[200] || Satan's Angels || Speeltopic - Speeltopics

Index RPG Actieve Topics Zoek
  • 19 maart 2014 - 10:23   Blodreina is offline
    Blodreina
    Blodreina 2351

    SPEELTOPIC

    De titel zegt het eigenlijk al een beetje. Dit verhaal speelt zich af in die diepste gronden in het kasteel van Satan/ Lucifer. Jij bent als een van de 10 mensen uitgekozen om hem te vergezellen als een van zijn "Angels". Als Angel haal de mensen naar beneden, die in de hell horen, zodra ze dood zijn. Als Angel heb je veel vrijheid en kan je soms je eigen leven opbouwen voor een tijdje als je op aarde bent. Er zijn altijd 3 dagen waarbij je weer naar beneden moet om je krachten op pijl te houden. Elke Angel (vrouwen) of Demon (mannen) heeft zijn eigen unieke kracht om de zielen mee te nemen naar de plek waar ze horen.

    Rollen:
    Vrouw van Satan: Nemesis Sarris|| 500 jr || maybetonight
    Angels (Vrouwen): 1 OVER!
    - Sky Rosalie Crowley || 943 jr. || MissVendetta
    - Gereserveerd voor LyraPhoenix
    - Rose Katherine Lightwood || 1241 jr. || MissVendetta
    - Lauren Zinovjev || 70 jr. || Daughters
    -

    Satan/ Lucifer: Lucifer/ Luc || unknown || BlackDesire
    Demons (Mannen): 1 OVER!
    - Sebastian/ Seb || 1000 jr ||MarkOfCain
    - Vetis Lifeless || 100 jr. || LyraPhoenix
    - Alex Carson || 300 jr. || XLaheyX
    - Hades || 3599 jr. || MarkOfCain
    -


    -Alleen ik (Dangerx) mag topics aanmaken!
    -Geen gescheld of gepest! Na 2 waarschuwingen word je eruit gezet!
    -Minimaal 200 woorden per stukje.
    -Er moet minimaal 1 post tussen zitten voordat je weer een post plaats!
    -Rollen uitgebreid inleveren en laten nakijken! GEEN PERFECTE MENSEN!
    -Beheers alleen je eigen rol en niet dat van iemand anders! Jij hebt je eigen rol en daar bemoei je je ook mee!
    -Problemen of vragen? Stuur een pb en leg het graag allemaal uit

    - Rollentopic
    - Praattopic

    [ bericht aangepast op 23 april 2014 - 22:16 ]

    "I don't have sweet dreams.. I have beautiful nightmares" †

    29 maart 2014 - 19:42   XLaheyX is offline
    XLaheyX
    XLaheyX 136



    Zodra ze zei schudde hij zijn hoofd. "Ik geloof er niks van" Reageerde hij op haar woorden. Ze huilde niet voor niks. Hij wou dan ook helemaal niet geloven dat het wel ging. "Slaan helpt niet altijd" Vervolgde hij met een aarzelende glimlach. "En mocht het wel helpen doe het dan niet op een boksbal maar een persoon die terug kan slaan. Zo kun je je woede of wat er dan ook is veel beter afreageren." Vervolgde hij. 'ik kan je nu niet eens buiten sluiten'. Wat verbaast keek hij haar aan. Wat bedoelde ze daar nou weer mee. "Als je gewoon wilt dat ik vertrek dan moet je het zeggen hoor." Sprak hij aarzelend. Niet echt wetend of ze dat bedoelde. 'je moet in mijn bijzijn maar niet teveel gaan denken'. Plots besefte hij wat ze bedoelde. Waarschijnlijk kon ze gedachten lezen. Kort beet hij op zijn lip terwijl hij haar aan keek. "Ik zal mijn best doen. Ik kan niks beloven." Bekende hij eerlijk. Zodra Bride hem vertelde wat er gebeurde keek hij wat vreemd. "Vertel nou niet dat ik al het leuke gemist heb? Zo lang ban ik niet op aarde geweest" Hoe kon hij nou zo veel gemist hebben. Om eerlijk te zijn wou hij die ruzie tussen Lucifer en Nemesis maar al te graag zien. Het was gewoon leed vermaak en dat was nou het gene waar hij van hield. Al vond hij het sowieso niet erg om naar Nemesis te kijken. Ze was een mooie Angel vond hij. Maar zo waren alle Angels wel mooi op hun eigen manier, zelfs Bride voor hem. Maar de Demonen, nee hij lette niet bepaald op de uiterlijk van de demonen. Mannen interesseerde hem niet op dat punt. Maar vrouwen? Dat waren allemaal stuk voor stuk krengen die je hart braken door verder te gaan als je nog maar net dood was. Dat was hem in elk geval over komen. Vrouwen waren net Sirene ze waren zo mooi maar ze konden zo bedreiggelijk zijn. Al snel besefte hij dat hij te veel na dacht. "Sorry, die gedachten heb je vast en zeker niet willen horen." Sprak hij schuld bewust tegen haar. Zodra ze zijn naam vroeg keek hij haar met een kleine glimlachje aan. "Alex" Na die woorden stond hij op en stak zijn hand uit. "Kom trek die handschoenen aan dan gaan we vechten." Een grijns verscheen op zijn gezicht terwijl zijn blik naar een paar andere bokshandschoenen in de hoek gingen. "Ik kan wel wat lichaamsbeweging gebruiken." Natuurlijk zou hij zich inhouden voor deze dame maar toch wat beweging was nooit mis.


    (die gif slaat nergens op maar ik moest hem gewoon even gebruiken )

    seven seconds that is all the time you got to make your point.

    29 maart 2014 - 20:10   Saffierblauw is offline
    Saffierblauw
    Saffierblauw 130

    Bride
    Bride lachte bibberend 'ik voel me alleen' bekende ze eerlijk 'nee blijf maar'. Ze glimlachte, dit keer was het een echte glimlach. 'Ik gebruik weleens mensen maar die zijn zwak'. Ze pruilde en haalde een hand door haar haar. 'Sorry dan vertel ik het niet'. Ze knipoogde lachend. Ze rolde met haar ogen en schudde lachend haar hoofd. Zeebeer op haar lip 'niet meteen alle vrouwen over een kam scheren. Jij vindt nog wel een leuke dame'. Alex.. Hmm 'wacht jij beheerst telekinese is het niet'. Haar ogen begonnen te fonkelen 'dat is écht gaaf'! Bride beet op haar lip 'dat is niet eerlijk, mijn rok zit in de weg'. Ze stond op en keek hem aan en grinnikte 'en nee ik ga hem niet uit doen'. Ze ging dus echt niet in haar string vechten. Ze besloot niet lastig te doen en trok hem verder naar boven 'oké zo moet het lukken'. Ze trok haar handschoenen weer aan en veegde haar haren naar achter. Ze ging in een aanvalspositie staan en haar blik richtte ze gefocust op hem. Ze hield van vechten vooral met knappe Demons die ook terug kon vechten. Ook haar crop top leek niet echt mee te werken. Door haar positie kroop het ding steeds meer omhoog.


    - Hahahaha i like <3

    [ bericht aangepast op 29 maart 2014 - 22:35 ]

    Smile, someone could be falling in love with it.

    29 maart 2014 - 20:44   Walkers is offline
    Walkers
    Walkers 1279


    Grace.

    Ze zag zijn blik killer worden met de seconde. Oké ze was inderdaad erg tekeer gegaan tegen zijn vrouw, maar ieder hier wist dat ze dan zo zou reageren.. Ze was redelijk blij toen ze zag dat hij haar hand toch ging pakken, ze gaf echt om hem, als vriend natuurlijk. Ze wou eigenlijk dat ze dat nooit tegen Nemesis had gezegd." Ik zal zo tegen Nemesis zeggen dat het me spij-.." Haar woorden werden afgekapt door de pijn die er in haar hand ontstond. Zijn hand, vol van vuur had de hare gepakt. Haar zachte huid leed pijn, net als zij zelf en dat was duidelijk te zien in haar ogen. Haar violet-kleurige ogen stonden vol pijn en ze was niet ver van schreeuwen. Ze had altijd om hem gegeven, hem gesteund, mensen hierheen gehaald voor hem en ze zag hem soms als het vaderfiguur dat ze nooit had gehad. Een sadistische grijns stond rondom zijn lippen en haar gezicht was vertrokken van de pijn. "Vertel mij niet dat ik niet kan commanderen, dit is mijn kasteel, mijn hel! en jij bent nog altijd een van mijn Angels!" Riep hij uit. Hij bracht het vuur langzaam bij haar omhoog maar dit gebeurde echter ook bij hem. Een pijnlijk geluidje kwam uit haar mond en ze had moeite om niet op haar knieën te zakken. "Of je verdwijnt vrijwillig uit mijn ogen of ik zorg er voor dat je verdwijnt!" Dreigde hij. Ze wist dat zijn woorden serieus waren, en ze wist nu ook dat hij er in mocht stikken nu. "L.laat mijn hand dan los. Heer." Haar stem had een koude vlakke toon aangenomen en ze keek hem recht aan. Ze zou hem echt niet meer helpen, met hem praten of hem nog in haar kamer laten komen of ooit nog eens bij hem zijn om te praten. Ze zou haar nachtmerrie's die haar achtervolgde en elke dag wel iets achterlieten op haar huid wel negeren en geen hulp er om vragen. Haar ogen richtte ze weer naar de grond, haar hand deed pijn en ze probeerde hem terug te trekken. "Laat me los zodat ik mijn "werk" kan gaan doen." Ze klonk nog steeds zo koud, precies diezelfde toon als toen ze elkaar net kende, ze hem niet wou leren kennen en zich afsloot van de andere, toen ze een wrak was. En hij had haar geholpen om er van af te komen, maar nu? Nu was ze er weer in gezakt en ze zou er niet zo makkelijk meer uit komen ook.

    Yeah, and people in hell want Slurpees.

    29 maart 2014 - 22:21   BlackDesire is offline
    BlackDesire
    BlackDesire 85


    lucifer


    " Ik zal zo tegen Nemesis zeggen dat het me spij-.." om eerlijk te zijn hoorde Lucifer die woorden niet eens meer zo veel was hij bezig met zijn eigen woede. Mocht hij ze wel gehoord hebben dan zou hij zeker niet door zijn gegaan. Haar pijn was duidelijk te zien in haar ogen. Iets wat hij erg vermakelijk vond. Hij bekeek haar gezicht dan ook goed en verstevigde zijn grip. Zodra het vuur omhoog ging hoorde hij een pijnlijk geluidje uit haar mond komen. Hij zelf wist te voorkomen dat hij ook maar liet merken dat hij pijn had. Niemand hoefde dit te weten. Hij hoorde geklop op de deur maar negeerde het volkomen. Het duurde niet lang voor de deur los ging en hij een stem hoorde. 'sorry dat ik jullie stoor' hoorde hij Bride's stem zeggen. Als ze wist dat ze stoorde waarom deed ze het dan ook? 'Later kunt u vast met Grace verder, dit is best dringend. En het is niet zo'n goed nieuws'. Zijn blik schoot naar de blondine en zijn blik nog steeds zo kil. Hoe durfde ze ook maar. "Weet je wat jij kunt doen Bride, een afspraak maken met mijn secretaresse, want ik ben druk en nu weg wezen." Hij keek Grace weer aan en negeerde bride nu. Hij had helemaal geen Secretaresse en hij had al helemaal geen zin om ook maar naar Bride te luisteren. Dus richtte hij zich weer op Grace. Zodra Grace weg was had hij belangrijke dingen te regelen. "L.laat mijn hand dan los. Heer." Het woord heer had hij een lange tijd niet meer gehoord. Om eerlijk te zijn had hij dat ene woord ontiegelijk veel gemist. Niet alleen omdat men hem zo hadden genoemd vele jaren later maar omdat zijn vader zelf zo ook altijd genoemd werd en nog steeds. Hij liet langzaam aan het vuur terug trekken naar zijn hand. "Laat me los zodat ik mijn "werk" kan gaan doen." Zodra hij het vuur gedoofd had liet hij haar hand los. "Verdwijn!" Sprak hij streng tegen haar. Hij wist nu al dat hij spijt zou krijgen voor zijn daden. In de tussen tijd werd het steeds drukker in de kleine zit kamer. Ook Bride leek nog steeds niet verdwenen te zijn. Sebastian en Sky hadden zich bij hen gevoegd. Kort zuchtte hij, waarom moesten ze hem nu allemaal op dit moment hebben. “Lucifer, het spijt me dat we storen maar we moeten je spreken.” Voor dat hij ook maar antwoord gaf keek hij naar zijn arm waar zich duidelijk een brandwond op te zien was. Die moest hij straks ook nog gaan verzorgen. "Maak een afspraak met mijn Secretaresse." Sprak hij enkel terwijl hij de zit kamer wou verlaten. Echter begon ook Sky tegen hem te praten. "Kunnen we je alsjeblieft spreken. Het is dringend." Hij keek ze alle drie kil aan voor hij zijn mond ook maar open trok. "Welke woorden van Maak maar een afspraak met mijn Secretaresse, snappen jullie niet!" Riep hij gefrustreerd uit. In plaats van ook maar stil te blijven en hem met rust te laten gingen ze juist door. 'Die twee zijn een stel, hopeloos verliefd. In de hel nog wel'. Hij was toch wel verbaast om die woorden te horen maar hij had echt belangrijke dingen te doen dan dit. "op dit moment interesseert het me geen reet! Ik heb andere dingen aan mijn hoofd." Hij liep richting de deur en richtte zich weer tot Sky en Sebastian aangezien Bride de kamer al verlaten had. "We spreken hier later wel over, maar voor nu waag het niet elkaar ook maar aan te raken!" Nadat hij de kamer had verlaten gooide hij de deur dicht en sloot hij zijn ogen. Hij moest even weg zijn hoofd legen en daarna Nemesis opzoeken daarna hij na denken over wat er allemaal gebeurt was vandaag. Hij begon doelloos rond te lopen en zijn hoofd te legen. Het duurde dan ook niet lang voor dit gebeurt was. Zodra hij niemand om zich heen had gebeurde dit sneller. Toch moest hij er toch wel aan blijven denken. De brand wond op zijn arm en de pijn die hij voelde deed hem denken aan wat hij Grace had aan gedaan. Kort schudde hij zijn hoofd. Langzaam aan bezocht hij elk plekje van het kasteel om Nemesis te vinden. Zodra dit niet lukte trok hij naar buiten. Het duurde niet lang voor hij zijn paard gezadeld had en door het landschap reed. Net op het moment dat hij de moed op wou geven en terug te keren naar huis zag hij iemand tegen een boom aan zitten. Het duurde niet lang voor hij besefte dat het Nemesis was. Tranen verschenen in zijn ogen waarna hij van het paard af sprong en naar haar toe snelde. Zonder ook maar iets te laten merken dat hij het was zakte hij door zijn knieën sloeg zijn armen om haar heen en trok haar dicht tegen hem aan. Door dat zijn verbrande hand tegen haar aan kwam gleed er een pijnlijke steek er door heen. Hij maakte een pijnlijk geluidje maar negeerde het gevoel. "Liefje, het spijt me. Ik hou van je, echt waar. Ik had je nooit pijn mogen doen." Sprak hij terwijl hij zijn hoofd in haar hals drukte en zijn tranen over zijn wangen voelde gaan. Nemesis was de enigste die hem ook maar echt had zien huilen vandaar ook dat hij zich gewoon liet gaan. "Het spijt me zo." Fluisterde hij zacht. Langzaam liet hij haar los en keek haar aan. "Geef me je polsen dan haal ik het brandende gevoel weg." Sprak hij zacht. Dat was een van de dingen die hij ook kon doen met zijn gave. Echter zorgde dit er wel voor dat hij het gevoel zelf kreeg maar dat had hij zeker over voor Nemesis. "Zeg me dat je het me kan vergeven, hoe ik het goed kan maken." Zijn stem was zacht en er stonden nog steeds tranen in zijn ogen en ze gleden nog steeds over zijn wangen.

    29 maart 2014 - 23:03   XLaheyX is offline
    XLaheyX
    XLaheyX 136



    'ik voel me alleen' waren de woorden van de blondine. En ze was zeker niet de enigste die zich alleen voelde. "Misschien om je beter te laten voelen maar ik voel me al vanaf mijn dood alleen." Sprak hij zacht terwijl hij kort weg keek en dacht aan de eenzame jaren die hij al achter wegen had. En hij had nog enkele eenzame jaren te gaan. Eigenlijk had hij de eeuwigheid. En dat gaf hem toch spijt van zijn keuzes. Al wilde hij dat niemand hier ook maar over te weten kwam. Zodra ze zei dat hij kon blijven deed hij dat. Hij had om eerlijk te zijn wel zin en wat gezelschap dus zou hij enkel weg gaan als zij dat wou en dat wou ze blijkbaar niet. "Tja dan heb je ook zeker niet de goeie persoon voor je." Lachte hij om haar woorden. Tja aan mensen had je wat dat betreft helemaal niks. 'Sorry dan vertel ik het niet'. Hij keek de blondine aan en een grijns verscheen op zijn gezicht zodra ze knipoogde. "Jammer" Sprak hij enkel. Blijkbaar had ze inderdaad zijn gedachten gehoord. Hie was hij echter niet zo blij mee. Vooral niet omdat ze zei dat hij vast nog wel iemand vond. Hij lachte zwakjes en schudde zijn hoofd. "Ik heb de hoop op liefde al een lange tijd geleden op gegeven en die zal ook zeker niet terug komen." Verzekerde hij. Zodra ze over zijn gave begon knikte hij enkel en liet enkele lokken van haar haren bewegen door een simpele beweging te maken met zijn vingers. Zodra ze begon over haar rok verscheen er een grijns op zijn gezicht. Op het moment dat hij zijn mond open deed antwoordde ze al. "Als jij je rok uit doet, doe ik mijn broek uit." Er was duidelijk een uitdagende toon in zijn stem te horen en hij keek haar ook uitdagend aan. Zijn blik gleed naar haar rok die een stuk hoger zat. Kort beet hij op zijn lip en voelde zijn lichaam toch wel reageren. Maar hij negeerde dit en liep naar de hoek waar hij de handschoenen had zien liggen. Alex pakte ze op deed ze aan en liep terug naar Bride. Hij ging voor haar staan en keek haar uitdagend aan. "Vrouwen eerst." Sprak hij met een grijns. Toch merkte hij al snel op dat haar rok door de positie nog meer omhoog kreeg waardoor hij het niet kon laten om daar na te kijken.

    seven seconds that is all the time you got to make your point.

    29 maart 2014 - 23:43   Saffierblauw is offline
    Saffierblauw
    Saffierblauw 130

    Bride
    'Opgeven is voor watjes' ze lachte hem toe 'ik weet dat de Angels hier verrassend scherp en onverwachts uit de hoek komen maar jullie, Demons zijn ook niet de betrouwbaarste. Wij gedragen ons misschien als Sirenes maar we zijn niet gevoelloos'. Ze verkrampte geen moment, ook haar knieën gingen niet op slot en haar ogen bleven gefocust op hem. Een kort lachje verliet haar mond 'dat is niet eerlijk, mijn slip bedekt niet veel'. Geen denken aan, hoe knap hij dan ook mocht zijn. Uitdagend keek ze terug 'tijdens het vechten behandel je me niet als een dame'. Bride kon hem zo tegen houden, ze kon zijn tactieken horen. Ze wist wat hij ging doen ook al dacht hij er maar even aan. Bride schoot naar voren en met haar linkerhand beukte ze in zijn zij. Alles zat in de weg, haar crop top, haar rok en haar blonde haar dat steeds weer voor haar gezicht schoof. En toch hield ze haar mond. Bride sprong een beetje buiten zijn bereik 'ik weet het goed gemaakt, jij doet je shirt uit en ik mijn top'. Het was een beetje gemeen van der, ze had een sportbeha aan. Die zaten veel mooier onder dit soort topjes. Oké bij haar onthulde een spotbeha altijd wel wat maar dat kwam gewoon door haar boezem. Maar vergeleken met normaal was dat een stuk minder. Bride veegde al weer haar blonde plukken uit haar gezicht en een glimlach speelde om haar lippen.

    [ bericht aangepast op 30 maart 2014 - 9:40 ]

    Smile, someone could be falling in love with it.

    30 maart 2014 - 11:13   Solavellan is offline
    Solavellan
    Solavellan 805

    Sebastian



    Seb staart verbaasd naar de nu lege kamer. Lucifer was enkele seconden geleden naar buiten gestormd. Nog maar eens maakte dit Sebastian duidelijk dat Lucifer veel te impulsief en veel te dramatisch was en dat hij een woede probleem had. Seb zuchtte en leunde tegen de muur aan. Wat hij dan wel tegen ons was gezegd was ook duidelijk geweest. “We spreken hier later wel over, maar voor nu waag het niet elkaar ook maar aan te raken!" Seb sloot zijn ogen even en zei dan: “Nou het kon nog erger.” Dan zette hij zich terug recht en zei: “Ik ga even naar de aarde een frisse neus halen.” “Hopelijk als ik terug ben mogen we elkaar terug aanraken”, vervolgt Sebastian. Seb wilt vertrekken maar draait zich dan terug om. De neiging om haar nog een kus te geven is groot maar hij weet dat het niet toegestaan is. “Verdomde Lucifer”, murmelt Sebastian en dan stapt hij boos door de poort die hij net gemaakt had. Hij komt uit in een klein dorpje. Je kunt op 2 manieren door een poort stappen, één je weet waar je naar toe wilt en dan denk je aan die plaats of je loopt gewoon door de poort en dan neemt de poort je naar waar hij zin in heeft. Hij dwaalt wat door de straten toen hij verderop een mens zag staan op een kruispunt. Sebastian zijn mond krulde omhoog en hij liep naar hem. “Je riep”, zei hij. De man draaide zich verbaasd om en zei: “Ben jij een demon?” “Nee, ik ben president Obama”, antwoordt Seb terug. De man doen zijn wenkbrauw omhoog en zei: “Ik wil graag een deal sluiten.” “Dat willen ze altijd”, antwoordt Sebastian. “Wat wil je?” vervolgd hij. “Ik wil dat je mijn vrouw red, ze heeft kanker en ze heeft nog een paar dagen”, zegt hij. Een steek gaat door Sebastian en hij denkt terug aan Sky. “De deal wordt gemaakt met een kus”, zegt hij. De man kijkt mu verbaasd maar buigt zich naar voor. Seb kust de man snel terug en dan laat hij hem snel los. Bwa. Hij miste Sky nu al. Voordat de man zijn ogen had opengedaan had Seb een poort gemaakt naar de vrouw. Daar genas hij haar en toen opende hij weer een poort naar Hell. Hij kwam uit in zijn kamer en deed de deur open.

    30 maart 2014 - 11:26   Blodreina is offline
    Blodreina
    Blodreina 2351

    Sky Rosalie Crowley



    Sky keek verbaasd. De laatste paar minuten waren wel erg snel voorbij gegaan, maar ze was niet blij met wat ze te horen had gekregen. Ze haalde diep adem en zag Lucifer verdwijnen. Ze beet op de binnenkant van haar wang. Sky kon dit echt niet volhouden! Nu al niet! Ze hoorde wat Sebastian zei en keek hem aan. Wat wilde ze hem graag knuffelen en een kus geven, maar het mocht niet. "Ik zie je later wel weer." Zei ze zacht en liep teleurgesteld het kasteel uit. Ze liep maar wat rond en eindigde ergens ver weg van het kasteel. Misschien was het maar beter zo dat ze gewoon even niet meer te vinden was. Sky vond een vervallen gebouw en liep naar binnen. Het was moeilijk om een tijd te verdwijnen, maar ze had het nodig. Het werd anders te moeilijk voor haar om Sebastian niet aan te raken en was ze nog verder van huis. Sky plofte neer in een hoek van de woonkamer. De muren zaten onder de geblakerde behang en de meubels waren heel erg oud. Sky keek naar de oude ebbenhouten vloer waar ze op zat. Vanzelf begonnen er tranen over haar wangen te rollen. Het voelde vreselijk om niet bij Sebastian te zijn. Sky trok haar benen op en legde haar hoofd erop. Ze zou hier wel een tijdje blijven. Het was misschien wel beter zo.

    [ bericht aangepast op 30 maart 2014 - 11:42 ]

    "I don't have sweet dreams.. I have beautiful nightmares" †

    30 maart 2014 - 11:37   Walkers is offline
    Walkers
    Walkers 1279



    Grace.

    Een klop op de deur volgde, en ergens was Grace blij dat er iemand kwam. Al hield hij nog steeds haar hand vast, welke ze probeerde terug te trekken, nog steeds. 'sorry dat ik jullie stoor' hoorde ze Bride's stem zeggen. Grace haar ogen keken naar Bride, ze zochten hulp. 'Later kunt u vast met Grace verder, dit is best dringend. En het is niet zo'n goed nieuws'. Bride en Lucifer praatte even, ze zou elk moment flauw gaan vallen. De pijn was voor haar ondragelijk. Elk stukje kleur was weggetrokken uit haar gezicht en Lucifer keerde zich terug naar haar. Haar violet-kleurige ogen keken hem pijnlijk aan. Ze waren geen vrienden meer, dat had hij zelf veroorzaakt. Ze zag het vuur terug trekken, maar de pijn die er dan mee vrijkwam was zelfs nog erger als het vuur. Haar hand leek zelfs wel meer te branden, en toen hij eindelijk haar hand los liet trok ze hem terug, tegen zich aan en haar andere hand hield deze vast. In haar ogen was het duidelijk af te lezen, ze zag hem niet meer als de vriend die haar hielp. Ze zag hem als iemand van wie ze dingen moest doen en als ze tegensprak gepijnigd zou worden. "Verdwijn!" Sprak hij streng tegen haar. Het galmde door haar hoofd heen. Ze knikte naar hem en draaide zich om, liep weg maar botste tegen Sebastian en Sky op. Haar ogen keken gelijk omhoog, bang. Ze ging hen voorbij en begon te lopen. Ze was naar de mensenwereld gegaan, zielen halen. Zo als ze moest doen en niet tegenspreken. Ze liep door de straten, haar jurk ingeruild voor simpele kleren. Ze kon er maar niet aan wennen, deze kleren waren zo anders dan ze droeg. Ze droeg jurken, jurken zoals ze vroeger had gedragen. Vrouwen hoorde jurken te dragen, en niet van die kleren die de meiden nu droegen. Grace zelf droeg een zwarte skinny jeans, een witte blousse en ze had simpele witte schoenen aan. Haar blonde haren lagen over haar rug en aan make-up deed ze niet. Ze zou wel even mensen meenemen, ze ging er niet meer over zitten piekeren. Ze begon een beetje te zoeken, ze had wel enkele mensen die ze kende die nog mee moesten. En zo gezegd, zo gedaan. Ze begon naar het huis van een oude vriend te lopen, niet ver van waar ze uitgekomen was. Haar nog violette ogen hadden nu een zogenaamde blije uitdrukking, net als de rest van haar gezicht. Na een uur of drie was ze terug, al die mensen had ze meegenomen en nu, nu stond ze in haar kamer. Ze maakte van haar handen vuisten en bijna alles vloog tegen de muur aan, behalve haar bed. Maar de rest lag door de kamer verspreid. Ze was boos, verdrietig en haar hand deed erg veel pijn. Ze keek er even naar, haar ogen kwamen vol tranen te staan en een gleed over haar wang. Hoe had hij dit kunnen doen. Ze had nooit wat verkeerds jegens hem gedaan, ze had Nemesis dan wel beledigd, het speet haar echt. Maar niks maakte hem dus uit. Helemaal niks. Nou haar dan ook niet meer.

    Yeah, and people in hell want Slurpees.

    30 maart 2014 - 22:28   Pebble is offline
    Pebble
    Pebble 2172

    [Ik reageer morgen met Lena. Iemand naar wie ik haar toe kan sturen?]

    Beauty begins the moment you decide to be yourself - Coco Chanel

    30 maart 2014 - 22:31   Itsuki is offline
    Itsuki
    Itsuki 3513

    Pebble schreef:
    [Ik reageer morgen met Lena. Iemand naar wie ik haar toe kan sturen?]


    (Ik heb Vetis nog vrij. )

    Vampire + Servant = Servamp

    1 april 2014 - 21:46   Solavellan is offline
    Solavellan
    Solavellan 805

    Sebastian



    Nadat Sebastian zijn boek had uitgelezen ging hij verveeld naar beneden. Hij stond uiterst gespannen en wou zo graag Sky gaan zoeken en haar aanraken maar natuurlijk stak Lucifer daar een stokje voor. Sebastian werd er gek van. Hij kwam langs een tafel met een vaas en met een beweging gooide hij die verderop de gang in. Een kreet van woede ontsnapte aan zijn keel. Snel beende hij weg zodat niemand zou merken dat hij het was. Sebastian stormde naar beneden en negeerde iedereen die hij tegenkwam. Met geweld duwde hij de deuren open naar buiten. Hij liep de trappen af en begon toen te lopen. Zijn adrenaline gebruikte hij om nog sneller te lopen. Zijn hoofd was voor een lange tijd eindelijk leeg en Seb genoot van dit moment. Hij liep lang, exact hield hij het natuurlijk niet bij. Na hij was uitgelopen ,opende hij een poort en liep hij linea recta naar zijn douche. Na zijn verfrissende douche liep hij naar beneden en nam hij de krant. Hij ging met zijn hand door zijn natte haren en begon toen de krant te lezen maar na het eerste artikel begon hij weer rusteloos te worden. Seb zuchtte en smeet de krant tegen een muur. Heel zijn humeur werd weer omgeslagen. Seb maakte dan maar terug een poort naar Hell en hoopte dan Lucifer al terug tijd had om met hun te spreken.

    5 april 2014 - 15:11   Blodreina is offline
    Blodreina
    Blodreina 2351

    Sky Rosalie Crowley



    Sky zat binnen in het huisje. Er was al een dag voorbij gegaan en nog niemand die door had wat er was gebeurd. Sky werd langzaam wakker op de donkerbruine houten vloer. Ze keek ernaar en zag hoe dik de laag stof was, die erop lag. Sky werkte haarzelf omhoog zodat ze zat op de grond. Ze klopte de stof van haar kleding. Ze zuchtte en keek om haar heen. De lucht van hel was lichter, aangezien het ochtend was. Sky stond op en besloot om het huis maar eens te gaan bekijken. Het leek een beetje op haar huis in de mensenwereld, maar dan super ouderwets. Ze haalde haar schouders op en liep richting de keuken. Alles was zo oud en vervallen. Sky liep verder en kwam uit in de hal. Er ging een half vervallen trap naar boven. Ze liep de trap op en gleed haar hand op de oude reling. Ze beet op de binnenkant van haar wang en keek om haar heen. Er hingen overal spinnenwebben en lag overal stof. Sky dacht na over wat hier misschien gebeurt zou kunnen zijn. Ze liep rond en ging een slaapkamer in. Daar op de grond lag een kapotte porseleinen pop. Het gezichtje is gebroken en er mist een stukje porselein uit haar wang. De ogen staan dood en het lichaampje ligt er lustenloos.

    "I don't have sweet dreams.. I have beautiful nightmares" †

    9 april 2014 - 15:01   Solavellan is offline
    Solavellan
    Solavellan 805

    Sebastian



    Sebastian liep door de gangen van het kasteel en voelde zich nog steeds rusteloos. Er was geen spoor te bekennen van Lucifer en hij wist dat hij alleen maar naar hem zou komen. Dus kon hij nog een tijdje hier ronddwalen. Sebastian droomde weg en dacht aan zijn tijd in de Hemel. Toen was hij ook altijd rusteloos maar voor andere redenen. Hij voelde zich anders en niet thuis daar. Zijn meerdere zijden altijd dat hij te veel nadacht en zo waren engelen niet. Zij waren soldaten die blindelings orders moesten opvolgen. Seb voelde zich totaal niet aangetrokken door dat idee. Hij verloor het geloof in de Hemel en op een dag, maakte hij openlijk bekend dat hij voor Lucifer koos en toen viel hij vrijwilliger naar de aarde. Lucifer had zijn verhaal aangehoord en hem snel geaccepteerd en daar was Sebastian blij om. Hij zou zijn keuze nooit veranderen. Maar Lucifer had zijn negatieve punten. Die had iedereen. Seb wandelde wat doelloos verder en zag plots Shi aankomen lopen. “Hey jongen”, riep hij blij en hij aaide Shi’s hoofd. Sebastian glimlachte eindelijk en zei: “Zin om wat zielen op te halen.” De hond kwispelde blij. Sebastian voelde altijd aan als de 15 jaren omwaren van een ziel. Hij kreeg dan altijd een exacte locatie door. Hij kon zelfs 3 zielen gaan halen vandaag. Sebastian glimlachte en dacht: “Eindelijk afleiding.” Hij maakte een poort en Shi liep voor hem weg. Seb volgde en zag dat hij aan een strand was. Dat deed hem weer direct denken aan Sky en woedend sloot hij de gedachte van zich af. Seb keek naar de golven en zag net een vrouw aankomen met een surfbord. Plots herinnerde hij haar. Ze was één van de jongste zielen die hij ooit had opgehaald. Ze was 6 geweest toen ze een deal sloot. Haar vader sloeg haar en ze wou hem weg en dat had Seb gedaan. Nu was ze een vrouw van 21 en was haar tijd gekomen. Ze liep het strand op en herkende Seb. “Het is tijd zeker?” zei ze. Het verbaasde hem dat ze nog wist wat ze had gedaan. Hij knikte en toen zei ze: “Kan ik ook vrijwillig meegaan zonder dat je hond mij aan stukken scheurt?” Ik frons naar haar. Meestal zijn ze toch bang. Ik knik en open de poort naar Hell. Ik geef haar mijn hand en ze neemt hem aan. Tegen Shi zeg ik: “De volgende is voor jou, beloofd.” De Hellhound kwispelt en loopt mee. De jonge vrouw kijkt haar ogen uit als ik haar naar binnen breng. We dalen af naar de kerkers en dan open ik een nog lege cel. “Welkom in Hell”, zeg ik en dan verdwijn ik, op naar de volgende ziel.

    Yammie foto =)

    9 april 2014 - 15:17   Blodreina is offline
    Blodreina
    Blodreina 2351

    [ Oehh nom nom ^-^ omg wat zou Sky jaloers zijn en boos worden op dat wijf xd ]

    "I don't have sweet dreams.. I have beautiful nightmares" †




Index RPG Actieve Topics Zoek