[RPG] Holiday Madness • One Direction • Topic 1 - Speeltopics

Begin:
Het vliegtuig is net geland en de jongens zijn weer terug in het regenachtige London, terwijl de bagage voor hun gehaald word kunnen zij zich al een baan uit het vliegveld wagen. Waar hun familie en vrienden -niet te vergeten de paparazzo en fans- al aan het wachten zijn. Maar sommigen hebben hele andere plannen dan rustig vakantie vieren, misschien gebeuren er dingen die de rest van hun leven bepalen. Worden geheimen die maandenlang verborgen misschien wel onthuld, niemand weet het.

[ bericht aangepast op 8 jan 2014 - 16:49 ]

Because I love him, do I need another reason?

[Of gaat hij slaapwandelen/praten/nachtmerries krijgen?]

Bowties were never Cooler

[goed idee]

Spoiler alert: you will save yourself

Zayn Malik
Ik had een probleem als ik echt heel erg diep sliep, zo diep dat ik haast in een coma lag en eigenlijk niet wakker gemaakt kon worden zonder een emmer koud water over mijn hoofd: praten. Ik was overdag nooit een kletskous, maar in mijn comateuze slaap hield ik hele monologen. De jongens hadden er vaker dan eens last van. Vooral richtig het einde van de tour als ik niets anders meet deed dan comateus slapen. Al mijn diepste gedachten en zorgen die ik in mijn droomwereld tegen kwam uitte ik dan in eindeloos gebrabbel. Nu dus ook weer. "Ze zei ja. Ze zei echt ja. We gaan trouwen. En we krijgen een baby." Mijn droom begon leuk, maar al snel ging het bergafwaards. "Nee. Dat kunnen jullie niet doen. Het is mijn vrouw en mijn kind. Ik wil er bij zijn. Laat me los. Ik wil niet mee. Ik wil bij hun zijn. Ik wil een goede vader zijn. Dat gaat niet via Skype. Ik wilde leren voetballen en tekenen... Nee, dat kunnen jullie niet maken. Nee. Waarom moeten jullie altijd mij hebben? Ik wil gewoon een goede vader zijn, is dat dan geen goed voorbeeld. Ik ben in de 20. Laat me met rust. Nee, ik kan niet kiezen. Waarom moet ik nou kiezen? Kunnen ze niet mee? En wat anders? Nee!" Ik lag ondertussen als een lijk zo stil en opgerold in een bolletje. Alleen deze gedeeltelijke monoloog rolde al mompelend over mijn lippen.

Bowties were never Cooler

Jessie Rose Parker

Zayn praat heel vaak in zijn slaap. Soms is het heel erg schattig, maar het kan ook ongelooflijk irritant of zielig zijn. En hem wakker krijgen is ook een hele moeilijke opgave. Soms helpt het wel als je tegen hem praat. Dan hoort hij dat soms in zijn slaap. Maar helaas werkt dat niet altijd. 'Ze zei ja. Ze zei echt ja. We gaan trouwen. En we krijgen een baby,' hoor ik hem zeggen. Ik glimlach en leg mijn hoofd op zijn borst. 'Nee. Dat kunnen jullie niet doen. Het is mijn vrouw en mijn kind. Ik wil er bij zijn. Laat me los. Ik wil niet mee. Ik wil bij hun zijn. Ik wil een goede vader zijn. Dat gaat niet via Skype. Ik wilde leren voetballen en tekenen... Nee, dat kunnen jullie niet maken. Nee. Waarom moeten jullie altijd mij hebben? Ik wil gewoon een goede vader zijn, is dat dan geen goed voorbeeld. Ik ben in de 20. Laat me met rust. Nee, ik kan niet kiezen. Waarom moet ik nou kiezen? Kunnen ze niet mee? En wat anders? Nee!' zegt hij in paniek. Een traan rolt over mijn gezicht. 'Zayn, ik ben bij je. Ik hou van je en ik laat je niet gaan. Ik zou er alles aan doen zodat jij een goede vader kan zijn. En ik weet zeker dat ons kindje geluk heeft met zo een lieve vader,' zeg ik met een trotse vader. Maar ik weet dat het niet genoeg is dus probeer ik hem wakker te maken.

Spoiler alert: you will save yourself

Brooklin "Brook" Tomlinson

Hij sloeg zijn armen nog strakker om me heen zodat hij mij dichter tegen zich aan kon trekken en ik moest zachtjes lachen door zijn actie. 'Ik wil je anders ook wel mee naar huis nemen hoor, want je ziet er wel uit als een heel leuk en lief iemand. Het perfecte vriendinnetje,' zei hij onschuldig en grijnsde zijn tanden bloot. Maar voor ik kon reageren drukte hij zijn lippen op die van mij en een geweldig gevoel verspreide zich door mijn lichaam man wat had ik dit gemist. Voor ik kon reageren haalde hij zijn lippen alweer van de mijn en ging verder met praten.'Dan claim ik je bij deze gewoon,' voegde hij eraan nog aan toe en ik grinnikte zachtjes terwijl ik hem spottend aan keek.'Daar heb je wel eerst mijn toestemming voor nodig.' Zij ik grijnzend. 'Hmm, alles wat je maar zou willen? En de woorden dat ik jou ook heel erg heb gemist?' antwoordde hij op mijn vraag en keek me vragend aan. Ik grinnikten en keek hem met een grote glimlach aan. ‘Ik ben blij om te horen dat je me ook hebt gemist ik was al bang dat je me was vergeten.’ Zei ik een beetje beschaamd en keek eventjes weg. Ik keek hem terug aan en drukte mijn lippen eventjes zachtjes op die van hem en keek toen terug in zijn ogen en lachte verlegen naar hem. 'Dus je zou echt alles voor me doen?' Vroeg ik verbaasd maar toch met een kleine schuine glimlach

“Destroying things is much easier than making them." Suzanne Collins

Zayn Malik
Tijdens mijn gegil begin ik ook te huilen. Waarom moest het management mijn hele leven verkloten? Ik wilde thuis zijn als mijn kindje werd geboren en de paar weken erna ook. Ik wilde meer thuis zijn voor onze kleine Pukkie. De eerste stapjes en het eerste woordje zou ik waarschijnlijk missen, maar sommige dingen wilde ik niet missen. De eerste dag op de crech, de eerste schooldag. De eerste keer op het strand, in het bos en in de dierentuin. Ik wilde er zijn als Pukkie jarig was en als hij naar z'n eerste zwemles ging. Hoe bang ik ook was voor water, ik wilde graag dat het kindje leerde zwemmen. Dit betekende alleen wel dat het touren minder intensief zou moeten worden. Iets wat het management vast niet toestond. En een kind meenemen op tour was ook geen optie. Ik zat dus in een tweestrijd diemijn hart liet breken en me nachtmerries bracht. "Dan stap ik uit One Direction!" riep ik na een lange stilte door de kamer. "Niemand kan me dan nog dwingen op het podium te staan als ik bij kleine pukkie wil zijn. Ik wordt wel tekenleraar ofzo. Jullie kunnen me niet dwingen. Ik was toch altijd al de zwakste schakel. Wees blij dat ik weg ga." Weer begonnen de tranen te lopen. Natuurlijk wilde ik niet uit de band, maar ondanks dat ik het pas net wist zou ik nu al alles opgeven voor die kleine... Alles, dus ook mijn droom van een zangcarrière.

Bowties were never Cooler

[Hij droom gilt, maar je geen zorgen]

Bowties were never Cooler

Jessie Rose Parker

'Dan stap ik uit One Direction! Niemand kan me dan nog dwingen op het podium te staan als ik bij kleine pukkie wil zijn. Ik wordt wel tekenleraar ofzo. Jullie kunnen me niet dwingen. Ik was toch altijd al de zwakste schakel. Wees blij dat ik weg ga,' zegt Zayn in zijn droom. Ik begin te huilen aan de gedachte dat hij uit One Direction zou moeten gaan om bij ons kind te zijn. Ik schud mijn hoofd en probeer hem wakker te schudden. Het lukt niet. Ik weet dat hij alleen wakker wordt als ik een emmer met water over zijn hoofd gooi. Dat gaat hij niet leuk vinden... Maar wat moet, moet. Ik loop naar beneden om een emmer met water te vullen en til die weer naar boven. Ik trek zijn kussen weg en doe de deken van hem weg. Ik gooi de emmer met water over zijn hoofd en weet dat hij nu wel wakker wordt. Ik pak zijn hand vast. 'Je had een nachtmerrie en het was vreselijk, je zat allemaal onzin te zeggen en ik kon het niet aan om je zo verdrietig te zien,' leg ik uit.

Spoiler alert: you will save yourself

Zayn Malik
Ik schrok wakker, happend naar adem, toen ik een emmer ijskoud water over me heen kreeg. Ik sloeg wat spastisch om me heen voor rechtop ging zitten en mijn natte haar proestend uit mijn gezicht veegde. Ik keek Jessie even aan en kneep zacht in haar hand. "Het spijt me, lief." Ik drukte een kus op haar wang. Ik stond op en begon rustig het bed af te halen. Gelukkig hadden we in de logeerkamer nog een bed zolang deze moest drogen. "Ga je zo mee douchen, schatje?" vroeg ik terwijl ik het beddengoed in de wasmand deed. Ik haalde schoon beddengoed uit de kast en bracht het naar de logeerkamer. Daarna liep ik terug naar onze slaapkamer en trok vast mijn doorweekte shirt uit. Daarna deed ik ook mijn broek uit en liep vast richting de badkamer. Ik zette de douche aan om hem te laten opwarmen. Ondertussen smeerde ik scheerschuim over mijn baard en snor. Voor de spiegel begon te beslaan begon ik rustig mijn gezicht weer eens schoon te scheren. Dat verdiende Jessie zeker. Ik zag eruit als een zwerver. De spiegel was net helemaal beslagen toen ik de laatste haal maakte en er weer uitzag als gladgeschoren puppy Zayn. "Kom je, Jessie?" riep ik richting onze slaapkamer.

Bowties were never Cooler