[Speeltopic 12] Harry Potter and the Goblet of Fire - Speeltopics

Een nieuw jaar op Zweinstein breekt aan. De tovenaars en heksen keren terug naar Zweinstein, waar weer heel veel te beleven is. Zoals, Het Toverschooltoernooi. Er doen 3 verschillende scholen mee aan het Toverschool toernooi, de leerlingen van een bepaalde school gooien een briefje met hun naam erop geschreven in de Vuurbeker. Die kiest dan de namen. En natuurlijk, de nieuwe Zwerkbal try-outs, niet iedereen kan natuurlijk in het team zitten. De tovenaars en heksen leren weer nieuwe dingen die ze later weer kunnen gebruiken. Het zal je niet te makkelijk afgaan, er zit natuurlijk wel een maar aan het verhaal. Want als je de beker jouw naam gekozen heeft kom je er niet meer onderuit. En natuurlijk de opdrachten zijn zwaar. Zoals het gouden ei stelen van een draak, je dierbare redden van de meermensen, die in het meer naast Zweinstein leven. Dit schooljaar wordt dus lastiger dan de andere jaren...



|| Graag Invullen:


Invullijstje voor de studenten:


Invullijstje voor leraar, schoolhoofd of afdelingshoofd:




|| Rollen: ||

Reserveringen:



Leerlingen:



Beauxbattons: Vol! Er doet maar 1 van de Beauxbattons mee!




Klammfels Vol! Er doet maar 1 van de Klammfels mee!




Leraren:

---

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

SphinxX schreef:
Vergeet campie niet xq

Ja ik zit vast met campbell ik probeer hem te beledigen (george) maar ik ben momenteel nogal inspiratieloos dus daar leiden al mijn personages onder ('x

---

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Naomi is dood?

---

The monsters running wild inside of me. I'm faded

George Weasley

‘Ik weet dat ik niks waard ben wat overigens daarnet ook is bewezen door het flauwvallen maar ik ben meer bang voor de dood dan voor de pijn; George. Ik weet niet zeker maar lichamelijke pijn is een deel van mijn leven geworden. Het zou veel meer pijn doen als ik jou kwijt raak dan dat ik pijn moest leiden voor wat er ook gebeurd.’ ik zuchtte zachtjes en hij pakte mijn hand vast waar hij zachtjes in kneep waardoor ik even zwakjes voor glimlachte. ‘Ik heb liever dat ik pijn leid dan jij, George. Jij verdiend geen pijn. Je bent een goed persoon.’ een stilte doemde op en ik keek op, terug in zijn ogen en zo bleef ik voor een tijdje staren, tot ik mijn mons eindelijk weer eens open trok.
'Je bent het wel waard, Campbell. Je bent het zo erg waard voor mij, je bent zeldzaam in mijn ogen en ik wil hrt niet verliezen.' Fluisterde ik met een klein glimlachje.
'En ben jij geen goed persoon? Vegeet niet dat je niet zelf mag beslissen over je eigen leven. Als dat wel mocht, weet ik zeker dat jij een hele goede persoon zou zijn. Maar nu ben je dat ook in mijn ogen.' Zei ik zachtjes en zette mijn hand achter zijn nek waar ik met mijn vingers over heen streelde.
'Maar beloof me nou dat je nooit meer jezelf gaat riskeren om mij te redden, dan beloof ik je dat ik je nooit zal verlaten. Wat ik sowieso niet zou doen, en ik weet dat jij dat ook weet. Hopelijk.' Zei ik, de laatste met een grijns.

---

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

Campbell Saunders

Alweer staarde hij in mijn ogen terwijl hij wist dat ik me dan ongemakkelijk voelde. Iets wat bij hem altijd een zelfverzekerde grijns opleverde. Het liefst wilde ik zo dicht mogelijk tegen hem aan kruipen om uit zijn zicht te verdwijnen.
‘Je bent het wel waard, Campbell. Je bent het zo erg waard voor mij, je bent zeldzaam in mijn ogen en ik wil het niet verliezen. En ben jij geen goed persoon? Vergeet niet dat je niet zelf mag beslissen over je eigen leven. Als dat wel mocht, weet ik zeker dat jij een hele goede persoon zou zijn. Maar nu ben je dat ook in mijn ogen.’ Ik wilde hem zo graag tegenspreken. Met bewijzen naar zijn oren slaan. Er waren tientallen- nee duizenden redenen waarom ik alles behalve een goed persoon was maar alle woorden bleven in mijn keel steken toen ik Georges hand in mijn nek voelde waar zijn vingers streelde.
‘Maar beloof me nou dat je nooit meer jezelf gaat riskeren om mij te redden. Dan beloof ik dat ik je nooit zal verlaten. Wat ik sowieso niet zou doen en ik weet dat jij dat ook weet. Hopelijk.’ Ik slikte en wendde mijn blik weer voor de zoveelste keer af waar we nog steeds in de kerkers bevonden. Ik vond het eng omdat het me deed denken aan meerdere herinneringen en ook gebeurtenissen die mijn hoofd niet konden verlaten. Ik zou nooit in dit soort omgevingen rust kunnen vinden. Ik trok George zonder antwoord te geven de kerkers uit en zelfs langs het feestgeruis tot we een heldere zicht hadden op de nacht waar zelfs de sneeuw niet durfde te belemmeren. Ik draaide me naar hem om en voor slechts een seconde staarde ik in zijn bruine ogen. ‘Denk maar niet dat ik je zo gemakkelijk laat gaan.’ Met die woorden overbrugde ik de laatste paar centimeters en drukte mijn lippen vurig op die van George.

---

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Hemwin schreef:
Naomi is dood?

ik ga nu posten zodat isa kan komen naar roro

---

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Wat kunnen we nu nog met hun doen x') of gaan we nu wachten tot linde weer terug komt :'D

---

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

Als jij reageerd opCampbell ga ik ondertussne nadenken ('x

---

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

George Weasley

In plaats van me ren antwoord te gunnen, trok hij me mee te trap op. Verbazingwekkend genoeg was de bal nog op volle gang, maar daar lette ik niet op. Het was al beter dat we uit de kerkers zijn.
Campbell trok me mee terug naar buiten en stonden weer in het sneeuw die het niet waagden om eindelijk te snelten, wat ook goed was. Hij staarde ook naar mijn ogen wat me weer de herkenbare krienels gaf in mijn onderbuik.
‘Denk maar niet dat ik je zo gemakkelijk laat gaan.’ Met die woorden drukte hij zijn lippen vurig op die van mij. Mijn hand liet die van hem los waardoor ze beiden naar achter zijn nek schoten en hem langzaam van mijn lippen scheidde en stond stil op de punt waar onze neuzen aan elkaar wreven waaroor mijn lippen nog te dicht bij die van hem stonden waar ook een glimlach op verscheen.
'Maak je maar geen zorgen. Ik ga jou niet eens verlaten. Niet makkelijk of moeilijk, maar nooit.' Met die woorden streelde ik even met mijn duim over zijn wangen waarna ik mijn lippen weer weer op die van hem plaatste.

---

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

Fred Weasley

'Wat maakt het uit. Mij maakt het niets uit als iedereen het te weten komt. Wil jij dat niet? Schaam je je voor me? Heb je daarom iets met Katie, om te verbergen dat je iets met mij hebt?' Ik staar hem ongelovig aan. Meteen schud ik mijn hoofd. 'Gewoon een vraag..' Mompelt hij.
'Natuurlijk schaam ik me niet voor je!' zeg ik misschien een beetje verontwaardigd. 'Het is gewoon dat ik het nog nieteens tegen mijn vrienden verteld heb. Ik ben gewoon bang dat mensen het niet accepteren. Maar nu horen ze het van Katie en dar baal ik van omdat zij de hele boel natuurlijk gaat verdraaien.' Even ben ik stil. 'Het spijt me voor alles.' Ik glimlach. 'Ralf Auron, wil je met mijn naar het bal?' vraag ik glimlachend. Als mensen er toch achter komen, dan heb ik liever dat ze erachter komen doordat ze mij met Ralf zien dansen. 'Als je überhaupt nog iets met mij te maken wilt hebben,' voeg ik er triest aan toe. Zelf zou ik ook niks meer met mij te maken willen hebben. Waarom ben ik dan ook zo'n idioot? Ralf verdient iemand die veel beter is. Ik heb hem niks behalve verdriet en pijn gegeven terwijl hij alleen het beste verdient. 'Het spijt me,' fluister ik. 'Ik blijf altijd van je houden, Ralf, onthou dat.' Een eenzame traan rolt langs mijn wang. Ik moet hier weg en dan heb ik het niet alleen over dit gebouw.
Hard ren ik de trappen op, richting de astronomietoren. Daar leun ik tegen het hek aan. Het is ver naar beneden, genoeg om iemand te vermoorden. Één sprong is genoeg om mijn leven voor altijd te beëindigen. Één sprong en al mijn problemen zijn weg.
Maar ik laat ook al mijn familie en Ralf achter. George. Hij zou altijd zonder mij moeten zijn, maar hij zal er overheen komen. Hij gaat gelukkig worden zonder mij, net zoals Ralf. Ik zal een litteken achterlaten dat langzaam weggaat. Of misschien wel snel, zoals mijn weerwolvenbeet. Hoe kan ik iedere maand in een wolf veranderen en toch nog gelukkig zijn? Ik ben een mislukking. George is er ook nog als ik weg ben. Niemand zal mij missen. Misschien missen ze dat ik vaak George's zinnen afmaak, maar hij heeft altijd Campbell nog.
Ik stap over de reling en staar naar beneden terwijl ik over dit alles nadenk. Maar waarom kan ik niet springen? Iets houdt me tegen. Misschien is het dat ik weet dat Ralf nog verdrietiger zal zijn.
Maar eenmalig. Niet vaker, zoals het zou zijn als ik niet spring.

---

Spoiler alert: you will save yourself

Wtf eerst vraag je ralf naar het bal en dan ren je de astronomie toren op D'=

---

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

Ralf, en George gaan achter je aan rennen, wilt Campbell mee x')

---

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

Wauw grote reddingsactie voor Freddie! Ja dat rijmt bijna
Juist als ik bijna wegkom komen er aardige mensen op de camping(huil)

---

Spoiler alert: you will save yourself

SphinxX schreef:
Wtf eerst vraag je ralf naar het bal en dan ren je de astronomie toren op D'=

Haha ja FRED LOGICA

---

Spoiler alert: you will save yourself

RAB schreef:
(...)

Haha ja FRED LOGICA

Dit is de reden waarom Campbell George kiest

---

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Wat hebben jullie met die verdomde toren?!

---

The monsters running wild inside of me. I'm faded