Demigod Academy [Speeltopic 1] - Speeltopics

Ik heb zo rpg al eens eerder aangemaakt, aangezien er toen best veel mensen mee deden heb ik besloten om hem opnieuw te maken, deze keer heb ik het wel aangepast en komen er dus alleen de Griekse mythologie in voor.

Lang geleden besloten de goden van Olympus om een school te bouwen speciaal voor hun halfgod kinderen, deze school zou ver weg in Korinthe liggen wat ergens in Griekenland ligt, deze school ligt omringt door bossen waar vrijwel niemand komt maar toch is er een bescherming erom heen gedaan zodat verder niemand die zou kunnen zien en ook niemand zomaar de schoolterrein op kan. De goden konden daar ook hun kinderen in alle rust opzoeken . Deze school hebben al vele leiders en helden voortgebracht zoals Hercules, Achilles, Asklepios en nog vele andere, en natuurlijk worden ook in deze eeuw helden en leiders opgeleid.
En ook zal er ook af en toe een queeste komen.

Stop op vrouwelijke personages!


Eerste jaars
Meisjes
-
-
-
Jongens
-Yansé Kuàilè Freitas || Iris || AnnaxElsa

-
-

Tweede jaars
Meisjes
-
-
-

Jongens
-
-
-

Derde jaars
Meisjes
-Clio Euphrasia Míridóttir || Iris || [/pink AnnaxElsa
-
-
Jongens
-
-
-

Vierde jaars
Meisjes
-Venya Bjornson || Thanatos || Aquata
-
-
Jongens
-
-
-

Vijfde jaars
Meisjes Vol
-Chrysanthe Damaris Stavros || Poseidon || Barnowl
-Shaney Tamara Valentine || Apollo || Whisperings
-Shailene Aerald Chase || Athena Woodley

Jongens Vol
-Alexandros 'Alex' hero ravelli || Apollo || XLout
-Percy Spencer Felix Jones || Hads || Pwettyness
-

Zesde jaars
Meisjes Vol!
-Hannah Photini Shoore || Zeus || CrazyGirlxx
-Meghan Aurora Belle Carlyle || Chione || MissMills
-Ombré Rose D'Ablaing || Nyx Wall
Jongens
-Percy Kay Johnson || Poseidon ||Kendizzzzle
-Andor Haraldur Wärner || Chronos || xLout
-

Zevende jaars
Meisjes Vol!
-Aikaterina 'Aika' Damianne DeLloys || Aphrodite || Pwettyness
-Lizz Aurora Miles || Ares Mills
Aeryn Micah Healy|| Athena Yoda
Jongens Vol!
-Alexander Sionnach Lahey || Hermes || Raccoon
-Dean Sentis Lifeless || Hades || LyraPhoenix
-Damian Xifos Machon || Ares ||GilGalad



Lessen


Keuzevakken


Leraren



Kamers


Goden/godinnen



Invullijstje
Rol:
Naam:
Leeftijd: [11-18] leraren vanaf 23 jaar.
Jaar:
Geslacht:
Ouder:
Uiterlijk:
Karakter:
Herkomst:
Beste vak/Slechtste vak:
Keuzevakken:
Kracht:
Extra:

Regels
ABN praten
Minstens 150 woorden
Naamsverandering doorgeven
2 personages per persoon
Jongens en meisjes gelijk houden
Niet de personages van andere bespelen
Reserveringen blijven 2 dagen staan
OOC tussen []{}
Geen perfecte personages
16+ mag
Goden mogen ook gespeeld worden

Je begint thuis of onderweg, je wordt gebracht naar de berg door je goddelijke ouder, sterfelijke ouder of je gaat alleen, ze brengen je tot het begin van de berg en niet verder er is een berg pad waar je niet langs elkaar kan lopen en dat niet te zien is voor sterfelijke mensen, na ongeveer vijf minuten kom je op een bredere stuk vlakte midden in de bergen waar paarden en eenhoorns staan aangezien de bergen niet geschikt zijn voor de koets gaan ze op de rug van de paard zitten in de bergen blijven ze in stap aangezien het te gevaarlijk is om te galopperen of te draven, na ongeveer een half uurtje is alles weer vlak en kom je aan bij de bos rand daar kan je er wel weer voor kiezen om je paard te laten galopperen of dat je blijft stappen, na een uur ben je ongeveer bij de school.
Kijk in de rollenstory voor waar je kamers zijn, je gaat je spullen klaar naar je kamer brengen en opruimen, als er zo ongeveer iedereen er is dan begint de diner en dan zal de schoolhoofd nog wat dingen vertellen.

Rollenstory
Rollentopic 1

[ bericht aangepast op 17 feb 2014 - 18:56 ]

Alexander Hero Ravelli

'Sorry dat ik het vraag, maar wat was dat?' vroeg ze me ernstig. Ik wist wat ze dacht, ze dacht dat ik gek werd, misschien wel ziek. Ik tikte mijn vingers vertwijfeld tegen elkaar aan, ik had het niemand ooit verteld en had het gevoel dat ik mijn hart moest luchten. 'Oké,' mompelde ik langzaam. 'Goed, mijn vader, Apollo dus, kan de toekomst zien, de orakels. Ik kan het bij vlagen en wil nooit dat het gebeurd, niemand geloofd me. Daarbij heb ik het nooit verteld dus niemand zou me geloven.' Ik bleef stil. Dit was veel meer dan ik ooit had gezegd erover, en ik had geen idee hoe ze zou reageren. Hoe en wat ik terug zou zeggen. Dus hield ik onbewust mijn ogen dicht, telde in mijn hoofd tot tien.

---

If you don't know where you're going, any road will get you there

Rose Parrilla ~ Lerares Plant en Natuur

Hij tikte met zijn vingers tegen elkaar aan en ik zag dat hij diep nadacht. Hij overdacht waarschijnlijk of hij de waarheid zou vertellen of niet. Hij nam een besluit en zei, . 'Oké. Goed, mijn vader, Apollo dus, kan de toekomst zien, de orakels. Ik kan het bij vlagen en wil nooit dat het gebeurd, niemand geloofd me. Daarbij heb ik het nooit verteld dus niemand zou me geloven.' De waarheid, dit was de waarheid en ik was blij dat hij het verteld had. Ik keek hem aan en hij leek niet erg op zijn gemak. Ik moest deze wending even verwerken en zei niks. Hij kon dus de toekomst zien. Niet iets wat ik verwacht had, maar ik schrok er ook niet van. Ik keek nog een naar Alexander en zag dat hij zijn ogen dicht had gedaan. ‘Ik geloof je heus wel hoor,’ zei ik bemoedigend met een klein glimlachje. ‘Maar zou je er dan niet mee om willen gaan?’ flapte ik er vervolgens uit. Dit was een van de eerste dingen die ik had gedacht toen hij me de waarheid vertelde. Ik keek hem aan. Ik was benieuwd naar mijn antwoord.

[Iemand voor Meghan?]

---

'Your happy ending may not be what you expect. That's what will make it so special.' ~ Mary Margaret

[Andor kan wel voor Meghan...]

---

If you don't know where you're going, any road will get you there

Alexander Hero Ravelli

'Ik geloof je heus wel, hoor,' zei ze bemoedigend. Ze leek adem te halen voor ze verder ging; 'Maar zou je er dan niet mee om willen gaan?' Ik keek haar even aan, overdacht mijn antwoord. Ik ging op de grond zitten, in een kleermakerszit, 'Ik had gehoopt dat mijn vader geen god zou zijn,' begon ik langzaam. 'Ik had gehoopt dat ik niet hoefde rond te lopen op deze wereld met gaven die ik niet begrijp. Ik had veel liever een menselijk leven gewild, en nee ik zou er niet mee om willen gaan.' Ik keek haar aan, ik wist dat ze het niet snapte. Ze zou er niets van begrijpen, ik kon flarden van de toekomst zien, niet de gehele toekomst dat was een vage streep. 'Ik kan delen van een toekomst zien, iets wat kan gebeuren of niet. Iets wat ik vaak anders zie dan in het echt, het houdt me in zijn greep tot het moment daar was. Ik ben bang, angstig op wat komen gaat en ik weet dat ik niets kan doen. Ik weet nooit wat het bedoelt, wat het wilt zeggen. Ik wordt er gek van,' fluisterde ik en legde mijn handen tegen mijn slapen aan. Ik bad tot mijn vader, ik wilde dat ik het hem verteld had. Misschien had hij het me kunnen uitleggen. In plaats daarvan hoorde ik niets en vertelde ik mijn verhaal aan een docent. Een docent van een vak waar ik niet eens in uitblonk. 'Het spijt me, ' zei ik tegen haar, 'Het is niet uw taak om zorgen te maken om mij. Ik kan mijn eigen boontjes doppen.' Ik probeerde te grijnzen, en mijn hand gleed over de klink van het zwaard. Het voelde goed, misschien was er een deel in mij dat hield van het demigod zijn. Ik keek haar aan en zette mijn masker weer op, 'Sommige dingen zijn een geheim, Parrilla,' zei ik zachtjes in haar oor. Ik was haar dankbaar, ze had naar me geluisterd en ik stond bij haar in het krijt. Iets waar ik me altijd aan zou houden.

---

If you don't know where you're going, any road will get you there

xLout schreef:
[Andor kan wel voor Meghan...]

Rose Parrilla ~ Lerares Plant en Natuur

Opeens ging Alexander op de grond zitten, in de kleermakerszit. Ik liet me ook op de grond zakken met mijn rug tegen de muur. ‘Ik had gehoopt dat mijn vader geen god zou zijn,' begon hij. ‘Ik had gehoopt dat ik niet hoefde rond te lopen op deze wereld met gaven die ik niet begrijp. Ik had veel liever een menselijk leven gewild, en nee ik zou er niet mee om willen gaan.' Hij keek me aan en ik knikte, ergens begreep ik hem ook wel. Iedereen ging anders om met het feit dat een van de ouders een god was. 'Ik kan delen van een toekomst zien, iets wat kan gebeuren of niet. Iets wat ik vaak anders zie dan in het echt, het houdt me in zijn greep tot het moment daar was. Ik ben bang, angstig op wat komen gaat en ik weet dat ik niets kan doen. Ik weet nooit wat het bedoelt, wat het wilt zeggen. Ik wordt er gek van,' fluisterde hij en hij legde zijn handen tegen zijn slapen. Hij was even stil, zo had ik de tijd om deze informatie te verwerken. Alexander was niet de eerste de persoon waarvan je zou verwachten dat hij zijn hart bij je zou luchten. Toch wilde ik hem graag helpen. ‘Het spijt me,’ zei hij, ‘Het is niet uw taak om zorgen te maken om mij. Ik kan mijn eigen boontjes doppen.’ Alexander probeerde te grijnzen, maar dat mislukte jammerlijk. 'Sommige dingen zijn een geheim, Parrilla,' zei hij zachtjes in mijn oor. ‘Alexander,’ begon ik. ‘Ik vind het goed van je dat je dit hebt verteld maar er is wel iets wat ik je nu wil zeggen. Je moet zelf maar beslissen wat je ermee doet, maar luister in ieder geval naar me. Er zijn altijd mensen die bereid zijn je te helpen. Je staat heus niet alleen op deze wereld en hoeft ook niet alles in je eentje op te lossen. Ik vind het heel goed van je dat je zo zelfstandig bent, echt waar, maar je moet anderen ook vertrouwen en je laten helpen als je ergens mee zit of gewoon je hart wil luchten. Maar bedankt dat je dit aan me hebt verteld,’ besloot ik mijn verhaal terwijl ik hem met een klein glimlachje aankeek.

[Is goed waar is hij nu?]

---

'Your happy ending may not be what you expect. That's what will make it so special.' ~ Mary Margaret

Aikaterina 'Aika' Damianne DeLloys || Aphrodite ||

Ik kijk Alex zielig aan en knipperde overdreven met mijn lange zwarte wimpers, waardoor ik Alex kort zacht zag lachen, dat deed me altijd wel goed, als hij lachte.. " Mag ik niet vrolijk zijn dan?" vroeg ik met een duidelijke klanktoon op mijn accent. "Hmm, laat me eens denken." zei Alex quasi serieus en grijnsde dan speels naar me. "Tuurlijk mag dat." hoor ik hem zeggen met nog steeds die speelse grijns rond zijn lippen. Ik beet op mijn lip en mijn helder blauwe ogen keken naar de zijne, hielde hem vast. Mijn hand gleed strelend over zijn schouder naar zijn rechterhand en toen boog ik me naar hem toe, ik zou hem kunnen kussen, niet dat ik het erg zou vinden, maar ik wou geen vriendschap verpesten dus drukte ik een kusje op zijn wang en begon te lachen, al was dat allang niet meer zo vrolijk als eerst. Ik voelde hoe hij in mijn zij porde en mijn blonde haren door de war woelde. "Jij pestkop." Hoorde ik hem lachen zeggen en hij plofte weer naast me, terwijl ik mijn blonde haren goed legde. Een hmpf geluidje rolde over mijn lippen, en had eindelijk mijn haren goed."Dus, wat zullen we eens doen vandaag?" vroeg Alex grijnzend. Ik wist dat het avondeten zo zou gaan beginnen, maar ik wou een grap op Percy uitwerken. Ik kende hem, en vond hem best leuk, maar dat mocht niet opvallen, dus een grap met hem. " Wat dacht je van een grap uithalen? Percy als slachtoffer, de zoon van Poseidon natuurlijk." Een vervaarlijk gemene twinkeling stond in mijn ogen.

---

Yeah, and people in hell want Slurpees.