[200] || Satan's Angels || Speeltopic - Speeltopics

SPEELTOPIC

De titel zegt het eigenlijk al een beetje. Dit verhaal speelt zich af in die diepste gronden in het kasteel van Satan/ Lucifer. Jij bent als een van de 10 mensen uitgekozen om hem te vergezellen als een van zijn "Angels". Als Angel haal de mensen naar beneden, die in de hell horen, zodra ze dood zijn. Als Angel heb je veel vrijheid en kan je soms je eigen leven opbouwen voor een tijdje als je op aarde bent. Er zijn altijd 3 dagen waarbij je weer naar beneden moet om je krachten op pijl te houden. Elke Angel (vrouwen) of Demon (mannen) heeft zijn eigen unieke kracht om de zielen mee te nemen naar de plek waar ze horen.

Rollen:
Vrouw van Satan: Nemesis Sarris|| 500 jr || maybetonight
Angels (Vrouwen): 1 OVER!
- Sky Rosalie Crowley || 943 jr. || MissVendetta
- Gereserveerd voor LyraPhoenix
- Rose Katherine Lightwood || 1241 jr. || MissVendetta
- Lauren Zinovjev || 70 jr. || Daughters
-

Satan/ Lucifer: Lucifer/ Luc || unknown || BlackDesire
Demons (Mannen): 1 OVER!
- Sebastian/ Seb || 1000 jr ||MarkOfCain
- Vetis Lifeless || 100 jr. || LyraPhoenix
- Alex Carson || 300 jr. || XLaheyX
- Hades || 3599 jr. || MarkOfCain
-


-Alleen ik (Dangerx) mag topics aanmaken!
-Geen gescheld of gepest! Na 2 waarschuwingen word je eruit gezet!
-Minimaal 200 woorden per stukje.
-Er moet minimaal 1 post tussen zitten voordat je weer een post plaats!
-Rollen uitgebreid inleveren en laten nakijken! GEEN PERFECTE MENSEN!
-Beheers alleen je eigen rol en niet dat van iemand anders! Jij hebt je eigen rol en daar bemoei je je ook mee!
-Problemen of vragen? Stuur een pb en leg het graag allemaal uit

- Rollentopic
- Praattopic

[ bericht aangepast op 23 april 2014 - 22:16 ]

---

"I don't have sweet dreams.. I have beautiful nightmares" †

Sky rolde kort met haar ogen en haalde een hand door haar lange krullend haar. Haar bruine ogen keken hem na en haar lippen perste ze niet-goedkeurend samen. Een lichte frons ontstaat op haar voorhoofd. Misschien wekte ze de verkeerde indruk op, dus haalde ze haar schouders op en dronk haar bourbon leeg. Ze beet op de binnenkant van haar wang en rolde met haar ogen. Uit een woede aanval gooide de glas in haar handen tegen de wand. Het geluid van uiteen spattende glas was duidelijk hoorbaar in de kamer. Met een boos gezicht liep ze de kamer uit en liep met een flinke pas weg. Ze liep naar de grote deuren van het kasteel en gooide ze open met een elektrische schok. Ze liep met een flinke pas het kasteel uit en gooide de deuren weer dicht. Sky schudde haar hoofd en liep het land in. Waarom ze zo boos was, wist ze zelf ook niet, maar het voelde raar. Sky maakte een poort naar de mensenwereld en ging naar boven. Ze belandde in een koude en kille straat. Vuilnisbakken waren verspreidt en afval lag overal. Ze was dus in een klein steegje belandt. Sky rolde met haar ogen en draaide om naar een geluid dat ze hoorde verder op in de steeg..

---

"I don't have sweet dreams.. I have beautiful nightmares" †

// Ik zal als ik thuis kom straks wat schrijven.

---

Yeah, and people in hell want Slurpees.

Nemesis Sarris ~ Gevoelswerker

Net voordat Nemesis haar badkamer bereikt had dook Luc plotseling op. Meteen dacht ze aan haar verwarde haren en haar lipstick loze lippen. Normaal gesproken droeg ze altijd lippenstick en als dat niet zo was dan kwam dat door Luc. Maar nu kwam het niet door Luc en dat wist hij maar al te goed. Ze zag zijn gezicht van liefdevol veranderen in een onweersbui. Het was werkelijk niet te geloven hoe snel zijn humeur veranderde als ze iets deed wat hem niet zinde. Hij greep haar bij haar arm en trok haar mee naar de knusse zitkamer waar ze zou van hield. "Hé zeg! Ik heb geen zin in blauwe plekken, laat me los Luc!" haar stem klonk hard en giftig. Ze had helemaal geen zin in zijn jaloerse gedrag. Eindelijk liet hij haar arm los en begon het bloed weer door haar reeds afgeklemde aderen te stromen. Ze had de neiging om over de zere plek te wrijven maar die aanblik gunde ze hem niet. Hij bleef haar strak aan kijken en ook Nemesis keek niet weg. Met vlammende ogen keek ze terug. "Dat gaat je geen ene reet aan!" snauwde ze hem toe terwijl ze haar benen iets uit elkaar zetten en haar handen in haar zij plantte. De typische houding die ze aan nam als ze klaar was om de strijd aan te gaan. Ze was boos op hem, en als ze boos was dan had ze moeite om haar gave onder controle te kunnen houden en dus veranderde de sfeer die er hing in een ijzige spanning. Spanning was er vaker tussen hen, maar zij versterkte die vaak nog eens. "Ik vraag jou toch ook niet wat je iedere seconde van de dag doet?! Joost mag weten waar je uithangt als je weer eens bezig bent met je zaken." Zei ze kwaad. Ze sloeg haar wilde haren over haar schouder en bleef hem vurig aankijken. Dit liet ze niet zomaar over haar kant gaan. Hij besliste niet wat ze wel en niet mocht doen. En waar beschuldigde hij haar eigenlijk van? Dat ze wat had liggen rollebollen met een of andere snobistische acteur? En wat dan nog? Dit alles deed ze enkel en alleen voor de wraak. Zodat ze hem mee kon sleuren naar de hemel zodra de tijd daar rijp voor was, en dat was die bijna. Dit deed ze om de taak te vervullen die Lucifer, Luc, haar had opgedragen. Het meeslepen van zielen naar de hel.

Ze moest natuurlijk wel toegeven dat ze het zelf ook niet leuk had gevonden als Luc het zelfde had gedaan, maar dat zou ze nooit tegenover hem toegeven.

---

And if we only die once... I wanna die with you ~ One Republic

'Nee alles is niet oké'! bromde ze boos en zijn gedachten stroomde door haar hoofd. Verwilderd wreef ze door haar haar 'stop met denken' riep ze gefrustreerd uit en ze klom van de tafel. Boos stampte ze de keuken uit. Nu ze hier zo liep had ze wel het onmogelijke van hem gevraagd "stop met denken'. Haar boosheid zakte weer zo snel als het gekomen was en Bride besefte dat ze hem niet eens bedankt had. Ze haalde haar kamer van het slot en sloot de deur achter zich. Bride pakte haar borstel en haalde haar haar uit de paardenstaart. Voorzichtig begon ze de klitten eruit te halen en liet het daarna los hangen. Vervelend stapte ze in haar sloffen en ze liet zich op haar grote ouderwetse hemelbed vallen. Ze was verveeld en ze had geen zin om naar boven te gaan. Bride trok haar zwarte afgetrapte All stars aan. Ze verliet haar kamer en liep wat trappen op, naar de speciale.. ja wat was het eigenlijk. Ach ja Bride kwam er meestal om te boksen. Ze moest haar "hobby" wel bijhouden. Toen ze in de ruimte aan kwam, vervloekte ze zichzelf. Ze ging boksen in een strapless jurkje. Zuchtend trok ze de bokshandschoenen aan en ging ze voor de bokspaal staan. Ze veegde haar haren naar achteren en zette zich schrap. Ze liet al haar gedachten varen, haar remmen gingen los en haar lichaam begon vanzelf te bewegen. Binnen no time was ze iets zwaarder aan het ademen en was er een laagje zweet op haar voorhoofd komen te staan.

[ bericht aangepast op 25 maart 2014 - 20:45 ]

---

Smile, someone could be falling in love with it.

Sebastian

“Nee, alles is niet oké!” riep ze boos. Met een frons keek Seb haar aan. Ze had vast een zware dag achter de rug, of een zwaar leven, want je kon Hell immers ander interpreteren. “Stop met denken!” riep ze plots uit frustratie en ze rende weg. Sebastian keek haar verbaasd aan en toen viel zijn frank. Zij moet dus Bride zijn, de Angel die gedachten kan lezen. Dat moet ook wel een supergave zijn in Hell. De Demons en Angels konden juist alleen vrij denken in hun hersenen, ze konden daar doen wat ze wouden. Nadenken, sadistisch zijn etc. Wat nadenkend liep hij verder ,de trappen op. Hij dwaalde wat tussen de gangen al nadenkend tot hij uitkwam op zijn eigen vertrekken. Hij duwde de deur open en sloot deze weer. Hij deed zijn vest uit en gooide hem door de kamer. Die zou hij morgen wel proper wegdoen. Hij deed ook de rest van zijn kledij snel uit en trok iets makkelijks aan. Toen ging hij naar zijn groot hemelbed en pakte hij een boek vast dat op zijn nachtkastje lag. Hij moest zich toch met iets amuseren? Na een vijftigtal pagina’s gelezen te hebben ,besloot hij om te gaan slapen. Hij legde het boek naast hem neer en deed de kaars uit. Zodra hij in het donker lag ,begon hij weeral na te denken en daar had hij geen nood aan. En tot zijn verbazing dacht hij aan Sky. Wel een aparte naam. We zijn wezens van de onderwereld, niet van de lucht. Maar het was een mooie naam. Seb schudde die gedachte van zich af en sloot zijn ogen.

Sky was al een tijdje rond gaan dwalen in de rare steeg. Het kwam uit op een drukke weg in New York en Sky keek om haar heen. Ze slikte zacht en focuste op haar woede die in haar lichaam raasde. Ze had dorst en dit was een hele andere dorst dan normaal. Sky liep verder langs de stegen en ze kwam uit bij een donkere steeg. Sky keek rond en rook een geur die zo nog niet kende. Ze fronste en keek rond. Ergens in een hoekje lag een jongen te bloeden. Ze raasde naar hem toe en bekeek hem. Hier kwam de geur vandaan. Het was raar en ze bekeek hem. Z'n sterke kaaklijn, z'n flik gespierde lichaam. Sky schudde haar hoofd en gooide de jongen over haar schouder heen. Ach ze herkende hem zo toen ze die tattoo op z'n schouder zag. Hij was een drugsdealer die al een tijdje naar hel moest. Sky opende met een grijns een portaal en ging weer terug de hel in. In plaats van naar de kelder te gaan, liet Sky deze jongen maar branden net als alle gedoomde zielen die te vergeefs waren. Sky schudde haar hoofd en liep het kasteel in. Ze liep naar binnen en dwaalde rond. Uiteindelijk kwam ze bij haar kamer terecht en opende de deur. Met een knal liet ze hem dicht vallen en trok haar pyjama aan. Ze plofte neer op haar bordeauxrode hemelbed en kroop onder de dekens. Haar krullende haar lagen verspreidt over haar kussens en ze glimlachte stuf. Op een of andere manier bleef Sebastiaan in haar hoofd hangen. Ze schudde haar hoofd, maar viel toch met die gedachte in slaap.

[ bericht aangepast op 26 maart 2014 - 15:43 ]

---

"I don't have sweet dreams.. I have beautiful nightmares" †

De volgende dag werd Sebastian veel te vroeg wakker. Geïrriteerd kleedde hij zich snel om en legde hij zijn pak in zijn kast. Hell was misschien nog in de middeleeuwen blijven plakken maar de Demons en Angels niet. Wij kleedde ons zoals de mensen zich op aarde kleedde. Onze meubels bleven wel hetzelfde. Daarom dat Seb veel liever naar de aarde ging. Hij maakte een poort en kwam uit bij zijn huis. Hij had het een paar decennia geleden gekocht. Hier lagen de meeste spullen van hem. Alleen de meest waardevolle lagen in Hell. Sebastian leefde al te lang om zijn spullen te proppen in één kamer. Hij liep naar zijn huis, deed de deur open en liep snel naar boven. Daar deed hij zijn kleding weer uit tot hij naakt was en wandelde hij in de douche. De warme stralen maakten hem direct helder. Na zijn douche liep hij -aangekleed- naar beneden waar zijn whisky lag. Hij deed zijn glas vol en keek hij naar zijn beeldjes ,wapens en voorwerpen die hij door de eeuwen heen had verzameld. Hij wandelde verder toen hij een helder kristal zag liggen. Hij pakte het op en keek naar de helder licht blauwe kleur. Plotseling dacht hij weer aan Sky. De steen was voor haar gemaakt, of zo leek het toch. Apatite(zie de foto), zo heette de steen. Sebastian legde de steen terug en drukte zijn handen tegen zijn slapen. “Stop over haar te denken!” gilde hij in zichzelf. Ze is een vrouw en een Angel. Ik wil weer niet zo eindigen als de andere drie keren. Drie keer was hij verliefd geworden op mensen. Alle drie hadden ze hem niet verdiend. Zeker niet hoe ze stierven. Voor Seb nog triestiger wordt ,neemt hij snel de fles whisky en begint hij te drinken. Na de flinke slok alcohol , pakt hij de steen nog mee, stopt deze in zijn zak en maakt hij weer een poort naar Hell.

De ochtend was al halverwege en Sky werd langzaam wakker. Ze rekte zich uit en sloeg het bordeauxrode dekbed van haar af. Sky wreef in haar ogen en liep langzaam haar bed uit. Ze deed de gordijnen open en keek naar de vurige hemel. Ze slikte lichtjes en maakte snel een poort naar boven. Gelukkig kwam ze deze keer uit in haar penthouse, dus liep ze naar de douche en besloot maar te gaan douchen. Het warme water, maakte de glas van haar douche-cabine beslagen. Ze genoot van het warme water over haar lichaam. Na een tijdje zette ze de douche uit en sloeg een handdoek om haarzelf heen. Ze liep naar de kast en zocht haar kleding uit voor de dag. Sky trok haar kleding aan en liep naar een dressoir om haar sokken te pakken. Daarop lag een armband die haar deed denken aan Sebastiaan. Sky schudde haar hoofd en sloot haar ogen. "Waarom hem?! Straks eindig ik weer net als eerst." Zei ze tegen haarzelf. Snel deed ze de armband om en ging liep even rond over straat. Ze besloot om maar weer terug te gaan naar Hel. Sky schudde haar hoofd en liep het kasteel weer in zodra ze weer beneden was.

[ bericht aangepast op 27 maart 2014 - 17:02 ]

---

"I don't have sweet dreams.. I have beautiful nightmares" †

Sebastian

Sebastian liep door de gangen van Hell en verveelde zich dood. Ondertussen waren er al meerdere Demons en Angels wakker maar tot Sebastians grote spijt en ergernis dacht hij maar aan één iemand. Sky. Wat was er toch dat hij van haar vond? Ze was een Angel verdomme. Ze was zo slecht als hij was. Normaal werd hij verliefd op iemand die juist zo goed en puur was maar nu niet. Sebastian lag met zichzelf in de knoop. Hij haalde de steen uit zijn zak en bekeek hem nog eens. Toen liep hij terug naar de lounge. Hopend dat hij haar daar toevallig nog zou zien. Hij was zo nieuwsgierig naar haar. Wie was ze voor ze een Angel werd? Hoe komt ze aan die naam? Sebastian werd gek van zichzelf en wandelde de lounge in en schonk zichzelf alcohol in. Snel dronk hij zijn glas leeg. Hij zuchtte diep en probeerde tot rust te komen. Seb schonk zijn glas nog eens vol en toen zette hij zich weer in dezelfde zetel als gisteren. Hij keek naar het vuur en probeerde zich te ontspannen. Na een half uur gezeten te hebben ,werd hij rusteloos. Hij zette zich recht en ijsbeerde heen en weer . “Waarom voelde hij dit?” dacht hij woedend en hij gooide met al zijn kracht die hij had zijn glas tegen de muur. Boos rende hij uit de kamer en liep hij naar de kelder. Hij had afleiding nodig.

Sky zag vele simpele demonen rondlopen. Nouja lopen, het was meer zweven wat ze deden. Alleen wij, de bewakers van Lucifer, mochten lopen en echte vormen aannemen. Ze likte langs haar lippen en liep de demonen voorbij. Ze wist dat ze jaloers waren op haar, dat voelde ze, maar ze trok er niks van aan. Eigenlijk had ze wel behoefte aan een drankje. Ondertussen spookte Sebastian nog steeds rond in haar hoofd. Sky sloot haar ogen en liep naar de lounge. Niemand die er was, behalve een gebroken glas en een wisky vlek op de muur. De plek op een zetel voelde nog warm. Sky fronste en liep hoofdschuddend naar de dranktafel en schonk wat bourbon voor haarzelf in. Ze ging zitten op haar plekje naast de open haard en kruide haar benen over elkaar. Ze nam een grote slok en keer naar het vuur. Toch ondanks de drank, bleef Sebastian in haar hoofd hangen. "ARG WAAROM!" Schreeuwde ze en vuurde een elektrische bal af. Door de bal brak een ram in duizenden stukje. Het gerinkel van brekend glas was hoorbaar in de kamer. Sky gromde en dronk haar glas leeg waarna ze hem in het vuur gooide. Ze rende de trappen af en eindigde buiten het kasteel. Sky schudde haar hoofd en fronste.

---

"I don't have sweet dreams.. I have beautiful nightmares" †

Sebastian liep de trappen terug op. Hij had net Cabe gemarteld, zodat al zijn woede zou verdwijnen en het was gelukt. Hij was al wat rustiger. Hij liep terug naar boven en liep naar buiten. Hij keek naar de verdorde struiken en bloemen en zag zijn Hellhound rondlopen. “Shi!” riep hij. Op het moment dat Seb een naam had gezocht voor zijn hond, was hij een ziel gaan halen in Japan die maar Shi bleef roepen. Shi betekende ‘dood’ in het Japans en hij vond het wel goed passen bij hem. De Hellhound zag hem en hij rende naar Sebastian. Sebastian zette zich op zijn hurken en aaide Shi. Hij kon misschien ook de andere Hellhounds beïnvloeden en ze luisterde naar hem, maar hij had alleen maar zo’n goede band met Shi, Hellhounds waren eenmaal geen dieren die zich snel lieten aaien. Hij stond terug recht en hij zette zich op een bankje en keek wat rond in de tuin. Rust eindelijk. Hij zuchte eens diep en hij voelde hoe Shi wegging. Een tijdje bleef hij zo met zijn ogen dicht totdat hij voelde dat er nog iemand in de buurt was. Hij opende zijn ogen weer en keek toen verbaasd zodra hij zag wie er stond. Sky.

Sky liep rond in de tuin en keek rond. Het was rustig en dit kon ze wel goed gebruiken. Er gingen zoveel gedachten rond in haar hoofd, dat ze er gek van werd. Er rende hier vaker wat Hellhounds rond, maar eentje die voorbij raasde herkende ze vaag. De naam 'Shi' kwam op in haar hoofd. Met haar ogen volgde ze de weg die de Hellhound aflegde. Hij stopte bij een bankje en eindigde bij een man. Sky kneep haar ogen licht samen en herkende die contouren ergens van. Ze kreeg een flash back naar de dag ervoor, in de lounge. Toen ze Sebastian tegen kwam daar. Ze schudde haar hoofd en keek beter. Het was hem toch echt! Sebastian was hier. Sky slikte en raakte met haar vingertoppen de rozenstuik aan. Ze hurkte neer en keek naar haar armband, nog een herinnering aan Sebastian. Sky beet op het randje van haar lip en sloot haar ogen. Ze voelde weer een Hellhound voorbij razen. Sky haalde diep adem en opende haar ogen. Ze keek naar de vuurrode roos voor haar. Ze glimlachte stug en stond weer op. Sky draaide om en zag Sebastian naar haar kijken..

---

"I don't have sweet dreams.. I have beautiful nightmares" †

Sebastian

“Sky”, zei Sebastian toen hij zag dat Sky naar hem keek. “Het spijt me van gisteren”, zegt Sebastian. Ik had niet zo als een dick moeten weggaan. Sky antwoord terug en Seb glimlacht zachtjes. Hij kijkt wat van haar weg en probeert zich te ontspannen maar nu hij terug bij haar is komen al zijn gemixte gevoelens terug. Sebastian zucht gefrustreerd en doet zijn handen in zijn zakken en dan voelt hij de steen. Hij haalt hem er uit en toont hem aan haar. “Op de één of andere manier doet deze steen, Apatite me denken aan jou, deze steen is zo helder als je naam”, zegt Sebastian. Hij draait hem wat rond en dan hoort hij haar iets zeggen dan hem ook verbaasd. Ze denkt ook aan hem? Op de één of andere manier fladdert er iets rond in zijn buik. Seb probeert dit gevoel onmiddellijk te verdringen. Zonder enig succes. “Waarom moet ik dit nu voelen?” denkt hij gefrustreerd. Het is al erg genoeg dat ik 3 keer verliefd ben geworden, een vierde keer moet er niet meer bij. Maar zijn verdomde gevoel denkt er anders over. Waarom was het leven niet gemakkelijk? Als je zijn staat tenminste ‘leven’ kon noemen. Hij schud zijn gedachte weg en kijkt Sky weer aan.

[ bericht aangepast op 27 maart 2014 - 19:43 ]

Ik voeg me er weer eens bij, hahaha
Bride werd altijd even vroeg wakker als elke dag. Ze vond het zonde om er heel lang in te blijven liggen, dan was heel haar dag al voorbij. Ze slofte naar haar het sanitair gedeelte en plensde wat koud water in haar gezicht. Ze borstelde daarna haar haren uit en liet ze los hangen. In haar kast zocht Bride haar rode jurkje en haar zwarte blazer. Ze kleedde zich om en bracht wat rode lipstick aan op haar lippen. Haar wimpers maakte ze ietsje voller en ze klemde een strikje in haar haar. Ze schoof in haar zwarte pumps. Bride ging naar de aarde, misschien wat flirten met iemand of iemand straffen. Ze keek wel, maar ze had geen zin om hier te blijven. Ze pakte haar tas en liep de deur uit die ze weer op slot draaide. Haar sleutel liet ze in haar tas glijden en ze liep de trappen af en opende de enorme maar prachtige deur. Bride zag ze iets verderop staan en een glimlach sierde haar gezicht. En of ze hun gedachten hoorden. Ze waren nu nog duidelijker dan anders. Bride liep met een lachje langs hun en liep door naar de poort. Op de aarde aangekomen voegde ze zich toe aan de menigte die door de winkelstraat liep. Ze liep de Bagels & Beans binnen en bij de toonbank kreeg ze een tafeltje aangewezen. Ze sloeg de menu kaart open en bestelde een latte macchiato en een Bagel. Haar ogen speurde de tent af en haar blik bleef hangen bij een aantrekkelijke jongen en zijn vriendin. Heerlijk om zulke jongens van hun stuk af te maken. De jongedame zat met haar rug naar haar toe maar hij kon haar recht aankijken. Ze gaf hem een aantrekkelijke glimlach en bleef hem van zijn stuk maken door hem aan te blijven kijken.

---

Smile, someone could be falling in love with it.

Sky merkte iets op en zag Sebastian voor haar staan. Ze glimlachte even en keek hem aan. "Het is al goed, Sebastian. Ik begrijp het best." Zei ze en keek even weg. Ze merkte dat hij wat nerveus reageerde. Sky keek naar het bandje om haar arm. Ze slikte zacht en haalde diep adem terwijl ze naar zijn blik zocht. Hij leek iets in zijn broekzak te hebben en hij haalde het eruit. Het was een prachtige helderblauwe edelsteen. "Het is schitterend! Het flatteert me dat het je doet denken aan mij. Eerlijk moet ik toegeven dat ik ook iets heb wat me aan jou doet denken." Zei ze en haalde haar pols iets op om hem de armband te laten zien. Sky haalde diep adem en kreeg een vreemd gevoel. Ze had ooit wel een paar jongens leuk gevonden, maar die bedrogen haar altijd. Sky had nooit echt iets serieus gevoeld, dus dit voelde zo raar en nieuw voor haar. Ze voelde het als een ongemakkelijk iets. Wat nou als hij dit gevoel niet had, dan was ze nu de sjaak. Hoorde dit in haar leven? Of kwam het er nu pas bij? Sky wist het niet en keek Sebastian aan.

---

"I don't have sweet dreams.. I have beautiful nightmares" †