In a Heartbeat || One Direction || Speeltopic - Speeltopics

Het Begin:
Het is een uurtje of 12 's middags maandag 13 Januari en alle leden van One Direction zitten samen in het appartement van Harry in London. Alle drukte met familie en feestdagen zijn over en iedereen is terug naar hun normale leventje van school en werk. De jongens hebben norgteeds vrij en besluiten contact te zoeken met de toch wel heel leuke jongen en meisjes die ze op tour hebben ontmoet. Sommigen zullen op school zitten, anderen zullen net wakker worden, of net naar bed zijn. Dat is nou net het lastige met de andere tijdzones, waar de jongens niet aan hebben gedacht.

[ bericht aangepast op 26 feb 2014 - 22:16 ]

Bowties were never Cooler

Harry Styles
Ik knikte even om zijn uitleg. In de tijd dat ik hem kende had ik de band tussen hem en Greg maar al te goed meehemaakt en ik had er verder ook geen problemen mee. Zelf werd ik ook langzaam gek als ik langere tijd van de jongens gescheiden was, maar wij leefden praktisch bij elkaar. Zonder hun was het gewoon saai en voelde ik me eenzaam. Door zijn volgende woorren keek ik verrast op. 'Wat leuk, geef hun mijn felicitaties maar,' zei ik lachend. 'Hoelang is ze al zwanger? Is het al bekend of het jongen of een meisje is?' De meesten wisten wel dat ik echt dol was op kinderen, en later ze zelf ook graag wilde hebben. Ik fronste even moeilijk bij zijn vraag. 'Niet veel, alleen mijn benen zijn bont en blauw omdat ik gister getackeld werd door de paparazzi. En mijn handen zitten onder de schrammen.' Ik liet met een hand het kopje los en stak die op als bewees. Het prikte als de neten, maar ik weigerde er van die speciale spray op te doen. Dat prikte alleen maar meer. Zuchtend legde ik mijn hand weer rond het kopje en dronk weer iets. Ik hield van mijn werk, echt heel erg veel, maar soms wou ik er mee kappen. De fans waren geweldig, de minpunten waren gewoon de echt fanatieke stalker en de paps. Al bleef ik altijd vriendelijk tegen ze, ik had geen zin in een verhaal op de voorkant van een tijdschrift dat ik een arrogante zak wad. Nog een nadeel.

Because I love him, do I need another reason?

Fiona Candira Rosales

De orkaan had veel verwoest in de Filippijnen gelukkig was het niet op de plek waar zij woonde. Het was in Tacloban, maar toch het reizen ernaar toe was wel lastig en soms was er zelf geen conectie omdat iedereen vanuit een ander land naar Filippijnen belde of hun familie leden wel hebben overleefd. 'I understand, but you can see and hear me. So when I sleep I will have a good night sleep' ze glimlachte breed naar hem. Wat een heerlijke man was Zayn toch, eigenlijk wou ze hem om de armen vliegen, maar jammer genoeg was dat nu even onmogelijk. Heel even moet ze grinniken toen ze Zayn hoorde. 'Hmm well a bit. All my family is now sleeping. But I just love to talk and see you' zei ze tegen hem.
Een deur ging open. 'Candira are you almost done talkig with him. You must sleep you have to go to work early' het was haar moeder die haar riep. 'Ooh ooh ma-yes ma-' Haar moeder liep terug naar binnen en sloot de deur weer dicht. 'It was my mother, I must go to sleep, but don't want to' zei ze en keek naar Zayn. Ze miste hem zoveel en ze wou zo graag nog langer met hem praten, want wie weet is er een storing en dan is er voor een paar uur of dagen geen contact. In de Filippijnen gebeurt het wel eens dat er een storing is.

Standing frozen, in the life I've chosen. You wont find me, the past is all behind me. Buried in the snow.

Amélie Ariane Wallace

Ik lag op de bank met de afstandsbediening in mijn hand en een zak chips naast me. Ja, ik had het goed voor elkaar gekregen. In mijn eigen appartement met uitzicht op het grote Parijs en de Eiffeltoren. Ik stopte net een chipje in mijn mond toen mijn mobiel rinkelde. Ik pakte het toestel vast en ik keek eerst wie mij belde. Mijn gezicht klaarde helemaal op toen ik zag welk nummer het was. Ik nam op, hopend op een vrolijke ''Hallo'' van Louis. 'Hey, Louis' zei ik nu met lege mond. Ik was zo blij dat die jongen me weer belde na de ontmoeting bij de Eiffeltoren, dat is toch wel één van de romantische dingen die ooit heb meegemaakt. Ik streek mijn shirtje even plat omdat je toch wel een beetje verlegen moet zijn als hij je belt. Ieder meisje zou het wel op Louis gemunt hebben en andersom ook maar toch ben ik tot over mijn oren verliefd op de leuke en lieve jongen. Ik hoorde druppels tegen de ramen aan kletteren en ik zag de lucht al grijs worden maar het weer bederft mijn verliefdheid dus helemaal niet. Ik kon niet stoppen met stralen.

''Cause I've got a jet black heart and there's a hurricane underneath it.''

Nick Dean Turner
Harry leek even vrolijk over het nieuws als ik. Ik wilde hem nu het liefst in mijn armen sluiten, maar dat ging jammer genoeg niet. "Zal ik doen. Aio is nu twee maanden zwanger. Ze willen alleen niet weten wat het wordt, dus tot over 7 maanden weten we allemaal nog niets. Ook weten we niet wiens genen qua lengte de baby zal hebben." Tja, dat zou nog een verrassing worden. Greg was bijna 2 meter, net als ik en Aio haalde de 1,60 nog niet. Dat werd dus nog interesant. Voor nu was het al spannend genoeg wat het zou worden. Toen ik hoorde wat er was gebeurt beet ik op mijn onderlip. "Dat laat je je toch niet gebeuren? Dat is echt niet normaal meer hoor. Je mag dan wel beroemd zijn, je bent ook nog gewoon een jongen. Mag je niet gewoon boodschappen doen ofzo?" Ik vond het allemaal vrij bizar. Mijn laptop was opgestart, net als skype, dus ik schakelde daarop over zodat ik hem beter kon zien. "Vind je het erg als ik wat aan ga trekken? Als mijn moeder komt kijken is het misschien wat vreemd. Geef me een momentje." Ik stond op en liep in mijn blote bips terug naar mijn kamer. Het maakte me weinig uit dat Harry me zo zou zien, dat had hij namelijk toch al. Ik liep naar mijn kamer en trok een schone groene boxer aan voor ik terug liep en mijn laptop op schoot zette. "Van het uitzicht genoten, schat?" vroeg ik met een scheve grijns

Bowties were never Cooler

Zayn Malik
Ik werd verlegen door haar liefkozingen en kreeg lichte blosjes op mijn wangen. Ik was dan de badboy, dit soort dingen deden me erg veel. "I love to see you too. It's been too long." mompelde ik verlegen. Op dat moment kwam haar moeder binnen en begon wat dingen tegen haar te vertellen. Ze zou wel moeten gaan slapen. Ik glimlachte toen ze het uitlegde. "Let's talk for another hour and I'll sing you to sleep. Is that a plan or not?" Ik had haar vaker over de telefoon in slaap gezongen midden op de dag voor mij. Ik deed het met heel veel liefde. Gewoon om haar te kunnen horen voor ze ging slapen. Anders zou ik haar teveel gaan missen. De dagen dat ik geen contact kon krijgen waren daarom ook een stuk minder prettig en dan sliep ik zelf ook minder prettig. Gewoon omdat ik niet wist hoe het met haar ging. Ik nam nog een slokje thee en haalde een hand door mijn ongekamde haar. Meestal deed ik er uren over en wilde ik het perfect hebben. Vandaag kon ik me er geen zorgen over maken. Ook scheren had ik al even niet gedaan. Ach ja, ze had me wel vaker in zwerverstand gezien. Ondanks mijn ijdelheid had ik soms van die tijden dat het me niets kon schelen, zoals nu.

Bowties were never Cooler

Fiona Candira Rosales

Zayn mag dan wel de badboy zijn, maar zij kon over zijn badboyigheid heen kijken. 'Well don't be shy now' grinnikte even. 'I really wish I could kiss you right now' zei ze. 'That is a marvalous plan. I really like how you always sing me to sleep, it gives me very nice dreams all about you' zei ze en gaf hem een vliegende kus. Het was wel eens gebeurd dat er geen verbinding was voor vier dagen en die vier dagen waren best moeilijk voor haar, maar wanneer ze weer sprak met hem was haar heldedag weer compleet. Ze ging nooit echt uitgebreid vertellen over haar baan want ze wou niet dat hij zich zorgen zou maken om haar. Gisteren kreeg zij en de rest van de medewerkers te horen dat er een nieuwe baas was en die baas kon zijn handen niet thuis houden eigenlijk.
De ijdelheid van Zayn kon haar eigenlijk niet schelen, ze hield van een man die verzorgd eruit zag, al was dat nu niet zo. Maar ach dat maakt niet uit, ze had hem wel een paar keer in dit toestand gezien.
'How is your family?' Vroeg ze aan hem. Ja familie was erg belangrijk in haar leven. Haar ouders hadden Zayn al ontmoet net als een paar nichten en neven -stuk of tien, toen ze hem voor het eerst had ontmoet in de karaoke bar- In totaal had ze eigenlijk over de honderd familie eigenlijk en ze kende ze allemaal stuk voor stuk. Hij zal nog paf staan kijken als hier komt en haar verjaardag zou vieren. Ze wist zeker dat een paar van haar vrienden en andere nichten zouden gaan gillen.

Standing frozen, in the life I've chosen. You wont find me, the past is all behind me. Buried in the snow.

Harry Styles
Langzaam maar uitbreid rekte ik me uit, ik was ook pas een uur geleden opgestaan. En dat was alleen omdat de jongens kwamen, anders had ik nog steeds op bed gelegen. 'Misschien word hij of zij een mix en net zo lang als ik, dat zou ook wel eens fijn zijn voor de verandering,' mompelde ik. Iedereen in mijn omgeving was of kleiner of langer, niemand die ik echt recht in de ogen kon aankijken. Ik schudde met mijn hoofd of ik er niks aan kon doen. 'Zodra ik word gespot door ook maar iemand van eenentwintig of jonger breekt de hel los. En in de supermarkt word ik dan al helemaal platgedrukt. In onze vrije tijd hebben we de bodyguards ook niet bij ons en moeten we het zelf zien te regelen. Ik overleef het wel, het zijn gewoon wat blauwe plekken.' Ik haalde mijn schouders op, zo was het nou eenmaal. Al ging ik hem niet vertellen dat het eigenlijk erger was dan ik vertelde, normaal opstaan deed namelijk al pijn. Onbewust was ik met een hand over de plekken zelf gegaan, en vertrok van de pijn. Gelukkig ging hij even weg en hoopte ik dat Nick het niet had gezien. Toen hij terugkwam rolde ik met mijn ogen om zijn opmerking. 'Altijd, dat weet je toch?' vroeg ik met een opgetrokken wenkbrauw. Zuchtend frummelde ik wat aan een van mijn ringen, het was goed om dit te kunnen doen. Het was voor mijn gevoel te lang geleden en het hielp me met beide benen op de grond te blijven staan. Gewoon iemand waar ik veel om gaf die buiten dit alles stond.

Because I love him, do I need another reason?

Zayn Malik
Ik glimlachte verlegen bij haar woorden en ving haar kusje via de webcam op voor ik hem op mijn hart drukte. "You make me into a shy boy. Just for you." zei ik waarheidsgetrouw. Naast de skype trok ik nu even de lijst met data open van de tour. Ergens hadden we een week tussendoor. Ik haalde nog een hand door mijn haren en krabde even aan mijn baard. Haar vraag deed me opschrikken uit gedachten. "They're fine. We've had a marvalous Pakistani Christmas. I was just missing you a lot. Hopefully you'll be able to come next year. Or I'll come to you." Dat bracht me weer terug op mijn gedachten. Ik scrolde door de lijst met data en vond de week. Precies zoals ik hoopte. "Sweety, what do you think about the plan of me coming to your birthday? I have a week off that week between Australia and Europe. Haz will probably be in New Zealand that week and Lou will be in Paris. It's just a week, I know it's short, but at least we'll be together for a short while and I could be with you to celebrate your 21st birthday." Ik vond het wel een goed plan. De Filipijnen lagen toch wel een beetje op de route en ondanks dat het maar een week was zouden we wel samen zijn, iets wat ik heel erg fijn zou vinden en zij hopelijk ook. Ik miste gewoon haar warmte tegen mijn huid en haar lippen op de mijnen. Daar viel ik qua huidskleur ook niet zo op. Gewoon mijn baard wat laten staan met een pet op en we zouden gewoon over straat kunnen, zolang ik lange mouwen aan had. Dan zou ik ook haar hele familie kunnen ontmoeten. Nu onze relatie redelijk serieus begon te lijken leek me dat wel netjes.

Nick Dean Turner
Ik beet op mijn onderlip bij zijn woorden. Dat was toch echt niet normaal meer. Snapten mensen dan niet dat hij ook gewoon een jongen van bijna 20 was die een gewoon leven wilde lijden? Hij moest toch gewoon boodschappen kunnen doen? Hij was toch geen dierentuindier? Ik schakelde nu over op mijn laptop en besloot toch maar wat aan te trekken. Ik trok vrij snel een boxer over m'n kont en liep weer terug, maar niet voor mijn ogen op een wekker vielen en zagen dat het iets over 1en was, in plaats van 3 uur 's nachts. Ik ging weer zitten en maakte even een schuine opmerking. Ik grinnikte bij zijn opmerking en rollende ogen. "Het kan nooit beter zijn dan mijn uitzicht. Trouwens, sorry van het roepen van daarnet. Het is pas 1 uur 's nachts. Ik had niet zo boos moeten worden." Ik haalde een hand door mijn wilde klittende krullen. "Weet je trouwens wanneer je terug komt deze kant op? Als het rond de Sydney Fashion Week is zou ik wel met Greg en Aio naar Sydney kunnen gaan als jullie net naar Kiwi Island komen. Ik glimlachte naar hem. Stiekem hoopte ik gewoon dat hij naar het eiland zou komen, al was het maar naar Auckland. Daar zouden we nog heen kunnen rijden, maar Sydney was toch nog best een end. Daarbij was ik een trotse Kiwi en had ik het niet zo op de Aussies. Niets persoonlijks, maar dat was net zoiets als de Ieren en de Engelsen. Ik plukte een beetje aan mijn krullen. Het liefst zou ik nu aan zijn krullen plukken, maar dat was jammer genoeg onmogelijk. Hij zat aan de andere kant van de wereld en we waren echt niet zomaar bij elkaar. En zonder dat ik het toegaf miste ik hem elke dag, ondanks mijn snelle afgeleidheid.

Bowties were never Cooler

Harry Styles
Ik ging weer verzitten zodat ik nu met mijn rug tegen de armleuning zat en mijn benen languit op de bank had liggen. Languit was niet echt het goede woord, want mijn voeten kwamen over rand. Toch weigerde ik een grotere bank te kopen, deze was veels te fijn. Dat liet me grinniken om het idee hoe te klein het ding zou zijn als Nick hier zou zijn. Hij was hier nog nooit geweest dus wilde ik hem des te meer mee slepen. 'Geeft niet, je had er alle recht toe. Zelf had ik waarschijnlijk nog een tikje erger gereageerd.' Ik moest even nadenken over zijn vraag, management had wel gezegd wanneer we vrij waren. Als we het Europese deel van de tour hadden afgerond gingen we naar Australië, dat wist ik wel. 'Ik denk dat het wel rond die tijd is, al wil ik nog wel naar de show zelf,' gaf ik toe. Om een reden die ik zelf niet snapte had ik altijd al een zwak gehad voor dat soort shows. En vraag me alsjeblieft niet waarom. En als ik dan toch in en rond Sydney was kon ik Ashton en de jongens nog altijd bezoeken. Ook zij waren in korte tijd goede vrienden van me geworden. 'Daarna kan ik altijd nog naar het eiland komen, we hebben toch een week de tijd.' En tussen de optredens en rehearsals door kon ik ook prima op bezoek. Zo niet zorgde ik er wel voor. 'Maar dat duurt nog zo lang,' klaagde ik er gelijk achteraan. Als het zou gaan pakte ik nu gewoon het eerste de beste vliegtuig, maar dat kon echt niet.

Because I love him, do I need another reason?

Fiona Candira Rosales

'I really hope I can come there to you. But you it is very expensive to buy a airplaine ticket' ze had het natuurlijk wel over haarzelf. Vliegtickets waren erg duur en het meeste geld die zij verdiende ging uit om haar familie te verzorgen. Opeens begon ze helemaal te glunderen toen ze hem hoorde. 'Zayn, your joking right? If that possible it would be very great and the best birthday present ever. I have to warn you it would be very crowded and there are lots of family off mine you didn't meet before. So you must hold on tight!' Grinnikte ze. Haar verjaardag zal groot worden, maar niet zo groot als toen bij haar achtiende verjaardag dat was gewoon hecktiek en ze wist zeker Zayn had dat niet eens aangekunt, maar toen kende ze hem ook nog niet. 'If you just tell wich date you are coming I will be there to pick you up' zei ze.
Ze rekte zich even uit en onderdrukte een gaap. Het was echt serieus hun relatie, ze had nooit verwacht dat ze met iemand zou krijgen waarmee het zo serieus was. 'Honey I must go to bed, I'm really tired and need my sleep. Must get to work. But I wish you were here to hold me close and keep me warm.' Ze glimlachte naar hem. Ze hoopte echt dat hij zou komen op haar verjaardag dat zou geweldig wezen. Hopelijk kregen ze een moment om ook gewoon alleen te zijn en dat ze niet worden gestoord door iemand. 'I love you honey, miss you! Hope to see you soon, maybe we can talk on the phone if I have my break, if you are still awake' zei ze en grinnikte. De tijdverschil was best enorm, maar ze had er echt voor over. Ze keek op de klok en zag tot haar schrik dat het al 9.30 pm was. Ze moest nodig haar bed in. Ze zou om 6.00 am opstaan, want haar werk begint om 8.00 am. Ze wist dat het erg druk was in de ochtend en meestal is ze net optijd.

Standing frozen, in the life I've chosen. You wont find me, the past is all behind me. Buried in the snow.

Liam Payne.

Inmiddels waren de feestdagen alweer voorbij, en zat ik met de rest van de jongens in het appartement van Harry. Eigenlijk waren we niet eens met elkaar aan het praten, maar zaten we allemaal achter een beeldscherm. Ik pakte mijn laptop ook maar, en ik dronk wat terwijl ik mijn laptop op startte. Toen de laptop na een tijdje opgestart was, klikte ik Skype aan, en hoopte dat Daniëlla online was. Ik Het ziet er eigenlijk wel grappig uit, we zitten alle vijf achter een beeldscherm met de jongen of meisje waar we verliefd op zijn. Ook waren we ze allemaal op de tour tegen gekomen. Wel allemaal in een ander werelddeel, maar dat boeit niet als je echt van elkaar houd. Ik klikte op haar naam, en hoopte dat ze op zou nemen. Ik heb haar voor mijn gevoel veels te lang niet gesproken, ook al was gister de laatste keer. Ik kon gewoon nu al haast geen minuut zonder haar. Ze woont nogal een beetje heel ver weg, dus even op de trein stappen gaat niet. Onze enige oplossing was Skype, wat nu inmiddels heilig voor me was geworden, aangezien ik nu haar alleen maar daar op kan zien.

[ bericht aangepast op 31 jan 2014 - 21:05 ]

How far is far

Nick Dean Turner
Ik glimlachte naar Harry door zijn woorden. "Ik zal kijken of ik kaartjes kan regelen. Maar dat lukt vast wel, schat." Aio wist vast wel kaartjes te regelen en anders konden we altijd nog vanaf backstage kijken. Ik blies hem een kusje toe. "Ik zal ervoor zorgen dat er een bed voor je gedekt staat, schatje." Het logeerbed stond altijd voor hem gedekt, al mocht hij maar al te graag in mijn bed slapen als hij wilde. Dan was ik een nacht niet het derde wiel aan de wagen. Ik trok een pruillipje bij zijn woorden. "Ik weet het. Maar ik zal op je wachten... Of ik moet opeens een werkstage krijgen in Europa... Maar ik denk niet dat ik dat vol ga houden." Ik kon gewoon geen half jaar, al dan niet langer, zonder Greg. Dat werd nog wat als hij en Aio samen zouden wonen. Dan was ik namelijk alleen. Misschien dat ik na mijn examen, als ik geen vast contract had, dat ik naar Groot-Brittannië zou vertrekken, maar nu kon ik dat echt niet. Ik kreeg hier hopelijk een stageplek als acteur of hulpje achter de schermen. Hopelijk lukte het me, maar dan zouden de komende uitvoeringen goed moeten gaan voor alle agenten. "Mag ik een gelukskusje hebben van je? Voor de uitvoeringen van deze week?" Ik wist ook wel dat het niet fysiek kon, maar al was het in gedachten, hij zou toch een beetje bij me zijn. Dat was al meer dan genoeg voor mij.

Zayn Malik
Ze begon zich zorgen te maken over geld. Ondanks dat ze dit vaak probeerde te verhullen, wist ik ook best wel dat de meeste mensen het krap hadden met geld. Daar hoefde zij zich alleen echt geen zorgen over te maken. Als zij er wilde zijn, zou ze er zijn. Daar zou ik wel voor zorgen. Ik glimlachte bij haar volgende woorden. Ze zei dat ik me moest voorbereiden op de grote familie, maar als ik haar gezicht zo zag zou ik er alles aan doen om er te zijn. "Don't worry, sweety. I'll be fine and I'll be there." drukte ik haar op het hard en ik zou mijn belofte niet breken. We hadden die week vrij en ik zou er zijn. Zelfs als we een extra show zouden krijgen. Dan was het heel erg pech. Ik ging naar mijn schatje. Ik ging naast Skype vast opzoek naar vliegtickets. Het zou hectisch worden op de vliegvelden, maar dat had ik er zeker voor over. Ik grinnikte zacht toen ik haar zag uitrekken. "Goodnight, sweety. I don't want you to be asleep at your job. And if you do don't hesitate to blame me." zei ik met een glimlach. "I'll be there in your dreams. I promise." Ik blies haar een kusje toe. "Don't worry about it. Just call. I'll be there for you." Ik miste haar echt heel erg. Ik wilde haar gewoon zo graag weer in mijn armen sluiten, maar dat ging jammer genoeg nog niet. Pas na de Europa tour. Dan hadden we een week. "I love you, sweety." zei ik zacht voor ik haar nog een kusje toe blies. Wat hield ik toch van dit meisje. Meer dan wie dan ook wist.

[ bericht aangepast op 30 jan 2014 - 19:52 ]

Bowties were never Cooler

Harry Styles
Ik schudde mijn hoofd bij zijn aanbod. 'Dat is heel lief, maar ik regel wel kaarten voor iedereen.' Als ik het eenmaal in mijn hoofd had gehaald iemand mee te slepen naar een modeshow kreeg ik het zeker voor elkaar kaarten te krijgen. 'Het helpt ook dat ik een aantal van de modellen persoonlijk ken,' grijnsde ik. Soms was het handig om bekend te zijn, want zo had ik mijn contacten over de hele wereld en sloot vele vriendschappen. Waaronder Cara Delevingne en Barbara Palvin, die er dan ook zouden zijn. Ik bloosde lichtjes vanwege het kusje en zijn woorden. Heel irritant. Mijn ogen lichtten even op door zijn volgende woorden, maar dat verdween al snel toen bleek dat er iets achteraan kwam. 'Ik snap het ook wel, echt. Ik mis je gewoon,' zei ik zacht, het grootste deel van mijn vrolijke stemming verdwenen. Beter gezegd, het huilen stond me nader dan het lachen. Ik was niet de persoon die hem voor het blok moest gaan zetten, en ik zou zijn keuzes dan ook respecteren. Het deed alleen zo verdomd veel pijn. Nu dronk ik wel mijn kopje leeg en keek pas weer op bij zijn verzoek. Ik glimlachte wat zwakjes en maakte toch een kusgebaar met mijn vrije hand. 'Eigenlijk heb je het helemaal niet nodig, het komt echt wel goed,' zei ik in een poging hem wat moed in te spreken. Ik deed heel erg mijn best om mezelf nu nog groot te houden, maar ik wist dat ik me straks in mijn kamer opsloot en volledig brak. Dit was een stuk moeilijker dan ik in het begin had gedacht.

Because I love him, do I need another reason?

Nick Dean Turner
Ik rolde met mijn ogen bij zijn voorstel. "Opschepper." Ja, ik wist dat hij beroemd was, maar hij wist ook dat het me niets kon schelen. Ik behandelde hem net als dat ik ieder ander vriendje zou behandelen, op het feit na dat hij aan de andere kant van de planeet woonde, en hij leek dat wel best te vinden. Ik glimlachte bij zijn gebloos en maakte een klein vertedert geluidje. Ik zag zijn ogen oplichten toen ik zei dat ik een Britse werkstage kon krijgen, maar dat ik het niet kon zorgde dat zijn blik weer treurig stond. Ik vond het echt verschrikkelijk om hem zo te zien. Hij probeerde het te maskeren, maar ik zag het toch. Ik ving zijn kusje op en drukte het op mijn hart. "Dank je en wie weet als je heel hard wenst scout een Britse agent me. Het enige is dat jij dan zal vertrekken en ik alsnog niet bij je kan zijn." Aan de ene kant zou het een geweldige sprong naar de wereldmarkt als acteur, maar ik zou wel alles achter moeten laten en ik wist dat dat nog wel het aller moeilijkst zou worden. Zeker als Harry ook weg zou gaan. "Als ik een contract daar aangeboden krijg bel ik je, goed?" Er waren ook scouts uit Groot-Brittannië bij de komende week, naast Nieuw-Zeeland, Australië en Amerika, maar naar de laatste twee hoefde ik echt niet. Groot-Brittannië trok me door mijn vriendje en de kans op een grote toekomst, maar dit bleef mijn thuisland. Nu was het eigenlijk gewoon wachten of ik een contract zou krijgen of niet.

Bowties were never Cooler

Harry Styles
Ik grijnsde een met een gespeeld tikje arrogantie om zijn beschuldiging. 'Ze zijn anders wel goede vriendinnen van me,' probeerde ik nog, waarna ik er over ophield. Verontwaardigd keek ik hem aan bij de reactie op mijn blozen, het was niet of ik schattig was of zo. De paar dingetjes die erna gebeurde hadden mijn stemming volledig de grond in geboort, en dat zag hij duidelijk ook. 'Dat weet ik wel, maat toch hoop ik het. London is in principe toch het middelpunt van de wereld en dus een stuk makkelijker te bereiken,' sprak ik. Het was simpel de waarheid. 'En het is een fijn idee dat ik na een deel van de tour niet in een leeg appartement thuiskom,' vervolgde ik drie keer zo zacht. Ik had altijd nog mijn familie of de jongens waar ik dan heenkon, het was toch anders. Zo gaf het een leeg en best eenzaam gevoel. Ik knikte even. 'Doe dat maar, anders zit ik gegarandeerd vierentwintig uur per dag bij de telefoon in spanning af te wachten en moeten ze mij er vandaan slepen,' lachte ik wat zwakjes in een poging wat vrolijker te doen. Ik zuchtte weer en mijn blik viel op de tafel waar het dienblad met de thee stond en een tijdschrift ernaast. Alsof het breekbaar was pakte ik het ding op en keek licht fronzend naar de grootste kop op de voorkant. Duidelijk een tienertijdschrift. 'Heb je de nieuwste roddel al gehoord? Ze beginnen iets door te krijgen,' grijnsde ik. Officieel gezien was ik er nog niet voor uitgekomen bij de media dat ik een vriendje had, en dat hield ik graag zo. Niet alleen voor de haat die zeer zeker zou komen, maar ook als bescherming voor hem. Hij ging dan diezelfde haat krijgen en nog een handjevol stalkers. Maar nu er een aantal ongeziene foto's van ons twee in Nieuw-Zeeland waren uitgelekt begonnen mensen toch vermoedens te krijgen.

[ bericht aangepast op 30 jan 2014 - 23:11 ]

Because I love him, do I need another reason?