The Life Of An Assassin {Topic 1} - Speeltopics

Paddo schreef:

Jaren zijn voorbij gegaan, jaren van dood...
Assassins die in top vorm waren, werden genadeloos neergehaald door de Tempeliers...
Assassins over het hele land vielen voor de zwaarden van Tempeliers...
Geen enkele Assassin bleef leven... Op een paar na...
Maar nu... Nu dat de tijd daar is om werkelijk op te staan...
Zijn er nog maar een paar assassins over...
Een paar beginnelingen en gevorderde, onder begeleiding van hun meester.
Als groep proberen ze de Assassins weer omhoog te helpen,
Om weer het goede te zijn in de wereld...
Maar... Zullen alle Assassins het pad blijven volgen die hun gewezen word?
Of zullen ze vallen voor het gevaar wat buiten hun veilige haven lurkt?

De RP speelt zich af in de middeleeuwen, dus denk eraan dat er geen gadgets zijn zoals in onze tijd.
Maar meer eraan dat ze alles doen via postduiven, via messengers en dat die dus soms onderschept kunnen worden!
Tabak maken kunnen ze ook nog niet, dus denk er aan dat je personage niet opeens een sigaret opsteekt of in die richting!
Dus houdt in gedachten dat alles wat er gebeurt, ook gebeurt in de middeleeuwen waardoor er bepaalde dingen niet kunnen worden gebruikt!



Assassins:

Mentor: Shadow Raeper ~ Paddo

Gevorderede Assassins:
- Halroy Brightwood ~ LyraPhoenix
- Selena Kayda MontClair ~ DarkAng3l

Beginnelingen:
- Blink ~ LyraPhoenix
- Evoy Ciar Nolyn du Vessa ~ Eltham
-Raven Nanaka Crowley
-


Dorpelingen:
-
-
-
Dokter:
- Matthew Clairmont ~ Darkang3l
-


Invullijst:

Naam:
Rol:
Leeftijd: {16 - 25}
Uiterlijk: {Foto/Animefoto mogen beide!}
Wapen/Werk: {Beginneling: 2. Gevorderde: 4. Denk hieraan bij wapens die Assassins gebruiken!/ Denk bij werk aan het werk wat ze vroeger deden!}
Geschiedenis: {Wat hem/haar gebracht heeft bij de Assassins en waarom}
Extra: {Tattoo's, sieraden, etc etc}

Special Events:

Er zullen speciale evenementen zijn die kunnen gebeuren in het verhaal, dit is een klein voorproefje ervan:

Tempeliers vallen de HQ van de Assassins aan, stop ze voordat ze werkelijk binnen dringen!
De missie die je kreeg, heeft een speciale wending... Ze zijn erachter gekomen dat je op ze jaagt!
...... is ziek geworden na zijn laatste missie, hij/zij moet rusten om beter te worden!
Een wond is gaan onsteken bij .....! Breng een dokter langs!

Natuurlijk is het toegestaan om events op te geven, zodat ik ze kan gebruiken in de RP!

Regels:

Afwezig voor langere tijd? Meld het aan mij!
Wees Aardig tegen elkaar!
16+ is toegestaan, houd het wel netjes!
Geen Over Powered personages!
Gebruik OOC {Out Of Character}: {} [] () !!
Bespeel niet iemand anders zijn personage!
Zet je personage zijn naam boven aan je post!
Alleen ik open nieuwe topics, tenzij ik iemand de toesteming er voor geef!
Events worden alleen door mij geactiveerd!

Reserveringen doe ik niet aan! Wil je een personage? Maak hem meteen aan!

Plattegrond

[ bericht aangepast op 31 maart 2014 - 16:50 ]

Shadow Raeper ~ Mentor

Grijzend kijk ik hem aan, misschien had Matthew gelijk... Maar waar ik op aasde was niet wraak... Het was iets anders... Ik wilde iets terug krijgen van wat mij afgenomen was... En ik wist bijna waar ik het terug kon vinden... Als ik dat terug had, kon ik vredig sterven...
"Ik meen het Shadow. Jullie zijn de laatste van de Oude Broederschap, laat dat niet verloren gaan." Ik knikte alleen, maar mijn gedachten was ergens anders... Mijn gedachten was bij de gene waar ik werkelijk van was gaan houden... Waar ik van begon lief te hebben... En daarom... had ik ook het teken van de assassins op mijn borst gebrand... Omdat die persoon mij eraan herinnerde wat het leven daad werkelijk in hield... Wat het leven daad werkelijk te brengen had...
"Hou elkaar heel, dan ben ik al lang tevreden. Ik haat overuren." ik begin te lachen waarna ik rustig met hem mee loop, misschien had die gelijk en moesten we eens oppassen met wat wij deden. Overuren haatte iedereen, behalve als je een ander leven had gekozen... Dan hoorde die erbij.
Als Matthew gaat zitten op de trap buiten het kasteel, ga ik even naast hem staan.
"Matthew, ieder loopt met zijn eigen problemen, dat is waar... Maar niemand hoeft alleen te staan, tenzij die daar voor kiest. Ik ben al blij met de hulp die je ons bied Matthew... Maar wees gewaarschuwd, want hoe meer je je met ons bemoeit... Hoe meer je ook een gevaar word voor de Tempeliers."
na dat gezegd te hebben draai ik mijzelf weer om waarna ik het kasteel weer in loop.
Ik moest even van mijn gedachtes af, en dat kon gemakkelijk met wat oefeningen te doen...

Matthew ClairMont -- Dokter/Kwakzalver
"Matthew, ieder loopt met zijn eigen problemen, dat is waar... Maar niemand hoeft alleen te staan, tenzij die daar voor kiest. Ik ben al blij met de hulp die je ons bied Matthew... Maar wees gewaarschuwd, want hoe meer je je met ons bemoeit... Hoe meer je ook een gevaar word voor de Tempeliers." Even keek ik opzij toen hij tegen me sprak. "Ja, ieder heeft z'n eigen problemen, maar het punt is dat die van jullie ook de mijne beginnen te worden." Ik had de Tempeliers vandaag wel weg kunnen houden, maar de vraag was hoelang het zou gaan duren voor er een slim genoeg was om het door te hebben? "Ik bemoei me niet met jullie, ik geef je enkel goeie raad. Zoals ik bij ieder ander van m'n patiënt zou doen die met open ogen in z'n ongeluk aan het lopen is."
Met een zucht stond ik langzaam op. "Ik mag dan misschien niet een van jullie zijn, maar geloof me gerust als ik zeg dat ik jullie visie begrijp en ze respecteer. De Tempeliers zijn net zo min mijn vrienden als die van jullie, maar m'n eed gebied me hen te helpen als ze gewond aankloppen." Dat was nu eenmaal wat het voor me inhield om een dokter te zijn. Ik moest helpen wie ik kon helpen, gelijk wie ze waren of wat ze hadden. Ik mocht geen onderscheid maken.
Eigenlijk mocht ik ook geen geheimen, of eerder dingen doorgeven die ik hoorde, maar onder sommige omstandigheden deed ik het toch. Meer kon ik niet doen om de Assassis te helpen en eigenlijk was dat al verboden. Even keek ik hem na voor ik aan de wandeling terug naar het dorp begon.

---

"Nothing is True. Everything is Permitted"

(Ik ben volgende week de hele week op vvakantie en weet niet wanneer ik internet heb.)

---

Vampire + Servant = Servamp

LyraPhoenix schreef:
(Ik ben volgende week de hele week op vvakantie en weet niet wanneer ik internet heb.)

(Is goed ^^)

[Het spijt me heel erg, maar ik schrijf me uit. Mijn bloed suikert gehalte is omlaag gegaan en daardoor ben ik echt in een beroerde situatie. Ik moest een paar topics wegdoen. Het spijt me heel erg :'(]

---

"Rebellion's are build on hope"

VladiFerr schreef:
[Het spijt me heel erg, maar ik schrijf me uit. Mijn bloed suikert gehalte is omlaag gegaan en daardoor ben ik echt in een beroerde situatie. Ik moest een paar topics wegdoen. Het spijt me heel erg :'(]

(Jammer, maar sterkte.)

---

Vampire + Servant = Servamp

VladiFerr schreef:
[Het spijt me heel erg, maar ik schrijf me uit. Mijn bloed suikert gehalte is omlaag gegaan en daardoor ben ik echt in een beroerde situatie. Ik moest een paar topics wegdoen. Het spijt me heel erg :'(]

(Het is begrijpbaar je eigen gezondheid gaat voor )

Halroy Brightwood//Gevorderde Assassin
Ik stond op het dorpsdak en keek uit over het dorp. Ik had Shadow gehoord dat het nog geen tijd was, maar iets wist ik dat ik hier nog niet klaar was, ik pakte de kap van mijn mantel en trok die ver over mijn hoofd heen dat mijn ogen enkel zichtbaar waren en rende naar de rand van het dak en schoof mijn boog dwars over mijn schouders en sprong van het dak een van de donkere steegjes in.
Ik keek om me heen of ik niet achtervolgd zou worden en loop met snelle passen het steegje uit, richting het kasteel.
Het was een behoorlijke wandeling vanaf het dorp naar het kasteel, al helemaal als je zijwegetjes neeemt om zo te voorkomen dat iemand je volgt. Ik zag het kasteel in zicht komen dat me een rustig gevoel van veiligheid gaf, ook al was ik hier minstens vijf jaar. Ik nam de grote trap naar de hal, naar de eerste verdieping en eindigde in mijn slaapvertrek. Zuchtten haalde ik de pees van mijn boog, zonder dat het zou breken en borg het op. Mijn leren riem waar de koker aan hing, ontkoppelde ik en stopte het in de kast. Mijn mantel knoopte ik open en hing aan een van de haakjes. Ik liep mijn vertrek uit en nam de gang door naar de bibliotheek wat vaak mijn toevluchtsoord was als ik even alleen wilde zijn.

---

Vampire + Servant = Servamp

Shadow Raeper ~ Mentor

Langzaam liep ik over het plein, maar nergens kon ik mijn gedachten daad werkelijk opzetten, misschien had Matthew namelijk toch gelijk...
Maar dat zou mij niet stoppen... Dat zou mij niet tegen houden om terug te krijgen wat ik terug wilde! Wat rechtmatig van mij was!
Langzaam liep ik de trappen op, eerste verdieping... Selena opzoeken? Nee... Dat was nu niet slim... Tweede verdieping.... Mijn eigen kantoor in, dat is beter.
Langzaam deed ik de deur open waarna ik hem achter mij dicht liet vallen, door liep langs de rijen met boeken en stopte bij een specifieke boekenkast.
Langzaam liet ik mijn vingers langs de boeken gaan waarna ik er eentje uithaalde, daar achter zat een knop, waarna ik hem indrukte.
De boekenkast verschoof langzaam naar achteren waarna die verdween in de duisternis van de geheime kamer daar achter, langzaam stap ik naar binnen, waarna de boekenkast weer op zijn plek verschuift.
Met een fakkel die half aanstond, steek ik de rest aan waarna de kamer langzamerhand verlicht word, een afgerafeld kledingstuk word zichtbaar, waarna een paar wapens ook verlicht worden.
Met een hand ga ik langs het kleding stuk, waarna ik even stop op de plek waar het hart hoort te zitten. Het was iets wat mij meestal rustig kreeg, wat mijn gedachtes weer op een rij kregen... Maar op dit moment wist ik het niet meer... Wat was de reden dat ik zo geworden was? Waarom begon ik steeds meer hartelozer te worden? Waarom kon mijn eigen leven zelfs steeds minder schelen.
Rustig ga ik achter mijn bureau zitten die in de geheime kamer staat waarna ik een boek open sla met waar mijn doelwit zich bevindt... Het was iets wat ik moest afronden... Iets wat ik terug moest krijgen en op zijn rechtmatige plek terug moest hangen!!

[ bericht aangepast op 27 feb 2014 - 22:00 ]

Matthew ClairMont -- Dokter/Kwakzalver
Met een laatste blik op het kasteel achter zich, keerde hij op z'n gemak terug naar het dorp. Veel meer dan goeie raad geven kon hij niet bepaald doen. Hij was geen lid en had dus geen macht. En zelf als hij lid was, Shadow zou hij nooit wat kunnen opdragen, gezien hij de Mentor is. Hij moest het doen met hopen dat z'n woorden gehoord werden. Deze die hij letterlijk gezegd had, maar net zo goed degene die hij bedoelt had, maar niet luidop gezegd had. Sommige dingen kon hij nu eenmaal niet letterlijk gaan zeggen, toch niet zonder dat er problemen van kwamen.
Even zuchtte hij zachtjes. Soms wilde hij echt een paar figuren met hun hoofd tegen de muur slaan, in de hoop dat ze verstand gingen krijgen, maar ten eerste mocht hij dat als dokter niet en ten tweede twijfelde hij heel erg aan het feit of het wel nut zou hebben. Koppige ezels bracht je niet zo heel makkelijk op andere gedachten. Helaas.

Selena Kayda MontClair -- Gevorderde Assassin
Wat Matthew der ook gegeven had, het deed in ieder geval z'n werk. De eerst volgende uren was ze compleet uitgeteld, zodat der lichaam een beetje tijd had om op adem te komen als het ware en te beginnen aan het herstel. Er waren dan ook meerdere uren verstreken voor ze terug haar ogen opende en wat wazig om zich heen keek. Ze herkende de zaal waar ze lag. Vroeger zouden hier nog andere vrouwelijke Assassins geslapen hebben, nu lag ze hier helemaal alleen. Het was wat vreemd, maar eigenlijk ook weer niet.
Moeizaam kwam ze overeind waarna haar goeie hand gelijk naar der hals ging om te voelen of der ketting niet verdwenen was. Het was een automatisme dat ze telkens weer teruggreep naar die herinnering aan het verleden. Het was haar enige band nog met haar Franse roots en ze zou ongelukken doen moest ze die kwijt raken. Met een zachte zucht sloot ze haar hand om het kleinnood voor ze opstond.
Gewone kleren zouden nu toch niet veel nut hebben. Zolang haar arm niet genezen was zou ze werken wel kunnen vergeten, daarom koos ze er dan ook maar voor om voor een zeldzame keer een jurk aan te trekken. Het donkere rood ging perfect met de robijn in haar halssnoer en gaf haar, in combinatie met der lange bruine haar iets nobels. Zodra ze schoenen aan had liep ze de gang op. Lang stilliggen was niets voor haar. Als ze niet in beweging was, werd ze gek. Op weg naar de deur weigerde ze echter om toe te geven aan de duizeligheid die haar duidelijk parten speelde.

---

"Nothing is True. Everything is Permitted"

Shadow Raeper ~ Mentor

Langzaam bladerde ik door de pagina's heen... Ergens moest ik wel een zwakke plek kunnen vinden in het gebouw wat ik zou gaan beklimmen en zou gaan infiltreren....
Jammer genoeg was die er weinig tot niet.... Heel af en toe zou er een opening komen, van misschien vijf secondes... Maar dan moest ik sneller zijn dan het licht vanwege de bewakers die boven op het gebouw rond lopen....
Zuchtend klap ik het boek dicht waarna ik het weer in een la stop... Langzaam duw ik hem dicht waarna ik op sta en naar een van de boekenkasten loop... Het moest hier ergens wel tussen staan... Iets van vroeger, misschien een oud wapen wat mij kon helpen... Misschien een legendarisch wapen wat ergens rond slingerde... En stond te wachten om gevonden te worden...
Langzaam laat ik mijn vingers langs de boeken glijden waarna ik er een oud boek tussen uit pak... Legendes en Mythes... Langzaam leg ik hem open in mijn hand waarna ik er door heen blader... Maar het waren allemaal legendes... Niet ervan zou daad werkelijk waar zijn, en waarschijnlijk zou het allemaal zonden zijn om te gaan zoeken...
Langzaam laat ik mijzelf even via de boekenkast naar beneden glijden waarna ik naar het plafond begin te staren... Waarom was er nooit een makkelijkere manier om dingen te kunnen doen... Waarom was er nooit iets wat eens makkelijk kon...

Selena Kayda MontClair -- Gevorderde Assassin
Zwijgend doolde ik door het kasteel, nog steeds niet helemaal terug op orde na wat Matthew me ook gegeven mocht hebben. Wat het ook was, het was sterk, zoveel was ik wel zeker. Vast en zeker dat Shadow hem verteld had dat het erg was deze keer en Matthew kennende had hij geen halve maatregelen willen nemen. Hij zou er vast en zeker voor willen zorgen dat ik me een tijdlang kalm hield, al was het maar voor m'n eigen veiligheid.
Ongewild namen m'n voeten me mee naar boven. Veel meer dan de zwaarste stukken om te free-runnen waren er niet, afgezien van de kamers van Shadow dan toch. Misschien was het niet helemaal ongewild. Ik moest me tenslotte nog verontschuldigen en m'n meer dan verdiende preek in ontvangst nemen.
Zachtjes klopte ik aan op z'n deur zodra ik bovenaan de trap gekomen was en de juiste richting opgedraaid. "Shadow?" Het duurde even, maar nog steeds kreeg ik geen reactie. Een tel fronste ik lichtjes. Gewoonlijk was hij hier te vinden, vanwaar dan de stilte? Zachtjes duwde ik de deur open, voor ik naar binnen stapte. Gewoonlijk kon ik dit zachtjes doen, maar [url="http://data3.whicdn.com/images/48978891/large.jpg"]de jurk[/url] die ik nu droeg, in plaats van m'n gewone kleren, maakte nu eenmaal zacht geluid. Ik was al lang blij dat ik geen andere schoenen had dan m'n gebruikelijke laarzen, dus was ik zeker dat die me niet zouden verraden.
Even keek ik rond in het kantoor, maar ik zag niemand. Getrokken door m'n nieuwsgierigheid liep ik verder naar binnen. Alles leek zoals ik het me van hem voorstelde eigenlijk. Een meer dan behoorlijke wanorde, met alles bij de hand om wat dan ook te plannen. Zonder wat aan te raken keek ik rond, tot m'n aandacht getrokken werd door een boekenkast die niet bepaald op z'n plaats leek te staan. Met wat ruimere passen liep ik er naartoe.

---

"Nothing is True. Everything is Permitted"

Shadow Raeper ~ Mentor

Als ik de deur open hoor gaan kijk ik even op, wie kwam er mijn kamer binnen? En ik hoorde ook geen geklop... Rustig stond ik op waarna ik even naar de boekenkast loop, daar stopte ik waarna ik mijn ademhaling naar beneden gooide om beter te luisteren...
"Shadow?" Selena! Waarom was die al uit bed?! Die hoorde nu nog te rusten... Tenminste voor deze dag...
Als ik de zachte maar net hoorbare voeten dichterbij hoor komen stap ik even achteruit, als ze de switch vind, dan zal ze deze kamer ook vinden...
Met een simpele zwaai zorg ik er voor dat de fakkel naast mij uitgaat, waarna het pikken donker word in de kamer.
Als ze deze kamer zou vinden... Zou ze te weten komen over mijn geheimen die ik voor mijzelf wil houden... Voor de geheimen die alleen mij wat aangaan...
Voor de geheimen die zelfs de orde niet wisten toen ik zelf nog maar een leerling was...
Deze geheimen moesten van mij blijven... En van niemand anders.... Van mij... En mij alleen!!

Selena Kayda MontClair -- Gevorderde Assassin
Zachtjes gleden m'n handen langs de boeken in de kast. Het hele vertrek leek zo gewoon en toch... Ergens had ik het gevoel dat er iets niet klopte. Ik wist dat Shadow hier zou moeten zijn, puur uit ervaring. Het was altijd de plek geweest waar ik hem kon vinden. En daarbij, zelf als het niet zo was, was hij niet degene geweest die zei dat ik me elke dag stipt om 18:00 moest melden bij hem? Nou, mooi dan. Was ik er wel, maar was hij nergens te bekennen. Tot zover stiptheid.
Ik had al lang geleerd dat een zwak moment een gegronde reden was om te laat te komen. Zelf al zou ik ooit eens ladderzat zijn, als ik een afspraak had, dan diende ik me eraan te houden. Ongeacht de omstandigheden. Dus wat groggy zijn van Matthew middeltjes telde niet bepaald bij mij. Even keek ik naar de titels van de boeken. De kaften stuk voor stuk van leer. Ik vond het een geschenk da tik ooit had leren lezen. Er was zoveel wijsheid te vinden soms in boeken, maar je moest weten waar je moest zoeken.
Na even zoeken trok ik een van de boeken van de plank die m'n aandacht trokken. Als ik dan toch moest wachten tot meneer verscheen, dan kon ik me maar net zo goed met wat bezig houden, in plaats van met m'n vingers te zitten draaien. Ik was al lang blij dat het haardvuur brandde, anders zou het wel eens koud kunnen gaan worden. Met het boek in m'n handen ging ik voor het vuur op de grond zitten, m'n rug naar de kasten, maar de deur van het vertrek duidelijk zichtbaar. Op die manier kon ik namelijk ook meteen het raam in de gaten houden. Half uitgeteld van de strijd of niet, ik bleef een Assassin en die bleef waakzaam naar z'n omgeving.

---

"Nothing is True. Everything is Permitted"

Shadow Raeper ~ Mentor

Rustig liep ik weer naar de boekenkast waarna ik goed begon te luisteren... Een boek werd eruit gepakt... Voetstappen liepen er vandaan...
Was dit mijn kans om er snel uit te glippen? Waarna ik net deed alsof ik er al die tijd al was?...
Grijzend deed ik de kast ietsjes naar achter zonder geluid te maken, waarna ik even naar binnen gluurde... Ze zat met haar rug hier naar toe! Mooi! Dit is mijn kans.
Zonder ook maar enig geluid te maken schoof ik de kast verder waarna ik er langzaam uitliep, daarna trok ik voorzichtig de kast weer op zijn plek waarna ik hem nog snel controleerde. Hij zat goed op zijn plek, wat het dus minder snel zichtbaar maakte...
"Selena... Volgens mij zijn de boeken die in mijn vertrekken staan, meer en deels voor mij bedoeld, vind je niet?" Rustig draaide ik mij om waarna ik haar aankeek, maar of ze daad werkelijk wist waar ik precies vandaan gekomen zou zijn... Dat was ten tweede...
Daarnaast... Viel het misschien iets te op dat ik er eerst niet was en nu plots opeens wel... Ik zou een verhaal klaar moeten hebben staan, wilde ik haar wijs maken dat ik er al die tijd al was...
Langzaam liep ik naar een van de stoelen die er stonden, bij een bureau die ik bijna tot nooit gebruikte, waarna ik eraan ging zitten en rustig naar Selena bleef kijken.