Believe in Magic || One Direction || Topic 1 - Speeltopics

Nog op zoek naar Zayn

Het begin:
De werknemers veranderen weer in hun sprookjespersonage en zodra dit is gebeurd, zullen zij door het park in de richting van de ingang moeten. Daar druppelen namelijk de nieuwe werknemers binnen en aan de oude werknemers de taak om uit te leggen hoe alles in elkaar steekt. Van zowel de kleding, waar dat ook te vinden is, als de tijden van de parades en de tijden dat ze in het park te vinden zijn.En hoe kan dat nu beter dan door gelijk in het diepe gegooid te worden?

[ bericht aangepast op 2 jan 2014 - 18:51 ]

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

[Als iedereen er is en omgekleed is]

Bowties were never Cooler

Niall Horan
Bij het horen van zijn naam begon er bij mij een lichtje te branden. "Harry Styles?" vroeg ik terwijl ik naar mijn kuisje liep. Ik tikte op het kluisje tussen die van mij en die van Captain Hook, op wiens locker nu ook een naam hing, in. "Harry Styles. Tinkerbell. Nu weet je wat of hoe." zei ik met een stralende glimlach. Ik ging op de grond zitten en begon weer te spelen. Ik keek even naar Peter, mijn vriend wiens echte naam ik de helft van de tijd vergat. Mijn vingers streelden de snaren en gingen verder terwijl ik zong op de top van mijn stem met een grote glimlach op mijn gezicht waardoor iedereen het zeker ook zou horen buiten de kleedkamer:

[ bericht aangepast op 3 jan 2014 - 15:04 ]

Bowties were never Cooler

Harry Styles
'Ja, Harry Styles,' antwoordde ik bij de woorden van de Niall, om te kijken waar hij heenliep, om tot de conclusie te komen dat hij naar een kluisje liep. Nu wist ik ook gelijk wat de mijne zou zijn voor de komende tijd, maar ook dat ik een moment verwijderd was van de onthulling van welk personage ik zou spelen.
Mijn mond viel open toen zijn volgende woorden tot me doordrongen, mijn rol, mijn voeten voortbewegende in de richting van het kluisje. Dit was dus alles behalve wat ik had verwacht, of gehoopt. Maar had het ergens wel kunnen weten, want genoeg meisjespersonages werden hier gespeeld door jongens, maar andersom ook. Daarbij waren heel veel rollen ook nog bezet en was dit wel een van de meeste gewilde rollen, dus moest ik ergens wel blij zijn dat ik deze kans kreeg. Ik ging mezelf dan ook bewijzen.
'Je meent het echt, hé?' zei ik met een lichte grijns, om mijn locker te openen en inderdaad het bekende Tinkerbell pakje te zien hangen. Ik greep het pakje vast, om me terug te draaien. 'Dan zit ik dus aan jou vast, toch?' vroeg ik naar de jongen, die Peter Pan speelde en ik de naam nog steeds niet van wist. 'En een geweldige stem, en lied,' zei ik nog steeds zacht tegen Niall, om hem niet te storen. Daarna verdween ik een stukje verderop, om mijn kleding te verwisselen voor een groene jurkje, met een maillot, groene schoentjes en met de vleugels, die het af zouden maken, in mijn handen terug te lopen toen ik deze niet om kreeg. 'Kan iemand me misschien helpen?'

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

[Ik wacht op Louis, goed?]

Bowties were never Cooler

Louis Tomlinson
Van een afstandje bekeek ik rustig naar het tafereel dat zich voor me afspeelde, en lachte zacht om de geweldige gezichtsuitdrukking van de jongen die blijkbaar Harry heette. Niall begon weer op zijn gitaar te spelen en keek mij aan, voordat hij luid een van mijn nummers zong. Ik rolde even met mijn ogen mar zong toch zacht op de achtergrond met hem mee. Grinnikend knikte ik toen de langere jongen me aansprak, die zich daarna omkleedde en ik moest mijn best doen om hem niet uit te lachen. 'Ik help wel,' zei ik terwijl ik naar hem toeliep en de vleugels aanpakte. Op de rug zat een simpel kliksysteem dat erg vervelend kon zijn als je niet wist waar wat zat. 'Trouwens, ik ben Louis,' vervolgde ik, en liet de vleugels los, om nog even vlug te checken of ze helemaal goed zaten en van de jongen weg te stappen. 'Je ziet er prachtig uit, Tink,' zei ik met een brede grijns, licht de spot met hem aan het drijven. Ik kon er ook niks aan doen dat een jongen nu mijn Tinkerbell speelde, en dat het echt ontzettend grappig was.

Because I love him, do I need another reason?

Niall Horan
Ik knikte onder het zingen toen Harry vroeg of ik het meende. Tja, in dit Disneyland voldeden lang niet alle personages aan de geslachtsvoorschriften. Ik zag iets verder naar achter in de kleedkamer Peter met zijn ogen rollen, maar wel meezingen. Ik glimlachte en zong vrolijk en nog iets luider door. Mijn wangen kleurden licht rood door Harry's compliment die ik nu vanuit mijn ooghoek in zijn jurkje en maillot zag hijsen. echt hij was heel erg sexy, zelfs in een maillot en een jurkje. Nee, Niall, dat mocht je niet denken hier, anders ben je zo nog je baan kwijt. Net toen Harry vroeg om met zijn vleugels te helpen was ik klaar met mijn liedje. Jammer genoeg hielp Louis al. Misschien wel beter dat ik met mijn handjes van de knappe krullenbol afbleef. Net als dat ik met mijn klauwtjes van de sexy vrijbuiter moest afblijven. Waren waren alle jongens in hemels naam zo knap in dit park?! Peter sprak nu weer zijn echte naam uit, maar bijna direct was ik die weer vergeten. Ik knikte instemmend bij zijn complimantje aan harry. "Zeker. Het mooiste elfje van het park." Ik sprong op en danste kort een rondje. "Gaan jullie mee kijken of Nala er al is?" vroeg ik vrolijk. Toen hing ik mijn gitaar op mijn rug en begon vrolijk: "I do believe in fairies. I do. I do." te zingen. Ja, ik had vanochtend echt te veel suiker gegeten.

Bowties were never Cooler

[Sorry! Ik was weg! Wat heb ik gemist?]

"Live simply, so others can simply live." - Matthew Espinosa

Harry Styles
Het knikken van Niall was de tweede bevestiging die ik kreeg over mijn rol. 'Niet lachen, Peter, want anders gaat Tink nog eens boos op jou worden en je vliegles geven,' zei ik onschuldig, om me daarna om te draaien en een stukje ervandaan te lopen, om me eigen om te kleden. Mijn normale kleding stopte ik in mijn kluisje. Ondanks deze rol me nog niet helemaal lekker zat, bleef ik me vrolijke zelf en bleef voor de volle honderd procent achter mijn eerdere woorden staan. Ik huppelde, zelfs in een jurkje, terug naar de andere twee jongens, om me door Louis te laten helpen met mijn vleugels. 'Ik blijf bij Peter, omdat ik zeker weet dat ik anders de fout nog inga, maar het is leuk je te moeten, Lou,' zei ik, om toch lichtrode wangen te krijgen bij het compliment, die toch licht de spot met me dreef, en Niall zijn bevestiging. Het was vreemd om te horen en iets waar ik totaal niet tegen kon. 'Jullie zijn lief,' rolde over mijn lippen, wetende dat als het zo door zou gaan ik me draai hier wel kon vinden. Ik huppelde net zo vrolijk in de richting van Niall, Louis met me meetrekkende. 'Wij gaan mee, toch?' Ik keek bedenkelijk bij Niall zijn volgende woorden in het liedje. 'Ja, want anders moest deze fairie eens zijn werk aan gaan passen,' rolde over mijn lippen, ondanks ik niet was begonnen, om vervolgens toch zachtjes mee te zingen.

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

Asmae Naouamara Swann || Yasmine

Op mijn simpele gympen rende ik naar mijn bestemming, het park. Ik was volgens mij al te laat, met dank aan mijn kapotte wekker, en ik moest me ook nog omkleden. Ik werkte hier al een half jaar als Yasmine, dus hoe de kleding in elkaar zat wist ik wel. Ook al zeg ik het zelf, ik kon me goed in mijn rol inleven. Yasmine en ik leken ook veel op elkaar, met name de huidskleur. Uit alle paniek knalde ik met een harde bonk tegen de deur, die naar de achteringang leidde. Daarna opende ik hem snel. Daar zag ik al een aantal werknemers zich omkleden, als voorbeeld Niall, die een paar weken geleden hier als Simba was komen werken. Naast hem stond een jongen die ik niet kende, zeker een nieuwkomer of zo. Ik zou hem gaan begroeten, wanneer ik mijn kostuum aanhad.
De blauwe pofbroek ging al snel, net zoals het blauwe topje. Aangezien ik geen zin had om halfnaakt tussen de rest te staan, deed ik het topje over mijn shirt aan en deed mijn shirt dan op een "handige" manier uit. Mijn haar deed ik in een losse staart, waarna ik in het loshangende haar nog wat andere elastiekjes. Alleen nog de hoofdband en dan was ik klaar.

"Live simply, so others can simply live." - Matthew Espinosa

[Waar kan ik met Liam heen? ^^]

How far is far

Kendizzzzle schreef:
[Waar kan ik met Liam heen? ^^]

"Live simply, so others can simply live." - Matthew Espinosa

[Het park in? Naar de kleedkamrs?]

Bowties were never Cooler

[Oke, ik ga zo even een post schrijven]

How far is far

Liam Payne II Woody.

Eindelijk sta ik voor de poort van Disneyland Paris, waar ik nu de rol van Woody speel als mijn baan. Aangezien dat mijn lievelings Disney personage is, is dit een top baan. Je kan de hele dag door een magisch park met vrolijke mensen lopen. Alleen nu moest ik mijn kluisje nog zien te vinden. Dat gaat nog problemen op leveren, want ik heb dus echt geen richtingsgevoel. Ik liep het nu nog lege park in, en liep naar de dichtstbijzijnde plattegrond om te kijken waar ik heen moest om bij mijn kluisje te komen. Ik bestudeerde de plattegrond, en liep richting het deel van het park waar de kleedkamers, en kluisjes moeten zijn. Ik liep een deur binnen, en keek of ik iemand zag. Hopelijk zat ik nu niet in de bezemkast of zo. Ik keek even rond, en zag daarna een meisje staan. Ik liep naar haar toe, misschien kan zij mij helpen. 'Hey, ik ben Liam, zijn dit de kleedkamers?' Vroeg ik.

How far is far

Asmae Naouamara Swann

Ook de hoofdband met een zilveren steen in het midden, had ik om mijn hoofd geschoven. Nu zag ik er precies uit als Yasmine. Nu voelde ik me ook een prinses. Gelukkig was ik redelijk slank, want anders zou mijn buikje erg opvallen, aangezien ik alleen een kort topje aanheb als bovenkleding. Ik hoorde een deur dichtslaan: Yes, weer iemand. Ik hield van mensen, zelfs van de meest gemene duivels. Het waren en bleven toch mensen, en mensen zijn allemaal hetzelfde. Ik keek niet wie er binnen was gekomen, ik zou wel wachten totdat ik helemaal klaar was. De make-up moest trouwens nog worden gedaan, dat kon ik makkelijk zelf. 'Hey, ik ben Liam, zijn dit de kleedkamers?' vroeg iemand. Ik schrok op. 'Eh…' begon ik. 'Ja, klopt.' Ik stak mijn hand uit, zodat de jongen, die dus blijkbaar Liam heette, hem kon schudden. 'Ik ben Asmae Swann.' Ik had Liam nog nooit gezien hier, dus hij is vast een nieuwe. Hij leek totaal niet op Zayn, mijn tegenspeler. Of op Louis, Niall of een andere werknemer hier. 'Ik speel Yasmine.' vervolgde ik, duidend op mijn nogal opvallende kleding.

"Live simply, so others can simply live." - Matthew Espinosa