Experimental || One Direction [Topic 1] - Speeltopics

Rollen:
Jongens
- Louis William Tomlinson - Oceanus
- Liam James Payne - Malcolm
- Harry Edward Styles - Roe
- Niall James Horan - KiliOfDurin
- Zayn Javadd Malik - Styles
- Samuel Max Mason - LegoIas


De regels:
- Minimaal vier regels volschrijven.
- Geen perfecte personages.
- Bestuur alleen je eigen personage.
- OOC tussen haakjes.
- Maximaal één rol
- Wees OOC aardig voor elkaar, dat hoeft IC natuurlijk niet.
- Reserveringen blijven 48 uur staan. Ik waarschuw niet, dus hou dit zelf in de gaten. Je kunt natuurlijk altijd om uitstel vragen als je daar een goede reden voor hebt.
- Probeer wel eens in de drie dagen te posten.
- Naamsveranderingen en lange tijd afwezig graag doorgeven.
- Alleen ik maak de nieuwe topics.
- Lees de regels af en toe even opnieuw door, mocht ik iets aanpassen.
- Als je iets niet begrijpt, kun je het natuurlijk altijd vragen.

Het begin:
Iedereen komt aan bij het appartement. Ze nemen afscheid van hun familie, die ze lange tijd niet zullen zien. Bij sommigen lopen de emoties hierbij hoog op. Daarna is het tijd om kennis te maken met hun tijdelijke huisgenoten.

[ bericht aangepast op 10 maart 2014 - 22:22 ]

---

"Family don’t end in blood”

Niall Horan
Zijn kille woorden kwamen hard aan. "Zeg dat nou niet, want je weet dat het niet waar is." zei ik zacht. Daarna ging ik op mijn bed zitten en begon uit stres chips te eten in kleermakerszit. Ik vertelde hem nog over dat de kus goed was, maar niet perse voor mij. Zelf wist ik het ook allemaal niet meer. Ik at verder aan mijn chips en keek naar de jongen met de sprekende chocolade bruine ogen. "Ik ben Niall, 20 jaar uit Mullingar, Ierland. Daar woonde ik met mijn ouders en broer Greg, maar nu zie ik ze alleen in het weekend omdat ik in Dublin op kamers zit voor de universiteit. Ik hou van eten en gitaarspelen en ben de grootste malloot die je je kan bedenken als je wat langer met me omgaat." zei ik tussen twee handjes chips door. Toen ik de volgende hand ook op had glimlachte ik even. "En wie ben jij? Ik weet alleen dat je Sam heet en een slechte smaak in bier hebt." Ik glimlachte en nam nog een slok uit mijn flesje voor ik weer verder ging met chips eten.

---

Bowties were never Cooler

Liam James Payne.

"Hii! Ben jij Liam?" zegt de jongen vrolijk en hij glimlacht. "Ik ben trouwens Louis." Hij glimlacht, gaat in kleermakerszit op zijn bed zitten en kijkt me aan. "Je hebt mooie ogen."
Mijn hele hoofd loopt rood aan, net een tomaat en beschaamd leg ik mijn handen op mijn wangen. Ondertussen beginnen mijn voeten erg interessant te worden. "Ehm, eh," ik stotter. "Bedankt..." Dan kijk ik weer op. "Jou ogen zijn ook niet mis..." Mijn stem is zachtjes en onzeker. "Zeker niet."
Om wat te doen te hebben begin ik mijn spullen netjes uit te pakken. Ik wil de boel geordend houden en wil zeker niet dat het lijkt alsof ik een één of andere rommelkont ben - niet dat ik kan zeggen dat mijn appartement altijd zo opgeruimd is. Maar eh, om eerlijk te zijn weet ik gewoon niet wat ik moet doen en voel me erg onzeker.

---

Reality's overrated.

Samuel Max Mason

'Zeg dat nou niet, want je weet dat het niet waar is,' zegt hij. Ik zeg niks. 'Ik ben Niall, 20 jaar uit Mullingar, Ierland. Daar woonde ik met mijn ouders en broer Greg, maar nu zie ik ze alleen in het weekend omdat ik in Dublin op kamers zit voor de universiteit. Ik hou van eten en gitaarspelen en ben de grootste malloot die je je kan bedenken als je wat langer met me omgaat,' zegt hij. Ik grijns. 'En wie ben jij? Ik weet alleen dat je Sam heet en een slechte smaak in bier hebt.' Hij neemt een slok van zijn bier en ik haal mijn schouders op. 'In principe maakt het me niet echt uit wat voor bier ik drink. Maar ik ben dus Sam. Ik woon samen met mijn beste vrienden Josh, Matt, Andrew en Justin. Ik groeide op als zoon van een gitaarleraar en daardoor speel ik al sinds jongs af aan gitaar. Verder is het niet echt interessant denk ik,' zeg ik.

---

Spoiler alert: you will save yourself

Louis William Tomlinson
Het hoofd van de jongen wordt helemaal rood, als de kleur van een tomaat. Hij legt beschaamd zijn handen op zijn wangen en staart naar zijn voeten. 'Ehm, eh,' stottert hij. 'Bedankt...' Hij kijkt weer op. 'Jou ogen zijn ook niet mis...' zegt hij op een zachte, onzekere toon. 'Zeker niet.'
Ik glimlach nog een keer naar hem. Liam begint zijn spullen uit te pakken en op te ruimen, en ik bedenk me dat ik daar eigenlijk ook mee verder zou moeten gaan, ik was tenslotte nog lang niet klaar met uitpakken en opruimen, maar ik heb geen zin om weer van dit bed op te staan, aangezien ik eigenlijk wel lekker zit zo. Bovendien heb ik een hekel aan opruimen en daarom hoop ik maar dat deze jongen zelf ook niet al te netjes is, want anders vraag ik me sterk af hoe lang hij het gaat uithouden met een rommelkont als ik.
Ik laat me achterover op het bed vallen en begin zachtjes een liedje van Robbie Williams te neuriën. Ik moet toegeven, de kamers zij hier mooi, het is een luxe appartement. Het bed ligt daarbij heerlijk en er is geloof ik zelfs een bubbelbad, al is dat misschien expres gedaan voor de stelletjes die er eventueel nog gevormd zouden kunnen worden de komende tijd. Net als het tweepersoonsbed, dat zal ook vast geen toeval zijn. Maar dat maakt mij niet uit, want daar ben ik tenslotte voor gekomen; Om een vriendje te vinden.

[ bericht aangepast op 16 jan 2014 - 19:46 ]

---

"Family don’t end in blood”

Niall Horan
Ik glimlachte bij zijn woorden. Ik begon al een stuk vrolijker te worden. Ik legde uiteindelijk de half lege zak chips weg en dronk mijn biertje leeg. "Ik leer je het verschil nog wel." Ik pakte mijn gitaar uit haar koffer. Onder het stemmen op gehoor, wat ik had geleerd van mijn broer, vroeg ik aan Sam: "Zullen we gewoon anders samen wat gaan spelen? De start is misschien niet heel soepel verlopen, maar we kunnen het altijd beter maken, toch?" vroeg ik met een glimlach. Ik tokkelde wat om zeker te weten of die goed gestemt was. Een absoluut gehoor had ik niet, maar wel een gevoelig gehoor, waardoor ik op mijn gehoor kon stemmen. Ik begon vrolijk een Iers feestnummer te spelen. Eigenlijk was het niet voor gitaar, maar het vrolijkte me altijd erg op. Ik keek met een glimlach naar Sam onder het spelen. "Ik ga je echt niet pijn doen hoor. Het meest kwaadaardige wat ik kan is je doodknuffelen." zei ik zacht grinnikend met mijn vingers nogsteeds op de snaren. De vrolijke noten en deuntjes vulde de kamer en ik werd er helemaal vrolijk en levendig van. Dit had ik echt even nodig om me weer beter te voelen: Bier en muziek. Een goude combinatie die altijd werkte.

---

Bowties were never Cooler

Liam James Payne,

Hij glimlacht nogmaals naar me en als ik begin met uitpakken laat hij zich achterover op het bed vallen en neuriet een liedje. Ik glimlach en graaf welk liedje het is. Na een tijdje begint het lampje te branden, Robbie Williams. Heel zachtjes begin ik mee te zingen met zijn geneurie. Als ik dan klaar ben ga ik ook op mijn rug op het bed liggen. Net als Louis. Even bekijk ik het plafond. "Hmm," dat licht best lekker. Zal ik anders zomenteen helpen je spullen uit te pakken?" probeer ik behulpzaam te zijn. "Dan ben je lekker snel klaar en kunnen we het appartement gaan ontdekken."

---

Reality's overrated.

Louis William Tomlinson
Vanuit mijn ooghoeken kan ik Liam zien glimlachen en niet veel later hoor ik hem heel zachtjes mee zingen. Zo zacht dat het bijna niet hoorbaar is, maar toch, als ik mijn oren goed spits, kan ik horen dat hij zingt. En niet zomaar. Hij zingt prachtig, alles helemaal zuiver, geen valse noot te bekennen. Als hij klaar is met uitpakken gaat hij ook op zijn rug op het bed liggen. Hij kijkt naar het plafond. 'Hmm,' hoor ik uit zijn mond. 'Dat ligt best lekker. Zal ik anders zo meteen helpen je spullen uit te pakken?' vraagt hij behulpzaam. 'Dan ben je lekker snel klaar en kunnen we het appartement gaan ontdekken.'
Ik glimlach. 'Graag, bedankt,' antwoord ik op zijn aanbod. 'Maar ik stel voor hier eerst nog even te blijven, gewoon om wat te praten ofzo. Misschien kunnen we elkaar dan wat beter leren kennen. Als je dat goed vindt, tenminste?' zeg ik en draai mijn hoofd, om vragend in Liam's bruine ogen te kijken.
'En trouwens, zing je wel eens vaker?'

[ bericht aangepast op 17 jan 2014 - 18:47 ]

---

"Family don’t end in blood”

Liam James Payne.

Louis glimlacht. "Graag, bedankt," beantwoord hij mijn aanbod. "Maar ik stel voor hier eerst nog even te blijven, gewoon om wat te praten of zo. Misschien kunnen we elkaar dan wat beter leren kennen. Als je dat goed vindt, tenminste?" vraagt hij en draait zijn hoofd, om vragend in mijn ogen te kijken. Het moment dat zijn oceaanblauwe ogen die van mij ontmoeten bijt ik even op mijn lip. "En trouwens, zing je wel eens vaker?"
Mijn wangen kleuren rose. "Ehm, ja," zeg ik zachtjes. "Zingen is een soort van hobby. Wat vind jij leuk om te doen? En ja, trouwens, dat vind ik zeker goed." Dat hij over mijn zang begon maakt me onzeker.

---

Reality's overrated.

Louis William Tomlinson
Zodra mijn ogen zijn bruine kijkers bereiken, zie ik dat hij even op zijn lippen bijt. Zijn wangen kleuren lichtroze zodra ik over zijn zang begin. 'Ehm, ja,' zegt hij op zachte toon. 'Zingen is een soort van hobby. Wat vind jij leuk om te doen? En ja, trouwens, dat vind ik zeker goed.'
Ik knik. 'Dat was ook wel te horen, je hebt er talent voor. Ik zing ook graag, maar ik zing bij lange na niet zo mooi als jij. Ook voetbal ik graag met vrienden. En winkelen vind ik ook leuk.'
Winkelen, voetballen, zingen. Drie totaal verschillende dingen. Maar toch doe ik het alle drie erg graag. Maar goed, ik heb ook nooit beweerd dat ik nou zo'n normaal iemand ben. Dat kan me ook niet zoveel schelen, al is dat weleens anders geweest toen ik nog niet 'uit de kast' was.
'Ik speel soms ook piano, maar daar heb ik te lang niet meer mee geoefend om bij wijs van spreken nu een liedje te kunnen spelen.'

---

"Family don’t end in blood”

Liam James Payne.

Louis knikt en zijn opvolgende wpprden maken de zachte blos knalrood. Verlegen glimlach ik naar hem. "Bedankt, " zeg ik onzeker. "Ik weet zeker dat je heel mooi kan zingen." Zodra ik het heb gezegd wil ik mezelf wel voor m'n kop slaan. Wat een stomme opmerkingen weer, weet ik nou echt niets beters?
Ik knik bij de opvolgende zinnen. "Ik hou ook van sport. Tot mijn droom in duigen viel dacht ik echt dat ik het in me had en trainde kijhard, maar niet alles gaat zoals je dat wilt..." mijn stem word stedds zachter en dwaalt weg. Bij hwt winkelen grinnik ik zachtjes. Hoewel het niet erg mannelijk klinkt vind ik het leuk dat hij zo zichzelf durft te zijn.
Enthousiast kruip ik een beetje overeind. "Ik ook! Maar een beetje hoor, net als jij. De gitaar is het zelfde verhaal. Maar eigenlijk hebben we dus best de zelfde intresses."
Oké, misschien kan dit dus toch best leuk worden.

---

Reality's overrated.

Louis William Tomlinson.
'Bedankt,' zegt Liam onzeker. 'Ik weet zeker dat je heel mooi kan zingen,' verlaat daarna zijn mond. Nu is het mijn beurt om een piepklein beetje rood te kleuren. 'Maar jij mooier.'
Bij mijn volgende zinnen knikt Liam. 'Ik hou ook van sport. Tot mijn droom in duigen viel dacht ik echt dat ik het in me had en trainde ik keihard, maar niet alles gaat zoals je wilt...' Terwijl hij dit zegt wordt zijn stem steeds zachter en dwaalt langzaam weg. Bij mijn woorden over winkelen grinnikt hij zacht.
Als ik over de piano begin, kruipt hij enthousiast een beetje overeind. 'Ik ook! Maar een beetje hoor, net als jij. De gitaar is hetzelfde verhaal. Maar eigenlijk hebben we dus best dezelfde interesses.'
Ik knik. Ik mocht Liam nu meteen al wel, en dat we veel van onze interesses deelde maakt het daar alleen maar beter op.
'Maar over wat je zei over dat je droom in duigen was gevallen... Hoe komt dat? Wat is er gebeurd? Als je het wil vertellen natuurlijk, ik snap het ook als je daar geen behoefte aan hebt, zolang kennen we elkaar tenslotte nog niet.'

---

"Family don’t end in blood”

KiliOfDurin schreef:
Niall Horan
Ik glimlachte bij zijn woorden. Ik begon al een stuk vrolijker te worden. Ik legde uiteindelijk de half lege zak chips weg en dronk mijn biertje leeg. "Ik leer je het verschil nog wel." Ik pakte mijn gitaar uit haar koffer. Onder het stemmen op gehoor, wat ik had geleerd van mijn broer, vroeg ik aan Sam: "Zullen we gewoon anders samen wat gaan spelen? De start is misschien niet heel soepel verlopen, maar we kunnen het altijd beter maken, toch?" vroeg ik met een glimlach. Ik tokkelde wat om zeker te weten of die goed gestemt was. Een absoluut gehoor had ik niet, maar wel een gevoelig gehoor, waardoor ik op mijn gehoor kon stemmen. Ik begon vrolijk een Iers feestnummer te spelen. Eigenlijk was het niet voor gitaar, maar het vrolijkte me altijd erg op. Ik keek met een glimlach naar Sam onder het spelen. "Ik ga je echt niet pijn doen hoor. Het meest kwaadaardige wat ik kan is je doodknuffelen." zei ik zacht grinnikend met mijn vingers nogsteeds op de snaren. De vrolijke noten en deuntjes vulde de kamer en ik werd er helemaal vrolijk en levendig van. Dit had ik echt even nodig om me weer beter te voelen: Bier en muziek. Een goude combinatie die altijd werkte.

Samuel Max Mason
'Ik leer je het verschil nog wel,' zegt hij. Ik grijns. Hij haalt zijn gitaar uit zijn koffer en stemt e gitaar op gehoor. 'Zullen we gewoon anders samen wat gaan spelen. De start is misschien niet heel soepel verlopen, maar we kunnen het altijd beter maken, toch?' Ik knik en pak mijn gitaar erbij. Snel stem ik de gitaar. Ik heb het van mijn vader geleerd en nu gaat het gewoon automatisch. Hij begint een feestnummer te spelen dat ik niet ken dus test ik even of mijn gitaar wel helemaal goed gestemd is. Hij kijkt naar mij onder het spelen. 'Ik ga je echt niet pijn doen hoor. Het meest kwaadaardige wat ik kan is doodknuffelen,' zegt hij zacht. Ik grinnik en kijk naar hoe hij speelt. Als hij klaar is begin ik summer of '69 van Bryan Adams te spelen. Het is mijn lievelingsnummer dus ik kan het helemaal foutloos spelen. Als ik klaar ben kijk ik naar hem. 'Wat voor muziek speel je voornamelijk?' Vraag ik.

---

Spoiler alert: you will save yourself

Niall Horan
Toen ik stopte met spelen dronk ik nog wat bier terwijl hij speelde. Tussen de slokjes door zong ik zacht mee met zijn liedje. Ik nam nog een grote slok en het flesje was leeg aan het einde van het nummer. Ik dacht even na over zijn vraag. "Het meeste wel eigenlijk. Het liefst wel vrolijke muziek, maar als daar mijn gevoel niet naar staat ook wel trieste muziek. En jij? Dat van daarnet klonk trouwens heel goed." zei ik met een glimlach. Langzaam begon ik me toch gemakkelijker rond deze jongen te voelen. Of het nou door de muziek, het bier, of hemzelf lag. In hetzelfde bed slapen ging me nog wat ver, maar ik had geen idee hoe dat zou gaan als ik me vannacht alleen voelde. Ik beet even op mijn onderlip bij die gedachte. "Als ik vannacht eenzaam wordt, mag ik dan bij je komen liggen?" vroeg ik extreem onzeker. Als hij het niet wilde zou ik me wel alleen oprollen in mijn bed met een kussen, maar ik had toch liever menselijke warmte. Anders voelde ik me al heel snel alleen en angstig.

---

Bowties were never Cooler

[sorry! Zal morgen meteen weer reageren ;x]

---

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

Stylinson -> Nialler

---

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer