George is zo fantasievol x')
George weasley
Twinkelingen van angst waren duidelijk te zien in Campbell zijn ogen. Hij liep met mij en Snape mee naar zijn kantoor toe. Het was griezelig stil en ik zei maar ook niets. Het is nooit een pretje als je naar Snape zijn kantoor moet gaan. Of als je eenmaal door Snape betrapt word op het gebied van.. wat dan ook. Zijn kille blik en ijzige stilte is al genoeg voor een goede straf. Nog even en Snape was gewoon erger dan mam. Nee, hij is erger dan mam.
We kwamen zijn veels te bekende kantoortje binnen en evrn dacht ik dat Campbell knock out zou gaan. In dat geval greep ik bij zijn arm en begeleidde hem naar de ene stoel toe. Echter bleef ik achter de andere stoel staan. Snape zei er ook niet echt iets over en bleef me aanstaren tot ik met tegenzin ook plaats nam. Alsof hij ons aan de stoel vast zou gaan ketenen.
Maar natuurlijk zou Snape ons niet aanvallen en ons te dwingen om de waarheid te vertellen. Hij is de rechter hand van Perkamentus en die oude man weet wie hij moet kiezen om te kunnen vertrouwen. Ik zucht en sloeg mijn ogen even ter hemel.
Snape legde zijn stok op zijn bureau en keek ons doordringend aan.
'Die waarheidsdrank was een van mijn zeldzame bezittingen.' Begon hij en ik beet op mijn lip.
'Wat je hebt gedaan was erg strafbaar, het gebruiken op een mede student.'
'U hebt geen bewijs!' Bleef ik maar door ratelen.
En toen stak hij zijn stok naar Campbell uit.
'Zeg de waarheid, Weasley. Heb jij het gestolen en voor wat?'
Ik hield mijn mond en ik zag hoe Snape Crucio gebruikte op Campbell die begon stuip te trekken.
'ZEG HET!'
Oke dus, dat is te overdreven voor een Snape. Je mag niet eens Crucio gebruiken op studenten. Laat staan dat hij dat zou doen aangezien Perkamentus dat niet goed zou keuren. Ik zucht zachtjes. Een Snape die een flesje waarheidsdrank aan ons liet drinken zodat we de waarheid vertelden, dat lijkt me meer mogelijk. Maar er is "helaas" geen waarheidsdrankjes meer.
Snape stond op en liep naar mijn richting toe. Hij stond zo dichtbij dat ik zijn kille ademhaling over mijn gezicht voelde streken die me griezelige rillingen gaf.
'Zeg het, Weasley.' Pruste hij mijn achternaam eruit.
'Of wil je dat Karkarov erachter komt dat je nog met Saunders omgaat?'
Jup, bedreigen lijkt meer mogelijk dan de eerste optie. Of hij kan kan hier echt vastketenen en martelen tot we het zeide.
'Weasley.'
Maar alweer gaat Perki het niet accepteren, natuurlijk.
'Weasley!'
Met een kleine 'huh' uit mijn mond glipte keek ik op recht in professor Snape zijn gezicht. Ik liet al mijn fantasie en gedachtes achterwegen toen ik even rond keek en zag dat ik in de echtw wereld was beland, in de koude kantoortje van Snape.
'Stop eeens om in je eigen wereldje te zijn en luister.' Siste hij.
Ik slikte een paar keek en wierp Campbell een blik toe. Hij zag er nog even slecht uit dan daarvoor. Oh god, hij gaat nog flauwvallen.
'Kalm aan, Campbell. Dit is geen klammfels.' Fluisterde ik naar Campbell.
'Zwijg.'
Ik richtte me weer tot Snape die me een strakke blik toewierp.
'Filders heeft Mevrouw Jones in de bezemkast gevonden.'
Oké, dit is dus fout. Shit. Even bleef het stil.
'Je gaat me nu alles vertellen, Weasley. Of anders..' hij wierp een blik naar campbell toe.
'Je moet blij zijn dat ik nog niets tegen Karkarov heb verteld.' Siste hij naar campbell. Ik keek even weg.
'Hoe weet u dat die meid de waarheid spreekt?' Siste ik terug.
'Zwijg.'
zuchtend leunde io weer achterover. Geweldig. Als ik het niet vertel zitten we straks nog dieper in de problemem door Karkarov. Als io het wel vertel, snape gaat ons slachten. Wat is het toch ool vewl gevraagd om een wonder te laten gebeuren nu.
Saving people, hunting things, the family business デ--▸