RPG - Het Epische Verhaal 6 - Speeltopics

De wereld was een zooitje en hoewel Morgan dat probeerde op te lossen, was iedereen eigenlijk alleen maar bezig elkaar uit te moorden en opnieuw de macht te grijpen.

De tijd wordt weer teruggedraaid en iedereen wordt opnieuw wakker. Dit keer bevinden ze zich echter niet meer op Zweinstein. Ze worden wakker in een doodnormaal gezin, waarvan de ouders denken dat het hun eigen kinderen zijn.

Het blijkt zelfs dat ze hun toverkracht zijn kwijtgeraakt en als normale tieners naar school moeten.

Meer uitleg en het inschrijftopic vind je hier
Speeltopic 1, 2, 3, 4, 5
Overlegtopic 1
Rollenstory

Personages

[ bericht aangepast op 8 april 2014 - 23:02 ]

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

‘De ketting?’ Aenea had graag haar bibliotheek geraadpleegd om te zien wat ze te weten kon komen over de ketting, maar haar paleis was ver, ver weg. ‘Ben je iets te weten gekomen?’

*
‘Nou, ik wil graag weer terug naar huis,’ zei ze. ‘Naar IJsland.’
Wilde ze echt terug? Was ze niet veel beter af zonder Syn en Ablaze?
Natuurlijk wel, maar ze kon Viktor daar niet achterlaten. Bovendien had ze de stille hoop dat Asthildur daar ook nog ergens was.

*
Sloane knikte en met zijn drieën verlieten ze het huisje, zodat alleen Zet achterbleef.

*
Sykes beende door de stad. Een grimas tekende zijn gezicht. Hij voelde zich laf omdat hij niets gedaan had toen Ignatius zijn vrouw kuste, maar ergens wist hij dat hij Aenea al heel lang kwijt was.
Hij wilde Ardaneus en Brian weer terugvinden, maar had geen flauw idee waar hij moest zoeken en dus keerde hij maar terug naar het café waar hij bij zijn aankomst ook was geweest.

Every villain is a hero in his own mind.

'Het is een ketting?' vroeg Ignatius, die dat nog niet wist.
'Dat is interessant. Ik weet er niets over, behalve dat Epialthes het zoekt in Zweinstein. Hij nam iemand mee.'

-

Daisy klopte op de deur van het huis, Ardaneus stond naast haar, maar uit het zicht van de ramen.
'Jurgen!' riep ze.
'Nick, doe open!'

Joshua zuchtte even. 'Ik breng je wel,' mompelde hij. 'Maar ik moet eerst wat eten, voor ik omval. Ga je mee?'

Ablaze liep weer naar de cel van de Dreuzel met het lichaam van Ignatius dat achter hem aan zweefde. Ablaze veranderde het in dat vande Aziaat die nog rondliep. Het lichaam bewoog niet en Ablaze schopte het naar binnen.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

‘Van schreef dat in de brief. Ik zal hem voor je pakken.’ Ze liep naar boven en keerde even later terug met het papier.

*
‘Ja, Jurgen, doe open. Je prinsesje wil gekust worden.*

*
‘Oké.’ Assa had inderdaad ook wel trek en ze liep achter de jongen aan, blij de stank voor frisse lucht te verruilen

Every villain is a hero in his own mind.

Daisy klopte nog een paar keer hard toen er niet meteen open gedaan werd.

Joshua knikte, waarna hij zich omdraaide en ze wegliepen. Hij wierp even een blik naar het meisje. 'Ik ben trouwens Joshua.'

Ignatius nam de brief door.
'Goed,' zei hij, 'het is dus een ketting, en het is vast belangrijk, want anders wilt Nimue het niet. Bovendien zouden we samen nog naar Zweinstein gaan, niet?'

Jurgen opende de deur.

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Ardaneus duwde de jongen meteen opzij en liep naar binnen, waar hij ook de tussendeur opendeed. Hij pakte het dichtstbijzijnde voorwerp op , in dit geval een rolstoel. Hij liep op de bank af en sloeg er hard mee tegen Nick's hoofd, waardoor het bloed in het rond spatte, de bank, de rolstoel, Nick zelf, Ardaneus en Alaine besmeurde. Toen Nick van de bank af viel sloeg hij er nog een keer mee, en weer, en weer. Bloed stroomde uit het gat in zijn hoofd en kleurde het tapijt rood. Ardaneus bleef genadeloos met de rolstoel slaan.

-

Daisy liep meteen naar Jurgen en knuffelde hem, terwijl ze haar gezicht in zijn schouder drukte. Ze wilde niets van het bloedvergieten zien.

[ bericht aangepast op 7 april 2014 - 21:19 ]

Luuks ogen werden groot van schrik toen Li’s lichaam opeens in de cel werd neergesmeten. Hij kroop er naartoe. Natuurlijk vond hij het erg dat de jongen hier beland was, maar hij verwachtte wel dat als íemand hier een oplossing wist, het Li was.
‘Li?’
De jongen reageerde niet en nerveus begon Luuk hem door elkaar te schudden, totdat hij diens doorgesneden keel za..
‘Li!!’
Zijn ogen vulden zich met tranen toen hij merkte dat de jongen dood was. Hij boog zich over Li's bovenlichaam en begon toen onbedaarlijk te huilen.

[ bericht aangepast op 7 april 2014 - 21:22 ]

Every villain is a hero in his own mind.

Alaine schrok gillend wakker en de tranen sprongen meteen in haar ogen toen ze zag wat er voor haar afspeelde. Ze riep hard om hulp, om haar gezicht vervolgens in de kussens te drukken.

Jurgen was verbijsterd van wat er gebeurde en sloeg direct zijn armen om Daisy heen. Hij begeleidde haar naar een andere kamer. 'Blijf hier,' mompelde hij. 'Ik ben zo terug.' Hij sprintte terug naar de kamer waar de onbekende jongen nog steeds op Nick insloeg. Toen de jongen weer wilde uithalen, pakte Jurgen zijn arm vast. 'Stop! Stop daarmee!' schreeuwde hij, terwijl hij uit alle macht probeerde om de jongen te stoppen.

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Ardaneus liet de rolstoel vallen en schopte Nick nog een paar keer hard tegen zijn hoofd, waarna hij de jongen van zich afduwde.
'Bemoei je er niet mee! Hij verdient het meer dan wie dan ook!'
Hij besloot om nog een keer tegen zijn hoofd aan te schoppen, om er zeker van te zijn dat Nick nooit meer opstond.

Alaine bleef snikkend en trillend op de bank liggen, terwijl ze haar handen op haar oren drukte.