RPG - Instituut voor Bijzondere Gevallen: Hawaï - 7 - Speeltopics

Het verhaal begint zeven jaar na het begin van het eerste verhaal. Nadat ze het Instituut hebben verlaten, wonen Kato, Cordelia, Emily, Wyatt en Rodey op het eiland waar Kato is opgegroeid. Inmiddels hebben Cordelia en Emily een kind gebaard.
De vulkaan op het eiland Montserrat begint weer actief te worden. Uit angst dat hij gaat uitbarsten, verhuisd iedereen met de kindertjes naar Hawaii, plus enkelen van Kato's familieleden die dieper in het bos wonen en hem geloven. Omdat ze allemaal zo verschillend leven en de luxe van het Instituut gewend zijn, zijn ze altijd afhankelijk gebleven van de mensen aan het vaste land van de Verenigde Staten.
Op Hawaii blijkt een hele nederzetting te zijn van vreemde wezens die niet in de mensenwereld kunnen wonen en om welke reden dan ook, hebben besloten om niet bij hun soortgenoten te zijn. Er is maar een kleine groep van die wezens die hen durft te vertrouwen.Langzaam wennen ze aan het leven op Hawaï, maar later blijkt dat ook daar niet altijd alles veilig is.

Meer uitleg en het inschrijftopic vind je hier

Het dorpje

[ bericht aangepast op 9 maart 2014 - 15:02 ]

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Ook Emily keek rond en hoopte Rodey of Baiel te zien. Beide keek ze naar uit, maar beide waren er nog niet. Haar hart stokte toen ze wel iemand anders in de menigte herkende. 'Nee, dat kan niet,' fluisterde ze vrijwel onhoorbaar. Haar ogen werd groot en toen haar blik die van hem kruiste, verscheen er een grijns op zijn gezicht waardoor ze zeker wist dat hij het was. Ze wendde haar blik af en bleef voor zich uit staren. Haar gedachten werkten op topsnelheid, maar ze kon niet bedenken wat Oliver hier op dit feest deed. Was hij haar gevolgd? Oh, hij was hier natuurlijk met Allie... Ze schudde even verbijsterd haar hoofd, maar toen ze weer vluchtig zijn kant op keek, zag ze hem nog steeds staan.
Emily was Allie nog een paar keer tegengekomen en had heel vriendelijk tegen haar gedaan. Ze hadden nooit goed met elkaar kunnen opschieten, maar Allie was wel degene die haar had geholpen bij de bevalling en daar was ze haar nog steeds dankbaar voor.

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Zipp was uiteindelijk rustig in een hoekje gaan zitten. Rodey had hem nog wat water en een paar bladeren gegeven voor hij hem alleen liet. Hij zou zo wel even teruggaan om te zien hoe het ging. Hopelijk zou Zipp dan slapen.
Terwijl hij naar het feest liep, dat op het plein werd gehouden, vroeg hij zich af wat hij moest doen als hij Emily tegenkwam. Of Kato en Cordelia. Ook zij moesten gemerkt hebben dat hij er een tijd niet was en Rodey vroeg zich eigenlijk wel af wat ze daar van vonden.
Hij nam wat vruchtensap van Satyr, die niet vreemd opkeek van zijn verschijning en probeerde op te gaan in de menigte, hoewel dat nogal moeilijk was, omdat er nog niet veel lieden aan het dansen waren.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Het duurde even voordat Emily toch Baiel zag. Ze zwaaide naar hem en wenkte hem, maar hij grijnsde alleen terug en liep toen naar de tafel met drank. Teleurgesteld sloeg ze haar ogen neer. Dan moest ze straks maar naar hem gaan. Ze danste nog een paar minuten met Michelle en Ariana, maar bleef Baiel met haar ogen volgen. Hij kletste kort met Satyr en liep toen toch naar haar toe.
'Hé lieverd!' Ze kuste zijn wang en pakte zijn hand. 'Heb je Satyr even de complimenten gegeven?' Ze knipoogde vrolijk naar hem.
Hij glimlachte kort. 'Inderdaad, ik vind het leuke muziek.' Hij pakte haar hand vast en trok haar naar zich toe om haar een kus te geven. Emily voelde haar wangen rood worden omdat hij haar zo ongegeneerd kuste en haar wangen werden nog roder toen hij in haar oor fluisterde: 'Ik weet een leuke manier om deze avond af te sluiten.' Terwijl hij het zei, kneep hij zachtjes in haar billen.
Ze liet hem abrupt los en schrok toen van haar eigen reactie. Ze grijnsde naar hem, mompelde: 'Wie weet!' en draaide zich toen ietsje van hem af, zodat ze elkaar nog wel aan konden kijken, maar hij haar niet meer aan zou raken. Hij haalde zijn schouders op, glimlachte nog een keer en vroeg toen aan Michelle of ze soms zin had om even met hem te dansen, omdat hij daarmee de vriendinnen van zijn vrouw ook wat beter kon leren kennen.

[ bericht aangepast op 18 maart 2014 - 19:29 ]

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Michelle stemde een beetje verlegen in. Ze vond Baiel een knappe man en hij had van die prachtige, blauwe ogen...
Ze schaamde zich een beetje voor haar gedachten, gezien het wel Emily's man betrof.

Every villain is a hero in his own mind.

Rodey vond het nogal pijnlijk om naar Venomis toe te gaan nu ze bij Emily stond en besloot om dat niet te doen. Hij draaide zich om, omdat hij ook Kato en Cordelia had gezien en zag toen Leona, gebukt onder een grote stapel dozen.
'Lukt het een beetje?' vroeg hij grinnikend.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Michelle was bijzonder knap en in ieder ander geval had Masrl haar geprobeerd in te palmen, maar hij wist dat hij moest oppassen. Hij mocht zijn ware identiteit niet onthullen en Emily mocht er ook geen vermoeden van hebben dat hij niet zo monogaam was dan zij dacht. 'Ik moet eerlijk toegeven dat ik nog niet weet wat voor wezen jij bent,' zei Baiel, terwijl hij haar sierlijk in de rondte draaide. Hij had eens danslessen gehad, omdat er een ontzettend knappe danslerares had gewerkt.

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

'Heb je Baiel een ander karakter gegeven toen je hem hebt genezen?' grapte Emily, toen zij en Ariana weer alleen waren. Ze wilde toch graag weten hoe het was gegaan en misschien had Cordelia wel gelijk gehad en was Baiels karakter inderdaad veranderd.

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

'Nou, Stimpy is aan het kijken waar Satyr en Athiabbe zijn, maar hij is nog niet terug.' Ze was een beetje bezorgd, bang dat er iemand bovenop hem was gaan staan in het feestgewoel. 'Heb jij hen gezien?'
Ze glimlachte dankbaar toen de bosduivel een paar taartdozen van haar overnam.

*
Michelle had het gevoel dat zijn blauwe ogen haar hypnotiseerden en vond het moeilijk om slechts de halve waarheid te spreken. 'Ik ben een mens,' antwoordde ze, 'maar met een genetische afwijking.'

*
Venomis zag dat ze lachte, maar uit haar gezichtsuitdrukking sprak dat ze er degelijk over inzat.
'Nee.' Ze dacht even aan Erich. Zou hij ermee te maken hebben?
Ze wilde Emily niet op de kast jagen, maar het kon makkelijk dat hij hem gevonden had voordat Venomis het deed.
'In welk opzicht is hij veranderd dan?'
Ze wist dat mensen altijd veranderden in gevangenschap. Dat had ze zelf gezien. En ziekte was min of meer ook een gevangenschap, zij het in je eigen lichaam.

Every villain is a hero in his own mind.

'In zoverre mate dat je niet meer tussen de mensen kon leven?' vroeg Masrl verwonderd.

-

'Hij is -' Ze sloeg haar ogen neer. 'Nee, dit mag ik niet zeggen. Ik wil niet ondankbaar overkomen, want dat ben ik écht niet.'

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

'Zeg nou maar gewoon wat je wilt zeggen,' drong Venomis aan, te laat beseffend dat ze misschien niet zo Ariana-achtig klonk. Maar ach, Emily begreep ook wel dat Ariana meer zichzelf werd zolang ze zich op haar gemak voelde.

*
Michelle haalde haar schouders op. 'Mijn huid veranderd als het in contact komt met water. Dat heeft niemand, dus dat trekt aandacht.' Ze sloeg haar blik neer. 'Ik wilde geen proefkonijn zijn.'
Ze bleef het moeilijk vinden om de waarheid te verdraaien, al had ze het hier al zo vaak gedaan.

Every villain is a hero in his own mind.

'Hij is hele dagen weg en wil het liefst zo weinig mogelijk met mij en Maerle doen,' antwoordde Emily toch maar eerlijk. Ze was niet van plan geweest het toe te geven, maar Ariana's dwingende toon had haar overgehaald.

-

'Nee, dat begrijp ik,' knikte Masrl. 'Ach, ikzelf verschil qua uiterlijk ook weinig van een mens. Het grote verschil is dat ik onder water kan ademen. Maar als een mens dat zou ontdekken, dan willen ze inderdaad proefjes met je doen. Of, zoals bij Cordelia, dan stoppen ze je in een dierentuin, alsof je een beest bent.'

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

'Misschien heeft hij gewoon tijd nodig om dingen voor zichzelf op een rijtje te zetten,' opperde Venomis. Zelf vond ze het fijn om gezelschap te hebben, maar ze zou haar vrijheid nooit willen opgeven, waardoor ze soms dagenlang het dorp verliet. Ze wist dat hetzelfde voor Rodey gold, dus waarom niet voor Baiel?

*
Michelle schrok van Baiels woorden. 'Hebben ze haar echt opgesloten?'
Een rilling kroop langs haar ruggengraat. Het moest vreselijk zijn als mensen je aangaapten achter een glazen wand, met nauwelijks de ruimte om je te bewegen of weg te vluchten om aan hun nieuwsgierige blikken te voorkomen.

[ bericht aangepast op 19 maart 2014 - 10:43 ]

Every villain is a hero in his own mind.

'Ja, dat denk ik ook,' mompelde Emily. 'Het komt vast wel weer goed.' Ze grijnsde alweer en begon weer te dansen toen er een nieuw liedje startte.

-

'Ja. Toen Cordelia in een ei zat, werd ze door de mensen opgevangen. Ze is opgegroeid in de dierentuin.'

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Venomis ging op in de muziek en danste enthousiast met Emily. Ze schrok echter toen ze een hand op haar schouder voelde.
‘Mag ik deze dans van u?’
Ze verstijfde toen ze recht in Erichs ogen keek.
‘Wat doe je hier?’ siste ze venijnig, maar hij antwoordde niet en pakte haar hand vast, terwijl hij haar een rondje draaide.
‘Maak ik je nerveus?’ grinnikte hij. ‘Ik kan je hartslag horen.’
Venomis weerstond de aandrang om terug te veranderen naar haar eigen gedaante, zodat ze weer elkaars gelijken waren en staarde hem boos aan.
‘Wat doe je hier?’ herhaalde ze nogmaals.
‘Wat doe jij hier, Ariana?’
Een spottende glimlach speelde om zijn lippen.
‘Ik had behoefte aan een avondje vertier.’
Hij hield zijn hoofd schuin en keek recht in haar ogen, al was hij langer dan haar en moest hij zijn hoofd buigen. ‘Dan doe ik dat ook.’

-
Michelle sloeg een hand voor haar mond. 'Wat vreselijk. Hoe is ze eruit ontsnapt?'

Every villain is a hero in his own mind.

'Ik geloof dat iemand haar bevrijd heeft,' zei Baiel vlug, omdat hij niet precies wist hoe dat gegaan was. 'Maar Emily - dat is haar zus - heeft ook niet een ideaal verleden.' Daar wist hij meer over.

-

Baiel danste nog steeds met Michelle en ook Ariana was nu verdwenen met een onbekende, dus keek Emily de menigte rond. Ze zag Kato met Cordelia dansen en toen viel haar oog op Rodey. Haar mondhoeken krulden omhoog en ze liep op hem af, terwijl hij in gesprek was met Leona. Ze vond het jammer dat ze hun gesprek verstoorde, maar wilde niets liever dan met Rodey praten. 'Hé! Ik had je hier niet verwacht!' zei ze nadat ze haar hand op zijn schouder legde. Ze glimlachte ter begroeting naar Leona.


Dit topic is gesloten omdat het maximum van 300 berichten is bereikt

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain