RPG - Instituut voor Bijzondere Gevallen: Hawaï - 7 - Speeltopics

Het verhaal begint zeven jaar na het begin van het eerste verhaal. Nadat ze het Instituut hebben verlaten, wonen Kato, Cordelia, Emily, Wyatt en Rodey op het eiland waar Kato is opgegroeid. Inmiddels hebben Cordelia en Emily een kind gebaard.
De vulkaan op het eiland Montserrat begint weer actief te worden. Uit angst dat hij gaat uitbarsten, verhuisd iedereen met de kindertjes naar Hawaii, plus enkelen van Kato's familieleden die dieper in het bos wonen en hem geloven. Omdat ze allemaal zo verschillend leven en de luxe van het Instituut gewend zijn, zijn ze altijd afhankelijk gebleven van de mensen aan het vaste land van de Verenigde Staten.
Op Hawaii blijkt een hele nederzetting te zijn van vreemde wezens die niet in de mensenwereld kunnen wonen en om welke reden dan ook, hebben besloten om niet bij hun soortgenoten te zijn. Er is maar een kleine groep van die wezens die hen durft te vertrouwen.Langzaam wennen ze aan het leven op Hawaï, maar later blijkt dat ook daar niet altijd alles veilig is.

Meer uitleg en het inschrijftopic vind je hier

Het dorpje

[ bericht aangepast op 9 maart 2014 - 15:02 ]

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Ze haalde haar schouders op. ‘Waarschijnlijk dans ik anders dan de meesten.’ Ze blikte even om zich heen. ‘En ik wil niet opvallen.’
Niet dat dat haar werkelijk kon schelen, maar ze verwachtte dat de meeste verlegen meisjes zich daar druk over maakten.

Every villain is a hero in his own mind.

'Ach, het is heel makkelijk,' zei Emily. 'Je beweegt gewoon met je heupen op het ritme van de muziek. Kijk.' Ze grijnsde terwijl ze met haar heupen heen en weer bewoog. 'Het is heel makkelijk.' Ze pakte Ariana's handen, zodat het voor haar wat gemakkelijker was om mee te gaan in Emily's bewegingen.

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Het dansen was erg onwennig, maar Venomis vond het wel een ervaring. Ze had zich vroeger wel eens afgevraagd hoe het was om te dansen tussen de menigte toen ze nog buiten het dorp woonde, maar omdat ze normaal gesproken geen benen had, was dat een vreemde gedachte. Het gaf haar een klein beetje een gevoel van vrijheid, al viel dat in het niet bij het zweven door de lucht zoals ze zovaak deed.
Uit nieuwsgierigheid was ze wel eens over de stad gevlogen om te zien wat de andere wezens deden, want ze vond muziek wel fijn om naar te luisteren. Meestal ontstak het dorp echter in chaos wanneer haar schaduw over hen heen gleed en kwam de muziek al gauw ten einde.

Every villain is a hero in his own mind.

'Je bent een natuurtalent,' grinnikte Emily, die vond dat ze best wel soepel bewoog. Langzaam maar zeker kwamen er iets meer wezens op de dansvloer en Emily begon nu al te genieten van de avond, terwijl die nog maar net begonnen was!

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Venomis grijnsde en ze zwaaide even naar Michelle, die aan de kant stond en zich tussen de mensen leek te willen verschuilen. Aarzelend stapte het meisje toch op hen af en ging bij hen staan, terwijl ze ook een beetje heen en weer bewoog op de maat .

Every villain is a hero in his own mind.

'Wat leuk dat je er ook bent!' zei Emily enthousiast. 'Ik wil nog mijn excuses aanbieden voor ons mislukte meidenavondje. Het was niet zo'n succes als ik had gehoopt.'

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

‘Het geeft niet,’ glimlachte Michelle, die allang blij was dat ze ergens voor was uitgenodigd. ‘Ik vond het leuk.’

Every villain is a hero in his own mind.

Kato kuste haar lippen en keek met een glimlach naar de dansende menigte.
'Je diet net alsof je al bejaard bent,' lachte hij. Hij trok haar mee tussen de dansende menigte.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

'Echt?' Emily lachte. 'Nou ja. Misschien kunnen we nog een keer wat met z'n allen doen. Of een wat kleiner groepje, ik vind het leuk om jullie te leren kennen!'

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Michelle glimlachte en vond het lief dat Emily dat voorstelde, maar ze kon zich niet voorstellen dat er echt iemand was die op haar aanwezigheid zat te wachten. Ze was maar een saai wezen.

*

Leona was in paniek. Ze had de taarten pas net uit de oven gehaald en aan de muziek te horen was het feest al begonnen. Had ze zich in het uur vergist?
‘We moeten opschieten,’ mompelde ze terwijl ze naar achteren stapte zodat Stimpy de laatste hand aan de taart kon leggen. Ze stapelde de rest van de dozen alvast op en toen Stimpy klaar was, liepen ze samen naar het dorp toe.
‘Kun je kijken of je Satyr of Athiabbe kunt vinden?’ vroeg ze aan de kleine eekhoorn.

Every villain is a hero in his own mind.

'Ik meen het, hoor!' zei Emily. 'Willen jullie trouwens ook wat drinken?'

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

'Een vruchtensap,' antwoordde Michelle. 'Alsjeblieft.'
'Haal voor mij ook maar wat lekkers. Ik ken al die drankjes niet,' voegde Venomis eraan toe.

Every villain is a hero in his own mind.

'Ik ook niet!' riep Emily terug, terwijl ze al naar de bar gelopen was. Ze vulde een glas met vruchtensap. Dat goot ze ook in haar eigen glas, want ze wilde niet direct weer zo aangeschoten worden als ze eerder was geweest. Voor Ariana pakte ze een blauw, onbekend drankje en daarna liep ze, een beetje wiebelend en goed uitkijkend dat ze niemand raakte, terug naar Ariana en Michelle.

[ bericht aangepast op 18 maart 2014 - 14:31 ]

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Cordelia grijnsde en sloeg haar armen om Kato heen. 'We gedragen ons soms wel als bejaarden. We hebben al heel lang niet gedanst. Het is echt fijn dat we een avondje voor onszelf hebben. Ik heb grote plannen met je.' Ze knuffelde hem en sloot even haar ogen. Ze wilde dansen tot ze er bij neer viel.

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

Venomis dronk nieuwsgierig van het drankje dat haar aangeboden was. Ze had geen flauw idee wat de uitwerking op haar lichaam zou zijn, maar een drankje kon wel. Daardoor zou ze heus niet de controle over zichzelf verliezen.
Terwijl ze een slokje nam, keek ze rond of Rodey er al was maar ze kon hem nog niet tussen de dansende mensen ontwaren.

Every villain is a hero in his own mind.