[RPG] The concealment | Speeltopic | O1 - Speeltopics

REGELS
- Minimaal 200 woorden
- 16+ is toegestaan, maar hou het wel netjes
- Maximaal 2 personages per persoon
- Voor OOC wordt nog een praattopic aangemaakt
- Elkaar niet buitensluiten
- Geen perfecte personages - Mary sue's of Gary Stu's, dus
- Reserveringen blijven 48 uur staan, tenzij je een goede reden hebt om het later in te vullen
- Geen bestaande karakters
- Alleen Lizor of Occult maken een nieuw topic aan.


ROLLEN


Hou er rekening mee dat niet elke leider vrouwelijk kan zijn en áls ze dat is, het natuurlijk niet een verlegen, schattig meisje is. Bloedstuurders, metalbenders en bliksemstuurders komen niet vaak voor en er mogen er dus ook niet meer dan 2 per stam zijn. Ook weten wij dat RPG's over The Last Airbender vaak doodbloeden, dus we hebben onze best gedaan om iets van een verhaallijn te bedenken. Een non-bender kan dus niet randomly bevriend raken met een bender, dit gaat geleidelijk en bijna niet - ook geven wij aan wanneer het dag en nacht wordt, zodat het een beetje logisch en smooth loopt.
And nope, geen Avatar in deze RPG.

Dus, veel plezier!

BEGIN:
Voor de benders: ze zijn er achtergekomen dat de non-benders sporen hadden gevonden en hierdoor moesten ze verder trekken. Ze zijn nog dieper het bos ingegaan en zijn nu bezig met het opzetten van hun kamp.
Voor de non-benders: zij zijn nog steeds op zoek naar de benders. Het is echter al bijna avond - de zon gaat bijna onder, dus er dreigt wat meer gevaar dan normaal. Ze kunnen er voor kiezen om terug te gaan naar hun dorp, of om verder te zoeken en kampen op te zetten.

Weer: warm, maar nu de avond nadert, koelt het langzaam af.
Tijd: Rond 19:30



Praattopic
Rollentopic

© Lizor & Occult

[ bericht aangepast op 25 maart 2014 - 11:13 ]

---

"When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

Drace Seorgio Nöhl ~ Non-bender
Ik knikte kort toen Roman vroeg of we zijn bevelen daadwerkelijk begrepen hadden en wierp toen mijn blik naar Kutukan die de bender naar onze leider toegooide.
'Met alle respect, als er een bepaald plan is waar we dat ding levend voor nodig hebben, hoor je mij niet klagen, maar ik zie niet in waarom we niet een enkele of beide handen van haar lichaam verwijderen. Er is een risico dat er vervelende trucjes uitgehaald kunnen worden, zolang het nog leeft en haar lichaam in prima staat is om een gevecht aan te kunnen,' viel ik Roman uiteindelijk toch in de reden.
'Zeg nou zelf, hoe groot zullen de vliegende rotsblokken van dat ding zijn als het niet het uiterste uit haar sturing kan halen? Wat gaat het dan doen, ze tillen en gooien? Ik gok van niet,' versterkte ik mijn standpunt en kijk de aardestuurster met een spottende lach op mijn gezicht aan. Ik weigerde haar geslacht te erkennen, dat zou betekennen dat ik ze moest zijn als personen, maar ze waren niet meer dan wilde beesten, een diersoort dat op het punt stond uitgestorven te raken. We zouden wel gebruik van ze kunnen maken, aardemeesters onze wegen kunnen laten maken, of onze huizen laten bouwen, vuurmeesters ons vlees laten bakken, watermeesters onze baden laten vullen... Klonk opzich niet zo heel verkeerd. Het waren de perfecte huisslaafjes, waarom was de wereld daar nog niet eerder opgekomen? Desalniettemin, Kutukan was overduidelijk er al klaar mee, na het horen van wat het plan was voor deze aardestuurster, maar zelf wel geïnteresseerd in wat er met haar ging gebeuren, nu we haar niet gingen doden. Roman was onze leider, dus ik was ervan verzekerd dat als ze bleef leven, haar lot veel zwaarder zou worden dan de dood. Aan haar houding te zien, had ze dat nog niet bedacht, wat me enkel amuseerde.

---

''There is no hell, no heaven either. This world is what we make of it.''

[ bericht aangepast op 23 maart 2014 - 19:33 ]

---

Don't be like the rest of them, darling

Roman Sandaruas JawRoman Sandarias Jaw - Leider - Non-bender
'Ik denk dat je je acties moet doordenken' 'Kijk zelf eens om je heen, ze zijn weg. Ja, maar niet ver weg en we komen steeds dichterbij' hij staat op en duwd haar dan in mijn armen. 'Als jij zonodig die rat in leven wil houden, best, maar ik voer het niet uit. Ik ga opzoek naar het nest' zegt Kutukan vervolgens en ik hoor het meisje zacht 'dankje' mompelen. 'Je wil met een gewond been opzoek naar een kamp vol benders?' Vraag ik sarcastisch en laat het meisje los zodat ze nogsteeds bij me staat maar niet zo dicht op me als net. 'Je denkt niet Kutukan, dat is je probleem. Als je zo nodig alleen opzoek wilt gaan naar hun kamp dan doe je dat, ik zal je niet tegenhouden. Maar denk niet dat je als het mislukt met hangende pootjes terug kan komen. Als je al terug komt.' Voeg ik er aan toe. En wend me dan tot Drace, 'Voor nu blijven alle ledenmaten aan haar lichaam zitten, als er later problemen door onstaan hoor je het wel.' 'blijkbaar ben je vergeten dat we ook zonder iemands ledenmaten eraf kunnen snijden er voor kunnen zorgen dat ze niet meer kunnen benden' ik wend me weer tot het meisje en gebaar met mijn mes richting het kamp 'die kant op'.

---

Don't be like the rest of them, darling

Eris Lin Beifong - Leider - Earthbender.
De lange, blijkbaar Kulukan genoemd, wilde naar mijn stam. Ik lachte schamper. 'Dan eindig je waarschijnlijk net als ik. Maar dan met verbrande ledematen, als je het geluk hebt om de firebenders te treffen,' zei ik sarcastisch. Na een korte conversatie met de jongen genaamd Drace over, verrassend genoeg, mijn ledenmaten, gebaarde hij met zijn mes richting het kamp. 'Die kant op.' Ik zuchtte en begon te lopen. Wat een schande dit. Ik, als leider van de earthbenders. Ik trapte verwoed in de grond, en ik klemde mijn kaken op elkaar. Het kamp leek wel volledig uit mannen te bestaan. Geen wonder. Mannen zijn sterker, en ze hebben kracht nodig. 'Een mannenkamp dus. Nou, gezellig,' sneerde ik. Mijn blik verzachtte iets bij het zien van de wapens. Het was tenminste een kamp waar ik iets mee kon. Ik probeerde niet eens een ontsnappingsplan te bedenken, het was puur wilskracht waar ik op door ging. Toch vroeg ik me af wat hij bedoeld had met "Blijkbaar ben je vergeten dat we ook zonder iemands ledenmaten eraf kunnen snijden ervoor kunnen zorgen dat ze niet meer kunnen benden". Het enige wat ik kon bedenken, was chi-blocking. En daar wilde ik eigenlijk helemaal niet aan denken.

---

These rings that I'm breaking are making you a personal debt.

[Okay, het is niet goed maar ik loop volgens mij een beetje half achter iets]
Ming Shy • Lucht
In een kleermakerszit op de grond, ogen gesloten. Alle geluiden van de mensen om mij heen sluit ik zo goed mogelijk af. Ik focus me op het geluid van het bos, het geruis van bomen, het geluid dat dieren maken. Zoekend naar iets vertrouwds, onmogelijk te veel herrie. Ik ben niet gewend aan geluid ik heb altijd in stilte gewoond, de meeste herrie was de markt in het kleine dorpje wat bij mijn huis in de buurt was. Maar niemand daar had echt de energie of de woede om echt als hinderlijk beschouwd te worden. Afgezien van de herrie bezit ik geen tent en nog niemand is zo behulpzaam om er iets aan te doen te druk met hun eigen bezigheden en zelf lukt het me niet om iemand aan te spreken. Sterker nog ik zou geen enkele naam van iemand kunnen noemen. Al kan ik mij wel er over heen zetten dat ik geen tent heb, ik ben de kou gewend. Langzaam sta ik op en verlaat de rand van het kamp naar de plek waar de meeste stuurders zich vergaard hebben. Hopend dat ik niemand voor de voeten zal lopen want dat zou namelijk niet de eerste keer zijn.

---

''What do you mean life is short, life is the longest thing you'll ever do.''

Kutukan Udara

Ik grijnsde naar de earthbender, 'Iedere wond op mijn lichaam is een teken dat ik mijn alles heb gegeven. Wie wil winnen, moet offers maken. En soms voelt het alsof ik de enige ben die bereid is deze te maken.' Ik keek nog even naar Ramon die het meisje vervolgens afvoerde. Ik wendde me tot Drace. 'Ik ga vanavond verder zoeken, als je mee wil, ga vooral je gang, maar ik blijf niet op dezelfde plaats als die rat.' Dat ik dat zei had eerder te maken met het feit dat ik van mezelf wist dat ik me moeilijk in bedwang kon houden als wapens en benders op dezelfde plaats zaten. Ik liep naar het kamp, op zoek naar een van de weinige vrouwen die mee was. Ik was haar naam zelfs kwijt, maar zij zorgde in ieder geval voor de gewonden. Chagrijnig ging ik voor haar zitten terwijl ze mijn been ging ontsmetten, dit was altijd het vervelendste deel van de dag, maar ik weigerde te erkennen dat ik pijn had. Ik heb alles eruit gejankt toen de vlammen aan mijn rug likten, ik had geen traan meer over om te laten. Mijn lichaam zat onder de littekens, maar de immens grote verbranding op mijn rug sprong er toch wel tussenuit. Die benders hadden alles van me afgenomen. De vrouw liep weg om het verband te halen. Bij het voelen van een kriebel aan mijn neus probeerde ik mijn nies in te houden, maar zoals gewoonlijk lukte dat niet. Ik nieste, en bij de nies werd ik door de kracht van de lucht wat de lucht geveerd, alsof ik sprong tijdens het niesen. Het enige was dat ik niet sprong, maar gewoon werd afgeschoten. Ik keek om me heen, tot de conclusie komend dat niemand het had gezien, op de rat na, die even omkeek, met een glimlach. Welke debiel werd dan ook afgevuurd tijdens het niesen? Het was een vervelend iets dat al gebeurde sinds ik klein was, erg veel kon ik er niet aan doen. Ik gunde de rat alleen niet om erover te glimlachen. Ik zou straks wel langsgaan, als Ramon haar had 'uitgeschakeld'. De oude vrouw kwam terug met het verband. Misschien kon ik zelfs wat info krijgen over de plaats van het kamp.

---

Everyone wants a magical solution to their problem, and everyone refuses to believe in magic. - Jefferson (ouat)

Mitchell Elliott Adams ~ Vuur

Nadat ik Beau geholpen had met haar tent, roept ze nog een bedankje na en inmiddels zit ik in m'n tentje. M'n spullen had ik een soort van opgeruimd en ik had voor de sfeer een kaars aangestoken. Zodra Adelyn en Zuko het kamp op komen lopen, is het gedaan met de rust. Vanuit m'n tent kijk ik toe hoe ze tegen Zuko tekeer gaat. Wat hij ook heeft gedaan, een sukkel is het. Tijdens de tocht hierheen zat hij de hele tijd te klagen, bijvoorbeeld over de afstand. Ik had toen gezegd dat hij z'n kop moest houden, omdat we langzamerhand gek van hem werden. Ik doof de kaars en stap uit m'n tent. Ik loop naar een open veld achter het kamp. Laten we nog maar gaan trainen. Meteen verneem ik dat m'n oogkleur verandert, terwijl dat eigenlijk alleen in gevechten. Ik haal diep adem en begin dan met trainen. Dat er non-benders zijn, daar maak ik me niet zo druk over. Ik concentreer me op de sturing en sluit uiteindelijk m'n ogen, opperste concentratie is belangrijk. Ik hoor wel wat er in het kamp gebeurt, maar daar hou ik me niet mee bezig nu. Na 5 minuten stop ik met de training en loop weer het kamp op. Meteen valt me op dat Zuko enorme klappen heeft gehad, hij heeft blijkbaar iets gezegd wat voor Adelyn de grens was.

[ bericht aangepast op 23 maart 2014 - 20:44 ]

---

"A star has no meaning without a starlight" - Ravi

Adamlicious schreef:
Mitchell Elliott Adams ~ Vuur

Nadat ik Beau geholpen had met haar tent, roept ze nog een bedankje na en inmiddels zit ik in m'n tentje. M'n spullen had ik een soort van opgeruimd en ik had voor de sfeer een kaars aangestoken. Zodra Adelyn en Zuko het kamp op komen lopen, is het gedaan met de rust. Vanuit m'n tent kijk ik toe hoe ze tegen Zuko tekeer gaat. Wat hij ook heeft gedaan, een sukkel is het. Tijdens de tocht hierheen zat hij de hele tijd te klagen, bijvoorbeeld over de afstand. Ik had toen gezegd dat hij z'n kop moest houden, omdat we langzamerhand gek van hem werden. Ik doof de kaars en stap uit m'n tent. Ik loop naar een open veld achter het kamp. Laten we nog maar gaan trainen. Meteen verneem ik dat m'n oogkleur verandert, terwijl dat eigenlijk alleen in gevechten. Ik haal diep adem en begin dan met trainen. Dat er non-benders zijn, daar maak ik me niet zo druk over. Ik concentreer me op de sturing en sluit uiteindelijk m'n ogen, opperste concentratie is belangrijk. Ik hoor wel wat er in het kamp gebeurt, maar daar hou ik me niet mee bezig nu. Na 5 minuten stop ik met de training en loop weer het kamp op. Meteen valt me op dat Zuko enorme klappen heeft gehad, hij heeft blijkbaar iets gezegd wat voor Adelyn de grens was.

(Eh, sorry dat ik het zeg, maar Zuko is niet zo'n hele grote kletskous die zijn problemen met de hele wereld deelt)

---

-

Pumbaa schreef:
(...)

(Eh, sorry dat ik het zeg, maar Zuko is niet zo'n hele grote kletskous die zijn problemen met de hele wereld deelt)

Oke, I'm sorry for that

---

"A star has no meaning without a starlight" - Ravi

Tashi Manik // 8 // Airbender.
Kwaad loop ik van Haru weg. Ik heb nu helemaal geen zin om bij hem te zijn. Hij kan soms echt gemeen zijn.
Ik plof ergens midden in het gras neer. Mijn oog valt op een lieveheersbeestje dat over een grassprietje loopt. Snel laat ik hem op mijn hand lopen. Straks wordt hij nog vertrapt. Er lopen hier namelijk overal mensen rond.
'Heeee Tashi. Bevalt de nieuwe plek je een beetje?' Ik kijk op en zie Ohndrea staan. Ze is ook een airbender en ik vind haar heel aardig. Er zijn ook veel benders die totaal niet aardig zijn. De meeste firebenders, bijvoorbeeld. Ik snap niet waarom je zo gemeen tegen andere mensen zou doen. Dan vind niemand je aardig.
Ik sta op en glimlach. 'Ja, dit bos is mooi. Kijk eens wat ik heb gevonden.' Ik steek mijn hand uit en laat het lieveheersbeestje zien. 'Hij liep over het gras, maar ik was bang dat hij vertrapt zou worden.' zeg ik triest. Het lieveheersbeestje loop naar het puntje van mijn pink en ik steek mijn hand in de lucht. Gelijk vliegt hij weg.
Ik heb zin om achter hem aan te vliegen, maar dat mag niet. Volgens Haru zien de non-benders me dan misschien.

Haru Manik // 15 // Earthbender.
Ik leun tegen een steen aan, terwijl ik probeer te fluiten op een grasspriet. Iets waar ik ontzettend in faal. Mijn moeder kon het altijd en heeft het Tashi ook geleerd. Ik heb het alleen nooit onder de knie gekregen.
Ik kijk omhoog als er iemand komt aangelopen. Dimitri, een mede earthbender. 'Haru,' begroet hij me. 'Heb je de tweeling al gezien?' Ik kijk omhoog en krab even op mijn hoofd. 'Oh, hoi Dimitri,' mompel ik waarna ik het grassprietje weg gooi. 'Nope, ik heb ze nog niet gezien.'
'Ik vind het maar niks dat Eris weg is,' meldt hij vervolgens. Ik haal mijn schouders op. 'Ze moet het zelf weten. Ze redt zich vast wel.' Erin is immers de beste earthbender van iedereen, en daarnaast ook nog een metalbender. Ik kan het me niet voorgestellen dat de non-benders haar te pakken krijgen. Dat zou echt ontzettend stom van haar zijn.
'Met hoeveel zouden de non-benders eigenlijk zijn?' vraag ik me hardop af. 'Als het er minder dan tien zijn kunnen we ze makkelijk hebben.' Ik haat het om telkens weer op de vlucht te slaan. Wat mij betreft vallen we ze gewoon aan. Dan zijn we daar ook weer vanaf.

[Oh, en Haru is een jongen btw.]

---

What do we say to the god of death? ''Not today.''

Dreogan Kaeleb Aiden Kasa • Vuur
'Nee, en de gasten die ons achterna zitten zullen je geschreeuw vast niet horen,' zegt Zuko sarcastisch. Ik kijk hem woedend aan en bal mijn hand. Niet veel later voel ik de hand van Zuko tegen mijn wang aan kletsen en één vlam vat zijn haar. Adelyn dempt het vuur meteen en voordat iemand me tegen kan houden stomp ik Zuko volop in zijn gezicht.
'Eikel,' snauw ik.
'Waarom vechten jullie met elkaar? De non-benders zijn ons probleem op dit moment, niet je mede benders!' begint Mori zich er mee te bemoeien. Één diepe zucht verlaat mijn mond, kan niemand zich hier met zijn eigen zaken bemoeien en zijn mond dicht houden?
'Je wilde toch juist dat we niet zo zouden opvallen voor de non-benders? Dit is precies het tegenovergestelde,' vervolgt ze. Adelyn is duidelijk geïrriteerd en richt zich op Mori.
'Het tegenovergestelde? Dus jij denkt dat vuur en luidruchtigheid helpt? Laat me met rust als je zo nodig wilt dat het hier weer leuk en schattig is,' snauwt ze en ze duwt Mori aan de kant om Zuko vervolgens bij zijn kraag te grijpen. Hij wordt hardhandig door haar op de grond geduwd.
'Houdt je in, ja? Als jij denkt dat je het beter kan, jochie, flikker je toch lekker op? Ik heb geen zin om onze levens te riskeren door een één of ander betwetertje dat graag de stoere kerel uithangt. Naar je tent, voordat ik me bedenk,' snauwt Adelyn. Zuko staat wankelend op en ik moet me inhouden om hem niet nog eens vol in zijn gezicht te slaan.
'Maar natúúrlijk, uwe minder grote leidster. Ik zou niet durven niet te gehoorzamen,' zegt hij. Ik vorm een grote bal vuur met mijn handen en kijk hem aan.
'Doorlopen,' sis ik woedend, 'of ik brand die arrogante kop van je eraf.'

Eathelyn Avariella Mason • Water[Healer]
‘Weet je het zeker? Je ziet er niet goed uit – en dat is niet persoonlijk bedoelt,' zegt hij, ik knik snel en glimlach zwakjes.
'Ja het gaat prima, echt waar,' verzeker ik hem.
'Voor het eten stel ik wel iemand anders aan,’ zegt hij dan, ik kijk hem beteuterd aan. Ik wil iets voor hem kunnen beteken. Hij houdt deze stam - samen met de andere leiders - onder controle en ik heb veel respect voor hem. Ik wil dat hij weet dat hij hulp kan krijgen wanneer hij het nodig heeft, ook al heeft hij niet veel aan mij op dit moment waarschijnlijk.
Voordat ik er iets aan kan doen voel ik zijn hand op mijn voorhoofd. Ik hap naar adem en sluit even mijn ogen bij de aanraking van zijn koele hand tegen mijn gloeiend hete voorhoofd.
'Jij komt even met mij mee,’ zegt hij kalm. Hij legt zijn hand op mijn rug en neemt me mee richting zijn tent.
'D-Dit is echt niet nodig Thorn, het gaat prima, geloof me nou maar, i-ik moet gewoon gaan slapen,' zeg ik om er onderuit proberen te komen, maar hij lijkt zo vastbesloten dat ik bijna zeker weet dat het geen zin gaat hebben.

---

My fake plants died, because I did not pretend to water them.

Adelyn Chloe Cavett • Vuur
''Maar natúúrlijk, uwe minder grote leidster. Ik zou niet durven niet te gehoorzamen,'' antwoordde Zuko. Ik vernauwde mijn ogen en ik zag een bal vuur in mijn ooghoeken. ''Doorlopen,'' siste Dreogan woedend, ''Of ik brand die arrogante kop van je eraf.''
Zuko liep zijn tent in en ik rolde met mijn ogen. Irritant joch. Ik keek even naar Dreogan en een kleine twinkeling van dankbaarheid was te zien in mijn ogen, omdat het anders nog eens goed uit de hand kan lopen. Ik trok voorzichtig zijn hand omlaag zodat de focus en dus het vuur verdween. De rust op het kamp leek enigszins toegenomen en zuchtend liet ik me op een grote rots zakken. ''Goed,'' mompelde ik. ''Morgenochtend gaan we allemaal vroeg op,'' zei ik tegen mezelf, doelend op de firebenders. Ik moest even een plan schetsen voor mezelf - ik kon er niet tegen als dingen niet goed georganiseerd waren. ''Dan eten, dan trainen,'' mompelde ik. Ik sloot mijn ogen even, hopend dat de hoofdpijn afnam. Ik zweer het je, de mensen hier waren nergens goed voor.
''Gaat het?'' vroeg ik toen mompelend aan Dreogan, aangezien hij behoorlijk wat klappen had opgevangen. Ik was dan niet altijd de aardigste, maar ik gaf degelijk om mijn stam en ik wilde niet dat ze gewond waren.

---

"When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

Dadelyn powerrr

Dreogan Kaeleb Aiden Kasa • Vuur
Adelyn kijkt me aan, even zie ik een dankbare twinkeling in haar ogen verschijnen en ik knik. Ik voel hoe mijn handen zachtjes door haar omlaag getrokken worden zodat het vuur verdwijnt. Ik sluit mijn ogen en haal even diep adem om te kalmeren. Naast me hoor ik Adelyn mompelen over hoe we het morgen gaan doen, maar ik besteed er niet zoveel aandacht aan. Ik weet dat ze het nodig heeft om alles even op een rijtje te zetten, dat doe ik ook vaak. Niet hardop dan, maar goed, het werkt hetzelfde. Zonder orde kan ik niet functioneren.
'Gaat het?' vraagt Adelyn dan, de vraag komt onverwachts. Ik kijk haar aan en knik dan even. Ik laat mijn hand over het kleine stukje verbrandde huid gaan en zucht diep. Dat wordt een litteken en helaas is onze enige healer in het kamp nog niet vaardig genoeg om het te genezen.
'Ik ga de wond even verzorgen,' mompel ik en voordat ik wegloop leg ik nog even mijn hand op Adelyn haar schouder.
'Goed gedaan, je bent een waardig leider,' prevel ik, ik maak een buiging en loop dan richting mijn tent.
Bij mijn tent aangekomen laat ik me op de grond zakken en ga ik in mijn tas opzoek naar iets tegen brandwonden. Ergens moet ik één of ander goedje hebben. Ik heb het wel vaker nodig aangezien het soms nog wel eens mis kan gaan tijdens de training en meestal is het dan de tegenstander die ik brandwonden bezorg.
Uiteindelijk vind ik het potje met het rare, groen kleurige goedje. Ik smeer een beetje op mijn voorhoofd en sluit mijn ogen. Gelijk voel ik verkoeling. Ik ga liggen en staar naar het tentdoek. Ik wacht hier wel totdat we gaan eten, als we ooit nog gaan eten dan en zo niet dan val ik vanzelf wel een keer in slaap.

[ bericht aangepast op 23 maart 2014 - 22:41 ]

---

My fake plants died, because I did not pretend to water them.

Dimitri Blaze Valentin - Earthbender
Ik zuchtte even diep toen ik te horen kreeg dat Haru het tweetal ook niet gezien had. Nu Eris weg was, was het niet slim als ze te ver van het kamp af waren.Dit zou niet alleen hen in gevaar kunnen brengen, maar Eris ook. Ik ging met mijn armen over elkaar staan en schudde mijn hoofd terwijl mijn ogen gericht stonden op de grond.
'Dat is nou juist het punt,' antwoordde hij toen Haru vroeg naar het aantal non-benders.
'We hebben geen notie van hoeveel het er zijn en aan het tempo te zien dat ze ons vorige kamp niet alleen gevonden hebben, maar ook bereikt kan het een grote sterke groep zijn, of alleen een klein aantal moordmachines van een gasten,' legde ik uit. Het ergste vond ik eigenlijk wel dat we geen idee hadden wanneer Eris ongeveer terug zou komen, ze had op z'n minst een tijdschema kunnen aangeven, zodat we niet met z'n allen gingen wachten op niks. Daarom vond ik het van zo'n belang dat ik in plaats van Eris zou gaan, ik viel gewoon achter te laten - mocht het misgegaan zijn, maar we konden niet zomaar onze leider achterlaten zonder haar proberen te vinden. Ik keek op naar Haru toen hij met het idee van aanvallen kwam.
'Onderschat non-benders niet, er is een reden waarom er zo weinig van ons over is. Bovendien zijn ze een stuk onverspelbaarder dan wij, wij weten niet wat ze kunnen, als we tegenover ze staan is het onmogelijk volledig zeker te zijn wat de vaardigheden van je tegenstander zijn. Bij ons kunnen ze het in één keer zien. Als het zo makkelijk was als je dacht, dan stonden we nu niet hier,'

[ bericht aangepast op 24 maart 2014 - 8:37 ]

---

''There is no hell, no heaven either. This world is what we make of it.''

Haru Manik // 15 // Earthbender.
'Dat is nou juist het punt,' antwoordt Dimitri. 'We hebben geen notie van hoeveel het er zijn en aan het tempo te zien dat ze ons vorige kamp niet alleen gevonden hebben, maar ook bereikt kan het een grote sterke groep zijn, of alleen een klein aantal moordmachines van een gasten,' Ik haal mijn schouders op.
'Het zal wel. Ik denk nog steeds dat we ze kunnen hebben.' zeg ik nors.
'Onderschat non-benders niet, er is een reden waarom er zo weinig van ons over is. Bovendien zijn ze een stuk onverspelbaarder dan wij, wij weten niet wat ze kunnen, als we tegenover ze staan is het onmogelijk volledig zeker te zijn wat de vaardigheden van je tegenstander zijn. Bij ons kunnen ze het in één keer zien. Als het zo makkelijk was als je dacht, dan stonden we nu niet hier.' zegt Dimitri vervolgens. Ik sta op en kijk hem aan.
'Eigenlijk denk ik dat ze ons onderschatten,' zeg ik terwijl ik mijn ogen tot spleetjes knijp. 'Ik ben het zat om steeds weer als laffe honden op de vlucht te slaan. We hebben de kracht van de natuur met ons. Natuurlijk snap ik dat we niet gelijk alle non-benders kunnen aanvallen, maar de groep die achter ons aan zit moet wel lukken. Dan zitten we in bomen en plannen we een verrassingsaanval. Als ze het niet verwachten springen we en...BAM!' Ik gooi mijn armen in de lucht waardoor er twee puntige rotsen omhoog schieten. Vervolgens laat ik ze weer zakken en de rotsen gaan weer terug de grond in.
'Maar goed, we doen het op jou manier.' brom ik waarna ik weer ga zitten.

---

What do we say to the god of death? ''Not today.''