Ik voel me al meer dan een week klote vanbinnen, ik zeg niks tegen je, omdat ik weet dat je niks voor me kan doen.
Maar je kan op z'n minst langer dan een uur voor me blijven..
Je wilt niet weten hoe pijn het me doet dat ik je zo weinig spreek, misschien ben ik wel degene die alleen aan zichzelf denkt, maar ik wil ook bij jou kunnen zijn, snap dat dan..
Nogmaals, ik zeg niet dat je 24/7 bij me moet blijven, maar een uurtje zou echt genoeg zijn, ugh, nu zit ik te janken omdat ik je zo weinig zie.
Ik had me zo verheugd op deze ochtend samen met jou, en nu? Nu is heel m'n dag verkloot.
En dat terwijl ik vandaag m'n gevoel aan je kwijt wilde..
Ik wilde je vertellen wat me dwars zat, dat ik me zo rot voel vanbinnen maar aangezien je weer zo snel weg moest heb ik maar m'n mond gehouden.
Ugh, ik mis dat stukje liefde van je, ik mis jou
Gvd.
'If you could see yourself from my perspective, you'll realize there is nothing you need to change about yourself'.