MSV - Het Instituut voor Bijzondere Gevallen 12 - Speeltopics

Het verhaal begint zeven jaar na het begin van het eerste verhaal. Nadat ze het Instituut hebben verlaten, wonen Kato, Cordelia, Emily, Wyatt en Rodey op het eiland waar Kato is opgegroeid. Inmiddels hebben Cordelia en Emily een kind gebaard.
De vulkaan op het eiland Montserrat begint weer actief te worden. Uit angst dat hij gaat uitbarsten, verhuisd iedereen met de kindertjes naar Hawaii, plus enkelen van Kato's familieleden die dieper in het bos wonen en hem geloven. Omdat ze allemaal zo verschillend leven en de luxe van het Instituut gewend zijn, zijn ze altijd afhankelijk gebleven van de mensen aan het vaste land van de Verenigde Staten.
Op Hawaii blijkt een hele nederzetting te zijn van vreemde wezens die niet in de mensenwereld kunnen wonen en om welke reden dan ook, hebben besloten om niet bij hun soortgenoten te zijn. Er is maar een kleine groep van die wezens die hen durft te vertrouwen.Langzaam wennen ze aan het leven op Hawaï, maar later blijkt dat ook daar niet altijd alles veilig is.

Het dorpje

[ bericht aangepast op 29 mei 2014 - 23:43 ]

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Kato knikte en volgde haar hand met zijn neus. Hij had ieder woord van hun gesprek verstaan, maar besloot dat hij dit niet tegen Cordelia zou zeggen. Zeker niet als Emily erbij was. Hij wilde haar niet in verlegenheid brengen.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Ze liet hem eventjes aan haar hand snuffelen en aaide hem toen weer over zijn kop.
'Ik hoop dat je het goed vindt als je op de bank moet slapen? We hebben geen extra bed,' zei ze tegen Emily.

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

'Geen probleem, dat had ik zelf ook al bedacht,' glimlachte Emily. 'Is er wel plek voor Maerle?' Het ei zou op iedere zachte plek kunnen slapen, maar haar dochter was het comfort van een wieg gewend.

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

'Ik denk dat ze bij Nykin in de wieg moet,' zei Cordelia peinzend. 'Anders zou ik het niet weten,' zei ze eerlijk. Ze keek even naar Kato en vervolgens weer naar Emily, om te zien wat zij er van vonden.

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

'Dat kan wel, zolang Nykin niet in een wolfje veranderd,' zei Emily.

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Kato snoof ongenoegzaam.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

'Dat kunnen we nooit zeggen,' zei Cordelia. 'Hij veranderd regelmatig. Misschien hebben we nog ergens een paar dikke dekens liggen, dan maken we daar een klein matrasje van.' Ze raakte ongezien Kato's vacht even aan. Ze wist niet of hij nu beledigd was door Emily's opmerking of niet.

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

'Ja, dat lijkt me wel een goed plan.' Emily glimlachte spijtig. 'Sorry dat ik zoveel gedonder opbreng.'

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

'Het geeft niets,' zei Cordelia. 'Het lukt allemaal wel.' Ze legde Liae tegen Kato aan, die haar poot tegen zijn vacht drukte en zachtjes piepte.
Cordelia kwam overeind en liep naar een kleine kast in de woonkamer. Ze zag in een hoekje een paar dikke dekens liggen en nam ze mee.
'Zo moetthet wel lukken.'

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

Emily knikte. Ze hoopte alleen niet dat Maerle al te druk zou worden vannacht, want delaatste tijd vond ze stil zitten erg lastig. Emily wilde liever niet dat zede hele kamer overhoop zou halen. Emily pakte de dekens aan en legde ze naast de bank. Zekere Maerle er vast op, zodat die het een beetje eigen kon maken. Maerle klom er echter direct weer af, want alles in dit toch wel onbekende huis - Wmily kwam hier veel te weinig - was veel interessanter. Vooral de wolven vond ze erg boeiend. Ze greep telkens met haar handjes naar Nykins vacht en probeerde daarna bovenop Kato te klimmen.

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Cordelia trok Nykin haastig weg. Hij leek het niet zo prettig te vinden dat ze aan zijn vacht trok en dadelijk zou hij nog uithalen met zijn poot. Ze gaf hem een paar stukjes fruit, die hij gretig van haar hand aflikte.
'Leg je haar naast je, op de grond?' vroeg Cordelia.

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

'Lijkt me wel het verstandigste,' zei Emily, 'omdat ik haar dan in de gaten kan houden.'

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Cordelia knikte. 'Voor je ei vinden we ook wel een zacht en warm plekje.' Ze glimlachte. 'Hoelang zou het nog duren?' vroeg ze nieuwsgierig. 'Ik ben zo benieuwd wat het wordt! Heb je al een namen bedacht?' Ze aaide ondertussen Nykin over zijn zachte vachtje, die dat wel prettig scheen te vinden.

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

Satyr keek op toen Athiabbe in de bar verscheen. Ze zag er vermoeid uit, maar hij wist dat dat ook over hem gezegd kon worden. Hij knikte haar even toe terwijl hij de theedoek over zijn schouder hing. 'Hoe gaat het?'

Every villain is a hero in his own mind.

Zijn reactie verbaasde haar, gezien ze de hele dag niet was komen opdagen en ze vond dat zij die vraag beter aan hen kon stellen.
'Het is oké,' antwoordde ze en ze gluurde naar hem vanaf de gootsteen in de keuken. 'Het spijt me dst ik er vandaag niet was...'

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes