RPG - Het Epische Verhaal 2 - Speeltopics

Oorspronkelijk is dit verhaal begonnen op Hyves, maar omdat die er helaas mee gaat stoppen, willen we hier graag verder gaan.
Iedereen is natuurlijk vrij om mee te doen, maar we zitten dankzij Hyves' faillissement dus wel midden in het verhaal! Hopelijk hebben jullie hier begrip voor.

De wereld was een zooitje en hoewel Morgan dat probeerde op te lossen, was iedereen eigenlijk alleen maar bezig elkaar uit te moorden en opnieuw de macht te grijpen.

De tijd wordt weer teruggedraaid en iedereen wordt opnieuw wakker. Dit keer bevinden ze zich echter niet meer op Zweinstein. Ze worden wakker in een doodnormaal gezin, waarvan de ouders denken dat het hun eigen kinderen zijn.

Het blijkt zelfs dat ze hun toverkracht zijn kwijtgeraakt en als normale tieners naar school moeten.

Meer uitleg en het inschrijftopic vind je hier
Speeltopic 1
Overlegtopic 1

Personages

[ bericht aangepast op 25 nov 2013 - 19:31 ]

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Hermes knikte.
'Dat is goed. Als je ons nog even alleen zou willen laten, dan komen we er zo aan.'

'Nee!' riep Quinn verschrikt uit. 'Wat doe je nou? Ik wil helemaal niet met die mensen mee. Je weet helemaal niet wat ze met ons gaan doen!' Ze was niet van plan weer naar een of andere vreemde plek te gaan. Dat schoolkamp was een hel, deze Dreuzelwereld was een hel, die vreemde mensen konden nooit iets beter voor hen in petto hebben.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

'Het is maar tijdelijk,' zei Hermes.
'Die dreuzels zullen ontdekken dat er helemaal niets mis met ons is, en ons weer laten gaan, en dan zijn we hier allemaal vanaf.'

Quinn snoof.
'Misschien wil ik wel helemaal geen Dreuzel meer zijn,' zei ze geërgerd. 'Ik wil echt nergens heen, Hermes. Ze zullen ons vast weer scheiden en dan gaan we alleen nog maar eerder dood. Ik ben hier niet gewend!'

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Hermes drukte haar tegen zich aan.
'Ze zullen ons niet scheiden. Je gaat niet dood. We komen hier samen doorheen.'

Quinn irriteerde zich een beetje aan Hermes' optimisme, want het was gewoon niet reëel meer.
'Er gebeurt hier vanalles!' riep ze boos. 'Hoe kan je dat nou zeggen? Misschien val je straks wel dood neer!'

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

'Het is puur toeval. Het komt allemaal goed. Het komt altijd goed.'

'Nee, niet!' Haar ogen begonnen te tranen en ze smeet het kussen van haar bed door de kamer, zodat er een sieradenkistje op de grond viel en er een parelketting uiteen viel op de grond, zodat de kralen her en der verspreid lagen.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Debbie keek naar het glas alcohol dat voor haar op de bar stond. Ze nam er een slok van en haar hele gezicht vertrok. Whiskey wat een vies spul was dat toch. Ze tikte daarna het glas achter over en nam koffie om de smaak te compenseren.

De was eigenlijk erg gelukkig met Ignatius, ze had hem een boodschappenlijstje meegegeven en wat geld. Ze ging vanavond lasagne maken. Dat had ze al tijden niet gegeten.

Aenea kneep haar ogen tot spleetjes, zich afvragend hoe hij aan geheugenverlies kwam. ‘Hoelang ben je hier?’
Kwam dat door het ongeluk? Of doordat hij hier opnieuw terecht was gekomen?

Every villain is a hero in his own mind.

Nick was al een paar dagen onderweg met Alaine, Daisy en haar aanhangsel en hij merkte dat anderen de hoop een beetje begonnen te verliezen. Ze liepen immers doelloos rond en het was steenkoud. Hij vermoedde dat men een zoektocht naar hen had ingezet, maar wilde niet gevonden worden. Straks propten ze hen in een of ander gekkenhuis.
Mijmerend duwde hij Alaine voort, zich afvragend waar ze magie konden vinden. Ze waren een nieuw dorpje binnengegaan en keken hoopvol rond, hopend een gebouw te zien dat magie uitstraalde.

Every villain is a hero in his own mind.

'Net enkele minuutjes,' antwoordde Ignatius.
'Ik liep net deze winkel binnen toen jij mij ineens aanviel.'

Aenea rolde haar ogen. 'In dit dorp.'

Every villain is a hero in his own mind.

'Vier dagen geleden, denk ik.' antwoordde hij.
'Het was best een lange rit om hier te komen.'

-

Alaine zuchtte. Hoewel ze in het begin hoop had gehad, was dat nu wel weg. De kans dat ze ooit magie vonden was microscopisch klein. Weer zuchtte ze en keek even naar Nick.

[ bericht aangepast op 25 nov 2013 - 14:07 ]

Aenea wist dat Ignatius hier op magische wijze was verschenen - op een andere manier dan zijzelf.
'Hoe kom je hier? Terug in de tijd?'

Every villain is a hero in his own mind.