Demigod Academy [Speeltopic 1] - Speeltopics

Ik heb zo rpg al eens eerder aangemaakt, aangezien er toen best veel mensen mee deden heb ik besloten om hem opnieuw te maken, deze keer heb ik het wel aangepast en komen er dus alleen de Griekse mythologie in voor.

Lang geleden besloten de goden van Olympus om een school te bouwen speciaal voor hun halfgod kinderen, deze school zou ver weg in Korinthe liggen wat ergens in Griekenland ligt, deze school ligt omringt door bossen waar vrijwel niemand komt maar toch is er een bescherming erom heen gedaan zodat verder niemand die zou kunnen zien en ook niemand zomaar de schoolterrein op kan. De goden konden daar ook hun kinderen in alle rust opzoeken . Deze school hebben al vele leiders en helden voortgebracht zoals Hercules, Achilles, Asklepios en nog vele andere, en natuurlijk worden ook in deze eeuw helden en leiders opgeleid.
En ook zal er ook af en toe een queeste komen.

Stop op vrouwelijke personages!


Eerste jaars
Meisjes
-
-
-
Jongens
-Yansé Kuàilè Freitas || Iris || AnnaxElsa

-
-

Tweede jaars
Meisjes
-
-
-

Jongens
-
-
-

Derde jaars
Meisjes
-Clio Euphrasia Míridóttir || Iris || [/pink AnnaxElsa
-
-
Jongens
-
-
-

Vierde jaars
Meisjes
-Venya Bjornson || Thanatos || Aquata
-
-
Jongens
-
-
-

Vijfde jaars
Meisjes Vol
-Chrysanthe Damaris Stavros || Poseidon || Barnowl
-Shaney Tamara Valentine || Apollo || Whisperings
-Shailene Aerald Chase || Athena Woodley

Jongens Vol
-Alexandros 'Alex' hero ravelli || Apollo || XLout
-Percy Spencer Felix Jones || Hads || Pwettyness
-

Zesde jaars
Meisjes Vol!
-Hannah Photini Shoore || Zeus || CrazyGirlxx
-Meghan Aurora Belle Carlyle || Chione || MissMills
-Ombré Rose D'Ablaing || Nyx Wall
Jongens
-Percy Kay Johnson || Poseidon ||Kendizzzzle
-Andor Haraldur Wärner || Chronos || xLout
-

Zevende jaars
Meisjes Vol!
-Aikaterina 'Aika' Damianne DeLloys || Aphrodite || Pwettyness
-Lizz Aurora Miles || Ares Mills
Aeryn Micah Healy|| Athena Yoda
Jongens Vol!
-Alexander Sionnach Lahey || Hermes || Raccoon
-Dean Sentis Lifeless || Hades || LyraPhoenix
-Damian Xifos Machon || Ares ||GilGalad



Lessen


Keuzevakken


Leraren



Kamers


Goden/godinnen



Invullijstje
Rol:
Naam:
Leeftijd: [11-18] leraren vanaf 23 jaar.
Jaar:
Geslacht:
Ouder:
Uiterlijk:
Karakter:
Herkomst:
Beste vak/Slechtste vak:
Keuzevakken:
Kracht:
Extra:

Regels
ABN praten
Minstens 150 woorden
Naamsverandering doorgeven
2 personages per persoon
Jongens en meisjes gelijk houden
Niet de personages van andere bespelen
Reserveringen blijven 2 dagen staan
OOC tussen []{}
Geen perfecte personages
16+ mag
Goden mogen ook gespeeld worden

Je begint thuis of onderweg, je wordt gebracht naar de berg door je goddelijke ouder, sterfelijke ouder of je gaat alleen, ze brengen je tot het begin van de berg en niet verder er is een berg pad waar je niet langs elkaar kan lopen en dat niet te zien is voor sterfelijke mensen, na ongeveer vijf minuten kom je op een bredere stuk vlakte midden in de bergen waar paarden en eenhoorns staan aangezien de bergen niet geschikt zijn voor de koets gaan ze op de rug van de paard zitten in de bergen blijven ze in stap aangezien het te gevaarlijk is om te galopperen of te draven, na ongeveer een half uurtje is alles weer vlak en kom je aan bij de bos rand daar kan je er wel weer voor kiezen om je paard te laten galopperen of dat je blijft stappen, na een uur ben je ongeveer bij de school.
Kijk in de rollenstory voor waar je kamers zijn, je gaat je spullen klaar naar je kamer brengen en opruimen, als er zo ongeveer iedereen er is dan begint de diner en dan zal de schoolhoofd nog wat dingen vertellen.

Rollenstory
Rollentopic 1

[ bericht aangepast op 17 feb 2014 - 18:56 ]

MissMills schreef:


(Zou Meghan een huisdiertje mogen kopen? (als ze weer eens naar de stad gaat in een of ander weekend ;P))

(Ja hoor huisdieren zijn gewoon toegestaan of je ze al vanaf het begin hebt of je ze later pas neemt)

BarnOwl schreef:
(...)

(Ja hoor huisdieren zijn gewoon toegestaan of je ze al vanaf het begin hebt of je ze later pas neemt)

[Oké, bedankt! ]

---

'Your happy ending may not be what you expect. That's what will make it so special.' ~ Mary Margaret

Rose Parrilla ~ Lerares Plant en Natuur

Ik zat op de grond en rolde een balletje, gemaakt van aan elkaar geknoopt touw, over met een paar Monstra. Ze waren best wel schattig, maar deden niet zoveel. Ik was zo verveeld dat ik dit balspelletje had bedacht. Ik stond maar weer eens op, stapte uit het rennetje waar de Monstra in zaten en keek om me heen. Wat kon ik nu nog doen? Ik besloot dat ik net zo goed nog even in het bos rond kon gaan zwerven. Ik pakte wat sneetjes brood, deed ze in een plastic zak en nam het mee naar buiten. Ik floot een liedje terwijl ik vrolijk het bos in huppelde. Na een tijdje rondgezworven te hebben ging ik tegen een boom aan zitten. Al gauw streken er wat vogeltjes op een tak op de boom tegenover mij neer. Ik gooide wat broodkruimels omhoog en de vogels pikten ze uit de lucht. Zo bleef ik brood gooien tot het op was. Ik stond weer op en begon weer terug te lopen naar het kasteel. Ik keek naar links toen ik wat geritsel hoorde. Een eekhoorntje klom voorzichtig uit een boom. Ik liep er heel behoedzaam naartoe en aaide het zachtjes. Het beestje maakte een merkwaardig, soort spinnend, geluidje en klom via mijn arm op mijn schouder. Daar bleef het diertje zitten totdat ik bij de school aankwam. Daar sprong het van mijn schouder en rende terug richting het bos. Ik glimlachte en huppelde de school binnen.

[Iemand voor Rose?]

---

'Your happy ending may not be what you expect. That's what will make it so special.' ~ Mary Margaret

Alexander 'Alex' Hero Ravelli II Apollo

Ik staarde weer met open mond naar het kasteel. Het paard waar ik op zat, Vinci genoemd, liet ik galopperen. Ik kon steeds niet wennen aan het prachtige uitzicht dat ik zag. Ik voelde meteen weer thuis. Ik wist dat ook een deel van mij in het kasteel verborgen lag. En mijn zusje, dacht ik toen. Ik moest glimlachen toen ik aan Shaney moest denken. Ik had haar gemist, en ik zou haar vandaag weer zien. Bij dat idee liet ik mijn paard sneller galopperen.
Nadat ik Vinci in de stallen had gezet, naar mijn kamer was gelopen, daar mijn spullen had neergezet was ik op ontdekkingstocht gegaan in het kasteel. Meer omdat ik eigenlijk hoopte, dat ik Shaney tegen zou komen. Ik wist dat ze er al was, ik had zo'n voorgevoel. Ik liet mijn zwaard langs mijn benen hangen en mijn boog liet ik in mijn kamer achter. Haakte mijn vingers in mijn broekzakken en begon te lopen door het kasteel. Toen ik merkte dat ik alleen was, begon ik te fluiten en voelde me weer een met het kasteel. Ik bleef even staan en staarde naar het uitzicht dat het me bood, nog twee jaar en dan was ik klaar. Ik zou met heimwee hier naar toe verlangen dacht ik. Maar ik miste mijn ouders ook wel. Mijn vader die er toch altijd voor me was geweest, en mijn moeder. Ik glimlachte en liep verder, voor ik mezelf verloor in eenzame gedachten.
Iemand kwam me huppelend tegemoet, haar krullen dansten op haar schouders. Ze lachte, en ik herkende haar als mijn docente Plant en Natuur. Ik ging tegen de muur staan, mijn ene been over de ander heen geslagen en wachtte tot ze langs zou komen. 'Hé mevrouw Parilla,' zei ik toen maar.

---

If you don't know where you're going, any road will get you there

Percy kay Johnson II Poseidon.
Shailene lachte even. ''Precies, ik ken het gevoel.'' lachte ze en haalde een hand door haar haar en zuchtte even. Ze keek me aan en beet op haar lip toen ik over mijn papa-probleem begon. ''Wat? Dat kan niet.. Ik zie mijn moeder eens in het jaar, maar dat is alles. Ze heeft nooit zin in het gezeik van de leiding die ze krijgt over mij.'' zei ze met een lichte zucht. 'Geloof het of niet, ik heb mijn vader nog nooit gezien.' zei ik. Niet dat ik dat erg vind, als hij geen eens een keer vrij kan maken om mij een keer te zien hoeft het voor mij niet meer. Al was het maar één keer. Ze knikte toen ik mijn verhaal deed. ''Ja, ik ken het verhaal. Ik wil ook niet dat mijn vader denkt dat ik een gevaar ben voor zijn gezin, maar ik wil ook niet in dezelfde huis wonen als mijn stiefmoeder. Onze haat is wederzijds, ach ja." zei ze, en keek naar de blauwe lucht waarna ze diep adem haalde. Ik knikte nu ook. ''Grappig genoeg lijken we op elkaar,'' lachte ze zacht. 'Ja, eigenlijk wel' grinnikte ik.

---

How far is far

Rose Parrilla ~ Lerares Plant en Natuur

Eenmaal binnen wist ik nog steeds niet wat ik moest doen. Ik kon een boek gaan lezen, maar daar had ik geen zin in. Uit verveling begon ik maar wat door de gangen te zwerven. Ik keek gefascineerd om me heen. Ik vond het nog altijd een geweldig kasteel. Het was groot, mooi en indrukwekkend. Ik huppelde neuriënd door de gangen tot ik opeens Alexander Ravelli zag staan. Even denken, wat wist ik over hem… Vijfdejaars, knap, flirt met veel meisjes, ik dacht zoon van Apollo, redelijk in plant en natuur en ik vond hem wel aardig. Hij stond tegen de muur aangeleund, zijn been had hij over zijn andere been heen geslagen. Zo stond hij te wachten. ‘Hé mevrouw Parilla,' zei hij neutraal. ‘Hallo Alexander,’ zei ik glimlachend. ‘Hoe gaat het? Goede reis gehad? En hoe was je vakantie?’ Ik besefte dat ik een beetje teveel vragen had gesteld, dus glimlachte ik verontschuldigend naar Alexander. Ik keek hem vriendelijk aan, wachtend op zijn antwoord.

---

'Your happy ending may not be what you expect. That's what will make it so special.' ~ Mary Margaret

Meghan Aurora Belle Carlyle ~ Dochter Chione ~ 6e jaars

Ik liep met een kop thee in mijn hand naar de bank. Ik zakte voorzichtig op de bank neer, zodat mijn gloeiend hete thee niet over me heen zou vallen. Ik nam een slokje van mijn thee. En keek de kamer nog eens rond. Ik vond hem nog altijd even mooi als de eerste keer dat ik er binnenstapte. Dat wist ik nog als de dag van gisteren. Ik had eerst een hele tijd door het kasteel gezworven. Ik had echt geen richtingsgevoel en ik moest zelf mijn kamer vinden, wat dus een complete ramp was. Uiteindelijk was ik een leraar tegengekomen die bereid was me naar mijn kamer te brengen. Ik had gezegd waar mijn kamer zat, tweede verdieping, bij de kamers van de kinderen van Chronos en Chione, en de leraar had me erheen gebracht. Ik had de leraar bedankt en deed de deur van mijn kamer open en stapte naar binnen. Ik keek om me heen en had het niet gek gevonden als mijn ogen uit mijn oogkassen waren gerold, ik zat namelijk met uitpuilende ogen de kamer rond te kijken. Thuis had ik namelijk altijd de kleinste kamer gehad. Het enige wat thuis in mijn kamer had gestaan was een bed en een kledingkast. Meer ruimte was er niet. En nu had ik gewoon een complete woonkamer voor mezelf. Ik doorzocht alle kamers en vond ze allemaal even prachtig. Gelukkig maar, want ik zou er nog een hele tijd in verblijven, had ik die dag glimlachend gedacht terwijl ik op de bank plofte. En nu zat ik hier ook op de bank, aan dat moment terug te denken. Ik voelde me gelijk thuis op deze school, en het voelde ook echt aan als mijn thuis.

---

'Your happy ending may not be what you expect. That's what will make it so special.' ~ Mary Margaret

Alexander Hero Ravelli

Ze glimlachte naar me, 'Hallo Alexander,' zei ze daarna. 'Hoe gaat het? Goede reis gehad? En hoe was je vakantie?' Vragen denderden over me heen, maar het maakte me niet veel uit. Ik mocht haar wel, het vak dat ze gaf wat minder, maar het was niet mijn slechtste vak. 'Het gaat prima met mij,' zei ik en ging nu op twee benen staan, 'Met u?' vroeg ik haar. Ik ging meteen over op de volgende vraag die ze gesteld had, 'Ach, ik ben alleen gekomen. Mijn moeder hoeft me niet meer te brengen nu ik oud genoeg ben, en mijn vader. Tsja, ik weet niet waar hij is op dit moment. Mijn vakantie was echter fantastisch. Ik heb een tijd bij mijn vader doorgebracht en daarna ben ik met mijn moeder op vakantie geweest. Hoe was uw vakantie?' vroeg ik haar terwijl ik haar vragend aankeek.

---

If you don't know where you're going, any road will get you there

Rose Parrilla ~ Lerares Plant en Natuur

'Het gaat prima met mij,' zei Alexander, terwijl hij weer gewoon ging staan. 'Met u?' vroeg hij. 'Met mij gaat het ook prima,' zei ik glimlachend. Hij ging gelijk door met het beantwoorden van mijn vragen. 'Ach, ik ben alleen gekomen. Mijn moeder hoeft me niet meer te brengen nu ik oud genoeg ben, en mijn vader. Tsja, ik weet niet waar hij is op dit moment. Mijn vakantie was echter fantastisch. Ik heb een tijd bij mijn vader doorgebracht en daarna ben ik met mijn moeder op vakantie geweest. Hoe was uw vakantie?' 'Fijn dat je een leuke vakantie hebt gehad,' zei ik tegen Alexander, 'Ik heb zelf niet zoveel gedaan in mijn vakantie. Gewoon wat in de bossen rondgezworven.' Ik glimlachte bij de herinnering aan mijn vakantie. Heerlijk, zoveel vrijheid. 'Heb je al zin in het nieuwe schooljaar?' vroeg ik. 'Je mag best eerlijk zijn hoor,' vervolgde ik glimlachend.

---

'Your happy ending may not be what you expect. That's what will make it so special.' ~ Mary Margaret

Alexander Hero Ravelli

Ergens voelde ik me slecht dat ik loog over het feit dat mijn moeder nog leefde. Het was gewoon zo dat ik geen zin had om iedereen te vertellen dat ze vorig jaar overleden was. Zij, mijn stiefvader en mijn lieve half zusje Félicia, alle drie: dood. Enkel vanwege het feit dat mijn vader een god was, en ik op deze school zat, leef ik nog. Ik haat liegen, ben er wel goed in. 'Ik heb niet zoveel gedaan in mijn vakantie. Gewoon wat in de bossen rondgezworven.' Ze glimlachte, alsof weer haar vakantie beleefde. 'Heb je al zin in het nieuwe schooljaar?' vroeg ze toen. Mijn hart verpletterde, viel uiteen. 'Je mag best eerlijk zijn, hoor.' Ze glimlachte erbij, haar ogen straalden en elke krul leek te dansen. Ik bleef haar verstijfd aankijken, ik greep naar mijn hoofd en leunde tegen de muur aan. 'Geweldig,' mompelde ik tegen mezelf. Krijg ik nu last van mijn voorspellende gave, ik hield met mijn ene hand mijn hoofd vast en leunde met de ander zwaar tegen de muur aan. Ik haalde adem, probeerde niet aan mijn moeder te denken. Ik dacht aan Shaney, mijn halfzusje - naar wie ik nog steeds op zoek was. Ik probeerde mijn adem onder controle te houden, maar het beeld van het visioen vergreep zich aan mij. Het had me in zijn macht, zijn vingers grepen om me heen. Mistig, zou ik het omschrijven. Net als het beeld dat ik zag. Mist hing over mijn ogen heen, onttrok alles uit het zicht en ik kon niets zien. Slechts horen, ik hoorde het knisperen van een brandend vuur. Slechts een halve seconde later, gegil. Gegil van iemand, daarna niets. Slechts stilte. De mist verdween en ik bleef tegen de muur staan, mijn gezicht wit uitgeslagen. Mijn ogen sloot ik van vermoeidheid en bleef een paar tellen tegen de muur aan hangen. 'Geweldig, dat maakt deze dag nog beter,' zei ik weer tegen mezelf.

Andor Haraldur Wärner

Ik staarde naar mijn kamer. Klokken tikten overal, een geluid dat je niet kon negeren. 'Andor, jij zal mij nooit teleurstellen,had mijn vader gezegd voordat ik wegging. Ik sloot mijn ogen en streek met iets van heimwee over de klokken in mijn kamer. Ik verlangde ernaar om mijn vrienden weer te zien, hoewel ik ze nog niet had gezien vandaag. Ik verlangde om weer in tweegevecht te zijn. Ik verlangde naar mijn leven op de academy zoals ik die had achtergelaten. De telefoon in mijn broekzak trilde en ik haalde hem eruit. Tim, stond erop de display. Ik glimlachte even, Tim was een Noor met wie ik bevriend was sinds we een jaar of twee waren. Zijn moeder was bevriend met mijn moeder. Ik nam op.
'Godverdomme, An. Ben je nou zomaar weggegaan zonder het mij te vertellen?' Zijn stem schalde door de speaker. Hij wist niet dat ik een demigod was, dat was iets wat ik verborgen voor hem hield. Voor zijn eigen bestwil. Hij dacht dat ik op dit moment op een kostschool ergens in the middle of nowhere zat. 'Tim, rustig,' mompelde ik langzaam.
'Niet rustig, An. Je bent weg, ik moest je vader bellen om te weten waar je heen was.'
Een rilling schoot door me heen, ik had liever niet dat mensen waarvan ik hield in contact kwamen met mijn vader. 'Wat zei hij?' vroeg ik.
'Dat je onderweg was naar die kostschool.'
'Ik ben er al.'
'Godverdomme, Andor. Je hebt ook nog vrienden hier.'
'Vriend,' corrigeerde ik hem langzaam. Hij bleef even stil
'Ik vind het gewoon naar dat je niets tegen mij hebt gezegd.'
'Sorry,' mompelde ik.
'Maak het goed. Als je terug komt betaal jij mijn drinken voor de komende stapavonden,' zei hij toen.
'Dat gaat me een fortuin kosten,' zei ik lachend. Tim was altijd dronken na een avond in de kroeg.
'Daarom, dus.'
'Het spijt me nog een keer.'
'Het is al goed. Spreek je later wel, An.'
'Later,' zei ik en nam afscheid van hem.

[Iemand voor Andor?]

---

If you don't know where you're going, any road will get you there

[Ik heb Chrysanthe voor Andor?]

BarnOwl schreef:
[Ik heb Chrysanthe voor Andor?]

is goed Waar is ze?

---

If you don't know where you're going, any road will get you there

xLout schreef:
(...)

is goed Waar is ze?

[Ze is nu nog bij het huis van Poseidon]

// I'm sorry, had het erg druk, wat heb ik gemist?

---

Yeah, and people in hell want Slurpees.

Rose Parrilla ~ Lerares Plant en Natuur

Alexander antwoordde echter niet op mijn vraag en bleef me maar aanstaren. Wat was er met hem? Of was er iets mis met mij? Ik haalde een hand door mijn haar, dat zat goed. Ineens greep Alexander naar zijn hoofd en hij leunde tegen de muur. 'Geweldig,' mompelde hij. Ik liep naar hem toe en legde een hand op zijn arm. ‘gaat het wel?’ vroeg ik hem bezorgd. Zijn ademhaling was onregelmatig en het ademen leek hem moeilijk af te gaan. Alexander kreeg opeens een erg glazige blik. Ik riep zijn naam en schudde hem door elkaar nadat hij helemaal nergens meer op reageerde. Na een tijdje keerde hij weer terug op de wereld, tenminste zo leek het dan, en sloot hij zijn ogen terwijl hij zich liet ondersteunen door de muur waar hij tegenaan hing. 'Geweldig, dat maakt deze dag nog beter,' zei hij in zichzelf. ‘Sorry dat ik het vraag, maar wat was dat?’ vroeg ik hem ernstig, terwijl ik hem bezorgd aankeek. Dat van net zag er niet goed uit.

[Sorry dat ik nu pas reageer. Ik was twee daagjes weg en ik kan op de een of andere manier op mijn laptop niet inloggen op Quizlet. ]

---

'Your happy ending may not be what you expect. That's what will make it so special.' ~ Mary Margaret