[100] The Next Generation • Harry Potter • Topic O1. - Speeltopics

[ bericht aangepast op 2 jan 2014 - 13:03 ]

These rings that I'm breaking are making you a personal debt.

Dominique Gabrielle Weasley || 16 || Griffoendor.
"Geen idee," antwoordde Arieke. Dominique onderdrukte een zucht. "Maar ik denk dat dat op ons lessenrooster staat, secondje," vervolgde ze. Dominique haalde haar schouders op. Ze had de moeite niet echt genomen om haar lessenrooster te bestuderen en had het ergens op de grond laten vallen waar ze het nooit meer zou terugvinden.
"Vijfde verdieping, derde lokaal rechts," zei Arieke dan. Ze stopte het lessenrooster terug weg. "Dat wordt een goed eindje rennen," lachte ze. Dominique kreunde bij de gedachte aan alle trappen die ze zouden moeten nemen.
"Te bedenken dat we nog maar drie minuten hebben voordat de lessen officieel starten. Jij enig idee van kortere wegen dan gewoon alle trappen volgen totdat we er dood bij neervallen?"
"Ik had vroeger in mijn bed moeten kruipen gisteren," mompelde Dominique gapend. Ze rekte zich even ongegeneerd uit en zocht even in haar geheugen of ze een kortere weg wist. "Er is inderdaad een manier om die af te snijden," zei het meisje dan. "Kom." Ze draaide zich om en sloeg de hoek om naar rechts. Als ze het goed had was het lokaal aan haar rechterkant leeg en kon je erdoor een heel stuk afsnijden zodat je enkel nog de trappen naar boven moest nemen. Het waren er nog steeds veel, maar Zweinstein beschikte niet over een lift en heel de omweg doen om dan bij de andere kant aan de trappen uit te komen, was onbegonnen werk.
Ze probeerde de deur even, die gesloten was, en haalde toen een speld uit haar haar. Drie minuten later stond ze bij de trappen zonder ook maar een geest te hebben gezien. Die zouden haar waarschijnlijk meteen verklikt hebben. Dat was al eens gebeurd en Dominique had drie maanden strafwerk gekregen omdat ze zich op een verdieping had bevonden waar ze niet mocht zijn.
"Nu gewoon de trappen op naar boven," kreunde ze tegen Arieke wanneer die weer naast haar stond. "In ieder geval zijn dit de normale, moeten we geen halfuur wachten tegen dat er één de juiste kant op komt." De meeste trappen langs de muur bleven gewoon op hun plaats staan, tenzij dit dit jaar zou veranderd zijn.

This post makes no sense at all.

help

Victoire Apolline Weasley · Ravenclaw · Seventh year.
Jack knikte afwezig. 'Valt wel mee. Uit je bed geduwd worden is natuurlijk nooit leuk, hé Melton,' zei Teddy vervolgens, en hij duwde zijn vriend ietwat onhandig tegen zijn schouder. Ik grinnikte zacht, en hij keek me aan. 'En jij?' 'Ik had me bijna verslapen en viel vervolgens uit mijn bed,' zei ik met een lichte gniffel. Algauw waren we bij het Charms-lokaal, waar het wachten was op Flitwick. Ik doodde de tijd door een pluisje steeds de luchf in te blazen met de punt van mijn toverstok. Af en toe wierp ik een blik op de twee jongens, en glimlachte dan even.

These rings that I'm breaking are making you a personal debt.

Rose 'Rosie' Weasley

Nog steeds stond ze met de anderen te wachten totdat ze de lokaal in kunnen en ja hoor eindelijk konden ze naar binnen omdat daar kwam hun Proffesor aan, waar Scorpius was had ze geen idee, maar ach! Waarom boeide het haar dat hij er niet was? Ze was gewoon beetje niet goed bij haar hoofd. Ze zuchtte en liep de lokaal in en ging naast een meisje zitten, Gwendolyn. Zij zat ook in haar afdeling. Ze gingen nog niet beginne, ze zouden nog paar minuten wachten daarna zouden ze gaan beginnen.

Standing frozen, in the life I've chosen. You wont find me, the past is all behind me. Buried in the snow.

Lily Luna Potter ~ 11 ~ Griffoendor

Stuiterend spring ik de gangen door. Eerste dag op Hogwarts. Eerste les van Longbottom. Eerste dag dat ik hier ben! Ergens achter me hoort Snowdrop te vliegen, maar zodra ik haar schattige gepiep niet meer hoor, draai ik me om. Snowdrop is zachter gaan vliegen, en zit nu een stuk verder achter me dan ik had gedacht. Snel ren ik terug, zodat Snowdrop op mijn schouder meekan naar Herbology. Het is nog even de vraag hoe ik haar mee kan smokkelen het lokaal in, maar daar bedenk ik wel wat op.

De zomerse buitenlucht voelt fijn aan mijn huid, en ik zie Lucy al wachten bij de ingang. Nog vrolijker dan net ren ik naar haar toe, waarbij ik uit moet uitkijken dat Snowdrop niet van mijn schouder afvalt. Half rennend, al half lopend botste ik tegen Lucy aan. "Sorry Lucy! Gaat het?"

The Sky's awake, so I'm awake. And I want to play!

Lucy Audrey Weasley | Second Year | Gryffindor

'Professor,' begin ik, terwijl ik naar professor Longbottom loop. 'Weet u misschien hoe het met Harry en Ginny gaat?' Professor Longbottom is goed bevriend met onze familie. Ik heb oom Harry en tante Ginny al lang niet meer gezien, net zoals Lily, James en Albus. De professor knikt, en ik gaw eer op de uitKijk staan. Ja hoor, ik zie Lily op me afkomen, het vrolijke meisje. Snowdrop zit op haar arm, haar lieve, kleine uil. Ikzelf wil ook een dier, een uil of katje. Het is niet duidelijk of ze nou loopt of rent. Onhandig botst ze tegen me aan, pijn doet het niet echt. 'Sorry Lucy! Gaat het?' Ik knik. 'Natuurlijk! Je hoeft je niet te verontschuldigen hoor.'

"Live simply, so others can simply live." - Matthew Espinosa

[Mijn Topics. Jeez, dit gaat snel. :') ]

:)

Dehlia Celine Barerra • Sixth Year • Ravenclaw
Ik ben nogal in gedachten verzonken wanneer ik iemand iets hoor roepen, waardoor ik opschrik en bíjna tegen iemand op knap. 'Dehlia, wacht even!' Ik kijk achterom en zie dat Kasper afscheid neemt van een roodharig meisje, waarschijnlijk iemand van de Weasley-familie. Volgens mij zit ze ook in Ravenclaw. Een frons verschijnt op mijn gezicht als ik zie dat ze in haar pyjama is en ik vraag me af of ze ziek is en er daarom nog er zo bij loopt.
Ik wacht even tot Kasper bij mij is en we samen verder lopen naar het lokaal. Hoe nerderig het ook klinkt, ik heb best zin in het nieuwe jaar en vooral omdat ik iedereen weer zie, maar ook omdat we dit jaar Apparition-lessen krijgen. Volgens mij mag ik dit jaar nog niet examen daarvoor doen, maar de lessen zelf lijken me wel interessant. Hopelijk versprokkel ik niet.
'Hoe was je vakantie eigenlijk?' vraag ik aan Kasper wanneer we plaatsen nemen in het lokaal, maar voordat hij antwoordt kan geven bedenk ik me nog iets. 'Heb je trouwens ooit van,' ik frons mijn wenkbrauwen even, omdat ik de naam niet meer precies weet,' eh, Kidaline gehoord, zo ongeveer heten ze volgens mij, ik weet het niet meer zeker.'

[ bericht aangepast op 29 dec 2013 - 18:25 ]

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Jack Race Hale || 17 || Huffelpuf.
"Valt wel mee," vertelde Teddy. "Uit je bed geduwd worden is natuurlijk nooit leuk, hé Melton?" Melton kreeg een duw tegen zijn schouder, misschien iets te onhandig. In Victoires bijzijn. Yep, Jack wist het. Teddy was verliefd op Victoire en het was nogal duidelijk ook. Dat was net waarom hij er zich zo ongemakkelijk bij voelde, omdat hij het wist.
Teddy wist dat zijn vriend ongelofelijk slecht was in geheimen bewaren en iedere keer als Victoire bij de twee ging staan, begon Jack onhandig vreemd te doen. Hij vroeg zich af of Vic zelf het nog niet door had. Het was moeilijk te missen.
"En jij?" vroeg hij dan aan Victoire.
"Ik had me bijna verslapen en viel vervolgens uit mijn bed." Het meisje gniffelde even. Een paar minuten later kwamen ze aan bij hun lokaal, waar hun leerkracht zoals gewoonlijk nog niet was aangekomen. Jack plofte neer op een stoel naast Teddy en gooide zijn boeken op tafel, die erover schoven en bijna op de grond vielen als Jack geen snelle reflexen had gehad.
"Duuuuussss... Goeie vakantie gehad?" vroeg Jack ongemakkelijk aan Victoire. Hij had het de dag voordien waarschijnlijk ook al gevraagd, maar Jack was niet iemand die graag stilte had. Hij wierp even een hulp-zoekende blik naar zijn beste vriend en kreeg het wel voor elkaar dat Victoire dit niet zag.

[ bericht aangepast op 29 dec 2013 - 17:54 ]

help

Victoire Weasley • Ravenclaw • Seventh year.
Jack gooide zijn boeken op tafel en griste die snel uit te lucht toen ze er af vielen. 'Duuuussss... Goeie vakantie gehad?' vroeg Jack. Ik fronste mijn wenkbrauwen bij het horen van de ongemakkelijkheid. Mijn blik schoot snel naar Teddy, en ik vroeg me af of hij er iets mee te maken had. 'Eh, jawel,' zei ik, terwijl ik moeite had om de argwaan die te horen was te verbergen. 'Het was erg gezellig, we zijn veel naar het strand geweest en ik heb veel feestjes gehad,' zei ik met een brede glimlach. 'En jij? Hoe was jouw vakantie?'

These rings that I'm breaking are making you a personal debt.

Arieke Howe || Gryffindor || Sixth year
Ik zie aan Dominiques blik dat ze haar lessenrooster kwijt is. Verbaast me eerlijk gezegd niet, iedereen raakt dat altijd kwijt. Maar als klassenoudste moet ik toch wel een beetje het voorbeeld geven. Bijkomend probleem is dat ik van elk jaar een lessenrooster gekregen heb, zodat ik mensen zou kunnen helpen als ze dat van zichzelf kwijt waren. Of kopieerspreuken gebruiken. Maar voor mijn eigen afdeling in mijn eigen jaar doe ik dat bijna nooit, die hebben het gewoon maar eens te vragen of me te volgen.
Ik bedwing de neiging Dominique tegen te houden via een gesloten klaslokaal te gaan, iets wat ik normaal gezien wel zou doen. Ik moet gewoon op tijd komen in die les, ik wil het niet meemaken dat ze kwaad gaat zijn op mij, dat is gewoon vreselijk. Zij kwaad. Ugh. De trappen naar boven. Oké. Samen met Dominique ren ik ze op.
'Zo, hier zijn we dan,' zeg ik buiten adem, vlak voor de deur van het lokaal. 'Hoe was jouw vakantie trouwens?'

Even as we grieved, we grew; even as we hurt, we hoped; even as we tired, we tried

Roxanne Cedrella Weasley || Hufllepuff || Fourth year
Care of Magical Creatures. Hier heb ik echt naar verlangd, denk ik in mezelf. Niet dus. Voor diegenen die het nog niet weten: ik haat Care of Magical Creatures, en dan komt dat voornamelijk door de fantastische *humhum* leerkracht. Níemand heeft graag een leerkracht als zij, urgh. Véél liever Hagrid, maar moest die nu net twee jaar terug op pensioen gegaan zijn, ik vond het echt leuk nieuws. Gelùkkig woont hij hier nog op Zweinstein, zodat ik altijd dingen aan hem kan vragen, maar echt een fantastische oplossing is het nu ook weer niet.
De binnenplaats. Die plaats was eigenlijk bestemd om mijn favoriete plaats te zijn, maar met dat we daar dit jaar dat vak voornamelijk hebben, denk ik niet dat dat nog lang zo zal blijven.

[What. The. Heck. Dit is echt een lame post...]

Even as we grieved, we grew; even as we hurt, we hoped; even as we tired, we tried

Dominique Gabrielle Weasley || 16 || Griffoendor.
Dominique liep actief de trappen op naar boven en daar stonden ze dan, bij de deur van hun lokaal.
"Zo, hier zijn we dan," zei Arieke buiten adem. "Hoe was jouw vakantie trouwens?" voegde ze toe.
"Viel wel mee," zei Dominique. Ze glimlachte even en deed de deur open. De meeste leerlingen waren nog niet eens toegekomen. Dominique plofte neer op een stoel achteraan het lokaal. "We zijn naar Parijs geweest en vaak naar het strand. Het was wel gezellig, al was Victoire meer op feestjes dan thuis te bekennen," vervolgde ze.
"Hoe was die van jou?" informeerde ze toen. Ze haalde haar spullen uit en tikte met haar veer op haar bank.

[Sorry voor de kortheid. :c]

Scorpius Hyperion Malfoy || 13 || Zwadderich.
Scorpius wist al meteen dat hij te laat in de les zou zijn wanneer hij wakker werd. Hij schoot overeind in zijn bed en trok haastig zijn kleren aan, niet eens de moeite doend om zijn haar deftig te kammen.
Ontbijt zou er niet meer van komen. Hij griste nog snel zijn lessenrooster mee om te weten waar hij moest zijn voor Toverdranken en liep de leerlingenkamer uit, de kerkers in.
Zonder moeite vond hij zijn lokaal en een beetje gedesoriënteerd stommelde hij binnen, vergetend om op de deur te kloppen. Zijn gedesoriënteerde blik maakte al gauw plaats voor dat welbekende masker dat hij altijd op had.
"Fijn dat u er ook nog voor hebt gekozen om de les bij te wonen en niet in uw bed te blijven liggen, jongeer Malfoy. Alstublieft, gaat u zitten." Scorpius wierp de professor een geërgerde blik toe en ging naast één van zijn vrienden achteraan zitten.
"Iets gemist?" siste hij tussen zijn tanden. Noah naast hem schudde zijn hoofd en Scorpius liet zijn ogen even door de kamer gaan.

help

Edward Remus Lupin • Seventh year • Hufflepuff.
Victoire grinnikte zachtjes, wat Teddy warm maakte vanbinnen. Hij vond het altijd fijn wanneer ze lachte om zijn grapjes ook al waren ze meestal heel erg dom. Daarna vroeg hij of zij lekker had geslapen. "Ik had me bijna verslapen en viel vervolgens uit mijn bed," vertelde Victoire met een gniffel. Teddy lachte luid en schudde vervolgens zijn hoofd. "Typisch jij, hé Vic?"
Ze kwamen al snel aan bij het Charms-lokaal, maar professor Flitwick was er nog niet, dus hoefden ze zich niet de haasten. Jack plofte neer op een stoel en liet zijn boeken bijna vallen. Teddy onderdrukte een lach en ging meteen naast hem zetten met Victoire op de bank naast hen. Het blonde meisje doodde de tijd door te spelen met een pluisje en haar stok. Teddy deed alsof hij gebiologeerd naar het pluisje keek, maar gluurde stiekem naar Victoires engelengezicht. Telkens ze naar hem en Jack keek en glimlachte, wendde Teddy snel zijn blik af en deed alsof hij met Jack praatte zodat ze zijn rode gezicht niet zo opmerken.
"Duuuuussss... Goeie vakantie gehad?" vroeg Jack. Hij klonk niet echt op zijn gemak. En dat ongemak werd bevestigd toen Teddy de hulpeloze blik zag die zijn vriend hem toewierp. Teddy ontweek Victoires blik.
"Eh, jawel," zei ze traagjes. 'Het was erg gezellig, we zijn veel naar het strand geweest en ik heb veel feestjes gehad," sprak ze vervolgens glimlachend. "En jij? Hoe was jouw vakantie?"

Kasper Ramsey • Sixth Year • Ravenclaw
Eenmaal bij Dehlia aangekomen liepen ze in stilte naar het Transfiguration-lokaal. Kasper wist niet goed meer wat te zeggen en keek vrolijk in het rond. Nu en dan knikte hij naar leerlingen die passeerden en die hij herkende van de vorige jaren.
"Hoe was je vakantie eigenlijk?" vroeg Dehlia toen ze waren aangekomen in het lokaal en plaatsnamen aan een tafel. Kasper opende zijn mond om antwoord te geven, maar werd al meteen weer onderbroken door Dehlia. Hij grinnikte even zachtjes."Heb je trouwens ooit van." Ze fronste even nadenkend. "Eh, Kidaline gehoord, zo ongeveer heten ze volgens mij, ik weet het niet meer zeker."
Kasper had even een moment nodig om na te denken. De naam kwam hem vaag bekend voor. Het was ongetwijfeld een Muggle-groep, want anders zou Dehlia het niet vragen. Hij kende veel Muggle-bands en zangers, maar moest toch even nadenken. Toen schoot het hem binnen! Zijn zusje, Maya, was vorig jaar eens naar een groep gaan kijken in de O2 in Londen naar een band die Kodaline heette. Na het concert sprak ze zeker zes maanden van niks anders van van de leadzanger Steve Garrigan.
"Bedoel je niet Kodaline?" vroeg Kasper met een scheve glimlach en legde zijn boeken neer op de tafel. "Ja, mijn zusje Maya is vorig jaar naar een concert van hen gegaan. Waarom vraag je dat?"

[ bericht aangepast op 29 dec 2013 - 21:50 ]

kindness is never a burden.

Rose 'Rosie' Weasley

Uiteindelijk kwam Scorpius binnen gestrommpeld en ze schudde haar hoofd. Tuurlijk meneer de laatkomer, dacht ze in zich zelf. Rustig luisterde ze gewoon naar de Proffesor en ze moesten een opdracht doen met een partner, jammer genoeg mocht hun eigen samenstelling niet maken. Tot haar grote ergenis moest ze juist met iemand werken die niet in haar eigen afdeling zit, kan het soms nog erger? Ja, dat kon. Haar ogen werden groot van walging en keek nauw via Scorpius. 'Dus meneer Malfoy u werkt samen met juffrouw Weasley' de Proffesor wees naar Rose. Rose beet op haar lip, zodat ze haar mond zou houden, want duizende woorden, erge woorden duizelde in haar gedachten.
'We gaan vandaag wolfsbain brouwen, de winnaar mag de rest van de les weg gaan' Rose zuchtte diep en rolde haar ogen, just great. Dit was zo geweldig, heerlijk zelfs, niet.

[ bericht aangepast op 29 dec 2013 - 21:57 ]

Standing frozen, in the life I've chosen. You wont find me, the past is all behind me. Buried in the snow.

Dehlia Celine Barerra • Sixth Year • Ravenclaw
Kasper grinnikt zachtjes wanneer ik gelijk doorpraat. Wanneer ik uitgepraat ben trekt hij een nadenkend gezicht. 'Bedoel je niet Kodaline?' vraagt Kasper dan met een scheve glimlach en hij legt zijn boeken op de tafel. Een blos verschijnt op mijn wangen, omdat ik me dom voel dat ik de naam niet goed onthouden had. Stom Dehlia, stom. 'Ja, mijn zusje Maya is vorig jaar naar een concert van hen gegaan. Waarom vraag je dat?' Ik haal mijn schouders op. 'Oh, ik was van de zomer in een Mugglemuziek winkel en toen kwam ik een cd van hun en nog een paar andere bands tegen en ze klonken best wel goed. Helaas werken van die discman gevallen niet op Hogwarts, anders had ik het meegenomen.' Ik glimlach lichtjes naar hem en haal ook mijn boeken te voorschijn. 'Maar is je zusje echt een keer naar een concert van hen geweest? Het lijkt me echt leuk om een keer naar een Muggleconcert te gaan, maar ik zou denk ik niet mogen van mijn ouders. Sowieso niet alleen, maar goed, je moet nog steeds vertellen hoe je vakantie was!'

To the stars who listen — and the dreams that are answered