• One Direction heeft net het laatste concert van de Where We Are tour in Amerika gegeven. De een heeft het daar net iets moeilijker mee dan de ander, want dit betekent een paar weken vakantie. Dat klinkt nog niet zo slecht, maar de jongens zullen terugkeren naar huis voor hun welverdiende rust en dat is iets wat lastiger is. Zij zullen afscheid moeten nemen van de andere jongens, om hun familie in de armen te sluiten, die overgevlogen, om de jongens op te komen halen. De families zullen ervoor zorgen dat het gezellig zal worden, rustig, voor de jongens weer aan de bak moeten, maar denkt iedereen daar wel hetzelfde over? Zal er op het vliegveld wat veranderen? Zullen zij een vakantie samen overwegen? Of zal er eenmaal thuis, in de vakantie iets gebeuren?


    Rollenverdeling;

    Jongens:
    -Niall James Horan; gereserveerd: Magicales
    -Harry Edward Styles; Immence
    -Louis William Tomlinson; Magicales
    -Liam James Payne; Kendizzzzle
    -Zayn Javadd Malik; KiliOfDurin

    Familie en vrienden van de jongens: VOL
    - Marcel Styles: Tenacious
    - Benedict 'Ben' Thomas Tomlinson: KiliOfDurin
    - Violet Skyler Todd: After
    - Jacelyn Caverrà Merrald Woodley
    - Brooklin "Brook" Tomlinson JustLovegood
    - Jessie Rose Parker: Taundriel
    - Alaska Bell Wilson AIaska

    Regels:
    -Minimaal 5 of 6 regels vol schrijven. Dit om de inspiratie hoog te houden.
    -Maximaal 2 personages per persoon.
    -Geen perfecte personages, iedereen heeft wel slechte gewoonte's
    -16+ mag maar houd het netjes.
    -Als je offtopic gaat, zet het tussen haakjes; [ ], { } of ( ).
    -Meld als je een tijdje niet kunt reageren en naamsveranderingen.
    -Topics worden alleen aangemaakt door Tenacious en Magicales, tenzij dat is aangegeven.
    -Het is geen sneltrein!


    Begin:
    Het vliegtuig is net geland en de jongens zijn weer terug in het regenachtige London, terwijl de bagage voor hun gehaald word kunnen zij zich al een baan uit het vliegveld wagen. Waar hun familie en vrienden -niet te vergeten de paparazzo en fans- al aan het wachten zijn. Maar sommigen hebben hele andere plannen dan rustig vakantie vieren, misschien gebeuren er dingen die de rest van hun leven bepalen. Worden geheimen die maandenlang verborgen misschien wel onthuld, niemand weet het.

    [ bericht aangepast op 8 jan 2014 - 16:49 ]


    Because I love him, do I need another reason?

    Benedict Thomas Tomlinson
    Tijdens het hele gesprek tussen Harry en onze broers bleef ik stuiterend heel verliefd naar Harry kijken. Hij was gewoon het perfecte vriendje... En hij was wonder boven wonder de mijne. Heel lang was Larry het ding geweest, maar toen wel goed duidelijk werd dat Marcel en Louis iets hadden zwakte dat wat af. Nu verdween het hopelijk helemaal, want het had me zeker pijn gedaan. Vooral om erover te lezen, mijn vriendje en mijn grote broer, terwijl ik alleen thuis zat. Gelukkig leken onze broers er geen problemen mee te hebben. Opeens werd mijn aandacht gegrepen door mijn broer. Wat opbiechten? Ik snapte het niet. Had ik iets gemist? Dat gebeurde veel vaker, dus ik keek gewoon wat verwildert om me heen in de hoop dat iemand het wilde uitleggen. Ik was alleen weer afgeleid door hoe mijn broer op Marcel's rug zat voor hij kon antwoorden. Ik liet Harry's hand los en sprong als een soort kikker op zijn rug en sloeg stevig mijn armen om zijn nek en mijn benen om zijn middel. Mijn hoofd leunde even op zijn schouder voor ik een voor mij geniaal idee kreeg en ik begon, hoe onmogelijk ook, te stuiteren op Harry zijn rug. "Zullen we een koala-draag-race doen? Harry draagt mij en Marcel Louis en dan kijken wie het eerst..." Oops, daar had ik neit over nagedacht. Mijn ogen scanden wild de ruimte om ons heen tot ik een Starbucks zat en ik kreeg ineens zin in koffie. "Bij de Starbucks is." zei ik misschien iets te vrolijk. Ik wilde ook nogsteeds heel graag weten wat Louis en Marcel op te biegten hadden, maar in elk geval mijn broer wist hoe snel afgeleid ik was. Het was echt een wonder dat ik nog nooit onder een bus ofzo terecht was gekomen en een rijbewijs zou ik ook nooit kunnen halen omdat ik me daar niet lang genoeg voor kon concentreren.


    Bowties were never Cooler

    Zayn Malik
    Ik luisterde naar haar woorden en aaide door haar haren. Ik drukte een kusje op haar voorhoofd en trok haar tegen me aan. "Daar hoef je toch helemaal niet bang voor te zijn." Ik zou haar echt nooit kunnen verlaten. Ze was mijn eerste echte vriendinnetje en ik hield ontzettend veel van haar. Ze had er alleen wel meer vertrouwen in dan ik. Ik wist nog niet hoe goed dit ging komen. Ik wilde er heel graag voor haar en de baby zijn, maar ik zat zo vaak zo ver weg. Daar had ik zelf ook niet enorm veel over te beslissen. Toch wilde ik hier zijn voor de bevalling en dat pakte niemand me af. Ik pakte nu mijn mobiel en zette die aan. Even negeerde ik alle berichtjes en opende twitter. "Een foto. Dqn hebben we de dag aan onszelf. Ik legde voorzichtig haar hand met de ring op haar buik en mijn hand ertegenover. Zo was het wel duidelijk genoeg. Ik maakte de foto met mijn andere hand. 2x Amazing news. She said yes and Liam isn't Daddy Direction anymore! Ik verstuurdehet en gooide het ding op de bank. "Dus, wat wil je gaan doen?" Eigenlijk wilde ik gewoon gaan slapen, maar als zij plannen had mocht ze dat vertellen. Ik wilde nu gewoon dingen met haar doen. Meer niet.


    Bowties were never Cooler

    Marcel Styles
    De jongen bleef rustig op mijn rug zitten met zijn kin op mijn schouder, en drukte af en toe een kusje op mijn wang te drukken. Hij stemde in met mijn woorden en voegde er zelf nog wat aan toe, wat ik eigenlijk ook wel waar vond. Ik had Harry nog nooit ergens om afgekraakt, dus waarom zou ik dat nu wel doen? 'Dat is waar,' gaf ik hem gelijk, terwijl hij even met zijn handen door mijn haar ging, maar moest zich al snel aan me vastklampen omdat hij anders zou vallen. Na de ietwat problematische knuffel tussen mij en mijn broer begon Louis over dingen opbiechten, en ik kon wel raden wat hij bedoelde, wat bevestigd werd door zijn woorden die volgden. Waarom liet hij dat mij nou doen, hij wist dat ik er ongemakkelijk van werd. 'Ehm ja, we gaan samenwonen,' zei ik zacht, en sloeg mijn ogen even neer. Ik keek toch op toen Ben Louis imiteerde en op de rug van mijn broer klom, en ik grinnikte even om zijn aparte voorstel. Typisch iets voor hem om voor te stellen. 'Ik weet niet of dat nou zo slim is,' zei ik, doelend op het nog steeds gigantische publiek van fans die nu echt door het dolle heen waren. Maar het was wel Ben waartegen ik sprak, en als die eenmaal iets bedacht was er niemand die hem van het idee af kon helpen.


    Because I love him, do I need another reason?

    Jacelyn Caverà Merrald

    Ik glimlachte even. "Oké dan, maar als er iets is kan je het tegen me zeggen.' Zei hij, waarna ik hevig knikte. "Dat zal ik doen." Zuchtte ik. 'Ik snap het, maar als je huilt lijkt je niet zwak.' Mijn hoofd schudde ik en keek hem aan. "Voor mijn 'haters' lijk ik zwak en dat is precies wat ze willen." Mompelde ik. 'Waar jij je het veiligst voelt.' Ik grinnikte even en grijnsde. "Dat is lief, maar mij maakt het niet zoveel uit." Lachte ik en stapte in mijn auto. Ik was best trots op mezelf wat ik allemaal had behaald. De universiteit, mijn rijbewijs en mijn geliefde auto. Ik haalde diep adem en haalde weer een hand door mijn haren. Mijn haren waren nogal irritant van vandaag, zeker omdat ik vandaag haast had.

    (Kort, het spijt me.)


    I don't want you to die, I want you to suffer.

    Liam Payne.

    Ze knikte hevig. "Dat zal ik doen." zuchtte ze. Ik knikte. Ze schudde haar hoofd en keek me aan. "Voor mijn 'haters' lijk ik zwak en dat is precies wat ze willen." mompelde ze. 'Dat is waar. Je moet je er gewoon niets van aantrekken.' zei ik. Ze grinnikte en grijnsde. "Dat is lief, maar mij maakt het niet zoveel uit." lachte ze en stapte in de auto. 'Naar mijn huis dan maar? Anders komen ze er achter waar jij woont. Ze weten toch al waar ik woon.' zei ik en stapte nu ook in de auto. Ze haalde diep adem en ging met een hand door haar haren. Ik startte de auto, en reed weg van het vliegveld.


    How far is far

    Louis Tomlinson
    Ik gleed van Marcel zijn rug af, na zijn woorden, om voor zijn neus te gaan staan. Heel onschuldig bleef ik stil staan, maar wel met een idiote grijns, om hem daarna aan zijn shirt naar voren te trekken en mijn lippen voor een klein moment tegen de zijne te plaatsen. Een zachte 'ik hou van je,' volgde, om vervolgens vrolijk terug te huppelen, om net zo snel weer op zijn rug te klimmen. Sowieso omdat ik de jongen zo niet los hoefde te laten, maar ook omdat ik de vermoeidheid langzaam toe voelde nemen en ik mijn energie liever straks opmaakte, dus nu nog even wilde sparen.
    Ik vergat soms wel eens dat Marcel ongemakkelijk werd van dit soort dingen, om iets te laat tot me door te dringen. Het was gewoon dat ik het leuk vond om uit zijn mond te horen, enthousiast was en het toch ook stiekem bleef proberen, omdat het dan vanzelf zou wennen.
    'Ik ben het deze keer met Marcel eens. Daarbij ligt de keuze bij Marcel, omdat ik eigenlijk niets hoef te doen,' mompelde ik zachtjes over de koala-draag-race. Het klonk aannemelijk en normaal had ik de fans en alles eromheen links laten liggen, als een gek staan springen, maar mijn gedachten stonden op dit moment ook niet echt bij het druk doen. Het lag eerder bij andere dingen, die straks nog zouden gebeuren. Ondertussen waren deze ook alles van de afgelopen maanden aan het verwerken, wat aardig wat was. De stuiterbal zou ik hoogstwaarschijnlijk zijn na een dag goed slapen. 'Al lust ik wel een Starbuckskoffie,' voegde ik er zachtjes aan toe, want misschien werd ik dan wat wakkerder en levendiger.


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    Jessie Rose Parker

    Daar hoef je toch helemaal niet bang voor te zijn,' antwoord hij. Ik glimlach. 'Ik ben ook niet meer bang,' antwoord ik. 'Een foto. Dan hebben we de dag aan onszelf,' zegt Zayn, en hij legt mijn hand met de ring op mijn buik en zijn hand er naast. Ik kijk wat hij typt. 2x Amazing news. She said yes and Liam isn't Daddy Direction anymore! Ik glimlach. 'Dus, wat wil je gaan doen?' vraagt Zayn. Ik haal mijn schouders op. 'Weet ik niet. Ik ben al lang blij dat ik je nu eindelijk zie. En ik denk dat ik alles nog maar lastig kan bevatten. Er is zoveel gebeurt,' zeg ik met ene glimlach. Ik kan me geen mooier moment voorstellen. Nu dan, ik denk dat het allemaal nog wel beter kan gaan worden. Ik kijk naar Zayn. Ik kan aan hem zien dat hij ergens mee zit. 'Wat is er? Je kan het mij toch wel vertellen,' zeg ik, en ik leg mijn hand op de zijne.


    Spoiler alert: you will save yourself

    Zayn Malik
    Ik glimlachte bij haar woorden en legde ook mijn andere hand zacht op haar buik. Ik staarde wat afwezig naar de muur. Ik was moe, moest de hele tour nog verwerken en dit ook nog eens. Toch voelde ik me wel prettig op een of andere manier. Ik werd uit mijn gedachten gesleurd door haar woorden. Ik glimlachte wat zwakjes. "Ik ben gewoon erg moe, schat en alles moet nog even bezinken." Ik draaide rustig een plukje haar rond mijn vinger. "Kunnen we niet gewoon samen in bed gaan liggen? Dat is ook lang geleden." Zij had misschien wel elke nacht in ons bed geslapen, maar ik al maanden niet. Ik wilde daar gewoon met haar in mijn armen liggen en wegdoezelen. Het zou ook niet goed zijn voor mijn jetlag, maar ik was op na al die maanden nacht na nacht optreden. Ik legde een arm om haar schouders en de andere onder haar knieën door. Ik was nog wel een klein beetje een heer. Ik stond op met haar in mijn armen en begon rustig de trap op naar onze slaapkamer te lopen. Harley kreeg later wel aandacht.


    Bowties were never Cooler

    Jessie Rose Parker

    'Ik ben gewoon erg moe, schat en alles moet nog even bezinken,' zegt hij. Ik knik. Ik vind het goed en snap het ook. Hij is net terug van tour en daarna ging alles heel erg snel. 'Kunnen we niet gewoon samen in bed gaan liggen? Dat is ook lang geleden.' Ik glimlach en knik. Hij staat op met mij in zijn armen en begint de trap naar onze kamer op te lopen. Boven spring ik uit zijn armen en open ik de deur van onze slaapkamer. Ik ga kruip onder de dekens en ga rustig liggen. Ik glimlach als Harley op het bed springt en voor mijn aandacht rondjes rent over het bed. Ik knuffel het hondje en kijk naar Zayn. Ik denk aan de bruiloft. Ik ben niet een meisje dat uren over haar bruidsjurk nadenkt. Ik denk eerder aan andere dingen. Kleding interesseert me niet echt.


    Spoiler alert: you will save yourself

    Zayn Malik
    Boven sprong ze uit mijn armen. Direct opende ze de deuren kroop ze onder de deken. Zelf trok ik eerst mijn schoenen uit, mijn broek en shirt voor ik bij haar in het bed kroop. Harley sprong nog wat op en neer op het bed voor ze tegen me aan kroop. Ik sloeg mijn armen beschermend om haar heen. Ik hield haar veilig tegen mijn borst en sloeg een been om die van haar heen. Ik wilde gewoon haar warmte voelen en slapen. Meer niet. Ik trok de dekens nog iets verder om haar heen en drukte een kus op haar kruin. Langzaam begon ik weg te zakken in een hele diepe slaap. Een slaap die ik zo hard nodig had. Ik was doodop en wilde haar gewoon bij me hebben op dit moment. Lekker slapen met haar in mijn armen. Dat was hetgeen wat ik nog wel het ergst had gemist. Niets anders kon me eigenlijk meer schelen. Samen konden we alles aan en zou alles gaan zoals wij wilden. Al zou ik hemel en aarde moeten bewegen. Voor haar zou ik dat doen... Voir haar en onze kleine pukkie.


    Bowties were never Cooler

    Marcel Styles
    De jongen gleed even van mijn rug af, om vervolgens voor me te gaan staan en me aan mijn shirt naar hem toe trekken zodat hij zijn lippen even tegen de mijne kon drukken. 'Ik ook van jou,' zei ik op dezelfde zachte toon, waarna hij gewoon weer op mijn rug klom. Ik had het vermoeden hij het niet heel erg lang meer ging volhouden, maar het toch zou proberen. Mijn rug trouwens ook niet, hij was dan niet zo zwaar, maar na een tijdje ging je het toch echt voelen. Ergens was ik wel blij dat Louis het met me eens was, ook al zou het Ben vreselijk teleurstellen, als we niet zo in publiek waren geweest had ik misschien ja gezegd. Hij voegde er nog iets aan toe, en eerlijk had ik daar ook wel behoefte aan. Het was namelijk niet zo dat ik zelf zo goed had geslapen door alle zenuwen, volgens mij had niemand goed geslapen. 'Dan gaan we dat toch halen?' antwoordde ik terwijl ik richting de Starbucks liep, en eenmaal daar hem voorzichtig van mijn rug afhaalde. 'Zo is dit trouwens ook een stuk makkelijker,' voegde ik eraan toen terwijl ik een kus op zijn lippen drukte en mijn armen weer om hem heen sloeg. Geen woorden konden uitdrukken hoeveel ik dit eigenlijk gemist had, hem gemist had, en deed er alles aan om er niet aan te denken dat hij over een bepaalde tijd weer weg moest.


    Because I love him, do I need another reason?

    Louis Tomlinson
    De vier woorden die de mond van de jongen zorgde voor een warm gevoel van binnen en een verliefde blik van de buitenkant. Het leek zo simpel gezegd, maar toch waren het de woorden die voor mij altijd bijzonder, speciaal, zouden blijven. De betekenis zou voor mij altijd hetzelfde blijven. Ik klom weer op de jongen zijn rug, afwachtende of hij het ermee eens was, en sloeg mijn armen steviger om hem heen toen de woorden niet kwamen. Misschien was het toch wel het eerste waardoor ik voor de jongen was gevallen. Hij wist me te doorgronden, liet me mezelf zijn. Ik kon dan ook niet beschrijven hoeveel ik dit mistte zodra ik weer eens zover van huis was, zover bij Marcel uit de buurt. Ergens zou ik de jongen op dit moment willen claimen, wat ik ergens al had gedaan, en gewoon een klein moment samen doorbrengen. Mijn vingers gleden langzaam over het shirt van de jongen, voor zover dat ging, terwijl mijn blik even naar mijn broertje en Harry ging. Ik vond het niet leuk om de eerste teleur te stellen, maar op dit moment zag ik het niet zitten en daar was ik dan ook eerlijk in. Al snel vloog mijn blik terug naar Marcel bij zijn woorden. 'Hmm, dat is een van de redenen dat je zo geweldig bent,' zei ik zachtjes en hield de jongen nog steviger, vast voor zover dat kon, toen hij begon te lopen. Eenmaal bij de Starbucks stond ik alleen al snel weer naast hem, om een kus te ontvangen en al snel in zijn armen weg te kunnen duiken. Weer heel goed wetende waarom ik zo graag naar huis wilde, zo blij was om hier te zijn. De mijne vonden ook al snel weer de vaste plek om de middel van de jongen en legde mijn hoofd tegen zijn borst. Het maakte me niet uit dat we alweer gespot waren door mensen en liet dat voor wat het was. 'Je mag dat vaker doen dan, want ik heb daar geen problemen mee,' grijnsde ik waarna ik opkeek en op mijn tenen ging staan, om zo een kleine centimeter tussen onze gezichten over te houden. 'Veel vaker,'


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    Jessie Rose Parker

    Hij valt al snel in slaap en ik lig gewoon rustig tegen hem aan en denk aan alle dingen die ik meegemaakt heb. Ik nestel me in zijn armen en druk een kusje op zijn slaap. Hij ziet er heel erg lief uit in zijn slaap. Dan zie je dat alle zorgen die hij overdag heeft over fans en zijn carrière enzo allemaal weg vallen. Ik weet dat ik door hem geen privacy meer heb maar hij is dat honderd procent waard. Ik zou niks liever willen dan wat ik nu heb. Het leek allemaal zo ver weg, die baby. Maar nu pas realiseer ik me dat ik al op één derde van mijn zwangerschap ben. Ik draai me om en pak mijn mobiel. Ik kijk wat rond op Twitter. Heel veel felicitaties maar ook mensen die het helemaal niks vinden. Ik moet mijn ouders maar eens gaan bellen. Zij wisten al wel van mijn zwangerschap, aangezien ik dat niet voor ze geheim wou houden. Maar nu moet ik ze ook nog het andere nieuws vertellen. Ik bel, maar ze nemen niet op. Ach, ik vertel het ze laten wel. Ik ga weer naast Zayn liggen en kijk naar hoe hij slaapt.


    Spoiler alert: you will save yourself

    (waar is niall? sorry als ik zeur maar anders kan ik niet verder :) )


    “Destroying things is much easier than making them." Suzanne Collins

    [Kan iemand Zayn uit bed bellen ofzo? Ik weet namelijk niet wat te doen...]


    Bowties were never Cooler