RPG - Het Epische Verhaal 6 - Speeltopics

De wereld was een zooitje en hoewel Morgan dat probeerde op te lossen, was iedereen eigenlijk alleen maar bezig elkaar uit te moorden en opnieuw de macht te grijpen.

De tijd wordt weer teruggedraaid en iedereen wordt opnieuw wakker. Dit keer bevinden ze zich echter niet meer op Zweinstein. Ze worden wakker in een doodnormaal gezin, waarvan de ouders denken dat het hun eigen kinderen zijn.

Het blijkt zelfs dat ze hun toverkracht zijn kwijtgeraakt en als normale tieners naar school moeten.

Meer uitleg en het inschrijftopic vind je hier
Speeltopic 1, 2, 3, 4, 5
Overlegtopic 1
Rollenstory

Personages

[ bericht aangepast op 8 april 2014 - 23:02 ]

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

-

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

Hij bloosde lichtjes en keek weer naar de grond, al liet hij haar niet meteen los.
'Datar ben ik blij om.'
Li wilde haar dolgraag nog eens zoenen, maar dat leek hem toch geen goed idee. Hij moest eerst maar eens gaan eten, want zijn maag rommelde en straks hiel hij nog om.
Toch kon hij zijn ogen tijdens het eten niet van haar afhouden. Ze hanteerde het mes en sneed het brood in stukken.
Er maalden zo veel gedachten door zijn hoofd, maar hij wist niet welke hij moest uitspreken. Daarom zweeg hij, maar keerde niet in zichzelf en glimlachte toen Moon hem een stuk brood aanreikte.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Moon besefte dat ze het wel fijn vond dat ze samen waren. Ze waren constant in het gezelschap van anderen geweest, van verwarde mensen die ze nauwelijks kende. Zo samen stokbrood eten had iets vertrouwds en heel even had het gevoel dat ze zich gelukkig voelde.

Every villain is a hero in his own mind.

Toen ze hadden gegeten en afgeruimd, sloeg de verveling weer toe.
'Ik had misschien beter een krant kunnen kopen,' mompelde Li nadat hij het laatste bord terug in de kast had gezet.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

'Misschien kunnen we een boek kopen bij een tweedehands winkel,' stelde Moon voor. Daar waren ze langer zoet mee dan met de krant, die hen ook niet echt opbeurend nieuws gaf.

Every villain is a hero in his own mind.

Li knikte, maar een krant zou hen kunnen vertellen waar ze konden solliciteren en bevatte advertenties, maar met een boek zouden ze inderdaad langer zoet zijn.
'We kunnen vanmiddag wel gaan,' opperde hij.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

'Fijn.' Dat betekende dat ze voor vandaag in ieder geval iets in het verschiet hadden. Iets om naar uit te kijken.

Every villain is a hero in his own mind.

Aenea had bijna het hele verhaal gelezen dat op internet stond. Het was een verwarrend verhaal en soms stonden er halve waarheden in, maar het was vreselijk vreemd haar eigen geschiedenis te lezen, al was het wel vermakelijk om in de gedachten van haar vroegere schoolgenootjes te kunnen kijken.
Ze keek op van het scherm toen er iets tegen het raam tikte.
‘Krijg nou wat,’ mompelde Sykes, die naast haar zat. ‘Het is een uil.’
Aenea liep naar het raam, opende hem en verwelkomde de vogel, terwijl ze de brief losmaakte. Ze rolde hem open en keek verwonderd naar de afzender. Van.
‘Wie is dat?’ vroeg Sykes fronzend, die over haar schouder meekeek.
‘Iemand die dood is.’
Ze negeerde zijn verdere vragen en las eerst de brief door. Haar wenkbrauwen schoten verbaasd omhoog.
‘Dus ze zijn helemaal niet dood,’ concludeerde ze met een grijns om haar lippen nadat ze alles gelezen had.

En toen moest ik koken en eten.

Every villain is a hero in his own mind.

[Maak het maar gauw af dan ^^]


Niet veel later trokken ze hun jas aan en verlieten het huisje. Ze hadden geen idee waar ze een boekwinkel konden vinden, maar Li vond een wandeling ook prettig.
Hij pakte aarzelend haar hand toen ze de hoek om liepen.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Viktor pakte soepkommen van een plank en schepte de stoofpot erin, waarna hij ieder een soepkom en een lepel gaf.
'Eet smakelijk.'

Damien keek hem dankbaar aan, want hij zorgde er nu al een paar weken voor dat hij te eten kreeg en dat terwijl ze elkaar nauwelijks kenden. Het leek er echter op dat er meer waren die in dezelfde situatie zaten, want ze hadden zelfs het een en ander op Viktors niet-magische radio gehoord.
'Misschien moeten we eens naar dat dorpje gaan waar ze al die mensen in quarantaine hebben gestopt,' opperde hij nadat hij ontdekt had dat zijn eten nog te heet was om er direct van te eten.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

'Het is misschien een goed idee om daar te beginnen, daar heeft u gelijk in.' zei Viktor en hij glimlachte vriendelijk.

‘Zullen we dan ook niet in quarantaine worden gestopt?’ vroeg Sloane zich hardop af. ‘Ze vinden vast dat wij ook wat mankeren.’

Every villain is a hero in his own mind.

‘Maar we hebben ook geen flauw idee waar ze wel zijn,’ zuchtte Aenea. Haar hart bonkte opgewonden.
Ignatius was niet dood! Ze greep haar telefoon en zocht de andere Ignatius op. Zij drieën hadden het langste geleefd en konden waarschijnlijk het meeste voor elkaar krijgen.
Ze drukte op het groene telefoontje en hield het toestel aan haar oor, Sykes’ vragende blik negerend. Hij wist waarschijnlijk niet eens dat ze nummers hadden uitgewisseld, in geval van nood.
Zoals nu.

Every villain is a hero in his own mind.

Moon wreef met haar duim over de rug van Li’s hand terwijl ze over het trottoir liepen. Een voorzichtig zonnetje wist zijn stralen langs de gaten in het wolkendek te krijgen en dat toverde een glimlach op haar gezicht. Het voelde weer een beetje als vanouds en dat deed haar goed.

Every villain is a hero in his own mind.