[200] When generations meet || HP || Topic 3 - Speeltopics

Harry Potter en zijn vrienden en vijanden gaan weer naar school voor hun zesde jaar. Wat als ze er opeens achter komen dat hun ouders en hun toekomstige kinderen ook naar Zweinstein gaan? James Potter, Harry Potter en Albus Potter zitten alle drie in hun zesde jaar en komen elkaar tegen. Niemand weet wat er aan de hand is. De toekomstige kinderen mogen niets tegen hun ouders zeggen over de toekomst, maar kunnen ze dat wel volhouden? En wat als de ouders erachter komen wat er later van hun gaat worden, dat sommige vriendschappen verbreken? En Voldemort is er ook nog. Kunnen ze hem tegenhouden?
Rollen:

[ bericht aangepast op 14 aug 2014 - 13:54 ]

Spoiler alert: you will save yourself

MUHAHAHA
Ik ga wandelen met de hond en daarna waarschijnlijk Harry Potter kijken met mijn zusje.

Spoiler alert: you will save yourself

LeoValdez schreef:
MUHAHAHA
Ik ga wandelen met de hond en daarna waarschijnlijk Harry Potter kijken met mijn zusje.

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Campbell Saunders

Ik verwachtte een antwoord. Een boze; een aardige of iets anders maar niet het feit dat hij me naar hem toe trok en zijn lippen tegen de mijne drukte. ‘Als je me nu manipuleert ga ik je vermoorden, Saunders.’ ik zweeg. Ik wist niet wat ik moest zeggen en vooral niet toen George tevoorschijn kwam. Wat had hij gezien, of nog erger; gehoord. ‘oh. Uhm, Scorpius. Ik ken Campbell maar een dag en ik ken hem niet eens zo goed. Je hoeft niet bang te zijn dat ik hem van je afpak. En ik val niet eens op jongens.’ Hij draaide zich direct om en liet mij achter terwijl ik deze keer weer rare emoties voelde maar anders als zojuist. Ik voelde me ergens verlaten. Alweer. Hij had niet eens een dag met mij volgehouden en hij verliet mij al. Wat maakte het eigenlijk uit? Iedereen op school mocht mij. Zelfs de Gryffindors. Het maakte niet uit als een wel of niet mij mocht. Ik streek met mijn hand door mijn haar niet eens merkend dat ik naar de kant keek waar George verdwenen was. Het feit dat hij me alleen gelaten had deed pijn. Ik moest mensen alleen laten; zij mij niet. Niemand waagde het überhaupt om mij alleen te laten en op een dag hebben twee mensen het bijna gedaan. Scorpius en George helemaal. ‘Ik denk dat het beter is als we naar school gaan.’ Ik keek Scorpius niet aan bij dat te zeggen maar pakte toch zijn hand om zeker van te zijn dat hij me niet verliet. Dat hij niet van me wegrende. Hoezeer ik het niet wilde toegeven voelde ik na al die jaar nog steeds die pijn. Ook al verborg ik dat achter manipulatie, agressie, onverschilligheid en mijn perfecte gezicht.

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Hij verliet je niet, hij ging terug naar waar Geprge verlaten werd door camp en scorp om op hun te wachten x')

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

Ga reageren @ goblet ('x of trek Campbell weg van Scorpius :p

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Ohohoho, Campbell hpud nu Scorpius zijn hand vast dus kun je nu heel veel verwachten van George maar ik ga al schrijven voor @goblet (:

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

SphinxX schreef:
Ohohoho, Campbell hpud nu Scorpius zijn hand vast dus kun je nu heel veel verwachten van George maar ik ga al schrijven voor @goblet (:

[ bericht aangepast op 9 aug 2014 - 21:38 ]

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Maar eerst moet ik op Linde wachten of zal ik ook deze post schrijvem xq en Molly is gewoon thuis x) waarom zoudem camp en george met molly mee gaan? Omdat molly met ze wilt praten over de relatie tussen die twee ? :'D

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

-

[ bericht aangepast op 9 aug 2014 - 21:38 ]

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Leora schreef:
Campbell Saunders

Ik verwachtte een antwoord. Een boze; een aardige of iets anders maar niet het feit dat hij me naar hem toe trok en zijn lippen tegen de mijne drukte. ‘Als je me nu manipuleert ga ik je vermoorden, Saunders.’ ik zweeg. Ik wist niet wat ik moest zeggen en vooral niet toen George tevoorschijn kwam. Wat had hij gezien, of nog erger; gehoord. ‘oh. Uhm, Scorpius. Ik ken Campbell maar een dag en ik ken hem niet eens zo goed. Je hoeft niet bang te zijn dat ik hem van je afpak. En ik val niet eens op jongens.’ Hij draaide zich direct om en liet mij achter terwijl ik deze keer weer rare emoties voelde maar anders als zojuist. Ik voelde me ergens verlaten. Alweer. Hij had niet eens een dag met mij volgehouden en hij verliet mij al. Wat maakte het eigenlijk uit? Iedereen op school mocht mij. Zelfs de Gryffindors. Het maakte niet uit als een wel of niet mij mocht. Ik streek met mijn hand door mijn haar niet eens merkend dat ik naar de kant keek waar George verdwenen was. Het feit dat hij me alleen gelaten had deed pijn. Ik moest mensen alleen laten; zij mij niet. Niemand waagde het überhaupt om mij alleen te laten en op een dag hebben twee mensen het bijna gedaan. Scorpius en George helemaal. ‘Ik denk dat het beter is als we naar school gaan.’ Ik keek Scorpius niet aan bij dat te zeggen maar pakte toch zijn hand om zeker van te zijn dat hij me niet verliet. Dat hij niet van me wegrende. Hoezeer ik het niet wilde toegeven voelde ik na al die jaar nog steeds die pijn. Ook al verborg ik dat achter manipulatie, agressie, onverschilligheid en mijn perfecte gezicht.

Spoiler alert: you will save yourself

Scorpius Malfoy
Campbell zwijgt en even is het gewoon stil. Dan komt Weasley uit de bosjes. ‘Oh. Uhm, Scorpius. Ik ken Campbell maar een dag en ik ken hem niet eens zo goed. Je hoeft niet bang te zijn dat ik hem van je afpak. En ik val niet eens op jongens.’ Ik kijk weg van Campbell en George. Hoe lief het dan ook bedoelt kan zijn, ik weet niet hoe goed dit valt bij Campbell. Ten slotte is hij niet verliefd op iemand en ruziën wij nog steeds om hem. George loopt weg en ik wil nu eigenlijk zo graag licht om de uitdrukking op Campbells gezicht te zien.
‘Ik denk dat het beter is als we naar school gaan,' zegt Campbell. Ik knik en schrik als hij mijn hand vastpakt. Even ben ik in de war. Waarom doet hij dit? Doordat het donker is kan ik zijn gezicht niet zien, wat ik erg jammer vind. Ik hoor geluid achter me en draai me snel om. Een van de koetsen is teruggekomen. Ik klim erin en trek Campbell mee.
'George! George er is een koets!' roep ik door het bos. O shit ik heb hem met zijn voornaam geroepen.

Spoiler alert: you will save yourself

George Weasley

Ik liep maar door en luisterde niet wat ze zeiden. Ik keek maar een keer om en toen zag ik dat Campbell Scorpius zijn hand vasthield. Een soort wilde stier bestormde mijn hart en ik draaide me gelijk om en liep verder. Ik begon steeds sneller en sneller te lopen. Ik laat die twee "vrienden" wel achter. Liefde is dus niets voor mij, misschien kunnen we ooit bevriend raken. Ik zucht en schudde met mijn hoofd. Nee, ik val niet eens op jongens. Maar waarom heb ik dan die gigantische brok in mijn keel en breuk jn mijn hart? Komt het toch door..
'George! George er is een koets!' Hoor ik Scorpius zijn stem. Ik beet even op mijn lip en draaide me om. In de verte zag ik een kleine koets staan met twee kleine schaduwen erop. Mijn hart begon razendsnel te kloppen. Moest ik met hun meegaan? Ik schuifelde naar de koets toe en bleef op de grond staan. Moest ik er echt In..? - Natuurlijk, waarom niet? - omdat Scorpius net met de jongen heeft gezoend die mij ook heeft gekust - maar ik val niet eens op Campbell - maar wat is dan die breuk in mijn hart?
Ik zuchtte luid en kneep mijn ogen dicht. Maar ondanks dit alles sprong ik de koets in en staarde naar mijn handen.
'Misschien gaat het niet eens de goede kant op.' Mompelde ik dan.

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

Campbell Saunders

Met een kabaal hoorde ik iets aankomen maar voordat ik mijn toverstok kon trekken trok Scorpius me uit mijn balans waardoor ik misgreep. ‘George! George er is een koets.’ Ik kon hem wel vervloeken door zijn geschreeuw in het bos en tot mijn ergernis bevond ik mij nu in de koets. Ik was veel liever in het bos dan waar de koets me ook heen mocht brengen. Voordat ik uit kon stappen kwam George al in de koets wat de neiging om uit te stappen groter maakte maar de terzieler die deze koets voortdroeg begon al te rijden. Ik liet Scorpius hand los en streek er mee door mijn haar terwijl ik me zo veel mogelijk afzonderde van beide. Ik keek slechts uit het koetsraampje waar alle bomen langs scheerden maar wat nog steeds de inktzwarte hemel met fonkelende sterren ver buiten beschouwing bracht. Het leek net alsof de verboden bos plaats in mij had genomen. Ik was altijd zo helder als de nacht terwijl er nu een warboel heerste. De bomen leken in mij te hart gegroeid te zijn waardoor de heldere hemel was verdwenen en dat binnen een dag. Dit kwam allemaal door de tijdsprong. Het nestelde zich op mijn borst wat mij rare emoties deed voelen. Niets anders. Het maakte me zwakker; zachter tegen de mede mens terwijl mijn masker afbrokkelt. Iets wat mij enorm nerveus maakte.

Ik vertrouw erop dat Scorpius de stilte gaat verbreken xd.

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Scorpius Malfoy
Weasley komt aangerend en neemt ook plaats in de koets. Als hij erin zit neemt Campbell meer afstand van mij en laat hij mijn hand los, wat mij er enkel aan doet herinneren dat hij niet echt van me houdt. Waarom pakte hij mijn hand dan überhaupt vast? Ik snap hem niet meer, evenmin als ik mijzelf snap. Terwijl de koets begint te rijden, probeer ik aan andere dingen te denken, zoals mijn vader en iedereen die nu in de Grote Zaal zit. Ook moet ik weet denken aan Campbell, die geen vader heeft. Of nou ja, die heeft hij wel, maar hij wil niks met hem te maken hebben. Hoe een idioot ben ik dan ook dat ik over mijn vader zeur terwijl hij er ontzettend veel over zou hebben om een vader te hebben die om hem geeft. Ik ben een slecht mens, hoewel ik meestal doe alsof ik dat niet ben.
'We gaan naar de goede richting; daar is Zweinstein,' zeg ik. Ik kijk naar het grote kasteel dat mijn thuis is. Dat is mijn huis, niet de villa waar ik in de vakanties leef. Daar voelde ik me nooit echt thuis. Dit is mijn thuis en dat zal het ook blijven.

Spoiler alert: you will save yourself

George Weasley

De koets begon te rijden en ging deze keer wel gewoon naar Zweinstein toe. Ik staarde maar naar de sterrenloze hemel waar de kleine halfe knikker in zweefde. Ik zuchtte zachtjes en keek terug naar mijn handen. Ik heb me nog nooit zo ongemakkelijk gevoeld. Waarom ben ik in deze koets gaan stappen? Waarom liep io gewoon niet weg toen Scorpius me riep? Ik wil verdomme even niet bij deze twee zijn die me op dit moment gek maken. Scorpius bedoelde niets slecht denk ik maar toch kan ik het niet aan. Waarom, weet ik niet. Wat ik niet aan kan is ook niet zo duidelijk. Is het de liefde? Haat, jaloezie? Angst of pijn? Ik denk allemaal. Ik heb echt geen idee meer wat er met mij aan de hand is. Zowel ik als Campbell.
'We gaan naar de goede richting; daar is Zweinstein,' hoor ik Scorpius zeggen. Ik schudde met mijn hoofd en sprong op waardoor mijn hoofd tegen de dak aan botste en ik negeerde de pijn. Ik liep terug naar de deurtje toe en zette mijn voet op de grond waardoor de koets automatisch stopte.
'Gaan jullie maar.' Siste ik.
'Ik heb iets laten vallen in het bos..' loog ik en sprong dan uit de koets. Met snelle stappen liep ik weer terug de bos in, en liep maar door en door. Ik heb niets verloren. Ik wil even weg zijn van die twee mensen. Weg zijj van andere mensen. Even wil ik niemand zien, even mijn hoofd leeg maken en denken. Campbell is een van de moeilijkste personen die ik nu ken en ik snap hem echt niet meer. Door hem heb ik mezelf zelfs kwijtgeraakt. Oh god, ik ga dood. Ik leunde tegen een boom aan en al snel genoeg liet ik mezelf ook in het gras vallen. Ik sloot mijn ogen en liet mijn vingers door de korte grasprietjes glijden. Er zijn veel gevaarlijke dieren nu rondom me, maar dat maakt me niets uit. Ik ban al dood in mijn gedachtes, wat maakt het uit als ik ook echt dood ga. Maar ja, ik moet zo niet denken. Campbell is de probleem, niet ik.. of wel? Argh, ik snap het echt niet meer.

Als iemand achter hem aan gaat dan kan de andere meteen ook komen en is er een langere drama :'D zo niet dan hebben campbell en scorpi even tijd voor zichzelf om dingetjes te bespreken en komt George ooit weer terug xq

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••