[100] The Next Generation • Harry Potter • Topic O1. - Speeltopics

[ bericht aangepast op 2 jan 2014 - 13:03 ]

These rings that I'm breaking are making you a personal debt.

[YEAAZZ]

"Live simply, so others can simply live." - Matthew Espinosa

[Slurp]

kindness is never a burden.

Happy birthday!

help

[MT]

You can’t hammer tin into iron, no matter how hard you beat it, but that doesn’t mean tin is useless. -Jon Snow

[mein topics.]

What do we say to the god of death? ''Not today.''

Lucy Audrey Weasley

Neuriënd wandelde ik door de gangen, zodat ik heelhuids bij herbology aan zou komen. De eerste dag, een frisse start van het nieuwe jaar. Stiekem was ik best nerveus, ik was net uit de hel van het eerstejaars-zijn gekomen. Molly had me heus gesteund, ik werd zelfs een beetje jaloers op mijn zus. Maar dit jaar zou anders zijn. Dat wist ik zeker. Dagdromend groette ik Professor Longbottom en ging ik op mijn plaatsje staan. 'Weasley, nieuwe plekken.' Zuchtend stond ik op, om op mijn "nieuwe plek" te gaan staan. Die naam! Ik had zo'n hekel aan mijn naam. Mijn voornaam niet hoor, daar was ik trots op. Maar mijn achternaam deed elke volwassen tovenaar of heks denken aan mijn klunzige voorouders. Mijn familie was nogal rommelig. Oom Ron is onhandig, net zoals oom George. Oom Charlie en oom Bill mocht ik graag, maar ik zag ze niet vaak. Tante Ginny was net zoals ik, zij was erg aardig, net zoals mijn neefjes Albus en James en mijn nichtje Lily. Toevallig had ik samen met haar deze les. Ik ging bij de ingang staan en wachtte totdat Lily binnen zou komen.

[ bericht aangepast op 28 dec 2013 - 18:02 ]

"Live simply, so others can simply live." - Matthew Espinosa

- Niet Sprout. Longbottom ;] -

These rings that I'm breaking are making you a personal debt.

Edward Remus Lupin • Seventh Year • Hufflepuff
Toen Teddy wakker werd op de eerste dag van school schenen de koperen lampen fel in de slaapzaal die Teddy deelde met zijn beste vriend Jack en drie andere jongens. Jack, Melton, Thomas waren al op en enkel Teddy en Will lagen nog in hun bedden wanneer Melton hen uit hun bed kwam trommelen. "Hé luilakken, sta op! Jullie hebben het ontbijt al gemist en Charms begint zo meteen. Ted, Will, sta op! Je weet hoe Flitwick het haat als we te laat komen!" Teddy reageerde niet meteen en dat zette Melton aan om de grove middelen in te zetten. Hij trok Teddy's deken van diens rug af en duwde zijn vriend op de grond. Met een grauw schoot Teddy overeind. "Waar was dat goed voor?" Hij schoot al snel in de lach toen ook Will dezelfde behandeling kreeg. Grappend makend kleedden de twee jongens zich aan, kregen wat brood in hun handen geduwd van Thomas en Melton en liepen door de ondergrondse gangen naar de Huffelpuff Common room waar Teddy zijn hand op de schouder van Jack legde en vroeg: "Hé man, kom je mee?"

kindness is never a burden.

Oswin Clifton
Mijn schoenveters had ik haastig in mijn schoenen gepropt, mijn blouse hing half uit mijn rok en mijn haar zat in een slordige staart. Ik haalde opgelucht adem toen ik zag dat mijn eerste les DADA was. Nadat ik het potions lokaal drie keer bijna had opgeblazen en het al vier keer was ondergelopen met mijn mislukte toverdranken waren zowel ik als de docent niet erg dol op elkaar. Tot mijn grote verbazing wist ik zonder valpartijen in de common room te komen, iets dat ik onmiddellijk verpestte door met mijn voet achter de poot van een bijzettafeltje te blijven hangen. Ik had een geluk dat het tapijt waarop ik terechtkwam dik en zacht was maar mijn boeken vlogen uit mijn tas en kwamen door de common room verspreid op de grond terecht. Beschaamd krabbelde ik overeind en begon mijn boeken weer te verzamelen. Geweldig Oswin, dacht ik, de beste manier om je jaar als prefect te beginnen.

You can’t hammer tin into iron, no matter how hard you beat it, but that doesn’t mean tin is useless. -Jon Snow

Victoire Apolline Weasley × Ravenclaw × Seventh year.
Ik lag nog heerlijk te dromen, toen ik ineens een harde klap kreeg. Met een ruk gingen mijn ogen open, om erachter te komen dat ik uit mijn bed gerold was. Zuchtend stond ik op, en keek om me heen. Iedereen was blijkbaar al naar Charms, en voor zover ik mijn vriendinnen kende was ik niet wakker te krijgen geweest. Ik kleedde me snel aan, poetste mijn tanden en haastte me naar de grote zaal. Daar griste ik een broodje ei van tafel, die ik snel in mijn mond propte. Toen ik die ophad liep ik de grote zaal weer uit, en op dat moment kwamen Teddy, Jack en hun vrienden uit de gangen die naar de Hufflepuf kelder leidden. Ik begroette ze vrolijk en ging naast ze lopen, op weg naar Charms. Onderweg zag ik in een voorbijkomende spiegel dat mijn haar nog hartstikke in de war zat, en met een zwaai van mijn staf fixte ik het. 'Lekker geslapen?'

[ bericht aangepast op 28 dec 2013 - 17:44 ]

These rings that I'm breaking are making you a personal debt.

[Teddy en Jack zitten nog in de Hufflepuff Common room. ^-^ ]

kindness is never a burden.

Nostradamus schreef:
[Teddy en Jack zitten nog in de Hufflepuff Common room. ^-^ ]

These rings that I'm breaking are making you a personal debt.

-

[ bericht aangepast op 28 dec 2013 - 17:55 ]

help

-mt-

Standing frozen, in the life I've chosen. You wont find me, the past is all behind me. Buried in the snow.

Jack Race Hale |•| 17 |•| Huffelpuf.
Toen Jack wakker werd, zag hij al meteen dat hij weer heel zijn kussen had ondergekwijld. Zijn benen lagen ergens verloren tussen de lakens en zijn handen staken uit zijn bed, waardoor de gordijnen van het hemelbed in een vreemde positie uitstaken.
Kreunend kwam Jack overeind en haalde een hand door haar dat aan één kant rechtop stond. Hij betwijfelde of hij het naar beneden zou krijgen.
Yep, Jack had de zachte bedden van Zweinstein gemist. Hij viel weer voorover en knuffelde zijn kussen. Zijn ogen vielen weer dicht en hij dwong zichzelf om de gordijnen van zijn hemelbed te openen en op te staan.
Jack gaapte luidruchtig wanneer hij zijn kleren aandeed en zijn spullen bij elkaar zocht voor die dag. Zevende jaars Huffelpuf hadden vandaag als eerste Bezweringen.
"Oh geweldig," mompelde hij terwijl hij van zijn uurrooster een propje maakte en het ergens achter zich gooide. Hij liep de trappen af naar de leerlingenkamer en plofte neer in één van de zetels waar hij zijn schoenen aan deed en bijna weer in slaap viel, maar hij schrok op van een hand op zijn schouder.
"Hé man, kom je mee?" hoorde hij Teddy's stem aan hem vragen.
"Yep," zei Jack die probeerde een geeuw te onderdrukken. Hij stond op en liep samen met zijn beste vriend richting de uitgang, toen hij besefte dat hij zijn bril vergeten was en bijna tegen één van de stoelen liep.
"Bril. Bril. Bril," zei hij. Hij wees naar de kant van de kamers en liep daarheen, waarna hij terug kwam en nu wel iets kon zien. "Zullen we, vriend?" vroeg hij toen. "Oh wacht, ik ben mijn stok vergeten." Hij haastte zich nog eens naar hun kamer, struikelde half over zijn eigen voeten en toen konden ze eindelijk gaan ontbijten. Of waren ze te laat? Jack was zijn horloge vergeten, dus hij wist het niet.
Een vrolijke stem begroette de twee.
"Lekker geslapen?" vroeg Victoire aan Jack en Teddy. Die eerste knikte even afwezig.

help