlijk niet een stoel in de brand zetten. Waar ze zeer blij om was. Maar dat maakte nu eigenlijk niet meer uit. Ze vroeg zich echter af of ze eigenlijk ooit nog wel weer terug zou komen op aarde. Ze hoopte van wel. Ze zou aarde zeker missen als dat niet het geval was. Al was het maar op een verlaten groot stuk, dat zou al genoeg voor haar zijn vond ze zelf. Ze hoefde daar dan ook weer niet lang te verblijven. Gewoon enkele uren. Of misschien maar 5 minuten. Dat ze daar nu eigenlijk al aan dacht, terwijl er redelijk wat drama om haar heen gebeurde. Nu pas merkte ze dat het vuur geblust was. Wat konden ze eigenlijk ook maar meer. "Ik geloof dat ik hier beslis wat hard is of niet, jongen." Annasophia hoorde meteen dat zijn stem niet vaderlijk klonk. Als zij ook maar een kind met hem zou krijgen dan zou ze hem meteen laten weten dat hij zo niet tegen haar kind hoefde te doen. Een kind had zijn vader nodig, of hij dat nou wou of niet. Ze kon hier ook zeker niet op zoek naar een andere vader. Zodra hij weer helemaal recht stond slikte AnnaSophia toch wel iets. Hoe lang zou hij eigenlijk wel niet wezen? Ze durfde te wedden dat het wel dicht bij de 2 meter kwam. En dan kwam zij maar aan met haar een meter negenzestig. Zodra Annasophia wat zei keek hij langzaam om waar door ze toch wat begon te twijfelen. Misschien kon ze beter wachten voor ze ook maar weer alleen met hem in een kamer zou gaan zijn. Maar daar was ze nu te laat voor. "Derde verdieping, eerste deur rechts." Annasophia knikte haar hoofd enkel en stond op, misschien moest ze later maar eens gaan vragen om andere kleren. Ze hield best van jurkjes en rokken maar ze hield er ook van om een broek te dragen. "Haal geen verdere stommiteiten uit, wil je. Of je moet natuurlijk willen dat de gasten me kwaad zien." Even bleef ze staan, wacht.Was hij net nog niet kwaad dan? Was dat letterlijk wat hij boos noemde? Eigenlijk wou ze er niet eens over na denken. Annasophia volgde Blake op een afstandje terwijl ze de woonkamer uit liep. In haar ooghoek zag ze bess staan, maar aangezien ze met satan had afgesproken leek het haar niet handig om haar te gaan helpen. Hoe graag ze dit ook wou. Maar gelukkig deed Junior al een poging. Annasophia besloot later haar exucses aan te bieden. Toch bleef ze even staan voor ze verder haar weg volgde. Drie trappen later bleef ze even staan om om haar heen te kijken. Ze had eerlijk gezegd niet eens een idee hoe veel verdiepingen dit kasteel had. Haar blik gleed naar rechts en daar zag ze de deur al. Ze liep er heen en twijfelde kort of ze meteen naar binnen zou gaan. Maar aan de andere kant hij had gezegd dat ze daar heen moest gaan dus waarom zou ze ook maar wachten of ook maar aan kloppen. Vandaar ook dat ze naar binnen liep maar eenmaal binnen bleef ze bij de deur staan. Niet wetend of ze wel moest gaan zitten of niet. Haar blik gleed naar de grond terwijl ze nadacht over wat ze zou gaan zeggen. Ze kon er beter over na denken dan dat ze iets verkeerds zei of in die richting.

27 sep 2014 - 0:26

Banshees 69

Bess Adeline Marchon II

Terwijl ik me op mijn adem probeerde te concentreren hoorde ik voetstappen achter me. 'Bess, rustig. Je krijgt genoeg adem. Je krijgt teveel adem binnen. Probeer rustig adem te halen, oké?' Ik schrok eerlijk gezegd zodra ik Junior zijn stem hoorde. Waarom zou hij me verdomme nu wel helpen? Terwijl ik net nog geen paar minuten geleden nog gebraden ging worden als een varken op de spit? Ik had nog net geen appel in mijn mond en was vastgebonden. Hierdoor werd het alleen maar erger. Maar hij had makkelijk praten. Zodra ik zijn hand op mijn schouder voelde, keek ik geschrokken op. Zijn aanraking deed me schrikken. Ik hield er niet van als vreemde me aan raakte en al helemaal niet als ze bij de duivel hoorde. Mijn andere hand vloog omhoog en greep zijn pols vast om zijn hand weg te duwen maar toch bedacht ik me. Ergens heel diep van binnen wou ik zijn hand niet weg duwen. In plaats daarvan hield ik zijn pols stevig vast terwijl ik hem nu toch wel angstig aan keek. Ik kreeg te veel zuurstof binnen dan normaal is wat er weer voor ging zorgen dat de kooldioxide minder in mijn bloed werd en uiteindelijk zou dat weer voor duizeligheid, misselijkheid en ga zo maar door kunnen zorgen. 'Niet bang zijn, zolang je rustig wordt komt alles goed. Concentreer op mijn stem.' Mijn ogen vlogen over zijn gezicht heen terwijl ik mijn ademhaling maar niet onder controle kon krijgen. Ik probeerde het zo erg, maar het leek alleen maar erger te worden. 'Toen ik ongeveer zes ofzo was, speelde ik hier samen met mijn broer, Jay, die jongen die jou stoel bluste. Ik gooide de bal heel hard naar boven en raakte die kroonluchter.' Terwijl hij sprak concentreerde ik me op zijn stem. Zijn stem die rustig klonk, maar ik moest eerlijk toegeven dat hij een mooie stem had. Terwijl hij omhoog wees bleef ik hem maar aan kijken en hield mijn ogen op zijn lippen gericht. In de tussen tijd was ik zo op zijn verhaal gefocust dat ik mijn ademhaling weer terug leek te pakken en die normaal bleef. 'Hij bleef zitten en ik bleef huilen tot mijn vader kwam en de bal weer terug gaf. Ik heb nooit meer een bal hoog opgegooid.' Zodra hij stopte liet ik mijn blik naar zijn ogen gaan en liet zijn pols langzaam weer los. "Dankje," Fluisterde ik waarna ik mijn ogen op zijn gezicht liet hangen. "Ik heb me belachelijk gedragen daar binnen, het spijt me dat ik je." Kort twijfelde ik hoe ik de duivel moest noemen. "Je vader heb boos gemaakt." Moeizaam wist ik het woord vader uit te brengen. Ik kon de duivel gewoon niet als vader zien. Laat staan iemand die ook maar liefde laat zien. Mijn blik gleed weg terwijl ik een stap van hem weg deed. Mijn handen trilde nog steeds maar nu een stuk minder dan daarnet en mijn ademhaling was gelukkig weer goed.

Happiness can be found, even in the darkest of time. if one only remembers to turn on the light

27 sep 2014 - 2:25

Solemnly 10817

Blake Barnett ||

Ik hoor hoe haar ademhaling weer normaal wordt en ze laat mijn pols los.
"Dankje," fluistert ze. Ze kijkt me aan en ik kijk terug, niet van plan om weg te kijken.. "Ik heb me belachelijk gedragen daar binnen, het spijt me dat ik je.... Je vader heb boos gemaakt." Ik glimlach en kijk snel om me heen of ik hem enkel zie.
'Laat ik het zo zeggen, dat is niet al te moeilijk. Maar wel echt iets waar je voor uit moet kijken. Luister, zolang jij gewoon doet wat je moet doen en niet de regels overtreedt, zal het hier echt zo erg niet zijn. Maar je moet beseffen dat de regels hier echt niet gebroken mogen worden.' Ik doe een stapje achteruit en glimlach zwakjes. 'Dus, wat wil je gaan doen? Misschien kan ik je een rondleiding geven ofzo? Lijkt me wel handig in dit doolhof.' Ik kijk naar de grote muren die me overal omringen. Al toen ik jong was wou ik naar de zielenwereld om een normaal leven te leiden buiten deze muren, maar het is me nooit echt gelukt. Altijd ben ik anders geweest en ik zal ook altijd anders zijn. Het is iets wat ik langzamerhand geaccepteerd heb en misschien kan ik hier wel gelukkig worden. Familie is alles wat je nodig hebt, dat is wat ik vanaf jongs af aan geleerd heb en ik hou de gedachte nog steeds vast. Soms haat ik mijn familie om alle vreselijke dingen die ze doen, maar ze zijn en blijven mijn familie dus heel veel zin heeft dat niet. Ik vraag me ook af of we deze vrouwen echt voor altijd zullen hebben. Zou ik dan voor altijd met Bess samen zijn? Ik glimlach weer en schud mijn hoofd een beetje. Ik kan niet over de toekomst denken want dat is iets waar ik niet zeker van ben.

Ik heb dit geschreven terwijl er dramatische muziek opstond. Sorry daarvoor.

Spoiler alert: you will save yourself

27 sep 2014 - 17:50

Banshees 69

Bess Adeline Marchon II

Om eerlijk te zijn was ik nog steeds woest op hem, hij had me net niet geholpen met zijn vader. Hij had me op dat moment niet eens aangekeken. Maar hij had me wel geholpen om mijn ademhaling terug te krijgen. En daar was ik hem dankbaar om vandaar ook dat ik mijn boosheid verbande naar een hoekje. Zodat ik die voor nu kon vergeten. Al wist ik zeker dat zodra ik ook maar weer boos op hem zou worden dit dubbel zou komen. Maar dat interesseerde me voor nu even niet. Junior had me nu namelijk wel geholpen en daar was ik hem ook echt dankbaar voor. 'Laat ik het zo zeggen, dat is niet al te moeilijk. Maar wel echt iets waar je voor uit moet kijken. Luister, zolang jij gewoon doet wat je moet doen en niet de regels overtreedt, zal het hier echt zo erg niet zijn. Maar je moet beseffen dat de regels hier echt niet gebroken mogen worden.' Ik slikte bij zijn woorden dat het hier echt niet zo erg was. Nou voor mij was het hier vreselijk. Grote deels door mijn geloof. "Ik kan mijn geloof niet in een keer weg leggen." Sprak ik terwijl mijn blik weg gleed en ik naar de kroonluchter keek waar hij het eerder over had, 'Dus, wat wil je gaan doen? Misschien kan ik je een rondleiding geven ofzo? Lijkt me wel handig in dit doolhof.' Het enigste wat ik wou was naar huis gaan, maar wat ik uithaalde uit dit alles was dat dit mijn huis was. "Oke." Ik wou er niet meer woorden vuil aan laten worden. Mijn blik gleed terug naar hem waarna ik me omdraaide en door de hal heen liep. Hij zou me vast wel vertellen hoe ik zou moeten lopen. Dit deed me totaal niet aan thuis denken. Thuis was het saai, we hadden witte muren een paar kasten en een beeld van Jezus in elke kamer hangen. Mijn kamer was nog saaier. Een, een persoon bed met een kleine kast en dat was het. Ik moest mijn huiswerk in de keuken maken aan de eettafel zodat mijn ouders wisten dat ik dit ook maakte. Maar verder hing er echt helemaal niks aan de muren. En hier was dat zo veel anders. Ik vond dit eerlijk gezegd zo veel mooier dan thuis. Maar dit ging ik zeker niet toe geven. "Hoe is het in hel." Vroeg ik toch wat nieuwsgierig aan junior.

(Het duurde iets langer want moest nog eten tussen door

Happiness can be found, even in the darkest of time. if one only remembers to turn on the light

27 sep 2014 - 23:21

Torquay 6993

Jay Aiden Barnett
Nu hielp Junior Bess wel. Tuurlijk dan zat ik weer met de gebakken peren. Hij stond wel bij me in het krijt. "Ik geloof dat ik hier beslis wat hard is of niet, jongen." Hij wou vriendelijk lijken, maar ik ken hem al langer dan vandaag. Ik hoorde de kilte in zin stem en de kou die er van af kwam. "Ik vermoed dat je zelf ook wel weet dat ik wel ergere dingen gedaan heb met nieuwe gasten dan dit. En als je het niet weet, zou het me ten zeerste verbazen als je het niet op z'n minst zou vermoeden." Hij bleef erg kalm en ik weet dat dit echter de kalmte voor de storm was. Echter bleef ik recht staan en me niet intimideren. Ik wou wel dingen uitschreeuwen naar hem , maar ik hield me in. Ik wou roepen dat deze vrouwen niet angst voor ons moesten creëren omdat ze uiteindelijk onze vrouwen werden, maar ik hield mijn lippen wijs op elkaar. "Voor dit keer zie ik het door de vingers, maar ik raad je aan om het niet nog een keer te proberen. Vergeet niet dat je niet de enige bent die water kan controleren." Ik hou mijn kaken op elkaar. Ik weet dat hij mijn element ook kon besturen, maar niet zo goed als ik dat zelf kon. Mijn vader was altijd gefixeerd op vuur hoe het alles verwoeste. Als ik zijn krachten had wist ik wel beter. Vuur is leven het wakkert bij een kaars en het danst als het gestuurd word. Het is niet helemaal in bedwang te houden. Mijn element water was zachter als vuur, maar niet minder angstaanjagend. Water reinigt al het slechte en kan zorgen voor vruchtbaarheid. Mijn vader mocht misschien water besturen, maar alleen water. Geen bloed, iets wat ik wel kon en door mijn vele uren alleen heb ik dat uitgevonden. Al snel daarna kon ik emoties lezen uit bloed door de snelheid van het hart en ook snel kon ik moleculair sturen. Dat was erg handig al zei ik het zelf. Ik hield me echter in en zocht rondom mij voor Gweneth. Ze is al terug naar de kamer gegaan en ik besluit haar te volgen. Ik had genoeg van deze taferelen. Ik loop de trap op zonder een geluid te maken en hoor haar praten op haar, of eerder ons, bed.
‘Ik zou willen claimen dat ik deze plek niet verdien en dat mijn toekomstige man een gedrocht is -- maar ik ben een slechte leugenaar. Dus in plaats daarvan zal ik toegeven hoe verschrikkelijk saai dit is en hoezeer ik mijn platonische leventje mis. Ik dacht dat de Hell één grote speeltuin van ondeugden zou moeten zijn. Dit is praktisch. . . Housewives.’ Ik loop in de kamer als ze praat over Housewives. Ik wist niet eens wat Housewives inhield, maar ik zou het haar ogenblikkelijk wel vragen. Ze kijkt op en glimlacht om daarna op haar armen te steunen.
‘Wacht. Het heeft geen zin om je te beledigen als je niet weet waar ik het over heb, of wel?’ Zegt ze waarna haar mondhoeken weer omhoog krullen. Ik trek mijn rechter wenkbrauw op al is hij voor haar links.
'Ik heb inderdaad geen idee waar je het over hebt Gweneth, want ik vind de zo genoemde belediging van dat ik een gedrocht ben, maar je jezelf een leugenaar noemt geen belediging.' Zeg ik terwijl ik in de stoel tegenover haar ga zitten. 'Tuurlijk zo je een leugenaar zijn als je dat zou zeggen. We weten allebei dat ik er erg aantrekkelijk uitzie.' Zeg ik terwijl een scheve grijns op mijn lippen verschijnt. Ik kon er nou eenmaal niets aan doen om een beetje arrogant te doen ze deed nou eenmaal zelf de eerste zet.

I'm finally back, Finally after a Year break

Index RPG Actieve Topics Zoek