• Een groep jongeren komt vast te zitten op een onbewoond eiland in de tropen. Alsof dat niet rampzalig genoeg is, ontdekken ze dat er iets mis is met het eiland. Er leven dieren die allang uitgestorven moeten zijn en de mensen die er wonen, lijken uit een ander tijdperk te komen. Hoe gaan de jongeren, ieder met hun eigen, misschien wel puberale karakter daarmee om?

    Regels:
    - Er wordt in één tijd geschreven, derde persoon en verleden tijd, zoals de meest gebruikelijke manier is in een boek.
    - Er is geen minimaal woordenlimiet.
    - Stukken tekst hoeven niet letterlijk herhaald te worden als je op een ander reageert. Het is ook niet nodig om een ander te quoten.
    - Alle jongeren zijn tussen de 16 en 25 jaar en zijn avontuurlijk genoeg om mee te gaan op een jongerentrip.

    Personages:
    Abigail den Marschkramer – 18 [Delano]
    Alex Keynes – 22 [Marjanne]
    Audrey-Rose D’Ablaing – 19 [Kim]
    † Caleb Finnigan – 19 [Lisa]
    Daniel Harlem – 27 [Maartje]
    Deborah Ann Dyer “Skin” – 24 [Alicia]
    Dolly – 20 [Marjanne]
    Eden Steenwijk– 19 [Natas]
    Emma Eleanor Swan – 22 [Stefanie]
    Esau Konings – 20 [Jeffrey]
    Ezelle 'Ez' Ophelia Stornoway – 20 [Marthe]
    Hielke Marskramer – 19 [Maartje]
    Hugo Nieber – 20 [Natas]
    Jack Alexander Hunter – 22 [Marthe]
    Jade Alastair – 19 [Lisa]
    Killian Jones – 24 [Stefanie]
    Kirito Barrow – 21 [Delano]
    Laurens Oliver – 16 [Ellen]
    Lillium Martell – 18 [Jilly]
    Maeghan Rodriquez – 18 [Lisa]
    Maeve Riordan – 19 [Stefanie]
    Mickey Eggebeen – 22 [Natas]
    Mitchell Hathaway – 22 [Lisa]
    Neil Flynn Cooper – 23 [Lisa]
    Nicole – 20 [Marjanne]
    Piper Davis – 21 [Alicia]
    † Rebekah Mikaelson – 20 [Maartje]
    Sentis Oliver – 16 [Ellen]
    Slade – 20 [Natas]
    Søren Hjulmand – 23 [Alicia]
    Syn(yster) Gates – 24 [Natas]
    Vyvyanne – 19 [Jeffrey/Alicia]

    Verwante topics:
    Rollenstory.
    Rollentopic.
    Verhaaltopics: 1, 2

    [ bericht aangepast op 8 mei 2014 - 22:42 ]

    mette3 schreef:
    kan ik als een random persoon aanspoelen? (je leert mij wel kenen in het spel)


    Aanspoelen kan niet, want ze zijn er met een vliegtuig geland. :p
    Maar je personage kan wel gewoon door de jungle banjeren, hoor. Ze zijn er denk ik nu twee dagen ofzo. ;D


    Every villain is a hero in his own mind.

    Nicole maakte een spottend geluid. 'Wát?'


    If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

    Syn keek haar strak aan, want hij maakte geen geintje. 'Des te kleiner de kans dat je vannacht een dolk in je rug krijgt.'


    Every villain is a hero in his own mind.

    Nicole vloekte. Ze wendde haar blik af en overdacht zijn woorden. Hij had gelijk. Natuurlijk had hij gelijk. Ze had er alleen een vreselijke hekel aan om zich nederig op te stellen en ze wist zeker dat het meisje een gevoel van overwinning zou voelen. Ze rolde met haar ogen. 'Nou, best. Ik mompel wel een sorry als ik daar de kans voor krijg.'


    If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

    Syn knikte tevreden, wetende dat dat al een hele stap was voor zijn zus. Hij legde zijn spullen neer. Nadat het meisje had meegedeeld dat ze pauzeerden, had iedereen zich daar al tevreden bij neergelegd en ergens baalde hij ervan dat ze zo makkelijk deden wat zij zei. Hij had liever dat ze liever naar één van hen luisterde, maar daarvoor hadden ze al een verkeerde start gemaakt en dus liet hij het maar zo.


    Every villain is a hero in his own mind.

    Eden was zeiknat van het zweet. Ze wenste dat ze zich ergens kon wassen, maar wist dat het tot morgen moest wachten. Of nog later. Ze zakte op de grond neer en keek om zich heen, zich afvragend wat de volgende stap was. Ze waren nauwelijks beschut, hadden gewonden bij zich en waren allemaal doodop. Ze waren een ideale prooi. Ze beet op haar lip en bleef peinzend voor zich uit te staren, terwijl ze naar een manier zocht om de nacht wat minder levensgevaarlijk te maken.


    Every villain is a hero in his own mind.

    Mitchell pleurde de tassen op de grond. Zijn wonden deden pijn en het begon hem uit te putten. Hij pakte zijn flesje water tevoorschijn, waar nog maar weinig inzat, dus nam hij een slok en stopte het weer weg. 'Hier,' zei hij, waarna hij het in Eden haar handen drukte. Daarna liet hij zich op de grond zakken.

    _


    Maeghan had zich met opluchting op de grond laten zakken. Ze tastte even haar verwonde schouder af, maar voelde meteen dat ze dat beter kon laten.

    Eden vroeg zich af waarom hij haar nog steeds opzocht, nu hij terug was bij zijn maten. Hij had eigenlijk nog geen woord tegen hen gezegd en ze vroeg zich af of ze hem links wilden laten liggen nu hij gewond was. Ze draaide het flesje even in haar handen, maar draaide uiteindelijk toch de dop eraf en dronk de laatste slok op. Het was toch ongezond om het nog veel langer te houden en ze had zelf ook nog ander drinken dat ze konden opdrinken. Bovendien verwachtte ze morgen wel een beekje te kruisen waar ze het flesje weer konden vullen.
    Ze zakte naast Mitchell neer en staarde in de verte. Ze vroeg maar niet of 't ging, want dat maakte weinig uit. Hij moest toch verder, ongeacht zijn pijn.


    Every villain is a hero in his own mind.

    Nicole ging aan de andere kant van Mitchell zitten. De verontschuldigingen lagen op het puntje van haar tong, maar ze kreeg ze niet over haar lippen. Ze wachtte liever tot een geschikter moment en richtte zich daarom eerst tot Mitchell. 'Je ziet er slecht uit,' zei ze. Ze bekeek zijn lichaam. 'Wat heb jij uitgevoerd?'


    If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

    'Wat heb jij met je schouder?' Dolly ging nieuwsgierig naast het onbekende meisje zitten. Ze had haar nog niet bij de groep gezien.


    If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

    [Haay, is het misschien mogelijk om een persoon te hebben die al eerder vast is komen te zitten en zo? Dat die ineens opdoemt?]


    Ich liebe dich 27.12.23

    Mitchell keek even op toen Nicole naast hem kwam zitten. 'Compy nest,' mompelde hij, terwijl hij moeite moest doen om niet aan zijn wonden te pulken. Hij voelde weer een rilling over zijn rug kruipen. 'Maar hoe gaat het met jou?'

    _


    Maeghan schrok op uit haar gedachten. 'Iemand heeft me neergeschoten,' gromde ze. Ze was niet agressief aangelegd, maar als ze erachter kwam wie het had gedaan, was die nog niet jarig. Ze blikte even naar het verband, wat er nog aardig goed omheen zat voor de omstandigheden.

    [ bericht aangepast op 8 mei 2014 - 20:11 ]

    Killian keek haar aan, hoe moest hij dit nou gaan uitleggen?
    'Ze zijn gevaarlijk.' vertelde hij slechts. Hij zag aan haar houding dat ze wou rechtstaan, hij probeerde haar tegen te houden maar was al te laat. Ze stapte naar de groep, waardoor hij zich genoodzaakt voelde om hetzelfde te doen. Hij wist maar al te goed dat er verschillende mensen uit de groep hem niet echt met open armen zou verwelkomen.


    'It's stings' Says the creature. Yes indeed, Sting is a great name for the sword. {The Hobbit}

    Mickey was niet zo bang voor mensen, nu ze die reusachtige dinosaurussen had gezien. Wat ze ook met haar zouden doen, haar armen en benen zouden ze er niet af rukken.

    -
    Syn keek op toen hij Killian zag en snoof even verachtend. 'Ik neem dat je het niet gelukt is om de boel te fixen?'

    [ bericht aangepast op 8 mei 2014 - 20:34 ]


    Every villain is a hero in his own mind.

    'Neergeschoten? In je schouder?' Dolly keek nieuwsgierig naar de wond, maar die was helaas bedekt. 'Goh. Hoe voelde dat? Vergelijkbaar met een gewone wond, maar dan dieper?'

    --

    'Oh, op het feit dat we hier vastzitten na, wel goed, hoor,' antwoordde Nicole. 'Ik word wel wat gespannen van deze situatie. Daarom liep het vanmiddag ook wat uit de hand.' Met veel moeite keek ze het meisje naast Mitchell aan. 'Sorry nog, daarvoor.'


    If you want the rainbow, you gotta put up with the rain