MSV - Het Instituut voor Bijzondere Gevallen 12 - Speeltopics

Het verhaal begint zeven jaar na het begin van het eerste verhaal. Nadat ze het Instituut hebben verlaten, wonen Kato, Cordelia, Emily, Wyatt en Rodey op het eiland waar Kato is opgegroeid. Inmiddels hebben Cordelia en Emily een kind gebaard.
De vulkaan op het eiland Montserrat begint weer actief te worden. Uit angst dat hij gaat uitbarsten, verhuisd iedereen met de kindertjes naar Hawaii, plus enkelen van Kato's familieleden die dieper in het bos wonen en hem geloven. Omdat ze allemaal zo verschillend leven en de luxe van het Instituut gewend zijn, zijn ze altijd afhankelijk gebleven van de mensen aan het vaste land van de Verenigde Staten.
Op Hawaii blijkt een hele nederzetting te zijn van vreemde wezens die niet in de mensenwereld kunnen wonen en om welke reden dan ook, hebben besloten om niet bij hun soortgenoten te zijn. Er is maar een kleine groep van die wezens die hen durft te vertrouwen.Langzaam wennen ze aan het leven op Hawaï, maar later blijkt dat ook daar niet altijd alles veilig is.

Het dorpje

[ bericht aangepast op 29 mei 2014 - 23:43 ]

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

'O.' Hij zag haar wegkijken. 'Wat dan wel...?'

~ ~

'Ik doe het zo snel als ik kan,' grinnikte Wyatt. Hij dronk gulzig van het water en zuchtte. 'Ik vind het echt lief dat je bent gekomen.'

[ bericht aangepast op 29 mei 2014 - 21:42 ]

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Kato knikte.
'Ja, ze hebben nogal aangedrongen dat ik je dit zou vertellen. '
Hij had zelf ook wel geweten dat hij het moest doen, maar het juiste moment kiezen, was lastig. Hij vouwde zijn handen achter zijn hoofd en glimlachte van trots. ZIjn familie thuis mocht Cordelia dan maar niets vinden, zijn broers en zussen waren weg van haar en dat was toch het belangrijkste. Cordelia had een speciaal plekje in hun hart weten te bemachtigen, hoewel ze zelf altijd bang was geweest dat dat niet zou lukken. Kato had wel beter geweten.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

'Ik ben ze er dankbaar voor,' zei Cordelia oprecht. 'En als je - als je wilt mag je dat andere wel vaker zeggen.' Ze sloeg haar ogen neer, omdat ze het eigenlijk een beetje gek vond om te vragen, maar ze meende het wel. 'Alleen als je wilt,' zei ze haastig. Ze wist dat hij er niet van hield om over gevoelens te praten, wat voor gevoelens dan ook.

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

'Natuurlijk, dat had ik toch beloofd,' glimlachte Winnie. 'Ik laat je hier niet een hele dag alleen, en ik denk Cordelia ook niet.'

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

Emily schudde haar hoofd. 'Sorry. Laat maar. Ik moet er niet weer over beginnen.' Ze keek hem aan. 'Ik ga heel erg mijn best doen om erover heen te stappen dat ik gevoelens heb voor jou, want ik wil heel graag normaal met je omgaan en ook met jou en Ariana samen. Ik weet niet hoe het zit tussen jullie en dat gaat mij ook niks aan, dus ik zal er niet naar vragen.'

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Met zijn vingers streek hij over haar wang.
'Ik hou van je.'
Het was echt lang geleden dat hij dat had gezegd, besefte hij. Het voelde bijna raar aan, maar niet verkeerd. Kato meende wat hij zei, maar hij meende zo veel dingen, die hij eigenlijk nooit meer zei.
Hij zag in haar ogen dat zijn woorden een hoop bij Cordelia losmaakten. Hij voelde zich een beetje schuldig. ZIj was het niet meer gewend om te horen... Was ze soms vergeten dat hij zielsveel van haar hield?

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Cordelia hield Kato stevig vast nadat hij dat zei.
'Je zei dat vroeger veel vaker tegen me. Ik mis dat soms een beetje,' gaf ze toe. Ze voelde zich een beetje opgelaten en ze had het warm. Ze wilde Kato niet het gevoel geven dat hij iets fout deed.
'Jij bent alles voor me.'

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

Rodey liet haar blik niet los. Ook niet toen Zipp met een luid gekraak uit de boom sprong en in het gras ging zitten.
'En Baiel dan?' vroeg hij verward. 'Voel je niets meer voor hem?'
Dat kon hij zich niet voorstellen. Ze hadden samen twee kinderen, waren ondanks alles wat er tussen hen gebeurd was, met elkaar getrouwd. Emily had weken - maanden zelfs! - aan zijn bed gezeten en over hem gewaakt opdat hij beter werd.
Waarom zag ze überhaupt iets in hém?
Rodey wist niet eens wat hij voelde. Emily gaf hem het gevoeld at hij vrij was, met haar af en toe zo kinderlijke vorm van enthousiasme, die zo aanstekelijk was dat hij het af en toe allemaal niet meer bij had kunnen houden. Ze wilde altijd zo veel, ze was zo druk en soms zelfs wat naïef... Hij was ervan gaan houden en hij hield er nog steeds van. Er was alleen niet veel meer van over.
Ze zag er moe en bezorgd uit, bang om te zeggen wat ze dacht, terwijl ze zich daar vroeger nooit door zou hebben laten leiden.
Rodey streek door haar haren. Het kostte haar veel moeite om te zeggen wat ze zojuist gezegd had en hij was trots op haar dat ze het toch had gedaan, hoee moeilijk hij het ook vond om op een passende manier op die woorden te reageren. Hij wilde haar niet kwetsen en ook zichzelf niet voorliegen.
Hij was heel veel om Ariana gaan geven. Of eigenlijk om Venomis. Soms miste hij haar eigenlijke verschijning, maar dat kon hij natuurlijk niet tegen Emily zeggen. Vernomis' macht had al meteen vanaf het begin een aantrekkingskracht op hem gehad. Hij wist dat hij daar wel van hield, maar ook Emily's onschuld deed hem veel. Zij was echter onbereikbaar, maar Venomis kon zich niet binden. Rodey wist dat ze het niet zou begrijpen en dat ze in dat opzicht ontzettend op hem leek.
Zijn eerste weken op het instituut hadden hem zo in de war gebracht. Vriendschappen, trouw, saamhorigheid waren nieuw voor hem. Hij was enkel trouw aan zijn clan en van vriendschap en saamhorigheid had hij nauwelijks gehoord. Hij hoorde bij een clan, omdat hij een Diablo was en dat was het.
Rodey vroeg zich af of hij wel degene was die Venomis moest leren wat liefhebben was, al was hij waarschijnlijk de enige persoon die kon begrijpen dat zij geen idee had hoe dat aanvoelde...
Zachtjes gleed zijn gehoornde hand over Emily's gezicht en uiteindelijk liet hij hem weer naast zijn zij vallen.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

'Ik weet het niet,' zei Emily aarzelend. Ze probeerde het gevoel dat zijn aanraking haar deed te negeren, want dat zou het ongemakkelijk maken en dat wilde ze niet meer. Ze moest maar gewoon open kaart spelen. 'Ik heb het gevoel alsof hij nogal veranderd is, de laatste tijd. Het zal deels ook bij mij liggen... Ik begrijp niet wat het is, maar hoe ik mijn best ook doe, ik voel niet meer voor hem wat ik eerst altijd deed.' Ze dwong zichzelf om Rodey aan te blijven kijken. Als dat nodig was om hun vriendschap nieuw leven in te blazen, dan moest ze dat gewoon doen. Ze had zich niet eerder door zoiets stoms laten tegenhouden.

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Haar huid gloeide tegen de zijne, bijna dacht hij dat ze koorts had, tot hij haar haar ogen zag neerslaan en liet langzaam zijn adem tussen zijn lippen vandaan ontsnappen. Wat waren ze uit elkaar gegroeid.
Ze leefden hun levens bijna apart van elkaar en alleen thuis hadden ze echt contact... Ze praatten tenminste, maar Kato besefte dat Cordelia veel meer wilde weten. Alleen had hij nooit het gevoel dat hij de dingen die hij dacht en voelde ook kon loslaten. Hij zei inderdaad minder tegen haar, maar toch wilde hij zijn liefde blijven uiten. Niet alleen zijn liefde, maar alles. Het probleem was dat Cordelia hem op die manier niet kon begrijpen.
Kato's instincten namen toe naarmate hij ouder werd en het was hem opgevallen dat dat sterker gebeurde bij hem dan bij Qako of Athiabbe. Zijn zus leek zelfs steeds menselijker te worden en Kato wist niet wat hij daarvan vond. Het zou wel aan de omgeving liggen... In zijn geval lag het helaas niet aan de omgeving en hij moest meer moeite investeren in het scheiden van zijn rede en instinct, wilde hij het nog heel lang met Cordelia kunnen uithouden.
Hij wilde niets liever. Hij was alles voor haar, zij was alles voor hem. Het enige dat hem op de been kon houden als hij ergens mee zat, de enige die hem kon kalmeren als hij zichzelf verloor... Naast dat hij verschrikkelijk veel van haar hield, was ze ook zijn beschermer, zijn talisman.

~ ~

'Gelukkig maar.'
Wyatt verwachtte namelijk niet dat er veel anderen zouden zijn die hem kwamen opzoeken. Athiabbe zeker niet en Kato verkneukelde zich waarschijnlijk nog steeds over het feit dat hij zijn armen niet kon gebruiken en met pijn in een ziekenhuisbed lag.

[ bericht aangepast op 29 mei 2014 - 23:55 ]

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Kato had niets op haar woorden gezegd, maar ze zag dat hij diep in gedachten was. Hij zag er lief en onschuldig uit en dit keer was zij degene die hem naar zich toe trok.
'Ik begrijp het als je het niet fijn vindt. Ik weet dat je niet graag over je gevoelens praat.' Ze bewoog haar hand liefdevol door zijn haren.

--

'Heb jij nog interessant nieuws? Heb je al een zuster versierd?' vroeg Winnie.

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

Zijn ogen verlieten de hare toen Zipp zich opkrulde, maar Rodey zag dat hij enkel een dutje ging doen in de zon. Misschien kreeg hij op het ogenblik wel iets teveel licht. Ze moesten zo direct maar weer even naar binnen.
'In welk opzicht is hij veranderd?' vroeg Rodey met kloppend hart.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Emily haalde haar schouders op. Niet omdat het haar niets kon schelen, maar omdat een nonchalante houding ervoor zorgde dat het allemaal niet zo zwaar klonk. 'Hij is eigenlijk altijd weg,' zei Emily. Het voelde wel wat raar om dit aan Rodey te vertellen. 'Hij lijkt zich nergens anders meer in te interesseren dan in zichzelf en hij - wil - me niet meer.' Ze keek naar Zipp, die zijn ogen gesloten had. 'Maar het ergste van alles is dat ik geen gevoelens meer voor hem heb. Het voelt niet meer fijn om bij hem te zijn. Niet zoals eerst.'

[ bericht aangepast op 30 mei 2014 - 13:05 ]

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Rodey kon zich nauwelijks voorstellen dat Baiel haar niet meer zag zitten. Hoe kon het dat iemand Emily nou niet wilde?
Hij wist niet wat hij tegen haar moest zeggen. Het liefst zei hij dat ze dan bij hem weg moest gaan. Dat zou ze vast ook tegen hem gezegd hebben, maar dat zou zijn gevoelens voor haar verraden.
'Jullie moeten het goed maken,' was uiteindelijk zijn antwoord.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

'Het is oké.'
Hij sloot zijn ogen toen zijn vingers over haar hoofdhuid streken.

~ ~

Wyatt lachte. 'Met deze armen? Wie ziet dáár nou wat in?'

[ bericht aangepast op 30 mei 2014 - 20:02 ]

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes