Haunter schreef:
Evoy C. N. duVessa
Gelukkig maakte zijn woorden de situatie niet erger. Het gaf hem juist meer tijd om na te denken over zijn volgende zinnen. Evoy moest de goede woorden kiezen en niet teveel prijs geven, het was niet de bedoeling om uiteindelijk nog gedood te worden. Die grijns stond hem alleen niet aan.
"Veel plekken dragen geheime met zich mee, maar een gevoel bekruipt me dat dit geen gewone geheimen zijn, maar dat het al eeuwen verscholen is en dat de mensen die het weten gewoon nog leven."
De man deed ook zijn zwaarden weg, al wist ik dat ik in het nadeel zou zijn als ik hem aan zou vallen. Deze man was niet normaal en hield iets achter en het had iets te maken met de spullen die hier te zien waren.
"Heeft u ooit een tempelier met alleen een dolk als wapen en een tas op zijn rug gezien? Als ik een tempelier zou zijn had ik op z'n minst wel kleding gedragen van duurdere stoffen en had ik hier niet zo gestaan, maar was ik verscholen geweest, noch had ik dan gevraagd waar ik me bevond." Maar als hij bang was dat Evoy een tempelier was, dan... Heb duurde even voordat het kwartje gevallen was. Er was maar een groep die iemand zo zou beschuldigen als tempelier in plaats van een gewone dief of indringer.
"U zou beter minder hard de woorden van tempeliers rondbazuinen. Dat ze vanmiddag zijn vertrokken betekend niet dat ze al uit de stad verdwenen zijn. In de schemering heb ik er nog eentje gezien die was blijven hangen en niet voor een biertje in de kroeg. Hij droeg geen gewone kleding, maar wel het teken van de tempeliers. Hij gebruikte steegjes die normaal niet zo gebruikt worden, alleen door mensen die ze kennen, waarschijnlijk was hij niet veel goeds van plan."
"Heeft u ooit een tempelier met alleen een dolk als wapen en een tas op zijn rug gezien? Als ik een tempelier zou zijn had ik op z'n minst wel kleding gedragen van duurdere stoffen en had ik hier niet zo gestaan, maar was ik verscholen geweest, noch had ik dan gevraagd waar ik me bevond."
U zou beter minder hard de woorden van tempeliers rondbazuinen. Dat ze vanmiddag zijn vertrokken betekend niet dat ze al uit de stad verdwenen zijn. In de schemering heb ik er nog eentje gezien die was blijven hangen en niet voor een biertje in de kroeg. Hij droeg geen gewone kleding, maar wel het teken van de tempeliers. Hij gebruikte steegjes die normaal niet zo gebruikt worden, alleen door mensen die ze kennen, waarschijnlijk was hij niet veel goeds van plan."
Rustig wacht ik af tot het kwartje viel... en daar viel die, ik had al gezien aan de kledij en de dagger die hij droeg dat die er geen was, maar dat die opzoek was naar iets, en waarschijnlijk had die dat nu gevonden.
Grijzend kijk ik de jongen even aan, vooral als ik twee verschillende voetstappen in de verte hoor, ondanks dat ze meer en deels onhoorbaar waren, het was het kennen van je omgeving en je zintuigen gebruiken, wilde je weten wat er om je heen gebeurde.
"Ondanks dat ze hier nog deels zijn, zijn wij veilig hier. Maar blijkbaar zoek jij eerder iets, dan dat je dood wilt. Dus vertel eens, wat brengt jouw dan hier naar dit kasteel?"
Rustig loop ik even dichterbij waarna ik alleen een hand de lucht in steek en het teken geef van dat het veilig is, daarna laat ik mijn hand weer rustig zakken waarna ik ze weer over elkaar leg.
"Je weet natuurlijk dat wij namelijk geen gewone mensen zijn, en dat jouw leven sneller afgenomen is dan je lief is" grijzend blijf ik even voor hem staan, maar onder tussen probeerde ik er ook voor de zorgen dat het bloed in mijn mouw bleef hangen, in plaats van op de grond te druppelen, wat maar deels lukte.
er zijn geen bediendes enzo in het kasteel he 
dus je moet wachten tot een van ons hem dan open doet 
punt 2: kasteeldeur staat altijd open 
het is zo zielig om te lezen :'( ]