Hansel keek wat papieren door en hoorde uit de voorkant van zijn kantoor hard en snel getik van een computertoetsenbord. Aurora zijn persoonlijke assistente zat hevig te typen. Hansel besloot er niet heel veel aandacht aan uit te geven gezien hij het te druk had. Hij had laatst een deal met Gold gemaakt, waar hij nu al spijt van had. Op en of andere manier voelde het niet goed toen hij de hand met hem schudde en het contract onder tekende. Hij zuchtte en roerde in zijn koffie met een lepeltje. Liep daarna naar het balkon en keek uit op een Granny's diner. Uit zijn borstzak haalde hij een pakje sigaretten, met een aansteker stak hij zijn sigaret aan en nam een hijs. Hij keek naar beneden naar de mensen die langsliepen, toen zag hij het meisje dat buiten stond bij Granny's diner het was de kleindochter van Granny. Hij had dit pand zo uit gekozen dat hij altijd uitzicht erop had.
Hij nam weer een hijs van zijn sigaret en liep naar zijn bureau toe, er lag stapels papier werk op zijn bureau. Hij bladerde het door, gooide sommige papieren weg in de prullenbak naast zijn bureau en nam weer een hijs van zijn sigaret. Tikte hem af op de asbak die op zijn bureau stond en nam daarna een slok van zijn koffie.
'Meneer Grimm,' klonk de zachte stem van Aurora.
'Wat?' Snauwde hij naar haar, Hansel kon zich echt irriteren aan de zwakke houding van het meisje. Ze had naar zijn mening niet echt een inhoud en deed eigenlijk wat hij haar had uitgelegd goed maar daarbuiten zou hij het niet weten. Aurora leek geschrokken en keek erg ongemakkelijk. 'Zeg het maar,' Hansel nam een hijs van zijn sigaret, blies het toen in cirkels uit. 'Je verveeld mij Aurora, zeg het maar en dan kan je verder aan het werk. En typ zachter graag, het toetsenbord hoeft niet stuk.' Aurora stond met haar knieën naar binnen en hield met haar rechterhand haar linkerelleboog vast met in die hand een papiertje dat trilde. 'Je mag weer gaan,' Hansel pakte het briefje aan. In krullerig handschrift stond er op geschreven dat hij Donou Mcbough moest bellen, de klootzak had de laatste tijd niets uitgevoerd. Niets aangeleverd en niets ondernomen om zijn hachje te redden. 'Ow en Aurora,' het meisje draaide zich om. 'Misschien moet je eens naar een psycholoog gaan. Hoe heet die rare kerel ook alweer, Hopper.' Aurora kreeg een kleur en het leek alsof ze elk moment kon huilen. 'Ga aan je werk,' Hansel stak weer een sigaret op. Hij liep weer naar zijn balkon, Damianne was alweer naar binnen gegaan.
Hansel nam een slok van zijn koffie, maar voordat het in zijn mond kwam spuugde hij het weer terug in het kopje, hij rilde en keek vies. Koude koffie, was vreselijk.
Hij zag wat mensen voorbij lopen weer, het was vroeg op de ochtend de klok sloeg negen uur. Hij zag een van zijn oud klasgenoten Killian Jones voorbij lopen, die ging richting de haven waar hij werkte wist Hansel. Hij leverde daar wel eens stenen die op vracht gingen naar andere delen toe in Amerika. Op een of andere manier het idee van weg gaan uit deze stad voelde niet goed. Natuurlijk had hij met zijn ambities het wel gered buiten Storybrook maar dat voegde hem gewoon niet. Hij nam weer een hijs van zijn sigaret.
Hij zou straks Aurora wel sturen om een nieuw pakje te halen. Hij besloot weer te gaan werken, gezien hij nog niet zoveel gedaan had vanochtend. Het was raar, elke dag werd Hansel wakker om half zeven, nam zijn caloriearme ontbijt met verse smoothie en sportte daarna voor een half uur tot een uur. Dan nog snel onder de douche, aankleden en dan naar werk. En toch hoe uitgerust hij thuis was, was hij volledig gestrest op zijn werk. Daardoor rookte hij veel. Hij drukte zijn sigaret uit en pakte de telefoon op, toetste een nummer in en wachtte tot hij over ging.
'U spreekt met de directeur van CEO van Grimm's Fantastic Candy, ik wil dat jullie morgen klaar staan om de lading F839 op te halen. Om half 8 zullen de ladingen klaar staan. Ik zal contact maken om het vrachtschip te laten versturen.' Daarna hing hij op, twee banen hebben was vreselijk. Tot half twaalf werkte hij meestal, gelukkig deed Aurora wat hij vroeg en verwerkte zij een deel dat hij niet meer aan kon. Hij moest haar eigenlijk meer credits geven, ze deed veel voor hem en zeurde nooit terwijl hij haar niet echt aardig behandelde.
Hij hoorde voetstappen, Aurora die haar stem probeerde te verheffen maar faalde en de voetstappen kwamen meer richting hem toe.
'Meneer Gold, altijd fijn dat u hier zomaar binnen komt zonder een afspraak te maken. U weet ik ben een druk man en erg druk dus dat betekend soms geen tijd voor bepaalde dealtjes.' Gold grijnsde, niet op de leuke manier maar op een nare manier waarvan Hansel de griezels kreeg. 'Ik verzeker u, dat u uw gunst snel kunt vragen. Maar nu niet.' Hij wist dat het eigenlijk geen zin had, sloeg zijn ogen naar de vloer en stak een sigaret op. Het bleef even akelig stil. 'Wat heeft u nodig?' Sprak Hansel met moeite uit, Gold had zijn rare grijns weer op.
]