Meespeelverhaal op een onbewoond eiland [verhaaltopic] 3 - Speeltopics

Een groep jongeren komt vast te zitten op een onbewoond eiland in de tropen. Alsof dat niet rampzalig genoeg is, ontdekken ze dat er iets mis is met het eiland. Er leven dieren die allang uitgestorven moeten zijn en de mensen die er wonen, lijken uit een ander tijdperk te komen. Hoe gaan de jongeren, ieder met hun eigen, misschien wel puberale karakter daarmee om?

Regels:
- Er wordt in één tijd geschreven, derde persoon en verleden tijd, zoals de meest gebruikelijke manier is in een boek.
- Er is geen minimaal woordenlimiet.
- Stukken tekst hoeven niet letterlijk herhaald te worden als je op een ander reageert. Het is ook niet nodig om een ander te quoten.
- Alle jongeren zijn tussen de 16 en 25 jaar en zijn avontuurlijk genoeg om mee te gaan op een jongerentrip.

Personages:
Abigail den Marschkramer – 18 [Delano]
Alex Keynes – 22 [Marjanne]
Audrey-Rose D’Ablaing – 19 [Kim]
† Caleb Finnigan – 19 [Lisa]
Daniel Harlem – 27 [Maartje]
Deborah Ann Dyer “Skin” – 24 [Alicia]
Dolly – 20 [Marjanne]
Eden Steenwijk– 19 [Natas]
Emma Eleanor Swan – 22 [Stefanie]
Esau Konings – 20 [Jeffrey]
Ezelle 'Ez' Ophelia Stornoway – 20 [Marthe]
Hielke Marskramer – 19 [Maartje]
Hugo Nieber – 20 [Natas]
Jack Alexander Hunter – 22 [Marthe]
Jade Alastair – 19 [Lisa]
Killian Jones – 24 [Stefanie]
Kirito Barrow – 21 [Delano]
Laurens Oliver – 16 [Ellen]
Lillium Martell – 18 [Jilly]
Maeghan Rodriquez – 18 [Lisa]
Maeve Riordan – 19 [Stefanie]
Mickey Eggebeen – 22 [Natas]
Mitchell Hathaway – 22 [Lisa]
Neil Flynn Cooper – 23 [Lisa]
Nicole – 20 [Marjanne]
Piper Davis – 21 [Alicia]
† Rebekah Mikaelson – 20 [Maartje]
Sentis Oliver – 16 [Ellen]
Slade – 20 [Natas]
Søren Hjulmand – 23 [Alicia]
Syn(yster) Gates – 24 [Natas]
Vyvyanne – 19 [Jeffrey/Alicia]

Verwante topics:
Rollenstory.
Rollentopic.
Verhaaltopics: 1, 2

[ bericht aangepast op 8 mei 2014 - 22:42 ]

Slade was doodmoe. De avond was inmiddels gevallen, hij was zeiknat geregend, werd de godganse tijd door zoemende muskieten achtervolgd en hij had een vreselijke honger.
'We moeten ergens pitten,' meldde hij tegen Soren.

Every villain is a hero in his own mind.

Jade keek Syn even kort aan. 'Ik denk dat we haar nog wel kunnen gebruiken,' mompelde ze, terwijl ze het roodharige meisje wantrouwend bekeek. 'Net als de rest. Alleen lijkt zij wel te weten waar ze mee bezig is,' zei ze doelend op de rest van de jongeren.

Syn zuchtte even. Dat was hem ook niet onopgemerkt gebleven. Hij wist dat dat in hun voordeel kon uitpakken, maar net zo goed in hun nadeel. Ze leek hem een overlever. Iemand die daarvoor bereid was om over lijken te gaan. Misschien ook wel die van hen, al vermoedde ze waarschijnlijk terecht dat ze de enige waren die met wapens om konden gaan. 'Laten we d'r maar in de gaten houden.' Hij blikte even op Mitchell. 'Al kan hij dat beter doen.'
Hij blikte even om toen de vetzak weer begon te huilen omdat hij zere voeten had en het allemaal niet meer zag zitten. Zijn gejank deed waarschijnlijk het hele bos wakker worden en hij moest zich beheersen geen kogel door zijn harses te knallen. Nog niet, althans. Daarvoor was het te vroeg.

Every villain is a hero in his own mind.

'Ze heeft haar wapens nog steeds in bezit,' mompelde Nicole. 'Ze bevalt me helemaal niet. Veel te zeker van haar zaak.'

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

'Ze doet maar alsof ze zeker is van haar zaak,' antwoordde Syn. 'Niemand voelt zich op zijn gemak met vier andere bewapenden.'
Het zat hem ook dwars dat ze nog een wapen had, maar hij kon zich ook wel indenken dat ze daar geen afstand van wilde doen in een omgeving als deze. Bovendien had hij ook al gezien dat één van de andere meisjes zich een wapen had toegeëigend.

Every villain is a hero in his own mind.

'Nou, ik voel me niet op haar gemak bij haar,' antwoordde Nicole. Ze was niet bang, maar vond het ook geen prettig idee dat dit meisje haar zomaar zou kunnen doden.

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Syn antwoordde niet. Hij wilde niet hardop toegeven dat voor hem hetzelfde gold. Als ze hen echt had dood gewild, had ze dat vast laten merken. Hij wist alleen niet hoe hij haar geweer moest afnemen zonder dat het uit de hand ging lopen.
'We zouden de gewonden moeten achterlaten,' mompelde hij, blikkend op degenen die onder het bloed zaten. Het zou hem niet verbazen als een hele colonne roofdieren hen volgde, aangetrokken door al dat bloed. Het probleem was echter dat Mitchell ook tot die gewonden behoorde.

Every villain is a hero in his own mind.

'Nou, ik denk niet dat die jongen haar achter gaat laten,' meende Nicole, die even knikte naar achteren, naar het meisje met haar schouderschot. 'Dus dan zijn we er twee kwijt, terwijl die jongen mij wel nuttig lijkt. Hij sjouwt haar al de hele tijd en lijkt geen krimp te geven.'

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

'Beter twee dan dat hij een troep raptors aantrekt en we allemaal dood gaan, of niet?' bromde hij.
Toch wist hij wat voor hulp hij zelf kon verwachten als hij gewond raakte en dat zinde hem ook niet helemaal. Hij bleef het echter wel een moeilijk dilemma vinden.

Every villain is a hero in his own mind.

Ze liepen een heel eind toen Margriet stemmen hoorde. Ze zag een grote groep mensen, waarvan ze een groot deel herkende. Het meisje dat vooraan liep, was het meisje dat haar gevraagd had om een wapen te pakken. Die was Margriet in de haast en van schrik weer kwijtgeraakt.
'Laten we ons bij hen aansluiten,' mompelde ze. Ze begon stilletjes in het midden te lopen, gevolgd door Kirito.

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

'Wil je Mitchell ook achterlaten?'

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Syn haalde zijn schouders op, maar bromde uiteindelijk toch 'nee'.

Every villain is a hero in his own mind.

Nicole was het daarmee eens. Hoewel Mitchell momenteel zeker niet op zijn best was, konden ze al hun manschappen gebruiken. Ze waren die idioten van een piloten al kwijt. Ze keek even met opgetrokken wenkbrauwen naar de twee mensen die zich bij hen hadden gesloten. De één was nogal dik - niet zo dik als die vetklep die vlakbij hen liep, maar ze had hoogstwaarschijnlijk ook niet een al te beste conditie.

[ bericht aangepast op 8 mei 2014 - 15:27 ]

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Syn vroeg zich af waar deze nou weer vandaan kwamen. Hoeveel anderen zwierven hier nog rond? Hij hoorde het meisje zeggen dat ze moesten pauzeren en klemde zijn kaken op elkaar. 'Misschien moet je je excuses aan haar aanbieden.'

Every villain is a hero in his own mind.

kan ik als een random persoon aanspoelen? (je leert mij wel kenen in het spel)

Live your live