• Hoi, de laatste tijd gaat het niet zo goed met me.
    Zodra ik voor school moest leren (heb nu me laatste proefwerkweek achter de rug en heb nu net vakantie) raakte ik helemaal gestrest en kreeg ik huil buien omdat ik dacht dat ik t niet kon.
    Ook heb ik het gevoel dat ik niks waard ben, en zou ik het niet erg vinden als ik nu een ongeluk zou krijgen en dood ben.
    Ik voel me regelmatig ellendig.
    Alleen een paar vrienden en vriendinnen weten dit.
    Voorderest heb ik regelmatig ruzie met mijn ouders, omdat ik vaak boos reageer op dingen die ze zeggen omdat ik alles negatief opvat.

    Wat is het beste wat ik kan doen in deze situatie?
    Het wordt steeds erger...

    Naar je ouders stappen. Dat heeft mij ook geholpen, al was ik er een beetje laat mee.


    Spinning around, I'm weightless.

    Dus er is helemaal niks aan de hand en je wilt dood?
    Legit.

    Sorry, maar dit slaat nergens op. Man up. Je wilt helemaal niet dood, dat is gewoon gelul wat je op een boos/verdrietig moment denkt.


    I live for the applause, you will die for it.

    Rivaille schreef:
    Dus er is helemaal niks aan de hand en je wilt dood?
    Legit.

    Sorry, maar dit slaat nergens op. Man up. Je wilt helemaal niet dood, dat is gewoon gelul wat je op een boos/verdrietig moment denkt.


    Dit ook tho.

    Maar als het serieus wordt, stap naar je ouders pf op z'n minst school.


    Spinning around, I'm weightless.

    Hm, ik denk dat je ook gewoon midden in de puberteit enzo zit en ik weet hoe kut je je kunt voelen wat ik nog steeds weleens heb. Uiteindelijk helpt de dood helemaal niets en ik denk dat je gewoon even moet ontspannen met een boek of iets anders wat je kalmeert, ga dingen doen die je leuk vindt en zeker nu je je laatste proefwerk hebt gehad kun je even relaxen. En wat Britt zei, als het serieus wordt kun je het altijd nog bespreken maar ik denk dat je gewoon niet lekker in je vel zit.


    Everything is illuminated by the light of our past.

    Kahuna schreef:
    Hm, ik denk dat je ook gewoon midden in de puberteit enzo zit en ik weet hoe kut je je kunt voelen wat ik nog steeds weleens heb. Uiteindelijk helpt de dood helemaal niets en ik denk dat je gewoon even moet ontspannen met een boek of iets anders wat je kalmeert, ga dingen doen die je leuk vindt en zeker nu je je laatste proefwerk hebt gehad kun je even relaxen. En wat Britt zei, als het serieus wordt kun je het altijd nog bespreken maar ik denk dat je gewoon niet lekker in je vel zit.


    My thoughts are stars I cannot fathom into constellatio

    Ik ben heel erg onzeker omdat ik vroeger ben gepest en dat vertel ik aan niemand dus ik loop er mee rond. Verder ben ik echt super gevoelig waardoor ik me echt heel snel klote voel op t moment dat iemand anders zich niet goed voelt. En ik ben erg perfectionistisch waardoor ik voor mijn gevoel niets goed kan doen.

    Dit zijn wss redenen waarom ik me zovoel . ALleen heb ik er dat niet bij gezet.. Ik wou eigelijk alleen vragen wat ik moet doen als ik me zo voel . Er is echt niet niks aan de hand

    We proberen je ook niet aan te vallen, echt niet. Ik vind het persoonlijk wel een beetje raar dat je dat er niet gewoon bij zet, maar okay. Met het op q zetten bereik je niets: we zijn geen professionals. Als je denkt dat dit serieus is, stap naar je ouders vóórdat je jezelf voor de trein probeert te gooien, zij kunnen je beter helpen dan wij..


    Spinning around, I'm weightless.

    Ik voel mij ook heel ellendig, maar heb dan ook een onwijs zwaar jaar achter de rug met allemaal problemen, terwijl ik ook mijn examens moest halen (ik ga hier niet alles opnoemen). Ikzelf wacht even de vijf dagen Terschelling met mijn beste vriendin af en als het daarna niet beter gaat, ga ik naar de dokter om te overleggen, gezien ik weer steeds meer verschijnselen van oververmoeidheid en depressiviteit begin te vertonen en nu ik mijn examens heb gedaan niet meer naar het vertrouwenspersoon op school kan stappen hiermee. Ik raad je dan ook aan om met iemand anders te gaan praten dan met vriendinnen en vrienden. Ouders zijn een heel goed voorbeeld, maar als je daar niet klaar voor bent zijn er misschien andere mogelijkheden in de omgeving? Desnoods kan je er ook mee naar de huisarts. Die zal je dan door kunnen verwijzen naar iemand om mee te praten. En als je zo in de stress schiet door proefwerken is het al helemaal handig om volgend jaar meteen naar je mentor of zo te stappen, want dat kan duiden op faalangst en op de meeste scholen kunnen kinderen met dat probleem prima geholpen worden c;

    Edit: Ik kan je ook wel wat tips geven voor tegen faalangst, maar een goede test is belangrijk en dan kan er ook goede training volgen. Het heeft mij en meerderen uit de groep van de groepstraining heel goed geholpen.

    [ bericht aangepast op 13 juli 2014 - 1:16 ]


    Happy Birthday my Potter!

    Hecuba schreef:
    We proberen je ook niet aan te vallen, echt niet. Ik vind het persoonlijk wel een beetje raar dat je dat er niet gewoon bij zet, maar okay. Met het op q zetten bereik je niets: we zijn geen professionals. Als je denkt dat dit serieus is, stap naar je ouders vóórdat je jezelf voor de trein probeert te gooien, zij kunnen je beter helpen dan wij..


    Ja ik had het er misschien bij moeten zetten maar dacht dat dat niet zo belangrijk was.
    Ik weet dat jullie geen professionals zijn maar heb gewoon advies nodig wat ik hiermee moet doen, dus bijv wat jij zegt; naar me ouders gaan.
    Dus bedankt voor het antwoord

    Is het wel haha. Zeker doen nu het nog niet zo ver is gekomen. Laat je weten wat je ouders zeggen?


    Spinning around, I'm weightless.

    Rider schreef:
    Ik voel mij ook heel ellendig, maar heb dan ook een onwijs zwaar jaar achter de rug met allemaal problemen, terwijl ik ook mijn examens moest halen (ik ga hier niet alles opnoemen). Ikzelf wacht even de vijf dagen Terschelling met mijn beste vriendin af en als het daarna niet beter gaat, ga ik naar de dokter om te overleggen, gezien ik weer steeds meer verschijnselen van oververmoeidheid en depressiviteit begin te vertonen en nu ik mijn examens heb gedaan niet meer naar het vertrouwenspersoon op school kan stappen hiermee. Ik raad je dan ook aan om met iemand anders te gaan praten dan met vriendinnen en vrienden. Ouders zijn een heel goed voorbeeld, maar als je daar niet klaar voor bent zijn er misschien andere mogelijkheden in de omgeving? Desnoods kan je er ook mee naar de huisarts. Die zal je dan door kunnen verwijzen naar iemand om mee te praten. En als je zo in de stress schiet door proefwerken is het al helemaal handig om volgend jaar meteen naar je mentor of zo te stappen, want dat kan duiden op faalangst en op de meeste scholen kunnen kinderen met dat probleem prima geholpen worden c;

    Edit: Ik kan je ook wel wat tips geven voor tegen faalangst, maar een goede test is belangrijk en dan kan er ook goede training volgen. Het heeft mij en meerderen uit de groep van de groepstraining heel goed geholpen.


    Ik ga precies het zelfde doen,vriend van me zegt dat ik hulp moet zoeken, ik zei Ik ga over paar dagen op vakantie naar griekenland, en als het daarna neit beter gaat ga ik hulp zoeken.

    Bedankt voor je antwoord, en sterkte verderr !

    Hecuba schreef:
    Is het wel haha. Zeker doen nu het nog niet zo ver is gekomen. Laat je weten wat je ouders zeggen?


    Ehm ik durf het niet tegen me ouders te zeggen.. ook omdat we bijna op vakantie gaan.
    Als het daarna nog steeds slecht gaat moet ik het misschien toch maar vertellen, en dan zal ik het laten weten.

    Als je last heb van zulke dingen, moet je gewoon stoppen met wat je op dat moment aan het doen bent en naar buiten gaan, een douche nemen, rustige muziek luisteren of iets anders gaan doen wat je leuk vindt (tekenen, gitaar spelen, etc.), gewoon even je hoofd leegmaken, niet zoveel nadenken over alles.
    Stap op je ouders af en praat erover, dat lucht vaak ook al op.


    Wolves don't lose sleep over the opinions of sheep

    Ook heb ik nergens zin meer in en soms snijd ik mezelf omdat ik mezelf haat ..

    homesick schreef:
    Als je last heb van zulke dingen, moet je gewoon stoppen met wat je op dat moment aan het doen bent en naar buiten gaan, een douche nemen, rustige muziek luisteren of iets anders gaan doen wat je leuk vindt (tekenen, gitaar spelen, etc.), gewoon even je hoofd leegmaken, niet zoveel nadenken over alles.
    Stap op je ouders af en praat erover, dat lucht vaak ook al op.


    Dankje, tekenen helpt vaak bijmij , dat doe ik wel eens op zo'n moment.