• SPEELTOPIC

    De titel zegt het eigenlijk al een beetje. Dit verhaal speelt zich af in die diepste gronden in het kasteel van Satan/ Lucifer. Jij bent als een van de 10 mensen uitgekozen om hem te vergezellen als een van zijn "Angels". Als Angel haal de mensen naar beneden, die in de hell horen, zodra ze dood zijn. Als Angel heb je veel vrijheid en kan je soms je eigen leven opbouwen voor een tijdje als je op aarde bent. Er zijn altijd 3 dagen waarbij je weer naar beneden moet om je krachten op pijl te houden. Elke Angel (vrouwen) of Demon (mannen) heeft zijn eigen unieke kracht om de zielen mee te nemen naar de plek waar ze horen.

    Rollen:
    Vrouw van Satan: Nemesis Sarris|| 500 jr || maybetonight
    Angels (Vrouwen): 1 OVER!
    - Sky Rosalie Crowley || 943 jr. || MissVendetta
    - Gereserveerd voor LyraPhoenix
    - Rose Katherine Lightwood || 1241 jr. || MissVendetta
    - Lauren Zinovjev || 70 jr. || Daughters
    -

    Satan/ Lucifer: Lucifer/ Luc || unknown || BlackDesire
    Demons (Mannen): 1 OVER!
    - Sebastian/ Seb || 1000 jr ||MarkOfCain
    - Vetis Lifeless || 100 jr. || LyraPhoenix
    - Alex Carson || 300 jr. || XLaheyX
    - Hades || 3599 jr. || MarkOfCain
    -



    -Alleen ik (Dangerx) mag topics aanmaken!
    -Geen gescheld of gepest! Na 2 waarschuwingen word je eruit gezet!
    -Minimaal 200 woorden per stukje.
    -Er moet minimaal 1 post tussen zitten voordat je weer een post plaats!
    -Rollen uitgebreid inleveren en laten nakijken! GEEN PERFECTE MENSEN!
    -Beheers alleen je eigen rol en niet dat van iemand anders! Jij hebt je eigen rol en daar bemoei je je ook mee!
    -Problemen of vragen? Stuur een pb en leg het graag allemaal uit


    - Rollentopic
    - Praattopic

    [ bericht aangepast op 23 april 2014 - 22:16 ]


    "I don't have sweet dreams.. I have beautiful nightmares" †

    [haha maar wel een schattige watje xD]


    "I don't have sweet dreams.. I have beautiful nightmares" †



    Grace.

    Ze was lichtelijk geshockt door de felheid van Nemesis. Ook al had ze het goed bedoeld, ze voelde ergens diep in haar aderen de woede verspreiden. Wat bedoelde ze nou weer met hielenlikster. Ze had nog nooit, lichamelijk contact gehad met Luc. Behalve misschien een knuffel ofzo, maar niks in de wooorden van het overpakken van wat Nemesis zou moeten doen. Nee, zo was Grace niet. Grace was een erg oprecht en Loyaal persoon en zou nooit de liefde van een ander afpakken. Zo was ze niet ingesteld en dat zou ze ook nooit worden. Aan haar ogen was het te zien, ze stond op uit elkaar barsten van woede. Ondanks haar leeftijd, had sommige woedepunten het wel eens bereikt dat ze toch haar ogen niet onder controle kon houden. Haar ogen waren half zwart aan het kleuren en na een tijdje helemaal. "Hoe durf je zoiets te zeggen, ik doe helemaal niks met jouw man. Behalve aardig zijn en doen wat er gevraagd word. Jij zou eens wat beter op moeten passen en niet het bed delen met je slachtoffer zodat Lucifer boos op je word omdat je - je als een slet gedraagd die niet genoeg aandacht krijgt van haar man!" De woorden galmde door in de gangen. " Ze zeggen dat je van fouten leert, maar jij leert niet van je fouten, jij maakt ze alleen maar erger! Ik heb de fout gemaakt mijn rug toe te keren aan mijn man, en kijk wat er is gebeurd! ik ben dood. En niemand zegt zomaar dat ik een ander zijn man afpak als ik niet eens behoefte heb aan mannelijk gezelschap in de term van liefde of wat dan ook." Haar stem was de hoogte in gegaan, sprak met autoriteit en wat kil. Niemand stampte haar ongezegd de grond in zonder haar goedkeuring. Ze had een gedeelte van haar kalmte weer terug gevonden en haar ogen werden weer violet. Al waren ze nog steeds erg fel en stonden ze boos. Nemesis stapte weg en ze keek rustig naar Lucifer, haar ogen haakte naar hem terwijl hij daar zo op de grond zat. Hij was boos, dat wel. Ze negeerde zijn woorden dat ze weg moest gaan , en ging juist naar hem toe, op haar knieën ging ze voor hem zitten. "Je weet dat ik je niet als een zwakkeling zie om dit incident met je vrouw, Lucifer. Zulke dingen gebeuren nou eenmaal en je moet er mee leren leven. En denk maar niet dat je kunt commanderen, want ik ga niet weg. Ik geef om je, ook al lijk je dat niet altijd in te zien met die en je ondraagbare woede die je soms mee draagt. " Ze stond op en stak haar hand naar hem uit, hem duidelijk makende dat ze er voor hem was en niks tegen andere zou zeggen over de huilende vertoning die ze van hem gezien heeft. Zo was ze niet, ze zou haar geheimen en die van andere bewaren en niemand zou ze te weten komen. Haar blonde, bijna witte haren hingen wat naar voren en ze keek hem vriendelijk aan. "Raap jezelf samen, Lucifer."

    // zo, Grace heeft weer even advies gegeven en voor de eerste keer wat boos geworden ^^ en Luci ( yeahh xd nickname) is wel schattig zo xdd


    Yeah, and people in hell want Slurpees.

    (Aw daar gaat luc zijn reputatie (; )

    [ Hahah hij wordt nu al gepresenteerd als schattig watje xD ]


    "I don't have sweet dreams.. I have beautiful nightmares" †

    Sebastian



    Zodra hij haar begon te kussen vlamde de passie door zijn aderen. Sebastian had al snel zijn 2de hand ook rond haar middel geslagen en drukte zich tegen haar aan. Passioneel kuste ze elkaar. Alles verdween en het enigste wat hij nog zag en voelde was Sky. Zijn Sky. Zo kusten ze elkaar een paar minuten toen ze allebei de kus afbraken. Glimlachend keek hij haar aan. “Dat wilde ik al zolang doen”, hoorde hij haar zeggen. Een grijns kwam op zijn lippen en hij zei: “Ik ook.” Dan buigt ze zich nog iets dichter naar hem tot ze elkaars neuzen aanraken. Plots voelde hij haar handen rond zijn nek. Seb glimlachte en zei met een lichte grom: “Je maakt me gek.” Dan kuste hij nog eens vlug haar mond. “Vanaf nu ben je van mij”, zegt hij verder. Dan verschuift hij zijn één hand weer naar haar wang. Seb wreef een plukje haar weg en vroeg: “Hoe komt het dat ik jou heb verdient?” Seb was iemand die dacht dat hij geen liefde meer verdiende na de vorige 3 keren. "Je bent prachtig, je hebt een geweldig karakter en je bent super in kussen”, fluistert hij. Vol bewondering kijkt hij haar aan.

    Bride zag het meisje verdwijnen en ze liep langzaam naar hun tafel. Ze nam haar plek in en glimlachte naar de jongen. Zijn gedachtes bevielen haar 'dag cutie' ze gaf hem een sensuele blik maar ze zag het gezicht van de jongen veranderen. Ook zijn gedachten veranderde en zijn gezicht betrok. 'Ik heb geen interesse en ik heb een vriendin'. Haar gezicht werd donkerder en ze wilde hem zo graag straffen maar deels bewonderde ze hem dat hij zo trouw bleef. Ze stond op en liep naar haar eigen tafel. Ze at haar Bagel eindronde haar koffie op. Ze legde geld op het schoteltje en Bride liep met een hooghartig gezicht het cafeetje uit. Gepikeerd keek ze naar de zoenende stelletjes en heel haar bui sloeg om. Met een nors gezicht verdween ze door de poort en even later zag ze die twee weer. Boos stampte ze naar binnen. Vastberaden om die twee te verklikken. Hoe wist ze nog niet maar ze zou het zeker weten doen. Sebastian en Sky wie had dat gedacht, Lucifer zou verrast zijn. Ze liep verder en Bride kwam Nemesis tegen, haar woedende gedachten vulde haar hoofd en wijselijk hield ze haar mond. Ze draaide ook meteen om, via Nemesis's gedachte wist ze dat Lucifer met Grace was. Ze liep terug naar haar kamer, als Lucifer alleen was zou ze hem wel inlichten. Ze dit deed uit wraak, hoe egoïstisch eigenlijk maar wat maakte Bride dat uit.


    aii Bride toch


    Smile, someone could be falling in love with it.

    Sky Rosalie Crowley


    Sky glimlachte en keek Sebastian aan. Hij was vanaf nu haar Sebastian. Ze glimlachte en voelde zijn lippen vlug op die van haar. Ze kon niet stoppen met glimlachen en voelde haar lippen nog tintelen van zijn kus. Sky voelde hoe de passie door haar lichaam stroomde. Het maakte haar alleen maar krachtiger voelen dan normaal. "Jij maakte me al gek vanaf het begin." Zei ze met een lichte blos op haar wangen en keek hem in zijn ogen aan. "Na al die tijd verdien je iemand goed. Misschien daarom dat je mij nu hebt, maar zelf ben je de allerliefste met een geweldig karakter waar iedereen van kan houden! Ik zal misschien niet de enige zijn die van je zal houden, maar niemand zal zo van je houden als ik dat doe." Zei ze en keek hem lief aan. Ze genoot van zijn aanrakingen en zijn kussen. Het maakte haar een totaal andere Angel. "Jou kussen zijn de lekkerste en de zoetste." Antwoordde ze zacht en bloosde hevig. Ze was zo blij dat Sebastian nu bij haar hoorde. Sky glimlachte en bekeek zijn prachtige blauwe ogen. Ze voelde hor hevig haar hart klopte en sloeg haar armen om z'n nek. Het voelde fijn om zo dicht bij hem te zijn! Het liet haar de wereld even vergeten.


    "I don't have sweet dreams.. I have beautiful nightmares" †

    Sebastian



    Sebastian was verbaasd hoe Sky ook zo veel van hem hield. Het liet zijn hoofd tollen. Hij wou dit moment eeuwig laten duren maar wist dat dit onmogelijk was. Hij hield van haar, zeker weten. Nog nooit was hij zo hard en plots verliefd geworden. Maar wat zou Lucifer hier over zeggen? Sebastian wist dat hij het antwoord nog niet wou weten en zei: “Sluit je ogen.” Na wat twijfel deed Sky wat hij vroeg en hij maakte een poort en liet haar er door wandelen. Ze kwamen uit bij een Nomadisch strand. Sebastian hield van dit strookje strand omdat het er zo rustig was. Hier kwamen weinig toeristen, soms was er zelfs niemand en hier konden ze in al rust genieten. “Open je ogen maar”, zei hij. Hij pakte haar hand vast en begon met haar te wandelen. “Ik kom hier altijd als ik wat rust wil of als ik naar de natuur wil kijken”, zegt Seb. Hij stopt even met wandelen en sluit zijn ogen en snuift de zoute geur in. Hij had al heel zijn leven van stranden gehouden. Het was een constante in zijn leven en nu hoopte hij dat Sky hetzelfde zou worden. Met heel zijn hart.

    Seb is ook een softie hoor =)



    Nemesis Sarris


    Ze hoorde de stem van Grace door de gang galmen toen ze weg stormde. "Hoe durf je zoiets te zeggen, ik doe helemaal niks met jouw man. Behalve aardig zijn en doen wat er gevraagd word. Jij zou eens wat beter op moeten passen en niet het bed delen met je slachtoffer zodat Lucifer boos op je word omdat je - je als een slet gedraagd die niet genoeg aandacht krijgt van haar man!" Nemesis voelde de woede weer opvlammen en ze moest zich inhouden om zich niet om te draaien en Grace op haar bek te slaan. " Ze zeggen dat je van fouten leert, maar jij leert niet van je fouten, jij maakt ze alleen maar erger! Ik heb de fout gemaakt mijn rug toe te keren aan mijn man, en kijk wat er is gebeurd! ik ben dood. En niemand zegt zomaar dat ik een ander zijn man afpak als ik niet eens behoefte heb aan mannelijk gezelschap in de term van liefde of wat dan ook." Het volgende wat Grace zei deed alleen maar een harde kille lach bij Nemesis naar boven borrelen en ze rolde met haar ogen. " En kijk wat er is geburd! ik ben dood." imiteerde ze Grace met een pieperig stemmetje. Ze stampte woeded door, ze hoefde niet te horen wat Grace allemaal tegen haar Lucifer zei. Want ze wist, dat als ze dat zou horen dat Grace er geweest was. En daar zou ze later misschien wel spijt van krijgen, vooral omdat Grace en Luc het blijkaar enorm goed met elkaar konden vinden. En Grace was niet de beroerdste, maar zeker ook niet haar beste vriendin.
    Nemesis zag het gedachtelezende meisje aankomen, maar het meisje, waarvan ze de naam momenteel even kwijt was, draaide zich gelijk weer om. Alsof ze haar uit de weg ging. Wat waarschijnlijk ook zo was, en dat betekende dat ze haar gedachte had gelezen! ook dat flakkerde de woede van Nemesis weer aan. Ze sloeg met haar vuist tegen de muur en de pijn voelde ze niet eens. Ze vloog door het kasteel, naar de poorten waardoor ze verdween. Toen ze eenmaal in het vlammende landschap stond schreeuwde ze het uit. De tranen stroomden over haar wangen. Waarom kon het nooit eens goed gaan tussen haar en Luc. Was het dan zo fout geweest wat ze had gedaan? Ze bedoelde het niet zo, de gehele avond had ze alleen maar kotsneigingen gehad. Maar toch had ze het door gehad.. Dat was misschien ook fout geweest, maar dat wat Luc gezegd en gedaan had was ook niet goed te praten. Ze wist dat hij geweld vaak niet schuwde, zij zelf ook niet, maar hij was te ver gegaan. En zij misschien ook.
    Ze trok dieper het land, de hell, in. Maar toen haar woede steeds meer wegebde voelde ze ook vermoeidheid en verdriet toeslaan. Ze zocht een rustig plek op, wat hier niet moeilijk was, en zonk neer tegen een zwartgeblakerde boom. Hij was verwoest, net als het landschap en net als haar.


    And if we only die once... I wanna die with you ~ One Republic

    Sky Rosalie Crowley


    Hij maakte haar hartslag zo erg versnellen dat het bijna zeer deed. Ze hoorde wat hij zei en ba enige twijfel vertrouwde ze erop. Ze glimlachte en sloot haar ogen. Ze voelde dat Sebastian haar begeleidde. De structuur van de lucht veranderde en ze glimlachte. Het rook heerlijk en ze glimlachte. Uiteindelijk mocht ze haar ogen open doen. Sky keek naar de prachtige omgeving. Het was hier schitterend! Ze keek haar ogen uit en ze glimlachte breed. "Het is hier geweldig!" Zei ze en keek Sebastian aan. Ze snoof de heerlijke geur op en genoot ervan. Het was zo rustgevend en stil hier. Ze liep met Sebastian mee en ze keek om haar heen. Het was een geweldig uitje! Sky genoot hier heel erg van. Een glimlach bleef getoverd op haar gezicht. Ze pakte Sebastian z'n hand en drukte een lieve kus op z'n wang. "Bedant hiervoor! Het is echt geweldig hier!" Zei en keek hem met een brede grijns aan. Dit had ze nog nooit met iemad gedaan. Een mooi moment alleen met z'n twee en niemand die hun kon storen. Sky wist zeker dat ze dit moment nooit zou vergeten. Ze hoopte dat hij dit ook nooit zou vergeten. Zo'n mooi uitzicht en omgeving. Dat allemaal voor hun twee.


    "I don't have sweet dreams.. I have beautiful nightmares" †

    Sebastian



    Hij draaide zich naar haar om en zag hoe een grote glimlach zich sierde rond haar gezicht. Het maakte haar nog mooier dan ze al was. “Bedankt hiervoor, het is geweldig hier!” zegt Sky. Hij voelde zich op het moment vrij en hij wist dat zij zich ook zo voelde. Hij boog zich naar haar oor en fluisterde: “Geen dank, ik wou het je tonen.” Dan begint Seb naar het water te wandelen. Zij aan zij wandelen ze in stilte . Woorden zijn op het moment overbodig. Dan draait Seb zich naar haar om en grijnst en zegt hij: “Dit moment bestaat alleen tussen jij en mij.” Dan buigt hij zich naar voren en kust hij haar nog eens. Ze kust terug maar deze keer blijft de omgeving hem wel bij. Het maakt de kus nog completer, nog geweldiger. Na een paar minuten stopt hij en zegt hij : “We zullen terug moeten, zeker.” Hij heeft er geen zin in maar ze moeten het toch aan Lucifer gaan zeggen. “Je weet hoe Lucifer is als we hem het niet snel vertellen”, antwoord Seb. “Soms is hij echt nog een baby”, murmelt Sebastian. Hij krijgt een speelse tik terug van Sky. Hij wist dat hij dit niet mocht zeggen maar hij kon soms zo melodramatisch zijn en iets zei hem dat hij als engel nog erger was. “Blij dat ik hem toen niet ontmoet heb”, dacht Seb. Normaal dacht Sebastian niet terug aan zijn bestaan als engel. Hij vond dat het voor hem een gesloten hoofdstuk was. Hij was een engel, hij geloofde na een tijd niet meer in God en hij ging naar Lucifer. Einde verhaal. Maar op dit moment was hij nog meer blij dat hij deze keuze had gemaakt zodat hij Sky tegenkwam. Hij glimlachte naar haar en zei toen: “Het is tijd om terug te gaan.”


    lucifer



    Ondanks dat hij woest was op Nemesis werd hij dit ook langzamerhand op Grace, hoe durfde ze zo tegen zijn vrouw te keer te gaan. Oké wat Nemesis had gezegd was misschien niet helemaal slim maar toch, niemand kafte zijn vrouw zo uit behalve hij. Nemesis stond nog steeds hoger dan Grace. Het was het zelfde als een van zijn angels of demonen zo tegen hem zouden spreken. Ze hoorde gestraft te worden en dat was ook het gene wat Grace zou krijgen. Misschien niet nu, maar ooit zou ze spijt krijgen dat ze zo tegen Nemesis had gepraat. Hij werd echte nog bozer zodra hij merkte dat Grace niet naar haar luisterde en niet weg ging zoals hij haar gevraagd of eerlijk gezegd gecommenteerd had. "Je weet dat ik je niet als een zwakkeling zie om dit incident met je vrouw, Lucifer. Zulke dingen gebeuren nou eenmaal en je moet er mee leren leven. En denk maar niet dat je kunt commanderen, want ik ga niet weg. Ik geef om je, ook al lijk je dat niet altijd in te zien met die en je ondraagbare woede die je soms mee draagt. " Zijn blik werd killer bij de woorden dat hij niet zou kunnen commanderen. Nu zat ze toch echt heel erg fout. Hij bleef zittend op de grond naar haar hand kijken. Zij was niet de persoon die hem ook maar een hand hoorde aan te bieden dat was Nemesis. Die vriendelijke blik alleen al was te veel. Dus stak hij zijn hand uit om die van haar te pakken. Echter voor hij haar huid aanraakte stak hij zijn eigen hand met zijn gave in brand. Een kleine sadistische grijns verscheen rond zijn lippen. Hij greep haar hand vast en stond op. "Vertel mij niet dat ik niet kan commanderen, dit is mijn kasteel, mijn hel! en jij bent nog altijd een van mijn Angels!" Riep hij uit. Hij bracht het vuur langzaam bij haar omhoog maar dit gebeurde echter ook bij hem. Hij voelde het vuur pijnlijk naar zijn pols gleed. Zijn handen waren er aan gewend en werden niet eens meer rood laat staan verbrand, Maar de rest van zijn lichaam. "Of je verdwijnt vrijwillig uit mijn ogen of ik zorg er voor dat je verdwijnt!" Dreigde hij. Lucifer had wel eerder een demon vermoord en hij was weer terug gekomen dus dat zou ook wel met deze Angel gebeuren. Hij had het echte nog nooit echt gedaan.

    (Sorry maar lucifer heeft een slecht humeur)

    Sky Rosalie Crowley


    Sky grinnikte toen ze samen het water in liepen. Het voelde koud, maar het was heerlijk met dit weer. Ze glimlachte bog steed en keek Sebastian aan. Ze wilde nog lang niet weg, maar wist dat het eraan zat te komen. Vroeg of laat moestenze het Lucifer toch gaan vertellen en dat ging niet altijd even soepel. Sky was een van de eerste engelen geweest die naar beneden viel. Na haar dood had ze al zwarte vleugels. God merkte dat ze anders was en stuurde haar naar beneden. Sinds die tijd is ze hier gebleven. Zij was een van de eerste die beneden was. Sky herinnert niet veel meer van boven, alleen dat het een nare ervaring was. Ze keek Sebastian aan toen hij zei dat ze weer terug moesten. "Ik wil nog niet terug!" Zei ze en trok een verdrietig gezicht. Het was zo mooi hier. Ze voelde daarna zachtjes de lippen van Sebastian op die van haar. Alles bij elkaar maakte de kus zo perfect! Toen ze allebei terugtrokken, wist Sky dat het tijd was om terug te gaan. Ze beet op haar lip en keek in de prachtige ogen van Sebastian. "Laten we dan maar gaan. Luc zal vast wel willen weten wat er gaande is."


    "I don't have sweet dreams.. I have beautiful nightmares" †

    Bride
    Bride verveelde zich kapot, ze had nu al twee keer van outfit verwisseld en nog steeds was ze er niet tevreden mee. Als laatste trok ze maar een lange zwarte rok aan met een crop top. Ze schoot i'm haar sleehakken en klipte haar haar vast met wat speldjes. Ze werkte haar make up nog bij en uiteindelijk besloot ze dat ze Grace en Lucifer maar wel ging storen. Ze liep met een sluw lachje door de gang en stopte bij de kamer waar Nemesis uitgelopen was. Ze hoorde ook zijn stem en hun gedachtes vormde zich in haar hoofd. Ze sloot ze met enige moeite buiten en Bride klopte op de deur. Ze opende die ietsje later en leunde tegen de deurpost 'sorry dat ik jullie stoor' ze keek Lucifer ontschuldig aan 'maar ik moet echt iets dringends vertellen, over twee Angels hier'. Ze beet op haar lip en keek naar zijn hand waarmee hij Grace vast had. Haar gezicht betrok een beetje, dat moest zeer doen. 'Later kunt u vast met Grace verder, dit is best dringend. En het is niet zo'n goed nieuws'. Ze had medelijden met Grace. De sfeer was gespannen en Bride plukte zenuwachtig aan haar zwierige rok.


    Smile, someone could be falling in love with it.

    Sebastian



    “Laten we dan maar gaan, Luc zal willen weten wat er aan de hand is”, zegt Sky. Ik knik en open een poort. Samen lopen we er door en we komen in de tuin uit. “Dit zal gezellig worden”, zei Sebastian. Hij zuchtte diep en ze wandelden naar binnen. Daar begonnen ze te zoeken naar waar Lucifer kon zijn. Tot dat ze hem hoorde roepen: "Vertel mij niet dat ik niet kan commanderen, dit is mijn kasteel, mijn hel! en jij bent nog altijd een van mijn Angels!” “O fijn, hij is al pist, schrap mijn lijn van daarjuist dit wordt geweldig!” zegt Sebastian en hij knijpt vlug in Sky haar hand voor hij die loslaat. Ze wandelen snel verder naar waar Lucifer zijn geroep vandaan kwam: “Of je verdwijnt vrijwillig uit mijn ogen of ik zorg er voor dat je verdwijnt!" Ze komen aan bij de deur en dan vraagt Sebastian: “Klaar?” Zonder op Sky’s antwoord te wachten loopt Seb naar binnen. Daar ziet hij ook Bride staan, de Angel die hij gisteren nog van een Hellhound hat gered. “'Later kunt u vast met Grace verder, dit is best dringend. En het is niet zo'n goed nieuws”, hoort hij haar zeggen. “Welk slecht nieuws Bride”, zegt Seb dreigend, “moet ik je er aan herinneren dat ik je gisteren heb gered, want als ik er niet was, was je een Hellhound speeltje te worden. “ Seb wist gewoon dat die bitch over hun bezig was. Toen draaide Seb zich naar Lucifer om (al proberend de woede uit zijn gezicht te krijgen) en zei: “Lucifer, het spijt me dat we storen maar we moeten je spreken.”

    [ bericht aangepast op 29 maart 2014 - 13:44 ]