• Paddo schreef:
    Jaren zijn voorbij gegaan, jaren van dood...
    Assassins die in top vorm waren, werden genadeloos neergehaald door de Tempeliers...
    Assassins over het hele land vielen voor de zwaarden van Tempeliers...
    Geen enkele Assassin bleef leven... Op een paar na...
    Maar nu... Nu dat de tijd daar is om werkelijk op te staan...
    Zijn er nog maar een paar assassins over...
    Een paar beginnelingen en gevorderde, onder begeleiding van hun meester.
    Als groep proberen ze de Assassins weer omhoog te helpen,
    Om weer het goede te zijn in de wereld...
    Maar... Zullen alle Assassins het pad blijven volgen die hun gewezen word?
    Of zullen ze vallen voor het gevaar wat buiten hun veilige haven lurkt?


    De RP speelt zich af in de middeleeuwen, dus denk eraan dat er geen gadgets zijn zoals in onze tijd.
    Maar meer eraan dat ze alles doen via postduiven, via messengers en dat die dus soms onderschept kunnen worden!
    Tabak maken kunnen ze ook nog niet, dus denk er aan dat je personage niet opeens een sigaret opsteekt of in die richting!
    Dus houdt in gedachten dat alles wat er gebeurt, ook gebeurt in de middeleeuwen waardoor er bepaalde dingen niet kunnen worden gebruikt!



    Assassins:

    Mentor: Shadow Raeper ~ Paddo

    Gevorderede Assassins:
    - Halroy Brightwood ~ LyraPhoenix
    - Selena Kayda MontClair ~ DarkAng3l

    Beginnelingen:
    - Blink ~ LyraPhoenix
    - Evoy Ciar Nolyn du Vessa ~ Eltham
    -Raven Nanaka Crowley
    -


    Dorpelingen:
    -
    -
    -
    Dokter:
    - Matthew Clairmont ~ Darkang3l
    -


    Invullijst:

    Naam:
    Rol:
    Leeftijd: {16 - 25}
    Uiterlijk: {Foto/Animefoto mogen beide!}
    Wapen/Werk: {Beginneling: 2. Gevorderde: 4. Denk hieraan bij wapens die Assassins gebruiken!/ Denk bij werk aan het werk wat ze vroeger deden!}
    Geschiedenis: {Wat hem/haar gebracht heeft bij de Assassins en waarom}
    Extra: {Tattoo's, sieraden, etc etc}


    Special Events:
    Er zullen speciale evenementen zijn die kunnen gebeuren in het verhaal, dit is een klein voorproefje ervan:

    Tempeliers vallen de HQ van de Assassins aan, stop ze voordat ze werkelijk binnen dringen!
    De missie die je kreeg, heeft een speciale wending... Ze zijn erachter gekomen dat je op ze jaagt!
    ...... is ziek geworden na zijn laatste missie, hij/zij moet rusten om beter te worden!
    Een wond is gaan onsteken bij .....! Breng een dokter langs!

    Natuurlijk is het toegestaan om events op te geven, zodat ik ze kan gebruiken in de RP!


    Regels:

    Afwezig voor langere tijd? Meld het aan mij!
    Wees Aardig tegen elkaar!
    16+ is toegestaan, houd het wel netjes!
    Geen Over Powered personages!
    Gebruik OOC {Out Of Character}: {} [] () !!
    Bespeel niet iemand anders zijn personage!
    Zet je personage zijn naam boven aan je post!
    Alleen ik open nieuwe topics, tenzij ik iemand de toesteming er voor geef!
    Events worden alleen door mij geactiveerd!


    Reserveringen doe ik niet aan! Wil je een personage? Maak hem meteen aan!


    Plattegrond

    De assassins leven in een soort kasteel, wat gemodificeerd is richting hun doeleindes en oefeningen.

    Begaande grond:
    Buiten: Plein, Practice Ring (1), Fighters Ring (2), Archery (2), Tuin,
    Binnen: Bibliotheek (Sectie 1: Beginnelingen. Sectie 2: Gevorderde), Slaapzalen Beginnelingen, Badkamer Beginnelingen, Eetzaal Gezamenlijk.

    1ste Verdieping:
    Slaapzalen Gevorderde, Armory, Lounge, Mission Chamber (2), Badkamer Gevorderde.

    2de Verdieping:

    Mentor kamer, trap naar torens.

    Dak/Torens:

    Uitkijkposten, Freerunning Sectors (4)

    [ bericht aangepast op 31 maart 2014 - 16:50 ]

    [dat is altijd leuk om te horen voor een schrijven :3 ik vind het nog best goed hoor! Het leest makkelijk weg dus er is niks mis mee (:]


    "I don't have sweet dreams.. I have beautiful nightmares" †

    Shadow Raeper ~ Mentor

    “Wat ik zoek? Het gebruikelijke, eten, betere kleding, een slaapplek voor de nacht. Niets bijzonders eigenlijk.” “Ik ben dan misschien arm, maar ik ben niet dom. Dat jullie geen gewone mensen zijn, was al duidelijk zonder met u te spreken. En als ik u was zou ik wat om uw arm doen. Bloed is moeilijk uit kleding te krijgen en verband werkt over het algemeen beter. Maar als u me graag wilt doden, ga uw gang als u daar vrolijk van wordt. Het is vast beter dan het leven dat ik nu heb.”
    Even doe ik mijn armen over elkaar terwijl ik hem aankijk, ondanks dat het waar was dat bloed moeilijk uit kleding te halen was, was het iets wat mij niet veel kon schelen, het was altijd een aandenken aan wat ik meegemaakt had.
    Rustig sluit ik even mijn ogen, waarna ik na een tijdje ze weer open doe en hem aan blijf kijken... Misschien dat die het door had, maar hier was ook weinig te vinden, we leefde simpel en hadden altijd weinig nodig.
    "Jammer genoeg moet ik je dan teleurstellen, het enige wat we hier hebben zijn simpele dingen, wij leven hier niet als rijke mensen, hoe minder we hebben des te beter"
    Maar dat hield nog niet uit dat ik hem misschien kon gebruiken... Hij kon goed sluipen en was behendig... Nu alleen nog de vraag of die met wapens overweg kon... Maar dat kwam altijd later nog wel...
    "Maar voor nu kan je wel in een van de verblijven rusten, morgen kan je dan nog mee eten en daarna zien we verder"
    Rustig draai ik mij om terwijl ik even grijns, een nieuweling erbij... Het werd steeds beter en we zouden flink groeien! Eindelijk zou mijn droom waarheid worden en zou ik de broederschap weer naar de top brengen.

    [ow god danger, I'm so sorry dat ik nu pas post... School's a b*tch²]


    Selena 'Kaida' MontClair ~ Gevorderde Assassin
    Rustig liep ik het plein over. Shadow was blijkbaar bezig met een andere nieuwkomer. Best dat ik hem maar liet voor nu. Ik kende net zo goed als hij de gebruiken van de orde, maar gezien het uur en het feit dat ik toch geen training of wat dan ook kon doen momenteel, kon ik de nieuwelinge net zo goed naar haar kamer brengen. De nacht was al gevallen en we wilden natuurlijk geen doden van zodra ze hier gekomen waren.
    "Ik zal je volgen. Leidt de weg." Ik knikte zachtjes terwijl ik m'n weg vervolgde. "Heb je ook een naam?" Het mesje verborg ik onder het lopen terug tussen de plooien van m'n jurk. Misschien niet meteen de meest klassieke assassin's outfit, maar het deed dienst op heel wat gelegenheden. Jurk of niet, ik kon er haast net zoveel mee als in m'n andere kleren, al moest je natuurlijk niet gaan verwachten dat ik er stunts mee ging uithalen, zoals klimmen of over daken rennen. Je moest natuurlijk wel je beperkingen kennen.
    Rustig liep ik naar binnen en de trap op naar de verblijven van de nieuwelingen. Ze sliepen niet bij de rest, waarom zouden ze ook. Ze waren nog geen assassin's enkel groentjes die het wilden worden. Als je lang genoeg in dit leven zat, dan wist je ondertussen wel dat niet iedereen de eindstreep van de training haalde. Maar er was dan ook geen betere manier om uit te zoeken of je geschikt was of niet voor dit leven. Ergens vroeg ik me af op zei het zou halen. Het zou wel fijn zijn om er een paar meiden bij te hebben in deze overwegend mannelijke wereld. Voor de deur van de slaapkamer bleef ik staan. "De lessen zullen in de ochtend starten. Je bent vrij om te rusten. In de keuken is wel wat te eten te vinden, maar het is zelfbediening." Bedienden waren er niet en zouden er vast en zeker ook niet komen.


    "Nothing is True. Everything is Permitted"

    [ maakt niet uit hoor!]

    Raven Nanaka Crowley || Beginnende Assassin

    Raven hoorde haar vraag en knikte, terwijl ze samen met haar de gang door liep. "Ik heet Raven." Zei ze en keek kort om haar heen om te zien waar ze precies waren. Ze haalde rustig adem en keek naar de oude stenen muren. Er was mos ontstaan aan de binnenkant van de muur. Dat vertelde wel dat dit kasteel er al een tijdje stond. Raven richtte zich weer tot de meid die voor haar liep. Ze keek naar de vertrekken en knikte kort dat ze het begreep. "Als groentje, is er ook een mogelijkheid om gevorderde te worden?" Vroeg ze nieuwsgierig en keek haar aan. Het zou wel leuk zijn als ze zich omhoog kon werken. Raven zuchtte zacht en keek naar haar tasje over haar schouder. Het zat vol met haar wapens en wat geld. Je wist maar nooit wanneer je het nodig had. Ze was benieuwd wat haar te wachten stond. "Laat ik maar wat gaan eten." Zei ze kortaf en vond haar weg naar de keuken om eten te maken. Ze vond wat biefstuk en sperziboontjes in de koelkast. Raven haalde haar schouder en begon eten te maken. Ze grinnikte en zette een bord met eten neer op de keukenblad. Ze pakte wat bestek en begon aan haar eten.


    "I don't have sweet dreams.. I have beautiful nightmares" †