RPG - Het Instituut voor Bijzondere Gevallen 10 - Speeltopics

Het verhaal begint zeven jaar na het begin van het eerste verhaal. Nadat ze het Instituut hebben verlaten, wonen Kato, Cordelia, Emily, Wyatt en Rodey op het eiland waar Kato is opgegroeid. Inmiddels hebben Cordelia en Emily een kind gebaard.
De vulkaan op het eiland Montserrat begint weer actief te worden. Uit angst dat hij gaat uitbarsten, verhuisd iedereen met de kindertjes naar Hawaii, plus enkelen van Kato's familieleden die dieper in het bos wonen en hem geloven. Omdat ze allemaal zo verschillend leven en de luxe van het Instituut gewend zijn, zijn ze altijd afhankelijk gebleven van de mensen aan het vaste land van de Verenigde Staten.
Op Hawaii blijkt een hele nederzetting te zijn van vreemde wezens die niet in de mensenwereld kunnen wonen en om welke reden dan ook, hebben besloten om niet bij hun soortgenoten te zijn. Er is maar een kleine groep van die wezens die hen durft te vertrouwen.Langzaam wennen ze aan het leven op Hawaï, maar later blijkt dat ook daar niet altijd alles veilig is.

Het dorpje

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

'Ga je het wel redden allemaal?' vroeg Cordelia zacht. 'Ik maak me zorgen om je.' Ze voelde zich heel schuldig dat ze hun vriendschap zo had laten verwateren.

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

'Hoe bedoel je? Ik kan me niet bewegen, maar ik redt me verder heus wel.'

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

'Ik wil gewoon niet dat je je eenzaam voelt. Jij bent er ook altijd voor mij als ik je nodig heb.'

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

'Je bemt er toch?' Wyatt glimlachte voorzichtig.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Ze was er te laat, dacht ze.
'We komen gewoon om beurten langs,' zei Winnie.
Cordelia knikte. 'Ja. Weet je al hoelang je moet blijven?'

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

'Niet lang. Het is maar een breuk,' stelde Wyatt haar gerust. 'Ik genees gemiddeld snel, maar dit zal toch een paar weken duren...'
Hij opende zijn mond toen Cordelia de lepel weer voor hield.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Bij haar had het zes weken geduurd.. een lange tijd. Winnie hielp hem met een glas drinken en Cordelia kwam overeind.
'Ik moest maar weer eens gaan. Liae en Nykin moeten zo naar bed voor hun middagdutje. We komen vanavond nog bij je langs, goed?' Ze keek even naar Winnie, die knikte.
'Hou je taai.' Winnie gaf een klopje op zijn been.
Ze zeiden Wyatt gedag en gingen op huis aan.

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

Kato wilde zich even wassen nadat hij Ferapyles lichaam uit het huis had gedragen. Hij glimlachte toen hij Cordelia ook aan zag komen, met Nykin die voor haar uit holde en Liae op haar arm. Hij besloot maar niet te zwaaien met al dat bloed aan zijn handen en glimlachte alleen.
'Toeval bestaat niet,' zei hij en hij vouwde zijn handen achter zijn rug, al kon dat het bloed op zijn borst niet verhullen.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

'Hé lieverd.' Ze keek naar zijn gewaad. Er zaten rode vlekken op en Cordelia slikte. 'Is dat -?' Ze zweeg en schudde haar hoofd. 'Ga je maar gauw wassen. Ik krijg er een raar gevoel bij.'

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

Athiabbe stapte het pad op dat naar het huis van Kato en Cordelia leidde. Ze had geen idee of zij al van Ferapyle wisten en ook niet of ze wisten wat er vannacht tussen haar en Wyatt was gebeurd.
De deur viel net in het slot toen ze op de veranda stond en klopte alsnog even op de deur.
‘Jemig, wat is er met jou gebeurd?’ vroeg ze toen Kato opendeed en ze het bloed op zijn gezicht en zijn handen zag.
‘Dat is niet van mij,’ zei hij. ‘Ferapyle –‘
‘Ik weet het,’ zuchtte Athiabbe mistroostig. ‘Ik was net een tijdje bij Satyr.’
Kato keek haar mistroostig aan en liet haar binnen. Athiabbe begroette Cordelia en keek even teleurgesteld door de woonkamer toen ze doorkreeg dat de kinderen op bed lagen. Hopelijk werden die gauw weer wakker, dacht ze.
‘Nu ga ik even mijn handen wassen,’ zei Kato, die dat bij thuiskomst al had willen doen. Hij vertrok naar de badkamer en Athiabbe ging zoals gewoonlijk op het vloerkleed zitten. Ze staarde naar de pluisjes in de stof en wist niet wat ze nu zou moeten zeggen. Ze vroeg zich af of Cordelia al wist wat er met Wyatt gebeurd was en wat ze er van vond.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Cordelia wist ook niet goed wat ze moest zeggen. Ze gaf Athiabbe een glas vruchtensap en ging op de bank zitten.
'Ik weet niet precies wat Wyatt tegen je gezegd heeft. Maar ik had nooit gedacht dat je hem als wolf zou aanvallen. Hij had wel dood kunnen zijn!' zei ze uiteindelijk. 'Kato heeft zich wekenlang schuldig gevoeld toen hij mijn arm heeft gebroken en jij deed het bewust!'

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

'Ik...' Athiabbe had het verwacht, maar ze zou toch willen dat Cordelia iets anders had gezegd. Ze vond het al helemaal niet leuk dat Cordelia dat akkefietje met Kato erbij haalde. Dat was niet eerlijk.
'Ik was niet echt van plan om te veranderen,' zei ze met neergeslagen ogen. Ze vond het stom dat ze zich tegenover Cordelia moest verantwoorden alsof ze een moeder was. Ze wilde zich niet gekleineerd voelen, al zou dat ongetwijfeld niet Cordelia's bedoeling zijn.
Ze hoorde Kato snuiven vanuit de deuropening.
'Ze zal wel een goede reden gehad hebben, Cordelia,' antwoordde hij en hij leunde tegen de deurpost.
Het deed Athiabbes ego niet echt groeien toen hij zo over haar sprak, alsof ze dat niet zelf kon.
'Nou - nou, dat had ik ook,' zei ze verdedigend. 'Ik - hij... Hij maakte me belachelijk en toen ik hem wilde slaan - toen veranderde ik.'
Kato knikte met goedkeuring in zijn ogen.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

'Dit kun je niet menen, Kato! Wyatt heeft allebei zijn armen gebroken! Ze had het ook bij die klap in zijn gezicht kunnen houden! Dat je hier nu ineens zo luchtig over doet!' Dat viel haar zo tegen.

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

'Nou, blijkbaar wel.' Hij keek hoofdschuddend naar Athiabbe, want hij had al voorspelt dat dit niet goed zou aflopen. 'Wat zei hij? Wat deed hij?'
Athiabbe keek hem recht aan. 'Je gaat je er niet mee bemoeien!' zei ze waarschuwend.
Kato trok alleen een wenkbrauw op en ze ging weere echt zitten.
'Hij wilde me zoenen,' vertelde ze. 'Ik mocht niet met Satyr dansen en toen ik dat wel had gedaan,' ze vertelde niet over de zoen, 'hij beschuldigde mij van vreemdgaan! Hij - hij noemde me een slet.' Wat dat ook was. Het was duidelijk dat hij haar daarmee wilde beledigen en Athiabbe wist om de een kf andere reden dat ze dat helemaal niet was. 'Qako trok mijn jurk per ongeluk kapot en - en toen zat hij aan me! Toen veranderde ik pas.'
Ze keek naar de grond, maar schrok toen Kato brulde van woede, zodat Liae in haar bedje begon te huilen, maar dat kalmeerde hem allerminst.
'Dit is de druppel,' gromde hij en hij beende in twee passen naar de voordeur. 'Ik heb het al die tijd gezegd, Hoor je? Nu is het over. Ik zorg er voor dat hij nooit meer iets met die armen kan!'

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Venomis schoot in de lach na het horen van Zipps worden. ‘Wat wil hij met me doen? Me opeten?’
Ze grijnsde even naar het kleine mannetje en pakte toen voorzichtig zijn hand vast, zijn scherpe nagels vermijdend.

Every villain is a hero in his own mind.