RPG - Het Epische Verhaal 6 - Speeltopics

De wereld was een zooitje en hoewel Morgan dat probeerde op te lossen, was iedereen eigenlijk alleen maar bezig elkaar uit te moorden en opnieuw de macht te grijpen.

De tijd wordt weer teruggedraaid en iedereen wordt opnieuw wakker. Dit keer bevinden ze zich echter niet meer op Zweinstein. Ze worden wakker in een doodnormaal gezin, waarvan de ouders denken dat het hun eigen kinderen zijn.

Het blijkt zelfs dat ze hun toverkracht zijn kwijtgeraakt en als normale tieners naar school moeten.

Meer uitleg en het inschrijftopic vind je hier
Speeltopic 1, 2, 3, 4, 5
Overlegtopic 1
Rollenstory

Personages

[ bericht aangepast op 8 april 2014 - 23:02 ]

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

'Dan moeten we ons gewoon niet zo verdacht gedragen. Mijn ouders waren Dreuzels, we leven nota bene al weken als Dreuzel.'

~ ~

Het licht op zijn gezicht voelde prettig aan, ook al was het nog niet zo warm buiten. Ze liepen het laantje uit en kwamen vanzelf al wat meer mensen tegen. Li vroeg zich af of ze zouden weten wie ze waren, al vielen ze niet eens zo erg op tussen al die anderen.
Li zag een klein cafeetje, maar vond dat geen goede plek om werk te zoeken. Daar kwamen veel te veel mensen. Een bezoeker zou hen gemakkelijk kunnen herkennen, maar ze zouden wel kunnen vragen waar de bibliotheek was.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Ignatius werd wakker van het gerinkel van zijn telefoon en nam hem op.
'Met wie spreek ik?'

'Met mij,' antwoordde Aenea ongeduldig. 'Ik - je moet even langskomen.'

Every villain is a hero in his own mind.

'Waarom moet ik langskomen op mijn vrije ochtend?' Ignatius trok zijn wenkbrauw op, ookal kon Aenea dat niet zien.

'Omdat ik zin heb in een wip, nou goed?' reageerde ze met rollende ogen. 'Ik moet je wat laten zien.'

Every villain is a hero in his own mind.

Ignatius grinnikte bij de gedachte, dat werd vast spectaculair.
'Goed, goed, ik kom eraan.'

'Waarom bel je hem?' klonk het verongelijkt uit Sykes mond.
'Omdat wij de grootste ex-tovenaars zijn die er nog zijn,' mompelde ze. 'Met zijn drieën kunnen we de anderen misschien terugvinden.'
Sykes snoof en Aenea hield maar voor zich dat ze op dit moment meer voor Ignatius voelde - het dode exemplaar dan - dan voor haar man.

Every villain is a hero in his own mind.

Ignatius vond zijn weg naar het huis van Aenea's dreuzels, en klopte hard op de deur.

[ bericht aangepast op 24 maart 2014 - 14:55 ]

Sykes trok zijn wenkbrauwen toen Aenea letterlijk naar beneden rende, de deur opende en Ignatius nog net niet om de hals vloog.
‘Kijk.’ Ze duwde hem de brief van Van in handen.

Every villain is a hero in his own mind.

Ignatius liet zijn ogen over de brief glijden en knikte af en toe, trok zijn wenkbrauw op.
'Interessant,' zei hij toen.
'Wie is die Van?'

Moon en Li gingen het tweedehands winkeltje binnen, waar ze al een paar keer waren geweest omdat ze er goedkoop spullen konden aanschaffen. Ze liep naar het boekenrek en liet haar vingers over de kaften glijden, totdat ze een titel kwam die haar aandacht trok.

Every villain is a hero in his own mind.

‘Hij was mee op kamp,’ antwoordde Aenea. ‘Hij is dood gegaan vlak na het busongeluk.’

Every villain is a hero in his own mind.

'Heel interessant,' zei Ignatius.
'Maar waarvoor had je mij nodig? Naar mijn weten kan je zelf ook al héél goed lezen, lieverd.'

Li liep langs wat vakken met handboeken. Boeken over computers, magnetrons, wiskundeboeken, kalenders, puzzelwoordenboeken... Hij merkte wel dat al die letters hem nog steeds wat hoofdpijn bezorgden en hij wist dat de theorie in al die boeken dat al helemaal zou veroorzaken.
Hij liep naar Moon, die een boek bekeek. Het zag er haveloos uit, maar daar had hij nooit problemen mee gehad. De ouders van Noha hadden ook nooit veel geld gehad.
'Wat is het?' vroeg hij, hoewel hij direct daarna begreep dat dat eend omme vraag was en voegde er aan toe: 'Waar gaat het over?'

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Emmy en Claire liepen samen naar het avondmaal in de Grote Zaal. Claire had geen zin om bij Gaara te zitten en ging zo ver mogelijk uit zijn buurt zitten.
'Kom je?' Claire keek haar vragend aan.
'Ja, ik kom zo,' zei Emmy. 'Ik moet even iets doen.' Ze liep naar het einde van de tafel en ging tegenover Gaara zitten. Ze trok haar toverstok tevoorschijn en hield die even dreigend voor zijn neus voor ze hem weer wegstopte. 'Ik wil niet dat je mijn zus nog eens kwetst. Zeker als je geen problemen wilt met Sneep, raad ik je dat af. Hij ziet zijn dochter niet graag ongelukkig.'

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?