RPG - Het Epische Verhaal 6 - Speeltopics

De wereld was een zooitje en hoewel Morgan dat probeerde op te lossen, was iedereen eigenlijk alleen maar bezig elkaar uit te moorden en opnieuw de macht te grijpen.

De tijd wordt weer teruggedraaid en iedereen wordt opnieuw wakker. Dit keer bevinden ze zich echter niet meer op Zweinstein. Ze worden wakker in een doodnormaal gezin, waarvan de ouders denken dat het hun eigen kinderen zijn.

Het blijkt zelfs dat ze hun toverkracht zijn kwijtgeraakt en als normale tieners naar school moeten.

Meer uitleg en het inschrijftopic vind je hier
Speeltopic 1, 2, 3, 4, 5
Overlegtopic 1
Rollenstory

Personages

[ bericht aangepast op 8 april 2014 - 23:02 ]

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

'Hij had Lilly en James verraden. Toen Sirius erachter kwam en hem ermee confronteerde, blies hij een straat op.'

-

Daisy bleef even stil, maar zei het vervolgens toch.
'Ik hou ook van jou.'

'Verraden?' Alice ging op het bankje naast het beeld zitten en keek er even naar. Toen wendde ze zich weer tot Hermes. 'Kun je het me vertellen? Hoe het gegaan is?'

[ bericht aangepast op 2 april 2014 - 22:57 ]

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

'Ik was er zelf niet bij,' herhaalde Hermes.
'Ik ken alleen de grootste lijnen. Misschien kunnen we ergens een exemplaar van geschiedenis van de toverkunst vinden. Dan kan je het preciezer lezen.'

'Staan ze in dat boek vereeuwigd?' zei Alice verbijsterd. 'Dan wil ik het graag lezen, ja! Er is hier een plaatselijke bibliotheek... Daar stonden altijd veel tovenaarsboeken.'

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

'We kunnen er even kijken,' stelde Hermes voor.

'Ja, ja, graag!' zei ze. Ze ging weer staan en liep hem voor naar de bibliotheek.

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

'Ik wil gewoon niet dat je me verlaat,' fluisterde Daisy.
'Maar dat ga je wel doen.'

Ignatius klom door het open keukenraampje Aenea's huis binnen. De keuken was leeg, en hij maakte van de gelegenheid gebruik om zijn kleren, ook al had hij ze nu al weken aan en waren ze vies, recht te strijken. Hij klopte het overtollige stof eraf en stapte de woonkamer binnen, er niet op lettend wie er nu daadwerkelijk zaten.
'Goed, wat heb ik gemist?'

Assa keek de jongen geringschattend aan, maar dacht enkel eerlijkheid in zijn ogen te zien doorschemeren. Zijn eerlijkheid verklaarde echter allerminst waarom ze hier in het vuilnis lag, in het land dat duidelijk niet IJsland was.
‘Dat is raar,’ mompelde ze.
Ze kwam overeind en snakte naar een bad, want de geur was verschrikkelijk. Toch was dat niet haar voornaamste zorg. Ze tastte naar haar toverstaf, maar die was verdwenen. Ze slaakte een lange zucht, zich afvragend hoe ze dan terugkwam.
‘Ik zit goed in de nesten.’

-
Aenea knipperde verbaasd haar wimpers. ‘Het is als vanouds. Je bent niet dood te krijgen.’

Every villain is a hero in his own mind.

'Dat klopt. Je denkt toch niet dat de grootste tovenaar aller tijden zich laat sterven aan een busongeluk?'

‘Nee, daarom stak een paraplu door je heen.’

Every villain is a hero in his own mind.

Ignatius trok zijn wenkbrauw op.
'Dat verklaart dan waarom ik mezelf tegenkwam. Het lijkt er echter op dat je niet goed met paraplu's bent, want ik heb mij naderhand zelf nog af moeten maken.'

'Ik wil je niet verlaten. Ik wil je niet kwijt.' Hij drukte haar hand tegen zijn wang. 'Dat weet je. Ik kan alleen niet -' Hij sloeg zijn ogen neer.

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

[Oh gadver, ik erger me aan de klefheid van mijn eigen personage ]

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

'Je kan alleen niet bij mij blijven,' maakte Daisy zijn zin af.