[RPG] Once upon a time - Speeltopics

De vloek van de Evil Queen zorgt dat alle sprookjesfiguren van de Enchanted Forest in de echte wereld belanden, in Storybrooke. geen een sprookjesfiguur weet wie ze werkelijk zijn, behalve een vermoed dat ze vervloekt zijn door de Evil Queen, diegene heeft namelijk een sprookjesboek van zijn leraar/lerares gekregen waardoor diegene denkt dat ze vervloekt zijn en sprookjesfiguren zijn, ook vermoedt hij dat zijn adoptiemoeder de Evil Queen is en dit dus alles in gang heeft gezet. Maar er is een profetie over een redster de echte moeder van de adoptiekind van de Evil Queen, hij besluit haar te zoeken, mee te nemen naar Storybrooke en haar te overtuigen dat zei hun allemaal kan redden. De Evil Queen en Rumple zijn zo ongeveer de enigste die zich vrijwel alles herinneren.


Invullijstje
Rol:
Naam:
Sprookjesfiguur:
Leeftijd:
Karakter:
Uiterlijk:
Werk:
Extra:



Meisjes:
Red riding hood ||Damianne Stavros || Barnowl
Rickena "Ricky" Bell ||Tinkerbell || Luminis
Amy Ella Adams || Assepoester regbo
Dominque Balthazar Lockwood || huntsman Maximesa
Brooke Ranzel Chamberlain ||Rapunzel || Stillinski
Aurora Starlinski || Doornroosje || WenseKronik
Isabelle Dumont || Belle || Merrow


Jongens:
Mr. Gold || Rumplestiltskin || Barnowl
Jefferson Hatta Chesir|| Mad hatter || Maximesa
Killian Jones || Captain Hook || Ensiferum Ensiferum
Hansel Grimm || Hans || WenseKronik
Ashar Darrak || Jafar gereserveerd doorMerrow
Robin Hood gereserveerd door Ensiferum
Julio Caspari || Gelaarsde kat || Fennec

Invullijstje
Rol:
Naam:
Sprookjesfiguur:
Leeftijd:
Karakter:
Uiterlijk:
Werk:
Extra:



Regels



Rollentopic
Praattopic
Rollenstory


Je kan beginnen dat je net naar je werk gaat, wakker wordt, op je werk bent of thuis iets aan het doen bent

[ bericht aangepast op 16 nov 2013 - 19:43 ]

[Jefferson moet de lamp nog vinden he, ach, ik verzin wel wat ^^]

Dominique Balthazar Lockwood

Dominique zag dat De beste man richting de shop van Mr Gold liep. Om de een of andere reden meende ze al te merken dat hij geen vertrouwen in haar had. Mr. Gold stond bovendien altijd op de verdachtenlijst. Alleen had ze hem net nog voorbij zien lopen, wat betekende dat hij niet in zijn shop was. 'Ze zou hem wel opwachten, dan maar geen ronde afmaken. Er gebeurde toch nooit wat bijzonders. Ze probeerde in de tussentijd alvast een lijstje verdachten op te stellen. Jefferson stond ook op de lijst, maar dat was vanwege zijn geestelijke toestand. Toch zette ze Jafar ook op de lijst, ze geloofde hem niet. Om de een of andere reden vertrouwde ze hem niet.

Jefferson Hatta Chesir.
Hij knikte en nam het brood aan dat hij keurig afrekende. Hij had geluk gehad, Mr. Gold had hem waarschijnlijk als iets ergers dan een kat veranderd, muizenvoer waarschijnlijk. Hij keek naar het brood. 'Jij was altijd al de enige kat geweest die muizen sls vrienden beschouwde, waar is hij nu?'

---

Everyone wants a magical solution to their problem, and everyone refuses to believe in magic. - Jefferson (ouat)

Julio Caspari
Waar was de muis? 'Oh shit!', riep Julio. 'Erhm... tijdelijk gesloten, kom vanmiddag maar terug!', riep Julio. Verontwaardigd liepen de mensen de winkel uit.
'Jeff, ik moet hem vinden anders eet hij alles op!', riep Julio terwijl hij het bordje bij de voordeur omdraaide naar "closed". Niet veel later kwam er gepiep tussen het brood vandaan. Zo stilletjes mogelijk liep Julio op de broden af, Toen hij er bijna was ontsprong de muis. In paniek vluchtte de muis naar de deur, waar hij zich onderdoor propte. Zonder er verder bij na te denken rende Julio de winkel uit. Hij dacht maar aan 1 ding; hij moest de muis vangen. Hij lette niet goed op waar hij precies heen ging. Opeens botste hij tegen Ricky op.

---

wie met beide benen op de grond blijft staan komt geen stap verder

[Voor degenen die het praattopic niet in de gaten houden, we willen iedereen vragen om vanuit hij/zij-vorm te schrijven, zodat het een verhaal lijkt en geen losstaande stukjes. Heel fijn als je het later ook weer eens wil nalezen, want ik ben wel van plan het verhaal in word te bewaren (: Als je er verder commentaar op hebt ofzo, kun je dat beter in het praattopic melden. ]

Fulk zette zijn leeggedronken kopje neer en wenkte de barmeid, terwijl hij om een appelflap vroeg. Hij glimlachte even naar Isabella en vouwde zijn krant dicht. Ondanks dat ze elkaar niet zo goed kende, hoopte hij dat ze straks bij hem aan tafel zou gaan zitten zodat hij iets anders kon doen dan de krant lezen.

---

Every villain is a hero in his own mind.

[ooh is prima hoor, ik zal volgende keer in hij/zij-vorm schrijven.]

---

To love is to destroy.

Mr.gold
Gold kijkt Killian even verbaasd en daarna dreigend aan als hij de envelop in zijn zak doet. 'Ik weet niet of je het weet, maar dat geld is van mij.'
'Ik heb iemand nodig die misschien mensen kan bespioneren dingen te weten kan komen over hun,en dingen uit ze weet te krijgen, natuurlijk kan ik dat ook wel maar ik heb ook nog andere dingen te doen. Ik zou ook willen dat je andere in de gaten houdt die naar het bos gaat en ze volgt, als ze bij een leeg staand houten huisje zijn dan wil ik dat je ze in de gaten houdt, als ze daar met een schep aan het graven zijn of daar iets blijken te onderzoeken wil ik dat je ze desnoods knock out slaat of wat dan ook in iedergeval zorg je dat ze daar mee stoppen.' hij haal even diep adem. 'Wel dat was het zo beetje wel als het goed is.'

[ bericht aangepast op 18 nov 2013 - 17:21 ]

[ Komt goed! (: ]

Brooke Ranzel Chamberlain
Ze knikte. 'Ja het gaat goed! Met jou?' Ze haalde een kopje uit de kast en zette het onder de machine. De machine kwam borrelend tot leven en er spoot lichtbruine vloeistof uit. 'Here you go!' Lacht ze en zet het voor Amy neer. Net als Brooke weer op de barkruk wil zitten wenkt een klant haar. Ze nam het lege kopje mee terug en zette vervolgens een bord met een appelflap op het dienblad. Bij de tafel aangekomen zette ze het bord neer. Brooke herkende hem vaagjes, maar wist niet wat zijn naam was. 'Als je nog wat nodig hebt hoor ik het wel.' Ze draaide zich weer om en toen ze van beide meiden antwoord op haar vraag had gekregen kreeg ze een ondeugende grijns op haar gezicht. 'Laten we morgen dan uitgaan, ik ben wel toe aan een feestje.' Ze drinkt haar glas water in drie slokken leeg en slaat het op de tafel alsof het een tequila-shotje is.

Isabelle Dumont II Belle
Fulk glimlachte terug, waarna Isabelle zag hoe hij zijn krant dichtvouwde en deze aan de kant legde. Opnieuw glimlachte ze, meewariger nu, aangezien hij klaarblijkelijk nog niet de laatste bladzijde had bereikt en dus zijn krant dichtsloeg om een andere reden. Vrijpostig stond ze dan ook op, en liep op hem af.
‘Hey,’ groette ze opnieuw, hetzij met woorden dit keer. Haar blik bleef even op de tafel rusten, op de gesloten krant, waarna ze hem terug aankeek. ‘Vind je het erg als ik erbij kom zitten? Alleen is maar zo alleen, niet?’ Haar lippen waren in een warme glimlach geplooid en in haar ogen had zich een hartelijke glunder gelegd.

[ bericht aangepast op 18 nov 2013 - 18:38 ]

---

“If you can smile when things go wrong, you have someone in mind to blame.”

(Als ik Killian was zou ik sws gaan graven hahaha)

Jefferson Hatta Chesir

In een oogopslag was de muizenjacht begonnen. Met een zucht liep hij naar achteren waar Julio zijn broden bakte en zocht naar een muizenval. Gezien er geen kaas te vinden was, propte hij een stuk brood in de val waarna hij de val op een onopvallende plek plaatste waarvan hij zeker wist dat geen mens zijn voet neer zou zetten. Hij legde het geld voor zijn bestelling naast de kassa neer zodat niemand eraan zou komen en verliet de winkel met zijn bestelling. Toen hij de hoek om was werd hij echter getackeld door de jaagster. 'Jefferson, vraagje, heb jij laatst toevallig..'
'Een vliegend tapijt gezien, sorry madame,' maakte hij haar zin af, erop gokkend dat hij weer op haar verdachtenlijst stond. Ze zou inmiddels toch beter moeten weten. 'Nee, een lamp,' verbeterde hij haar. Zijn gedachten begonnen te razen. 'Een lamp als in Oosterse lamp voor een geest? Een met de drie wensen? Wensen als in magie? Magie als in bewijs dat ik niet gek ben? Gek als in jullie die eigenlijk gek zijn?' Dominique rolde met haar ogen, zich afvragend waarom deze man geen één normaal gesprek kon voeren. 'Als jij het zegt zal het wel,' zei ze na het besluit Jeffersons spel mee te spelen. 'Nee, niet gezien,' antwoordde hij resoluut. Maar het feit dat die lamp was verdwenen verheugde Jefferson, het leek hem een sprankje hoop te geven. Dominique zuchtte en vroeg zich af waar ze haar tijd aan had verspild. Ze draaide zich om en liep richting de shop van Mr. Gold om halverwege te wachten, zo dat Ashar haar niet zag, en ze Mr. Gold op kon vangen als hij terug was uit de haven. In de tussentijd was Jefferson naar zijn gloednieuwe pand toegelopen om dat eens van binnen te bezichtigen. Het was stoffig, en zoals hij al dacht, moesten er een hoop inkopen worden gedaan. Hij liep naar achteren toe en stopte. Plotseling sloeg bij hem de twijfel toe, was hij echt niet gek geworden? Midden in de ruimte stond DE hoed. Hij zakte voor de hoed op zijn knieën en drukte er drie zoenen op alsof hij de liefde van zijn leven had gevonden. Hij kon eindelijk weg. Hij draaide de hoed en wachtte op het portaal, maar deze wilde niet openen. Toen bedacht hij zich het, er was hier geen magie. Het was puur het idee van Mr. Gold om hem te stangen. Zijn gedachten schoten naar de lamp. Wensen, dat was het enige wat intact kon zijn gebleven. Jefferson zou Rumple deze keer hebben, eenmaal in het bezit van de lamp zou hij bewijzen dat hij niet gek was.

(sorry voor de beknoptheid, moest t op mn mobiel doen )

---

Everyone wants a magical solution to their problem, and everyone refuses to believe in magic. - Jefferson (ouat)

{Als Killian dat zou doen en Mr.gold komt er achter, dan heeft hij mooi een heel groot probleem haha ;p}


Damianne Stavros
'Damianne zet jij even het vuilnis buiten?' vraagt iemand aan haar en ze zucht even. 'Ja, ik doe dat wel.' snel kijkt ze even Brooke aan die zegt dat ze morgen uitgaan. 'Ik ga mee.' zegt ze snel dan pakt ze de vuilniszakken en loopt ze naar buiten waar ze de zakken ver weg van de cafe zet, ze zucht even diep. 'Wat zijn die zakken zwaar, en waarom moet ik dit eigenlijk weer eens buiten zetten?' geïrriteerd draait ze zich om en loopt ze weg als ze bijna er is botst ze tegen iemand op en valt ze op de grond, aan de ene kant even boos op de onoplettendheid van de man maar nieuwsierig tegen wie ze is opgebotst kijkt ze omhoog en ziet daar Ashar staan tenminste ze dacht dat de man zo heette.

[ bericht aangepast op 18 nov 2013 - 18:38 ]

Ashar Darrak II Jafar
Jafar was onderweg naar de winkel van mr. Gold, tot er onverhoeds iemand tegen hem op botste. Meteen bracht hij een hartgrondige vloek uit in het Arabisch, waarna zijn blik gleed naar de minkukel die op de grond was beland.
‘Natuurlijk, miss Stavros,’ bracht hij snerend uit, toen hij over de opengescheurde vuilzak keek en de dienster herkende. In plaats van zijn hand uit te steken om haar overeind te helpen, streek hij de mouwen van zijn colbertjas glad, om tot de ontdekking te komen dat er enkele vlekken op waren gekomen. Hij kneep zijn ogen uit ergernis samen, waarbij zijn blik naar zijn broek en schoenen gleed. Zo deed hij de ontdekking dat er nog meer smurrie over hem heen was gekomen en dat hij zich kon omkleden door toedoen van dit verrekte wicht.
‘U wordt vriendelijk bedankt,’ bracht hij onheus uit, terwijl hij haar grimmig aankeek.

[Like I said, he's not amused ]

---

“If you can smile when things go wrong, you have someone in mind to blame.”

Damianne Stavros
Damianne staat op en ze kijkt Ashar onschuldig aan. 'Het spijt me, meneer, echt waar.' ze heeft het gevoel dat een excuses niet bij hem zou werken.
'Ik wil u kleding wel wassen, of iets anders waarmee ik mij excuses aan kan bieden, het was niet mijn bedoeling ik ben soms zo onhandig.' zegt ze snel en haar blik verandert even in angst alsof ze bang is dat hij haar zijn huis mee in sleurt of het bos en haar gaat slaan.


[Oke bij dat mee in huis sleurt of bos kreeg ik heel even een pervert moment in mn hoofdje haha ;p]

Rickena Bell || Tinker Bell

Ricky was lichtelijk verbaasd over het feit dat Jones het geen probleem leek te vinden dat ze hem gekleineerd had met het woord "havenmedewerkertje", maar hield haar pas niet in om hier over na te denken en hem te vragen of dat soort benamingen hem misschien bevielen. Toch zou ze dat wel heel graag doen: iets langzamer lopen. Nieuwsgierigheid was een karaktertrek die zeker bij Ricky paste en op het moment wilde ze dolgraag weten wat de twee heren bespraken. De jongedame had er dan ook ontzettend veel moeite mee om gewoon door te lopen en niet achterom te kijken. Haar werk was gedaan en het had langer geduurd dan wanneer ze alleen naar de winkel had gehoeven, dus moest ze flink doorlopen om Mother Superior niet boos of ongerust te maken.
De blonde dame was zo in haar gedachten verzonken, dat ze pas heel laat opmerkte dat er iemand met flinke vaart op haar af kwam. Ze wilde nog opzij stappen, maar dit had geen zin meer. Het gevaarte had haar al bereikt en knalde tegen haar aan. Bijna verloor ze haar evenwicht, maar wist nog net te blijven staan. Lichtelijk geschrokken staarde ze naar de persoon waartegen ze op was gebotst. Het was Julio Caspari.
'Ook een hele goedendag, Julio,' zei Ricky geamuseerd en haar mondhoeken krulden ietwat om. 'Vanwaar zo'n grote haast dat je de mensen om je heen helemaal over het hoofd ziet?'

[ bericht aangepast op 18 nov 2013 - 19:56 ]

---

Happy Birthday my Potter!

[Dat was ook het eerste wat ik dacht, Maximesa ]

Killian glimlachte donker. ‘Als ik het zo hoor, verdien ik wel een voorschot, want het klinkt nu alsof ik het hele dorp moet bespioneren, waar ik even weinig tijd voor heb als jij.’ Hij blikte weer even op de mannen die de stapel hout inmiddels hadden versleept.
Misschien kon hij een van hen zover krijgen eens rond te spitten bij dat oude huisje, al begreep hij niet goed waarom Gold hem dit toevertrouwde. Wellicht was het een valstrik en een manier om zijn trouw te testen, maar iemand anders kon het vuile werk evenzogoed opknappen.
‘Waarom zou er iemand graven bij een oud barrel in het bos?’ wilde Killian weten.

-

‘Gezellig,’ vond Fulk. Hij was het grootste gedeelte van de dag immers in het gezelschap van wezens die geen woord meer konden spreken. ‘Hoe gaat het met je, Isabelle?’
Hij keek haar geïnteresseerd aan, want hij had het altijd al een intrigerende jongedame gevonden.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Ashar Darrak II Jafar
De onschuldige blik die Damianne hem toewierp en het excuus dat erop volgde, maakte dat Jafar haar het liefst de nek wilde omwringen. Hij zou haar lijk ergens dumpen als het vuil dat nu rond haar lag, zodat ze kon wegrotten totdat niemand haar nog zou herkennen.
‘Met een excuus ben ik weinig, niet?’ beet hij haar dan ook toe, waarop zij aanbood om zijn kleding eventueel te wassen, of iets anders kon den opdat hij haar excuus wel zou aannemen. Ze sloot haar woordenstroom af dat het niet haar bedoeling was geweest en dat ze soms nog wel eens onhandig kon zijn.
‘Onhandig is niet het juiste woord,’ snauwde Jafar. ‘Noem het maar gewoon lomp.’
Hij snoof kort, waarna hij afkeurend zijn hoofd schudde. ‘En wat betreft je excuus…’ Even dacht hij na over een gepaste wederdienst, aangezien hij haar er niet zo gemakkelijk vanaf zou laten komen. Al deed het hem zeker wel op de eerste plaats plezier dat hij haar enige angst inboezemde, nog zonder iets van haar te willen. Hij dwong op die manier graag respect af.
‘Laten we beginnen met een simpele tegenprestatie,’ overdacht hij toen. ‘Ik wil die rode mantel van je hebben.’ Die rode mantel kon hem nog prima van pas komen, aangezien het een ‘verandering’ tegenging. Misschien was het de oplossing voor Yasmine, opdat het een tijdelijke oplossing was om haar te ontdoen van haar vloek.
‘En daarbij laat ik je vanavond acht uur ophalen voor een etentje. En ik verwacht dat je dan toch iets smaakvoller gekleed gaat dan nu.’

---

“If you can smile when things go wrong, you have someone in mind to blame.”

Mr.gold
'Dat is waar, vooruit dan maar.' als hij vraagt wie er daar zou gaan graven grijns Gold even en zet hij zijn wandelstok tegen zijn keel aan. 'Dat zijn mijn zaken, en als jij er gaat graven of wie dan ook, dan krijg je een heel heel groot probleem.' gelijk schieten er beelden in zijn hoofd van Killian die probeert te vechten en zich probeert te weren maar niet lukt omdat Gold zijn magie terug heeft. in zijn even dagdroom vilt hij Killian en kookt zijn vlees die hij daarna uit deelt. hij lacht even bij die gedachten. Arme Killian. dan kijkt hij hem weer aan. 'Je zorgt maar dat je er tijd voor hebt, ik neem aan dat iemand anders jij werkjes wel kan over nemen?'

Damianne Stavros
'M-mijn rode mantel?' zegt ze met een even trillende stem zich afvragend wat hij er mee moet. 'Wie zegt dat ik een rode mantel heb?' zeg ik dan maar snel.
ik wilde eigenlijk al weg lopen maar zijn volgende woorden doet mij toch abrupt stil staan en hem verschrikt aan kijken.
'Een etentje met jou? waarom? en ik heb vrijwel niks anders dan dit.' zegt ze maar ja als hij geen tegen spraak duldde en haar hoe dan ook misschien zou menen kan ze beter zorgen dat ze er smaakvoller gekleed eruit ziet of zou ze juist nog veel erger gekleed gaan? in de hoop dat hij haar als nog niet mee zou nemen met dat etentje. 'Laat dit alsjeblieft een grap zijn.'

[ bericht aangepast op 18 nov 2013 - 21:06 ]