[200] When generations meet || HP || Topic 3 - Speeltopics

Harry Potter en zijn vrienden en vijanden gaan weer naar school voor hun zesde jaar. Wat als ze er opeens achter komen dat hun ouders en hun toekomstige kinderen ook naar Zweinstein gaan? James Potter, Harry Potter en Albus Potter zitten alle drie in hun zesde jaar en komen elkaar tegen. Niemand weet wat er aan de hand is. De toekomstige kinderen mogen niets tegen hun ouders zeggen over de toekomst, maar kunnen ze dat wel volhouden? En wat als de ouders erachter komen wat er later van hun gaat worden, dat sommige vriendschappen verbreken? En Voldemort is er ook nog. Kunnen ze hem tegenhouden?
Rollen:

[ bericht aangepast op 14 aug 2014 - 13:54 ]

Spoiler alert: you will save yourself

Ik heb geen idee x)

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

Campbell Saunders

‘Campbell, ik heb nog nooit zielsveel van iemand gehouden dan mijn eigen familie na, maak je pas zorgen over al deze dingen als je me met een ander ziet zoenen. En pas op met al die dreigingen van jou, ik begin je maar enger te vinden dan dat ik van je hou.’ Ik voelde een kus op mijn haren gedrukt worden en mijn handen gingen verder op zijn rug naar boven.
‘Ik geef je de kans niet om met een ander te zoenen.’ Zei ik kil waarna ik mijn hoofd van zijn borstkast afhaalde. Ik drukte direct mijn lippen tegen die van hem aan terwijl mijn handen over zijn rug streelde voordat ze langs zijn lichaam naar zijn buik gleden en ik mijn lippen van die van George afhaakte om een weg te banen naar zijn oor terwijl mijn verstand me nog steeds te probeerde weerhouden van mijn daden maar mijn gevoel die overstemde met het luide gebons van mijn hart. Ik tastte weer de weg af naar zijn nek waar ik kusjes neerplanten tot ik voetstappen aan hoorde komen lopen waardoor er een glimlach op mijn gezicht verscheen en meteen de weg van mijn lippen afhaakte om nog een kus op zijn lippen te drukken voordat mijn handen van zijn ontblote borstkast afhaalde en naar mijn toverstok greep. Met een wenk vlogen de glazen weer terug in motief waardoor het weer gloednieuw leek en vlogen de fakkels weer aan terwijl de kamer die ijskoud aangevoeld had weer langzaam warmer werd en de gure wind stil stond. Ik trapte op Draco’s toverstaf die op de grond was gerold waardoor hij brak. Hij zou toch zo een nieuwe krijgen of betalen. Op dat moment gleed er een gedaante langs de muur en ik herkende die als Severus Snape. Hij liep als een vleermuis op ons af en riep; ‘Weasley.’ Voordat hij ook Draco en mij in het vizier kreeg. ‘Wat heb je in vredesnaam met Malfoy gedaan en wíe ben jij.’ Hij keek naar de kleuren van mijn gewaad die groen en zilverenstrepen bedroeg van Zwadderich. Ik stak mijn hand uit. ‘Campbell Saunders. 6de leerjaar; Zwadderich.’ Zijn ogen vormde zich tot spleetjes en toch aanvaarde hij mijn hand. ‘Toekomst of verleden?’ vroeg hij met een frons. ‘U bent een wel geïnformeerde man; professor Snape. Ik kom van de toekomst.’ Hij knikte terwijl zijn blik weer over Malfoy gleed waardoor ik meteen mijn verhaal vervolgde. ‘Ik kwam toevallig George en Draco tegen in een verhitte discussie waarbij Draco zíjn stok trok. Helaas is hij gebroken waardoor de spreuk die hij op George wilde uitoefenen verkeerd gegaan waardoor hij terug kaatste opzichzelf. Ik heb geprobeerd de schade zo veel mogelijk te beperken; maar helaas. Ik ben natuurlijk niet zo getalenteerde tovenaar als u en ik wilde hem net naar het ziekenzaal brengen samen met George.’ Ik zag zijn ogen nog over mij heen flitsen en ik keek zo onschuldig en geschokt als maar mogelijk over het feit wat er gebeurd was. ‘Goed dan. Ik breng meneer Malfoy naar de ziekenzaal en jullie worden in de zaal verwacht.’

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Zal ik Snape met draco weg laten lopen (:

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

George Weasley

‘Ik geef je de kans niet om met een ander te zoenen.’ zei hij kil en haalde zijn hoofd van mijn borstkas aan en ik zonder nog iets te zeggen in zijn ogen begon ik te staren. Echter sloot ik mijn ogen weer waardoor ik het niet meer zag toen hij zijn lippen weer tegen die van mij aan drukte en zijn handen over mijn blote rug streelde die zich een weg naar mijn buik toe baanden wat mijn hart leek te verdoven. Hij haalde zijn lippen weer iets te snel van de mijne af en drukte kusjes in mijn nek, elke kus die hij daar drukte hapte ik weer naar adem en glimlachte. Maar een paar voetstappen die ik in de verte hoorde zorgde er voor dat mijn glinlach wat verdween en ik Campbell weer losliet. Ik keek toe hoe Campbel zijn toverstok greep en met een zwiep er voor zorgde dat de glazen van het raam zichzelf weer repareerden. De fakkels aan de muren begonnen weer aanvlogen.
‘Weasley.’ hoorde ik plotseling de stem van Snape roepen. Haastig draaide ik me om en trok snel mijn shirt weer recht en keek in de donkere ogen van professor snape aan die me kil aankeek.
‘Wat heb je in vredesnaam met Malfoy gedaan en wíe ben jij.’
‘Campbell Saunders. 6de leerjaar; Zwadderich.’
‘Toekomst of verleden?’ vroeg hij met een frons. Ook ik fronste en keek Campbell weer aan. Weet Snape wat er aan de hand is met de tijd?
‘U bent een wel geïnformeerde man; professor Snape. Ik kom van de toekomst. Ik kwam toevallig George en Draco tegen in een verhitte discussie waarbij Draco zíjn stok trok. Helaas is hij gebroken waardoor de spreuk die hij op George wilde uitoefenen verkeerd gegaan waardoor hij terug kaatste opzichzelf. Ik heb geprobeerd de schade zo veel mogelijk te beperken; maar helaas. Ik ben natuurlijk niet zo getalenteerde tovenaar als u en ik wilde hem net naar het ziekenzaal brengen samen met George.’ ik keek Draco even aan en terug naar Snape waarna ik onschuldig met mijn hoofd knikte.
‘Goed dan. Ik breng meneer Malfoy naar de ziekenzaal en jullie worden in de zaal verwacht.’
Alweer knikte ik met mijn hoofd.
'Is goed, Snape,' grijnsde ik. Ik mag hem toch ook gewoon Snape noemen als de lessen nog niet eens zijn begonnen, of niet? Hij liep weg met Draco en ik keek Campbell even aan.
'Jij kunt goed liegen, dankjewel.' Bedankte ik hem met een glimlach en greep met mijn handen naar die van hem.
'Maar moeten we nu nou echt naar de ziekenzaal toe? Ik denk niet echt dat Draco ons nog vriendelijk gaat verwelkomen.'


Nog steeds inspiratie loos

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

George Weasley

‘Ik geef je de kans niet om met een ander te zoenen.’ zei hij kil en haalde zijn hoofd van mijn borstkas aan en ik zonder nog iets te zeggen in zijn ogen begon ik te staren. Echter sloot ik mijn ogen weer waardoor ik het niet meer zag toen hij zijn lippen weer tegen die van mij aan drukte en zijn handen over mijn blote rug streelde die zich een weg naar mijn buik toe baanden wat mijn hart leek te verdoven. Hij haalde zijn lippen weer iets te snel van de mijne af en drukte kusjes in mijn nek, elke kus die hij daar drukte hapte ik weer naar adem en glimlachte. Maar een paar voetstappen die ik in de verte hoorde zorgde er voor dat mijn glinlach wat verdween en ik Campbell weer losliet. Ik keek toe hoe Campbel zijn toverstok greep en met een zwiep er voor zorgde dat de glazen van het raam zichzelf weer repareerden. De fakkels aan de muren begonnen weer aanvlogen.
‘Weasley.’ hoorde ik plotseling de stem van Snape roepen. Haastig draaide ik me om en trok snel mijn shirt weer recht en keek in de donkere ogen van professor snape aan die me kil aankeek.
‘Wat heb je in vredesnaam met Malfoy gedaan en wíe ben jij.’
‘Campbell Saunders. 6de leerjaar; Zwadderich.’
‘Toekomst of verleden?’ vroeg hij met een frons. Ook ik fronste en keek Campbell weer aan. Weet Snape wat er aan de hand is met de tijd?
‘U bent een wel geïnformeerde man; professor Snape. Ik kom van de toekomst. Ik kwam toevallig George en Draco tegen in een verhitte discussie waarbij Draco zíjn stok trok. Helaas is hij gebroken waardoor de spreuk die hij op George wilde uitoefenen verkeerd gegaan waardoor hij terug kaatste opzichzelf. Ik heb geprobeerd de schade zo veel mogelijk te beperken; maar helaas. Ik ben natuurlijk niet zo getalenteerde tovenaar als u en ik wilde hem net naar het ziekenzaal brengen samen met George.’ ik keek Draco even aan en terug naar Snape waarna ik onschuldig met mijn hoofd knikte.
‘Goed dan. Ik breng meneer Malfoy naar de ziekenzaal en jullie worden in de zaal verwacht.’
Alweer knikte ik met mijn hoofd.
'Is goed, Snape,' grijnsde ik. Ik mag hem toch ook gewoon Snape noemen als de lessen nog niet eens zijn begonnen, of niet? Hij liep weg met Draco en ik keek Campbell even aan.
'Jij kunt goed liegen, dankjewel.' Bedankte ik hem met een glimlach en greep met mijn handen naar die van hem.
'Maar moeten we nu nou echt naar de ziekenzaal toe? Ik denk niet echt dat Draco ons nog vriendelijk gaat verwelkomen.'


Nog steeds inspiratie loos

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

George Weasley

‘Ik geef je de kans niet om met een ander te zoenen.’ zei hij kil en haalde zijn hoofd van mijn borstkas aan en ik zonder nog iets te zeggen in zijn ogen begon ik te staren. Echter sloot ik mijn ogen weer waardoor ik het niet meer zag toen hij zijn lippen weer tegen die van mij aan drukte en zijn handen over mijn blote rug streelde die zich een weg naar mijn buik toe baanden wat mijn hart leek te verdoven. Hij haalde zijn lippen weer iets te snel van de mijne af en drukte kusjes in mijn nek, elke kus die hij daar drukte hapte ik weer naar adem en glimlachte. Maar een paar voetstappen die ik in de verte hoorde zorgde er voor dat mijn glinlach wat verdween en ik Campbell weer losliet. Ik keek toe hoe Campbel zijn toverstok greep en met een zwiep er voor zorgde dat de glazen van het raam zichzelf weer repareerden. De fakkels aan de muren begonnen weer aanvlogen.
‘Weasley.’ hoorde ik plotseling de stem van Snape roepen. Haastig draaide ik me om en trok snel mijn shirt weer recht en keek in de donkere ogen van professor snape aan die me kil aankeek.
‘Wat heb je in vredesnaam met Malfoy gedaan en wíe ben jij.’
‘Campbell Saunders. 6de leerjaar; Zwadderich.’
‘Toekomst of verleden?’ vroeg hij met een frons. Ook ik fronste en keek Campbell weer aan. Weet Snape wat er aan de hand is met de tijd?
‘U bent een wel geïnformeerde man; professor Snape. Ik kom van de toekomst. Ik kwam toevallig George en Draco tegen in een verhitte discussie waarbij Draco zíjn stok trok. Helaas is hij gebroken waardoor de spreuk die hij op George wilde uitoefenen verkeerd gegaan waardoor hij terug kaatste opzichzelf. Ik heb geprobeerd de schade zo veel mogelijk te beperken; maar helaas. Ik ben natuurlijk niet zo getalenteerde tovenaar als u en ik wilde hem net naar het ziekenzaal brengen samen met George.’ ik keek Draco even aan en terug naar Snape waarna ik onschuldig met mijn hoofd knikte.
‘Goed dan. Ik breng meneer Malfoy naar de ziekenzaal en jullie worden in de zaal verwacht.’
Alweer knikte ik met mijn hoofd.
'Is goed, Snape,' grijnsde ik. Ik mag hem toch ook gewoon Snape noemen als de lessen nog niet eens zijn begonnen, of niet? Hij liep weg met Draco en ik keek Campbell even aan.
'Jij kunt goed liegen, dankjewel.' Bedankte ik hem met een glimlach en greep met mijn handen naar die van hem.
'Maar moeten we nu nou echt naar de ziekenzaal toe? Ik denk niet echt dat Draco ons nog vriendelijk gaat verwelkomen.'


Nog steeds inspiratie loos

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

George Weasley

‘Ik geef je de kans niet om met een ander te zoenen.’ zei hij kil en haalde zijn hoofd van mijn borstkas aan en ik zonder nog iets te zeggen in zijn ogen begon ik te staren. Echter sloot ik mijn ogen weer waardoor ik het niet meer zag toen hij zijn lippen weer tegen die van mij aan drukte en zijn handen over mijn blote rug streelde die zich een weg naar mijn buik toe baanden wat mijn hart leek te verdoven. Hij haalde zijn lippen weer iets te snel van de mijne af en drukte kusjes in mijn nek, elke kus die hij daar drukte hapte ik weer naar adem en glimlachte. Maar een paar voetstappen die ik in de verte hoorde zorgde er voor dat mijn glinlach wat verdween en ik Campbell weer losliet. Ik keek toe hoe Campbel zijn toverstok greep en met een zwiep er voor zorgde dat de glazen van het raam zichzelf weer repareerden. De fakkels aan de muren begonnen weer aanvlogen.
‘Weasley.’ hoorde ik plotseling de stem van Snape roepen. Haastig draaide ik me om en trok snel mijn shirt weer recht en keek in de donkere ogen van professor snape aan die me kil aankeek.
‘Wat heb je in vredesnaam met Malfoy gedaan en wíe ben jij.’
‘Campbell Saunders. 6de leerjaar; Zwadderich.’
‘Toekomst of verleden?’ vroeg hij met een frons. Ook ik fronste en keek Campbell weer aan. Weet Snape wat er aan de hand is met de tijd?
‘U bent een wel geïnformeerde man; professor Snape. Ik kom van de toekomst. Ik kwam toevallig George en Draco tegen in een verhitte discussie waarbij Draco zíjn stok trok. Helaas is hij gebroken waardoor de spreuk die hij op George wilde uitoefenen verkeerd gegaan waardoor hij terug kaatste opzichzelf. Ik heb geprobeerd de schade zo veel mogelijk te beperken; maar helaas. Ik ben natuurlijk niet zo getalenteerde tovenaar als u en ik wilde hem net naar het ziekenzaal brengen samen met George.’ ik keek Draco even aan en terug naar Snape waarna ik onschuldig met mijn hoofd knikte.
‘Goed dan. Ik breng meneer Malfoy naar de ziekenzaal en jullie worden in de zaal verwacht.’
Alweer knikte ik met mijn hoofd.
'Is goed, Snape,' grijnsde ik. Ik mag hem toch ook gewoon Snape noemen als de lessen nog niet eens zijn begonnen, of niet? Hij liep weg met Draco en ik keek Campbell even aan.
'Jij kunt goed liegen, dankjewel.' Bedankte ik hem met een glimlach en greep met mijn handen naar die van hem.
'Maar moeten we nu nou echt naar de ziekenzaal toe? Ik denk niet echt dat Draco ons nog vriendelijk gaat verwelkomen.'


Nog steeds inspiratie loos

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

SphinxX schreef:
Zal ik Snape met draco weg laten lopen (:

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

SphinxX schreef:
Zal ik Snape met draco weg laten lopen (:

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

George Weasley

‘Ik geef je de kans niet om met een ander te zoenen.’ zei hij kil en haalde zijn hoofd van mijn borstkas aan en ik zonder nog iets te zeggen in zijn ogen begon ik te staren. Echter sloot ik mijn ogen weer waardoor ik het niet meer zag toen hij zijn lippen weer tegen die van mij aan drukte en zijn handen over mijn blote rug streelde die zich een weg naar mijn buik toe baanden wat mijn hart leek te verdoven. Hij haalde zijn lippen weer iets te snel van de mijne af en drukte kusjes in mijn nek, elke kus die hij daar drukte hapte ik weer naar adem en glimlachte. Maar een paar voetstappen die ik in de verte hoorde zorgde er voor dat mijn glinlach wat verdween en ik Campbell weer losliet. Ik keek toe hoe Campbel zijn toverstok greep en met een zwiep er voor zorgde dat de glazen van het raam zichzelf weer repareerden. De fakkels aan de muren begonnen weer aanvlogen.
‘Weasley.’ hoorde ik plotseling de stem van Snape roepen. Haastig draaide ik me om en trok snel mijn shirt weer recht en keek in de donkere ogen van professor snape aan die me kil aankeek.
‘Wat heb je in vredesnaam met Malfoy gedaan en wíe ben jij.’
‘Campbell Saunders. 6de leerjaar; Zwadderich.’
‘Toekomst of verleden?’ vroeg hij met een frons. Ook ik fronste en keek Campbell weer aan. Weet Snape wat er aan de hand is met de tijd?
‘U bent een wel geïnformeerde man; professor Snape. Ik kom van de toekomst. Ik kwam toevallig George en Draco tegen in een verhitte discussie waarbij Draco zíjn stok trok. Helaas is hij gebroken waardoor de spreuk die hij op George wilde uitoefenen verkeerd gegaan waardoor hij terug kaatste opzichzelf. Ik heb geprobeerd de schade zo veel mogelijk te beperken; maar helaas. Ik ben natuurlijk niet zo getalenteerde tovenaar als u en ik wilde hem net naar het ziekenzaal brengen samen met George.’ ik keek Draco even aan en terug naar Snape waarna ik onschuldig met mijn hoofd knikte.
‘Goed dan. Ik breng meneer Malfoy naar de ziekenzaal en jullie worden in de zaal verwacht.’
Alweer knikte ik met mijn hoofd.
'Is goed, Snape,' grijnsde ik. Ik mag hem toch ook gewoon Snape noemen als de lessen nog niet eens zijn begonnen, of niet? Hij liep weg met Draco en ik keek Campbell even aan.
'Jij kunt goed liegen, dankjewel.' Bedankte ik hem met een glimlach en greep met mijn handen naar die van hem.
'Maar moeten we nu nou echt naar de ziekenzaal toe? Ik denk niet echt dat Draco ons nog vriendelijk gaat verwelkomen.'


Nog steeds inspiratie loos

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

George Weasley

‘Ik geef je de kans niet om met een ander te zoenen.’ zei hij kil en haalde zijn hoofd van mijn borstkas aan en ik zonder nog iets te zeggen in zijn ogen begon ik te staren. Echter sloot ik mijn ogen weer waardoor ik het niet meer zag toen hij zijn lippen weer tegen die van mij aan drukte en zijn handen over mijn blote rug streelde die zich een weg naar mijn buik toe baanden wat mijn hart leek te verdoven. Hij haalde zijn lippen weer iets te snel van de mijne af en drukte kusjes in mijn nek, elke kus die hij daar drukte hapte ik weer naar adem en glimlachte. Maar een paar voetstappen die ik in de verte hoorde zorgde er voor dat mijn glinlach wat verdween en ik Campbell weer losliet. Ik keek toe hoe Campbel zijn toverstok greep en met een zwiep er voor zorgde dat de glazen van het raam zichzelf weer repareerden. De fakkels aan de muren begonnen weer aanvlogen.
‘Weasley.’ hoorde ik plotseling de stem van Snape roepen. Haastig draaide ik me om en trok snel mijn shirt weer recht en keek in de donkere ogen van professor snape aan die me kil aankeek.
‘Wat heb je in vredesnaam met Malfoy gedaan en wíe ben jij.’
‘Campbell Saunders. 6de leerjaar; Zwadderich.’
‘Toekomst of verleden?’ vroeg hij met een frons. Ook ik fronste en keek Campbell weer aan. Weet Snape wat er aan de hand is met de tijd?
‘U bent een wel geïnformeerde man; professor Snape. Ik kom van de toekomst. Ik kwam toevallig George en Draco tegen in een verhitte discussie waarbij Draco zíjn stok trok. Helaas is hij gebroken waardoor de spreuk die hij op George wilde uitoefenen verkeerd gegaan waardoor hij terug kaatste opzichzelf. Ik heb geprobeerd de schade zo veel mogelijk te beperken; maar helaas. Ik ben natuurlijk niet zo getalenteerde tovenaar als u en ik wilde hem net naar het ziekenzaal brengen samen met George.’ ik keek Draco even aan en terug naar Snape waarna ik onschuldig met mijn hoofd knikte.
‘Goed dan. Ik breng meneer Malfoy naar de ziekenzaal en jullie worden in de zaal verwacht.’
Alweer knikte ik met mijn hoofd.
'Is goed, Snape,' grijnsde ik. Ik mag hem toch ook gewoon Snape noemen als de lessen nog niet eens zijn begonnen, of niet? Hij liep weg met Draco en ik keek Campbell even aan.
'Jij kunt goed liegen, dankjewel.' Bedankte ik hem met een glimlach en greep met mijn handen naar die van hem.
'Maar moeten we nu nou echt naar de ziekenzaal toe? Ik denk niet echt dat Draco ons nog vriendelijk gaat verwelkomen.'


Nog steeds inspiratie loos

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

SphinxX schreef:
Zal ik Snape met draco weg laten lopen (:

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

George Weasley

‘Ik geef je de kans niet om met een ander te zoenen.’ zei hij kil en haalde zijn hoofd van mijn borstkas aan en ik zonder nog iets te zeggen in zijn ogen begon ik te staren. Echter sloot ik mijn ogen weer waardoor ik het niet meer zag toen hij zijn lippen weer tegen die van mij aan drukte en zijn handen over mijn blote rug streelde die zich een weg naar mijn buik toe baanden wat mijn hart leek te verdoven. Hij haalde zijn lippen weer iets te snel van de mijne af en drukte kusjes in mijn nek, elke kus die hij daar drukte hapte ik weer naar adem en glimlachte. Maar een paar voetstappen die ik in de verte hoorde zorgde er voor dat mijn glinlach wat verdween en ik Campbell weer losliet. Ik keek toe hoe Campbel zijn toverstok greep en met een zwiep er voor zorgde dat de glazen van het raam zichzelf weer repareerden. De fakkels aan de muren begonnen weer aanvlogen.
‘Weasley.’ hoorde ik plotseling de stem van Snape roepen. Haastig draaide ik me om en trok snel mijn shirt weer recht en keek in de donkere ogen van professor snape aan die me kil aankeek.
‘Wat heb je in vredesnaam met Malfoy gedaan en wíe ben jij.’
‘Campbell Saunders. 6de leerjaar; Zwadderich.’
‘Toekomst of verleden?’ vroeg hij met een frons. Ook ik fronste en keek Campbell weer aan. Weet Snape wat er aan de hand is met de tijd?
‘U bent een wel geïnformeerde man; professor Snape. Ik kom van de toekomst. Ik kwam toevallig George en Draco tegen in een verhitte discussie waarbij Draco zíjn stok trok. Helaas is hij gebroken waardoor de spreuk die hij op George wilde uitoefenen verkeerd gegaan waardoor hij terug kaatste opzichzelf. Ik heb geprobeerd de schade zo veel mogelijk te beperken; maar helaas. Ik ben natuurlijk niet zo getalenteerde tovenaar als u en ik wilde hem net naar het ziekenzaal brengen samen met George.’ ik keek Draco even aan en terug naar Snape waarna ik onschuldig met mijn hoofd knikte.
‘Goed dan. Ik breng meneer Malfoy naar de ziekenzaal en jullie worden in de zaal verwacht.’
Alweer knikte ik met mijn hoofd.
'Is goed, Snape,' grijnsde ik. Ik mag hem toch ook gewoon Snape noemen als de lessen nog niet eens zijn begonnen, of niet? Hij liep weg met Draco en ik keek Campbell even aan.
'Jij kunt goed liegen, dankjewel.' Bedankte ik hem met een glimlach en greep met mijn handen naar die van hem.
'Maar moeten we nu nou echt naar de ziekenzaal toe? Ik denk niet echt dat Draco ons nog vriendelijk gaat verwelkomen.'


Nog steeds inspiratie loos

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

George Weasley

‘Ik geef je de kans niet om met een ander te zoenen.’ zei hij kil en haalde zijn hoofd van mijn borstkas aan en ik zonder nog iets te zeggen in zijn ogen begon ik te staren. Echter sloot ik mijn ogen weer waardoor ik het niet meer zag toen hij zijn lippen weer tegen die van mij aan drukte en zijn handen over mijn blote rug streelde die zich een weg naar mijn buik toe baanden wat mijn hart leek te verdoven. Hij haalde zijn lippen weer iets te snel van de mijne af en drukte kusjes in mijn nek, elke kus die hij daar drukte hapte ik weer naar adem en glimlachte. Maar een paar voetstappen die ik in de verte hoorde zorgde er voor dat mijn glinlach wat verdween en ik Campbell weer losliet. Ik keek toe hoe Campbel zijn toverstok greep en met een zwiep er voor zorgde dat de glazen van het raam zichzelf weer repareerden. De fakkels aan de muren begonnen weer aanvlogen.
‘Weasley.’ hoorde ik plotseling de stem van Snape roepen. Haastig draaide ik me om en trok snel mijn shirt weer recht en keek in de donkere ogen van professor snape aan die me kil aankeek.
‘Wat heb je in vredesnaam met Malfoy gedaan en wíe ben jij.’
‘Campbell Saunders. 6de leerjaar; Zwadderich.’
‘Toekomst of verleden?’ vroeg hij met een frons. Ook ik fronste en keek Campbell weer aan. Weet Snape wat er aan de hand is met de tijd?
‘U bent een wel geïnformeerde man; professor Snape. Ik kom van de toekomst. Ik kwam toevallig George en Draco tegen in een verhitte discussie waarbij Draco zíjn stok trok. Helaas is hij gebroken waardoor de spreuk die hij op George wilde uitoefenen verkeerd gegaan waardoor hij terug kaatste opzichzelf. Ik heb geprobeerd de schade zo veel mogelijk te beperken; maar helaas. Ik ben natuurlijk niet zo getalenteerde tovenaar als u en ik wilde hem net naar het ziekenzaal brengen samen met George.’ ik keek Draco even aan en terug naar Snape waarna ik onschuldig met mijn hoofd knikte.
‘Goed dan. Ik breng meneer Malfoy naar de ziekenzaal en jullie worden in de zaal verwacht.’
Alweer knikte ik met mijn hoofd.
'Is goed, Snape,' grijnsde ik. Ik mag hem toch ook gewoon Snape noemen als de lessen nog niet eens zijn begonnen, of niet? Hij liep weg met Draco en ik keek Campbell even aan.
'Jij kunt goed liegen, dankjewel.' Bedankte ik hem met een glimlach en greep met mijn handen naar die van hem.
'Maar moeten we nu nou echt naar de ziekenzaal toe? Ik denk niet echt dat Draco ons nog vriendelijk gaat verwelkomen.'


Nog steeds inspiratie loos

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

George Weasley

‘Ik geef je de kans niet om met een ander te zoenen.’ zei hij kil en haalde zijn hoofd van mijn borstkas aan en ik zonder nog iets te zeggen in zijn ogen begon ik te staren. Echter sloot ik mijn ogen weer waardoor ik het niet meer zag toen hij zijn lippen weer tegen die van mij aan drukte en zijn handen over mijn blote rug streelde die zich een weg naar mijn buik toe baanden wat mijn hart leek te verdoven. Hij haalde zijn lippen weer iets te snel van de mijne af en drukte kusjes in mijn nek, elke kus die hij daar drukte hapte ik weer naar adem en glimlachte. Maar een paar voetstappen die ik in de verte hoorde zorgde er voor dat mijn glinlach wat verdween en ik Campbell weer losliet. Ik keek toe hoe Campbel zijn toverstok greep en met een zwiep er voor zorgde dat de glazen van het raam zichzelf weer repareerden. De fakkels aan de muren begonnen weer aanvlogen.
‘Weasley.’ hoorde ik plotseling de stem van Snape roepen. Haastig draaide ik me om en trok snel mijn shirt weer recht en keek in de donkere ogen van professor snape aan die me kil aankeek.
‘Wat heb je in vredesnaam met Malfoy gedaan en wíe ben jij.’
‘Campbell Saunders. 6de leerjaar; Zwadderich.’
‘Toekomst of verleden?’ vroeg hij met een frons. Ook ik fronste en keek Campbell weer aan. Weet Snape wat er aan de hand is met de tijd?
‘U bent een wel geïnformeerde man; professor Snape. Ik kom van de toekomst. Ik kwam toevallig George en Draco tegen in een verhitte discussie waarbij Draco zíjn stok trok. Helaas is hij gebroken waardoor de spreuk die hij op George wilde uitoefenen verkeerd gegaan waardoor hij terug kaatste opzichzelf. Ik heb geprobeerd de schade zo veel mogelijk te beperken; maar helaas. Ik ben natuurlijk niet zo getalenteerde tovenaar als u en ik wilde hem net naar het ziekenzaal brengen samen met George.’ ik keek Draco even aan en terug naar Snape waarna ik onschuldig met mijn hoofd knikte.
‘Goed dan. Ik breng meneer Malfoy naar de ziekenzaal en jullie worden in de zaal verwacht.’
Alweer knikte ik met mijn hoofd.
'Is goed, Snape,' grijnsde ik. Ik mag hem toch ook gewoon Snape noemen als de lessen nog niet eens zijn begonnen, of niet? Hij liep weg met Draco en ik keek Campbell even aan.
'Jij kunt goed liegen, dankjewel.' Bedankte ik hem met een glimlach en greep met mijn handen naar die van hem.
'Maar moeten we nu nou echt naar de ziekenzaal toe? Ik denk niet echt dat Draco ons nog vriendelijk gaat verwelkomen.'


Nog steeds inspiratie loos

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••