In a Heartbeat || One Direction || Speeltopic - Speeltopics

Het Begin:
Het is een uurtje of 12 's middags maandag 13 Januari en alle leden van One Direction zitten samen in het appartement van Harry in London. Alle drukte met familie en feestdagen zijn over en iedereen is terug naar hun normale leventje van school en werk. De jongens hebben norgteeds vrij en besluiten contact te zoeken met de toch wel heel leuke jongen en meisjes die ze op tour hebben ontmoet. Sommigen zullen op school zitten, anderen zullen net wakker worden, of net naar bed zijn. Dat is nou net het lastige met de andere tijdzones, waar de jongens niet aan hebben gedacht.

[ bericht aangepast op 26 feb 2014 - 22:16 ]

Bowties were never Cooler

Nick Dean Turner
Ik grinnikte zacht door zijn woorden. "Warme thee met honing doet wonderen. Maar maak je geen zorgen. Ik bel je gauw genoeg." Dat hoopte ik ten minste en anders zou ik hem bellen dat het niet was gelukt. Dat hoopte ik niet natuurlijk, maar je wist het nooit. Als ik alleen aanbiedingen kreeg hier binnen het land dan kon ik maar wat graag die kant op willen, maar ging het niet. Ik was ook wel wat nerveus, maar ik wist ook dat ik mijn tekst en choreografie perfect kende en anders improviseerde ik wel wat. Dat ging ook prima had het verleden aangetoond. Ik glimlachte dankbaar bij zijn succeswensen, al wilde ik nogsteeds niet ophangen. Ik zwaaide terug. "Dank je en tot snel." zei ik met een glimlachje net voor hij me weg klikte. Ik kon het gewoon nooit over mijn hart halen. Ik sloot nu snel mijn laptop af, zette hem weg en liep met mijn script terug naar mijn bed. In het andere bed lag Greg erg te woelen met Aio wakker op zijn borst. "Harry" mompelde ik zacht en ze knikte even. Ik pakte Greg's hand weer, waardoor hij direct relaxte, en ging liggen. Mijn script verdween onder mijn kussen voor ik langzaam wegdreef in een iets minder lange slaap vol fijne dromen over Harry en mij. Sommigen in het bubbelbad, sommigen als familie met een hond. Het enige was dat ik London en zijn appartement me niet kon voorstellen, dus alles speelde zich hier af, of in een vreemde half vage wereld die London zou moeten voorstellen. Toch waren het heel erg fijne dromen.

Bowties were never Cooler

Harry Styles
Zijn tip sloeg ik op ergens in mijn achterhoofd, het kon immers wel van pas komen. Uit mezelf dronk ik sowieso wel veel thee, maar nooit met honing. Misschien in combinatie met camille thee dat het dan nog wat beter op me kon inwerken. Nadat ik hem succes had gewenst was er nog een veel te korte woordenwisseling waarna ik ophing. Ik wilde mezelf nu niet gelijk depressief noemen, maar in een al te vrolijke stemming was ik ook niet bepaald. Zwijgend dronk ik de thee op en nam de beslissing om voor een derde ronde te gaan. Al liet ik het kopje wel even op de salontafel staan om een beetje te kunnen afkoelen. Ik liet me weer onderuit op de bank zakken en ging languit liggen, waarna ik overdreven dramatisch een arm over de rand liet hangen. 'Jongens,' zei ik met een zeer klagelijke toon. 'Ik ben zielig en heb aandacht nodig,' ging ik verder en keek ze allemaal een voor een aan. Al vlug besloot ik het recht in eigen hand te nemen en sprong op, om vervolgens achter Liam te gaan staan en mijn hoofd op zijn schouder teggen zodat ik kon meekijken met wat hij aan het doen was. Grijnzend zwaaide ik even naar het meisje op het beeldscherm, dat ik als Daniëlle-Luisa herkende. Ik had haar al een keer eerder gezien, maar dat was al een hele tijd geleden.

Because I love him, do I need another reason?

Liam Payne.

Ze grinnikte om mijn plagerij. "Het is dat jij het bent." zei ze. 'Awh, wat lief.' zei ik. "Ik mis jou ook heel erg. Met mij gaat het ook wel goed. Nou ja, de feestdagen vieren we hier in het kamp niet echt. Ik hoop jou ook snel weer te zien." zei ze en zuchtte. Ik knikte en zuchtte ook. Ik wil gewoon het liefst dat ze bij me is, maar dat is vrijwel onmogelijk door ons schema. Ze gaapte met haar hand netjes voor haar mond. Opnieuw blies ze haar haar uit haar gezicht, en veegde de plukken geirriteerd weg. Ik grinnikte licht. "Wacht even," zei ze, en liep weg van de webcam. Inmiddels was een jongen die ik ken als Jáson voor de webcam komen zitten. Ik zwaaide vrolijk naar hem, maar een paar seconden later was Daniëlla weer terug. "Wegwezen!" siste ze, en ik grinnikte. "Sorry daarvoor," verontschuldigde zich. 'Geeft niet.' zei ik grinniktent. Ze knoopte de banana die ze had gehaald vast. 'Staat je goed.' zei ik. Even later klaagde Harry dat hij aandacht nodig had, en kwam naar mij toe om vervolgens zijn hoofd op mijn schouder te leggen en mee te kijken. Hij zwaaide naar Daniëlla. 'Hey Hazz.' zei ik.

How far is far

Zayn Malik
Toen mijn vriendinnetje had opgehangen had ik mijn laptop terug in mijn tas gestopt en had ik mijn schetsblok en potloden eruit gevist. Ik zocht een beetje rustig plekje en vond deze in de hoek van zijn zitkamer bij het raam. Daar ging ik in kleermakerszit met mijn schetsblok op schoot zitten tekenen terwijl de rest, en het luidruchtigst nog wel Harry, klef met hun liefjes zaten te skypen. Ik probeerde me ervan af te sluiten en tekende rustig door terwijl Harley even kwam kijken, maar toen toch weer in een stoel ging liggen. Die hond vond me zeker saai. Toen Harry zijn kleffe en haast expliciete gesprek over was, was ik even bang dat hij zich nu met al zijn stress, spanning en sexuele frustraties op mij zou richten, maar gelukkig was arme Liam zijn slachtoffer. Ik had echt medelijden met Liam, maar was ook erg blij dat ik het niet was. Zacht begon ik te neuriën terwijl ik verder ging aan mijn tekening. Het werd een prachtige grote bloem, Fiona's lievelingsbloem. Ik tekende hem volledig in felke kleuren, waardoor die net echt leek, maar toch ook een beetje stripboekachtig. Precies zoals ik het wilde. Dit zou een van haar kadotjes zijn. Het was niet heel zwaar en hopelijk vond ze het heel mooi. Daarbij kon je wel veel kopen, maar persoonlijk vond ik dat een zelf gemaakt kado toch veel meer uit het hart kwam. Het hart wat zij al tijden veilig in haar bezit had.

Bowties were never Cooler

Harry Styles
Verveeld luisterde ik een kort deel van hun gesprek mee, Liam merkte me wel op maar besteedde ook geen aandacht aan me. Ik maakte een klaaglijk geluidje en gaf de jongen een tik tegen zijn achterhoofd. Zayn was nu blijkbaar ook alleen, en dus het perfecte slachtoffer. Zuchtend liep ik bij Liam weg en liet mezelf op de grond zakken bij de jongen met het tekenblok. Zijn tekeningen hadden me altijd al gefascineerd, en ik had hem ook al vaker gezegd dat hij een natuurtalent was dat hij natuurlijk niet wilde geloven. Ergens herkende ik de bloem wel die langzaam aan op het papier verscheen wel, al wist ik niet meer waarvan. Na een kleine extra tijd schoot het me te binnen. 'Is dat haar verjaardags cadeau?' vroeg ik verrast, want ik was misschien wel een ramp met namen, data van verjaardagen onthield ik altijd. Zo ook toevallig die van Fiona, die over niet al te lange tijd was. 'Ik vind het mooi,' mompelde ik weer, en kreeg de neiging er met mijn vinger overgeen te gaan. Wat ik toch maar niet deed, want ik wilde die vinger graag nog even houden. Dit deed me er wel aan herinneren dat ik ook nog een cadeau moest kopen of maken voor Nick. Het was pas over een maand, maar ik was graag alvast goed voorbereid.

Because I love him, do I need another reason?

Zayn Malik
Ik ging heel geconcentreerd verder met tekenen. Het moest perfect zijn. Hierdoor merkte ik ook pas toen hij begon te praten dat Harry naast me was komen zitten. Ik hield mijn potlood stil en keek naar hem. "Inderdaad. Of in elk geval een deel ervan." zei ik met een kleine glimlach, terwijl ik dacht aan Fiona. Hopelijk zou ze er blij mee zijn, want er zat flink wat werk in, maar ik deed het met liefde. Ik werd uit gedachten getrokken door Harry zijn woorden. Mijn ogen gleden even over de tekening die echt nog niet af was. "Dank je, Haz. Ik hoop dat zij dat ook vind." Nu hij zo deed maakte het me niet veel uit, maar ik had graag wel dat hij zijn handen thuis hield, zowel van mijn lijf als van mijn tekening. Al wist hij ook hoe ik normaal reageerde als iemand zonder toestemming aan mijn schetsblok zat, dus dat zou hij waarschijnlijk wel laten. Harry was waarschijnlijk even ongelukkig over het feit dat het nog heel lang duurde voor hij zijn liefje zag als ik. Maar wij uitten dat verschillend. Hij werd gewoon extreem irritant en liet ons bloed van tijd tot tijd echt koken door zijn acties van eenzaamheid, terwijl ik het liefst alleen in een hoekje zat te tekenen als de eenzaamheid me overspoelde. Iedereen zijn eigen ding. Ik zuchtte even en keek naar de krullenbol. "Waarom konden we niet gewoon voor iemand hier in de UK vallen, Haz?" mompelde ik. Dat zou zo verl makkelijker zijn geweest.

Bowties were never Cooler

Harry Styles
Ik glimlachte even begrijpend naar hem. Zelfs voor iemand zoals ik, die totaal geen weet had van kunst of dergelijke, was het duidelijk dat de tekening nog noet af was. 'Voor nu is het in elk geval erg gaaf,' zei ik zuchtend. Behalve dan met zingen was ik vrij talentloos. Ik liet alles aanbranden wat ik maar kon laten aanbranden, tekeningen kwamen niet verder dan stokpoppetjes en zelfs met voetbal was ik een ramp. Al wist ik er wel veel van, dat kon ik gewoon niet in de praktijk brengen. En als het een keer wel enigszins lukte, deed ik dat weer teniet door heel handig over de bal te struikelen of zoiets doms. Ik keek weer op uit mijn gedachten door Zayn zijn vraag. 'Ik weet het niet, ik zou willen dat ik het wist. Het was wel makkelijker geweest, ja,' zuchtte ik. En een stuk minder pijnlijk, maar dat zei ik niet hardop. 'Aan de andere kant had ik het niet anders gewild. Daarbij kun je niet kiezen voor wie je valt, het gebeurt gewoon.' Volgens mij klonk ik nu als een stokoude filosoof, al was het wel de waarheid. Ik kon me niet voorstellen hoe mijn leven nu zou zijn als ik die avond had besloten in het hotel te blijven en niet uit te gaan. De rillingen liepen over mijn rug bij de gedachte alleen al.

Because I love him, do I need another reason?

Daniëlla-Luisa Adrinde María Araceli.

"Awh, wat lief.' zegt Liam.
"Ik ben gewoon lief," grap ik. "Maar lang niet zo lief als jij bent."
Ook hij zucht en knikt. Als ik geïrriteerd raak om mijn krullen grinnikt hij licht. Waarna ik hem een zogenaamde boze blik toewerp. Hij zegt grinnikend dat het niet geeft als Jàson voor het scherm gaat zitten. Eigenlijk is hij zo goed als de enige hier die weet van mijn relatie met Liam. Hij complimeert dat de bandana goed staat en zeg ik dat hij ook zeker niet mis is, maar bedank hem ook. De jongen met de krullen en de groene ogen komt aanzetten, Harry, dacht ik. Ik zwaai terug, "Hallo Har-" ik stuntel wat, maar verder kom ik niet. Dankzij mijn enorme accent gaat dat nou niet wat je noemt makkelijk. Harry's naam is moeilijk uit te spreken hoor. Ineens worden er van achter twee handen voor mijn ogen geslagen en voel ik een kin op mijn schouder. Verschrikt draai ik me om en grijp de persoon bij de keel, pure zelfverdediging, als ik erachter kom dat het opnieuw Jàson is, wat een etter. "Je hebt de wacht, wil je dat we in de problemen komen? Wil je dood? Zeg het dan, dan neem ik jouw shift over. Maar als je me dat nu laat doen, weet dan dat je me héél pissig gemaakt hebt, en dat wil je niet. Als ik al behoefte had gehad aan iemand, en dat heb ik niet, ik heb Liam, dan jou in geen miljoen jaar. Al was je de laatste jongen, man, op aarde." Mijn switch tussen Engels en Spaans is niet wat je noemt goed, mijn boze gesnauw is dan ook een mengeling van die twee talen en nu begin ik nog een hele reeks aan Spaanse woorden te ratelen. Uiteindelijk druipt Jàson af en ik rol met mijn ogen. "Wat een sukkel," grom ik en draai me weer om. "Nogmaals sorry."

[ bericht aangepast op 3 feb 2014 - 14:08 ]

Reality's overrated.

Zayn Malik
Ik glimlachte dankbaar naar Harry voor ik nog een paar strepen zette. Daarna zuchtte ik en vroeg me hardop af waarom we het onszelf zo moeilijk maakten. Harry had er ook niet echt een antwoord op. Toch was ik het wel met hem over iets eens. Ik zou het zeker niet anders willen. Ik wilde er niet eens aan denkrn wat er zou zijn gebeurt als ik die ene nacht niet nog even naar het cafe zou zijn gegaan voor een pilsje. Het kwam allemaal omdat Harry en Louis die avond heel irritant en klef hadden gedaan met elkaar en mij er ook in hadden willen betrekken. "Nog bedankt, Haz." zei ik gemeend. "Jij en Lou zijn eigenlijk degenen die me zo'n geweldige vriendinhebben bezorgd door jullie extreem irritante klefheid." Ik woelde even door zijn zachte bruine krullen en stortte me toen weer op de tekening. Ik wilde hem gewoon af hebben. Alleen ik vond het ook sneu om Harry alleen te laten. Ondanks dat ik niet degene wilde zijn op wie hij zijn sexuele frustraties ging botvieren, had ik ook weer met hem te doen. Zijn vriend zat nog verder weg dan mijn vriendin en bij hem was het nog niet uit. Ik was direct open geweest, al kon dat ook niet anders. We waren te publiekelijk geweest. Harry en Nick waren voorzichtiger geweest, maar nu moest hij nogsteeds de bachelor spelen, ondanks zijn altijd zo pikante gesprekken over Skype sinds we in Nieuw-Zeeland waren geweest.

Bowties were never Cooler

Harry Styles
Ik trok wat verrast mijn wenkbrauwen op door zijn woorden, maar de rest verklaarde het al snel. Daardoor schoot ik ook in de lach. 'Graag gedaan, maar sommige mensen hoeven dat echt niet te weten,' grinnikte ik. Die avond had ik al wat meer achterover geslagen en dan word ik hangerig, en toevallig werkte de drank op dezelfse manier in bij Louis. Extreem hangerig en giechelig, heel irritant eigenlijk allemaal. Behalve bij elkaar. En dat was precies de reden dat bepaalde mensen niets van dat effect hoefden te weten. En daarom dronk ik ook niet heel vaak, want als ik het deed sloeg ik door en ging dingen doen waarvan ik me de volgende morgen niks meer kon herinneren. Door dit onderwerp dwaalde mijn gedachten al snel af, wat niet echt goed was in mijn geval. 'En, wat heb je al uitgespookt met haar?' vroeg ik grijnzend, met een veelbetekende blik. Beide antwoorden die erop gegeven konden worden waren voor mij logisch, het bleef wel Zayn waar we hier over aan het praatten waren. Het was dan ook onnodig om de vraag terug te stellen, aangezien de meesten hier wel heel wat dingen meekregen, maakt niet uit op wat voor een manier. Ik grinnikte kort door zijn hand die door mijn haar heen ging. Hij wist dondersgoed in wat voor stemming ik kwam als ik me verveelde of eenzaam voelde, en moest daar nu aan geloven.

Because I love him, do I need another reason?

Zayn Malik
Ik glimlachte bij zijn antwoord en ging verder met tekenen. Harry bleef verrassend lang stil, wat opzich wel een keer prettig was, terwijl de andere jongens op de achtergrond aan het spreken waren met hun vriendinnetjes. Ik had net nog een bloemblaadje afgetekent toen Harry weer met zo'n vraag kwam die alleen hij met een normaal hoofd en zonder schaamte kon stellen. Mijn wangen kleurden langzaam rood, maar gelukkig zag je het meeste niet door de baard en mijn getinte huid. Mijn ogen hield ik op mijn tekening gericht, maar tekenen deed ik niet meer. Ik dacht terug aan onze tijd samen. Van Fiona en mij. Er waren wel wat dingen gebeurd, maar niet zo veel en het meeste was heel erg onschuldig, hoe klef het ook was geweest. Harry hoefde alleen van mij echt niet alle details van mijn sexleven te weten en ook niet van mijn relatie. Dat hij het graag met ons deelde en het hier onmogelijk was alles voor jezelf te houden, ale, maar ik had ook nog een klein beetje privacy die ik graag behield, want zoveel was er al nietvan over door de verdomde ppaparazzi. "Dat is voor mij een weet en voor jou een grote vraag, Hazza. En ik hoef nu niet te horen over al jou avonturen met je prins in de slaapkamer, want daar weet ik al meer van dan ik zou willen." zei ik met een glimlach. Ik tekende weer rustig verder in de hoop dat zijn vragen zouden ophouden, al was dat waarschijnlijk een wens die niet zou uitkomen en zouden er nog veel meer genante vragen komen waarop ik geen antwoord wilde geven.

Bowties were never Cooler

Harry Styles
Het leek alsof mijn vraag de jongen niks deed, maar ik kende hem langer dan vandaag en zag hem toch echt wel blozen. Ik begon zacht te lachen terwijl hij stopte met tekenen. Het was bijma eng hoeveel plezier ik hier in had, al was het een van de weinige keren dat je Zayn zag blozen dus ging ik vrolijk door. 'Ha, wel dus,' concludeerde ik grijnzend. Niet dat ik het zeker wist, het was gewoon leuk om hem op de stang te jagen. Daar reageerde hij altijd zo fantastisch op. Of dat gebeurde niet en moest ik het zo op een rennen gaan zetten en me waarschijnlijk in de badkamer opsluiten. Ik stak onschuldig mijn handen omhoog door zijn woorden. 'Het is noet mijn probleem dat jullie hier met z'n allen moeten zijn en dan net op tijden waarop ik kan bellen. Daarbij hoef je niet te luisteren, jij kon je altijd prima afsluiten,' verdedigde ik mezelf. Ik leunde wat richting de salontafel zodat ik echt net mijn kopje met nu wat afgekoelde thee kon pakken. Ik nam kleine slokjes terwijl ik de tekening goed in me opnam, en besloot dat ik me weer verveelde. Al zou ik me daar straks wel op richten, dat wilde ik Zayn echt niet aandoen. Ik kon zien dat de jongen nog meer vragen verwachtte, maar daar had ik nu geen zin in. Nu niet, tenminste.

Because I love him, do I need another reason?

Zayn Malik
Ik gromde zacht toen hij me verder op stang probeerde te jagen. Hij leek dat altijd geweldig te vinden om me zo op te schudden, al ging hij nog wel eens te ver. Dan ofwel kreeg hij een aantal blauwe ribben en een blauw oog ofwel sloot hij zichzelf op tot ik gekalmeerde was. Ik rolde met mijn ogen bij zijn volgende woorden en haalde een hand door mijn warrige haren. "Ja, maar je mag ook wel eens een minder pikant gesprek houden, Haz." mompelde ik. Ik aaide door zijn krullen. Ze waren zacht en stelden me een beetje gerust dat alles goed zou komen. Ik krabte met mijn andere hand aan mijn baard. Die jeukte best erg. "Heb je hier toevallig ergens een scheermes liggen? Die van mij ligt thuis en daar ben ik al weken niet geweest." Daarom ook die baard. Bij mijn ouders zag ik het nut van scheren niet in en mijn tas van het logeren stond hier in de gang. Het was fijn dat ik nu iets minder opviel, maar toch. Het jeukte nu best wel. Ik legde mijn schetsblok nu echt weg, waardoor Harley zijn kans schoon zag en op mijn schoot sprong. Ik drukte een kus op Harley's neus en kreeg er gelik over mijn gezicht voor terug. Ik grinnikte en duwde hrm een stukje weg. "Gekke hond." mompelde ik zacht tegen de hond, die vrolijk blafte.

Bowties were never Cooler

Harry Styles
Grinnikend schoof ik iets achteruit door zijn gegrom. Het bleef grappig, maar ik moest nu wel goed gaan oppassen voor eventuele klappen. Ik had namelijk geen zin om morgen gedwongen een zonnebril buiten te moeten dragen. 'Misschien, ik zal erover nadenken,' zei ik, en glimlachte even door zijn hand die door mijn haar heen ging. Ik ging mee met de beweging zoals een kat dat zou doen, om maar zoveel mogelijk affectie te krijgen. Volgens veel mensen leek ik el in meer opzichten op een kat, maar dat was weer een ander verhaal. Door zijn vraag keek ik Zayn even schuin aan, en gaf daarna een knikje richting de plaats waar de badkamer was. 'Ligt op de wasbak, als je hem daarna maar goed uitspoelt.' Ook had ik een soort vreemde variant van smetvrees, als ik buiten of een andere openbare plek iets vies maakte of iets dergelijks kon me dat niet veel schelen. Hier, op mijn eigen plekje, moest je dat niet flikken want dan kwam de duivel in me naar boven. Nog zoiets, als ik aan het stressen was ging ik, om mijn gedachten af te leiden, opruimen en poetsen. De laatste tijd was ik nogal vaak gestrest dus was het hier onberispelijk en was er geen stofje te bekennen. Een vreemde tik, maar beter dan mezelf lam zuipen. Althans, dat vond ik dan. Sommigen vonden de overdreven opgeruimdheid wat eng en raar. Maar dat was dan hun probleem en niet het mijne, hadden ze maar niet op bezoek moeten komen. Met glinsterende oogjes keek ik naar de hond die op Zayn's schoot sprong. 'En misschien heeft hij binnenkort een speelkameraadje,' ging ik opgewekt verder.

Because I love him, do I need another reason?

Zayn Malik
Toen ik door Harry's haren aaide leek hij wel te veranderen in een kat. Hij had wel meer van die trekjes, zoals zijn aandrang om alles spik en span te hebben, zowel in zijn persoonlijke hygiene als in zijn huis. Ook kon hij zich verrassend soepeltjes en geruisloos bewegen in zijn extreem strakke broeken. Ik krabte uiteindelijk even aan mijn baard. Dat ding moest er toch eens af, want dit jeukte echt best veel. Thuis had ik er geen last van gehad, maar nu begon het toch wel vervelend te worden. Daarbij leek ik echt op een terrorist. Ik was wat verrast over Harry zijn woorden met de gedachte dat hij normaal gesproken een soort dwangmatige schoonmaker was, zeker als hij thuis en gestrest was. Ook vond ik het uitspoelen vrij raar, maar hij had vast een van die fancy scheermesjes. Ik had thuis gewoon zo'n uitklapding die ik nog van mijn opa had gekregen, omdat ik een 'echte man' was geworden op mijn 15e verjaardag. Ik wist ook niet helemaal hoe dat met die andere mesjes ging. Ik had veel eerder namelijk geen baardgroei gehad. "Laat maar, Haz. Ik doe het thuis wel." zei ik net voor Harley besloot dat het leuk was om op schoot te komen zitten en me af te gaan lebberen. Ik duwde hem even van me af om hem daarna weer dicht tegen me aan te houden, zodat zijn kop op mijn schouder kwam te rusten en hij relaxt kwispelend tegen me aan leunde. Ik trok een wenkbrauw op bij Harry's woorden. "Speelkameraadje?" Ik had me toch voor het grootste deel van het gesprek afgesloten. Als je een van de gesprekken tussen hem en Nick had gehoord, had je de rest ook echt wel gehoord, geloof me. het was grotendeels heel klef geliefkoos en hele foute opmerkingen van bijde kanten. Na zo lang wist ik me er dan ook redelijk van af te sluiten, al vielen sommige dingen niet te ontgaan. Waarvan je liever toch had gehad dat je ze nooit had gehoord of gezien.

Bowties were never Cooler