The 19 years later, the new Generation • Harry Potter RPG [Speeltopic 4] - Speeltopics

*je mag zoveel karakters als je wilt aanmaken
*als je iets wilt zeggen of vragen, tussen haakjes*houw het netjes a.u.b.
*volgt de verhalenlijn van J.K Rowling.
*min. 100 woorden per post.
*geen ruzies
*als je niet meer mee doet, ga je netjes afmelden.
*Geen andere personages besturen tenzij je daar toestemming voor hebt van de person zelf
*wil je mee helpen met het opbouwen van deze RPG? stuur me maar een PB'tje (:
*je Nederlands of spelling hoeft niet goed te zijn, als je er maar plezier in hebt!
*en heb vooral veel plezier
*en geef me een koekje
*en er is altijd wel plaats voor een nieuwe karakter, ook al zijn we in het midden van de jaar

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

Leora schreef:
(...)

[ Haha ik las eerst; Campbell keep your shirt together. ik dacht al van huh? maar ligt eraan wat jij doet Ams.!'

Spoiler alert: you will save yourself

Amy Lynn Winchester || Klassenoudste || Zesde jaars || Grote Zaal

Austin zijn gekwetste ogen keken mij voor enkele tellen aan voordat hij zich naar mij toe boog en mij plots zoende.
Overdonderd door de zachte en tedere aanraking van zijn lippen liet ik mij verstijfd door hem zoenen. Allemaal verschillenden opties schoten door mijn hoofd. Moest ik hem nu van mij afduwen en boos op hem worden? Moest ik hem terug zoenen? Moest ik gewoon kalm reageren? Allemaal dat soort vragen, maar geen één paste ik toe.
Ik liet het allemaal maar gewoon over mij heen komen, want ik was bang hem te kwetsen. Hij was al zo gekwetst en gebroken, ik wilde hem niet nog meer pijnigen. Maar tegelijk moest ik ook aan Campbell denken. Want als ik Austin mij gewoon liet zoenen dan deed ik hem pijn.
Ik voelde hoe Austin zijn hand voorzichtig op mijn wang plaatste en mij voorzichtig en teder bleef zoenen. De kus voelde zo gemeend en gepijnigd tegelijk, dat ik bijna geneigd was om hem terug te zoenen, alleen maar om hem te laten weten dat het allemaal wel goed met hem zou komen.
Maar in plaats hem werkelijk terug te zoenen of hem gewoon van mij af te duwden, hief ik mijn hand op en sloeg ik hem vol tegen zijn wang. Ik deinsde achteruit en keek geschrokken naar Austin zijn wang die nu rood zag. Ik knipperde een paar keer met mijn ogen, maar ik had hem echt geslagen. Ik had hem gewoon geslagen.
'Austin,' De paniek sloeg toe en het voelde alsof mijn hoofd zou ontploffen. Tranen sprongen in mijn ogen van frustratie, verwarring en spijt. 'Ik wilde je niet- het was nooit mijn bedoeling je te-' maar ik kwam niet meer uit mijn woorden door mijn keel die haast werd dicht geknepen door alle verdriet die door mijn aderen stroomden.
Ik liet mijn handen verward door mijn haren gaan terwijl ik Austin bleef aankijken. 'Alsjeblieft, wees niet boos.' fluisterde ik zacht

"We accept the love we think we deserve."

[Ah ik heb het gevoel dat jullie meer tegen mij aan het samen spannen zijn dan tegen Amy. Ik moet altijd van die lastige stukjes schrijven x'd]

"We accept the love we think we deserve."

Campbell Saunders - Huffelpuf 5de jaar – Chaser

'Campbell, ik kan je verzekeren dat Amy niet snel iets voor een jongen voelt. En als dat zo is, dan zal ze dat gevoel ook niet snel meer verliezen.' Zei Finnick. Ik zou me geruster gesteld voelen als ik redenen wist waarom ze me leuk zou vinden; ik kon er zelf echter geen opnoemen terwijl er een tal goede punten aan haar zaten.
‘Maar het lijkt er op dat ze een beetje ruzie hebben.’ Zei hij plotseling ik keek goed en ik zag Austin zijn lippen op die van Amy drukken. Ik stond verstijfd toe te kijken en Amy leek alles op haar zelf af te laten komen. Resoluut stond ik op en eerst wilde ik naar hen toe benen maar ik besloot het maar niet te doen; als ze Austin beter vond bleef ze maar bij hem. Ik ga geen drama schoppen om een meisje.
Ik liep boos de gang op en liep richting de uilenvleugel waar ik een luchtje schepte. Ik keek over de reling richting Hagrids huisje. Voor de tweede keer deze avond zat ik buiten de Grote Zaal omdat ik niet wist wat ik met mijzelf aan moest.

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Austin Jase - 5de jaar Ravenklauw - keeper

Ze verroert niet en ik leg mijn hand bij haar wang. Waarom kan ik nou niet inschatten hoe ze zich voelt. Opeens slaat ze me vol tegen mijn wang en ik deins achteruit. Ik hoor gelach om me heen en word helemaal rood. Ik kijk haar aan. 'Austin.' Ik zie dat tranen in haar ogen staan. 'Sorry,' zeg ik snel. 'Ik wilde je niet- het was nooit mijn bedoeling je te-' Ik zeg niks en kijk haar gewoon aan. Hoewel ze nu waarschijnlijk van mij walgt denk ik dat het dat wel waard was. 'Alsjeblieft, wees niet boos.' Ik schud mijn hoofd. 'Nee. Helemaal niet. Ik.. Ik... Ik moest het ooit doen.' Ik kijk naar de tranen in haar ogen. 'Huil maar niet. Ik had het toch al verknald,' zeg ik met een zwakke glimlach.

Spoiler alert: you will save yourself

Scorpius Malfoy - 5de jaar Huffelpuf - aanvoerder, seeker

Door mijn woorden loopt Amy naar Austin en komt er een groot drama. Als ze hem kust kijk ik snel naar Campbell. Hij zit daar als verstijft. Opeens staat hij op en loopt hij weg. Ik pak snel nog een kippenpootje mee en ren dan achter hem aan. Hij gaat naar de uilenvleugel. Ik loop naar hem toe. 'Hey,' zeg ik en ik leg mijn hand op zijn schouder. Serieus? Word ik hier al rood van? Wat is er met de badass Scorpius gebeurt? Ik kijk Campbell geruststellend aan. 'Ze heeft hem een klap gegeven,' zeg ik om hem een beetje op te vrolijken.

Spoiler alert: you will save yourself

Chanellav Filister || Vijfde jaars ||

Austin grinnikte. En iets later kreeg hij een rood hoofd. En even later was hij weg. Verward schudde ik mijn hoofd. Whatever. In eens kwamen Gwen en Luna eraan. ''Was die jongen je vriendje?''Vroegen ze. Verbaasd keek ik ze aan. ''Nee. Hij is gewoon een vriend.''Antwoordde ik. Mijn blik ging naar het tafereel. Austin die met Amy stond te zoenen. Tot dat zij hem een klap op zijn wang gaf. Ik hoor allemaal mensen lachen. ''Houd je bek!''Riep ik naar ze. In eens tikte iemand op mijn schouder en ik keek om. Meteen keek ik in de ogen van Isabelle. ''Wat moet je?''Vroeg ik haar. ''Geen grote bek gaan hebben Filister. Anders krijg jij het dit schooljaar heel erg zwaar.''Siste ze. ''Nu ben ik bang.''Zei ik sarcastisch. Ze wierp nog een giftige blik en liep naar de Slytherin tafel. Mijn blik werd snel weer gevangen door Amy en Austin.

The monsters running wild inside of me. I'm faded

[FAAL]

[ bericht aangepast op 25 feb 2014 - 22:24 ]

"We accept the love we think we deserve."

[? Hoezo faal?]

Spoiler alert: you will save yourself

Amy Lynn Winchester || Klassenoudste || Zesde jaars || Grote Zaal

Ik zag hoe Campbell de Grote Zaal uit stormde en ik had het gevoel alsof mijn hart in tweeën brak. Waarom moest ik ook overal een puinhoop van maken?
Ik schudden mijn hoofd en glimlachte zwakjes naar Austin. 'Het is al goed, ik verwijt je niets.' mompelde ik waarnaar ik hem voor enkele seconden aanstaarde. Ik merkte hoe vele blikken op ons gevestigd waren, maar ik negeerde het.
Ik wilde nu zo graag achter Campbell aangaan, maar ik kon het niet maken om Austin nu ineens achter te laten. Ik zocht naar de juiste woorden maar kon ze niet vinden. Ik liet mijn handen opnieuw door mijn haren gaan terwijl ik mijn gedachten op een rijtje probeerde te zetten. 'Je- bent een goede zoener.'
Oke, was dit nu serieus het gene wat ik hem ging zeggen? Amy, je bent weer eens geweldig bezig. Ik beet hard op mijn onderlip terwijl de neiging om Campbell achter na te gaan steeds meer groeide. 'Austin, het spijt me, ik-' Wat wilde ik nu serieus gaan zeggen? Ik wist niet eens meer wat ik aan het praten was.
'Ik-' Ik keek de jongen hulpeloos aan. Wat viel er überhaupt nog te zeggen? En ik had nu al niets meer te zeggen, laat staan als ik Campbell onder ogen moest komen.

"We accept the love we think we deserve."

Campbell Saunders - Huffelpuf 5de jaar – Chaser

‘Hey.’ Ik voelde een hand op mijn schouder gelegd worden en ik herkende de hand van Scorpius op een of andere rare manier.
‘Ze heeft hem een klap gegeven.’ Zei hij.
Ik draaide me echter niet om en keek richting de bossen waar weerwolfen en centauren in leefde.
‘Het maakt niet uit Scorp. Je zag toen ze hem eenmaal zag hoe snel ze bij hem wilde zijn.’
Ik kneep mijn ogen weer samen omdat ik weer de ‘depressieve’ Campbell hoorde en kneep hard in mijn been waarna ik omdraaide. ‘Maar hey. Campbell Saunders treurt nooit om een meid.’ Probeerde ik weer als de oude ik te klinken terwijl de felblauwe ogen van Scorpius nog zichtbaar waren in de donkere nacht.

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

LegoIas schreef:
[? Hoezo faal?]

"We accept the love we think we deserve."

Silvanaa schreef:
(...)
[Ik had iets falends geschreven xd]

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Leora schreef:
(...)

[Pff je bent een goede zoener is geen faal. Dat had je niet eens tegen Campbell gezegt :o]

The monsters running wild inside of me. I'm faded

Feaser schreef:
(...)

[Nee ze stelde voor dat Scor naar Camp ging terwijl hij dr al was.]

"We accept the love we think we deserve."