RPG - Het Instituut voor Bijzondere Gevallen 10 - Speeltopics

Het verhaal begint zeven jaar na het begin van het eerste verhaal. Nadat ze het Instituut hebben verlaten, wonen Kato, Cordelia, Emily, Wyatt en Rodey op het eiland waar Kato is opgegroeid. Inmiddels hebben Cordelia en Emily een kind gebaard.
De vulkaan op het eiland Montserrat begint weer actief te worden. Uit angst dat hij gaat uitbarsten, verhuisd iedereen met de kindertjes naar Hawaii, plus enkelen van Kato's familieleden die dieper in het bos wonen en hem geloven. Omdat ze allemaal zo verschillend leven en de luxe van het Instituut gewend zijn, zijn ze altijd afhankelijk gebleven van de mensen aan het vaste land van de Verenigde Staten.
Op Hawaii blijkt een hele nederzetting te zijn van vreemde wezens die niet in de mensenwereld kunnen wonen en om welke reden dan ook, hebben besloten om niet bij hun soortgenoten te zijn. Er is maar een kleine groep van die wezens die hen durft te vertrouwen.Langzaam wennen ze aan het leven op Hawaï, maar later blijkt dat ook daar niet altijd alles veilig is.

Het dorpje

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Kato bedankte Leona uiteindelijk met tegenzin en liep naar de geheime gang in de muur.
Yati bleek al op zijn post te staan en hij wuifde even naar Kato toen ze elkaar in het oog kregen. Kato knikte hem enkel even kort toe en wist dat hij zijn vriend straks een hoop uit moest leggen door dit gedrag.
Hij had daar nu echter geen zin in en ging bij de poort in het gras liggen en staarde strak naar de omgeving.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

[Van mij mogen we over niet al te lange tijd naar de volgende dag, of eventueel een paar dagen verder.]

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Ik most nog wat schrijven.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

[Wachten we daar nog even op. Al is het misschien ook handig om dit gesprek van Emily en Ariana nog wat af te ronden.]

[ bericht aangepast op 30 april 2014 - 15:01 ]

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Je hoeft ook niet per se te wachten. Het is toch tussen mijn eigen personages.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

‘Weet je waar hij woont?’ vroeg Michelle. Het kon goed van pas komen als hij ongezien wat kon rond neuzen.

-
Hoe typisch, dacht Venomis hoofdschuddend. Wat was het toch makkelijk om iemand te verdenken waarover toch al wat verhalen de ronde deden.
‘Ze kan hier niet komen,’ hielp Venomis haar herinneren. ‘En wat is haar motief? Dat ze eruit gegooid is? Dat geldt voor alle wezens buiten de muur.’

Every villain is a hero in his own mind.

'Ik wist niet dat er meer wezens buiten de muur waren,' zei Emily verbaasd. 'Ik heb er nog nooit iemand over gehoord. Misschien dat die al van het eiland vertrokken zijn.' Ze keek Ariana verbaasd aan. 'Ik heb nooit begrepen waarom Venomis ook niet vertrokken is. Je zei dat ze onder water kan ademen, dus ze moet een heel eind gekomen zijn.'

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

'En waar moeten ze dan heen?' vroeg Ariana sceptisch. 'Al die wezens zijn hier niets voor niets naartoe gekomen.'

Every villain is a hero in his own mind.

'Ik weet het niet. We hebben een hele tijd vredig op Montserrat gewoond.' Emily haalde haar schouders op. 'Er zullen vast andere plekken zijn geweest. Zeker toen Venomis nog heel jong was... Ik was allang vertrokken.'

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

'Waarheen zou een klein kind dan moeten gaan?' snoof ze. 'Buiten de muren is voedsel genoeg. Ze hebben geen reden om weg te willen gaan.'

Every villain is a hero in his own mind.

'Ik geloof in een boom,' zei Cordelia bedachtzaam. 'Misschien bij het parkje. Als je hem roept komt hij vast,' glimlachte ze. 'Hij is erg nieuwsgierig.'

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

'Oké. Dan ga ik hem zo wel zoeken.'

Every villain is a hero in his own mind.

Emily haalde haar schouders op. 'Ik vraag me gewoon af - het moet eenzaam zijn geweest.' Ze keek Ariana even aan. 'Niet dat ik alles goed praat, want dat is het absoluut niet en ik begrijp dat je het verschrikkelijk hebt gevonden bij haar. Ik vraag me soms gewoon dingen af.'

[ bericht aangepast op 1 mei 2014 - 22:21 ]

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

'Natuurlijk was het verre van aangenaam.' Ze staarde naar het plafond. Alsof Emily écht sympathie voor haar zou gaan ontwikkelen... 'En ze was vast en zeker eenzaam. Ik geloof ook niet dat haar verbanning alles béter heeft gemaakt.'

Every villain is a hero in his own mind.

'Nee, dat geloof ik ook niet. Eenzaamheid kan je nogal opslokken.' Emily glimlachte. 'Ik vind het knap hoe jij dat doet, hoor. Je staat zo nuchter in het leven. Ik ben heel blij dat ik vroeger Cordelia was tegengekomen, want wie weet was ik anders nu nog steeds alleen geweest.'

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain